مقاله پژوهشی
علوم گیاهان دارویی
مریم نصرالهی پری؛ محمدحسین فتوکیان
چکیده
القاء جهش ازجمله روش‌های مهم ایجاد تنوع ژنتیکی است. خرفه به دلیل محتوای بالای آنتی‌اکسیدان‌های مفید و اسیدهای چرب امگا -۳، مصارف داروئی منحصربه‌فردی دارد. در این تحقیق، تنوع ژنتیکی 24 لاین جهش‌یافته نسل چهارم (M4) خرفه حاصل از تیمار با دی متیل سولفات به همراه شاهد در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار بررسی شد. تفاوت بین لاین‌ها ...
بیشتر
القاء جهش ازجمله روش‌های مهم ایجاد تنوع ژنتیکی است. خرفه به دلیل محتوای بالای آنتی‌اکسیدان‌های مفید و اسیدهای چرب امگا -۳، مصارف داروئی منحصربه‌فردی دارد. در این تحقیق، تنوع ژنتیکی 24 لاین جهش‌یافته نسل چهارم (M4) خرفه حاصل از تیمار با دی متیل سولفات به همراه شاهد در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار بررسی شد. تفاوت بین لاین‌ها ازنظر ارتفاع گیاه، طول برگ، عرض برگ، شکل برگ، وزن خشک ساقه، و شاخص سبزینگی برگ در گیاه 30 روزه معنی‌دار بود. تجزیه مختصات اصلی و تجزیه خوشه‌ای، لاین‌ها را در دو خوشه مجزا گروه‌بندی کرد. لاین‌های خوشه یک ازنظر بیشتر صفات مانند وزن تر ساقه و برگ و تعداد کپسول نسبت به لاین‌های خوشه دو برتری معنی‌دار داشتند. صفت تعداد برگ با وزن تر ساقه، وزن تر برگ، وزن تر گیاه، تعداد کپسول و نسبت وزن خشک به وزن‌تر گیاه به‌طور معنی‌دار همبستگی داشت. در تجزیه علیت مراتبی، وزن تر ساقه در مرتبه نخست تنها صفت مؤثر بر تعداد کپسول بود و در مرتبه دوم، وزن تر برگ و ارتفاع گیاه مهم‌ترین صفاتی بودند که از طریق اثر مستقیم بر وزن تر ساقه، بر روی تعداد کپسول تأثیر داشتند. لاین جهش یافته L18 از نظر برخی صفات مهم زراعی مانند ارتفاع گیاه، طول برگ و تعداد کپسول در بوته نسبت به شاهد برتری معنی‌دار داشت که می‌توان از آن برای تحقیقات آتی به-خصوص برای اصلاح گیاه خرفه باهدف تجاری‌سازی و کاشت وسیع برای مصارف ازجمله سبزی، استحصال روغن، و همچنین کاربردهای داروئی استفاده نمود.
مقاله پژوهشی
علوم میوه
منصور فاضلی رستم پور
چکیده
چهار سطح شدت هرس تعادلی شامل شاهد یا عرف محلی، هرس 10+60، 10+40 و 10 +20 جوانه به عنوان فاکتور اول و چهار سطح شدت هرس تابستانه شامل شاهد یا بدون هرس سبز (G1)، هرس شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (G2)، هرس شاخه‌های نرک + شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (G3)، هرس شاخه‌های سبز بدون محصول از ته + شاخه‌های نرک + شاخه‌های سبز از ...
بیشتر
چهار سطح شدت هرس تعادلی شامل شاهد یا عرف محلی، هرس 10+60، 10+40 و 10 +20 جوانه به عنوان فاکتور اول و چهار سطح شدت هرس تابستانه شامل شاهد یا بدون هرس سبز (G1)، هرس شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (G2)، هرس شاخه‌های نرک + شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (G3)، هرس شاخه‌های سبز بدون محصول از ته + شاخه‌های نرک + شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (G4) به عنوان فاکتور دوم درنظر گرفته شدند. هرس تعادلی 10 +20 باعث افزایش صفات محتوای نسبی آب برگ، ضریب باردهی و مواد جامد محلول بترتیب به میزان 8/9، 6/44 و 13 درصد نسبت به شاهد و کاهش صفات سطح برگ، اسیدیته آب میوه و تعداد روز تا رسیدگی بترتیب به میزان 6/13، 8/12 و 3/17 درصد نسبت به شاهد گردید. همچنین هرس سبز G4 باعث افزایش صفات محتوای نسبی آب برگ و مواد جامد محلول بترتیب به میزان 2/11 و 12 درصد نسبت به شاهد و کاهش سطح برگ، اسیدیته آب میوه و تعداد روز تا رسیدگی بترتیب به میزان 7/19، 3/5 و 2/19 درصد نسبت به شاهد شد. برهمکنش هرس تعادلی 10 +20 و هرس سبز G4 باعث افزایش صفات درصد جوانه‌های سبز، رنگ‌گیری خوشه و عملکرد بترتیب به میزان 33، 6/38 و 2/14 درصد نسبت به شاهد شد. هرس تعادلی 10+20 همراه با هرس سبز G4 باعث افزایش عملکرد به میزان 4/47 درصد نسبت به هرس تعادلی 10+20 در شرایط بدون هرس سبز شد.
