ندا جلالی؛ روح‌انگیز نادری؛ عزیزاله خندان میرکوهی
چکیده
تنش خشکی یکی از عوامل محدود کننده توسعه فضای سبز میباشد. به منظور بررسی پاسخ چهار گونه رز وحشی (Rosa canina، R. beggeriana، R. orientalis و R. persica) به تنش کم‌آبی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو عامل گونه های رز و عامل دوم تنش کم‌آبی با سه سطح (شاهد (03/0-)، 8/0- (متوسط) و 5/1- (شدید) مگاپاسکال پتانسیل آب خاک) انجام شد. گیاهان ...
بیشتر
تنش خشکی یکی از عوامل محدود کننده توسعه فضای سبز میباشد. به منظور بررسی پاسخ چهار گونه رز وحشی (Rosa canina، R. beggeriana، R. orientalis و R. persica) به تنش کم‌آبی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو عامل گونه های رز و عامل دوم تنش کم‌آبی با سه سطح (شاهد (03/0-)، 8/0- (متوسط) و 5/1- (شدید) مگاپاسکال پتانسیل آب خاک) انجام شد. گیاهان یکساله حاصل از پاجوشهای گونههای مذکور تحت تیمار تنش کم‌آبی قرار گرفتند. براساس نتایج وزن برگ در واحد سطح (LMA) بین گونهها متفاوت بود و تنش کم‌آبی بر آن اثری نداشت. تنش کم‌آبی موجب کاهش محتوای نسبی آب برگ (RWC)، شاخص عملکرد (PI)، مقدار کلروفیل و افزایش مقدار نشت یونی و مقدار مالوندیآلدهید (MDA) در R. persica شد. در گونه R. canina تنش کم‌آبی موجب کاهش RWC، PI و ظرفیت آنتیاکسیدانی (DPPH) و افزایش مقدار نشت یونی و MDA شد. در گونه R. beggeriana تنش کم‌آبی سبب افزایش نشت یونی و ظرفیت آنتیاکسیدانی شد و در بقیه صفات تفاوت نامحسوس بود. در گونه R. orientalis تنش کم‌آبی موجب تغییرات چندانی در صفات مورد بررسی نشد. بر اساس نتایج R. orientalis و سپس R. beggeriana به شرایط تنش کم‌آبی متحملتر هستند.
شادی حسینپور بالو؛ پرویز نوروزی؛ افسانه انصاری
چکیده
ژربرا یکی از معروفترین گلهای شاخه بریده و جزو ده گل شاخه بریده برتر صنعت گلکاری محسوب میگردد. استفاده از برنامه غذایی مناسب یکی از فاکتورهای کلیدی در تولید محصولات گلخانهای می باشد. میزان و نسبت صحیح عناصر غذایی با یکدیگر در محلولهای غذایی تحت تاثیر برخی شرایط تولید و جذب مانند شدت نور، دمای محیط و نوع بستر کشت قرار میگیرد ...
بیشتر
ژربرا یکی از معروفترین گلهای شاخه بریده و جزو ده گل شاخه بریده برتر صنعت گلکاری محسوب میگردد. استفاده از برنامه غذایی مناسب یکی از فاکتورهای کلیدی در تولید محصولات گلخانهای می باشد. میزان و نسبت صحیح عناصر غذایی با یکدیگر در محلولهای غذایی تحت تاثیر برخی شرایط تولید و جذب مانند شدت نور، دمای محیط و نوع بستر کشت قرار میگیرد که در این میان نسبت برخی از عناصر پرمصرف مانند پتاسیم و نیتروژن از اهمیت چشمگیری برخوردار است. به منظور بررسی اثر نسبتهای مختلف پتاسیم به نیتروژن بر عملکرد و برخی ویژگیهای کمی و کیفی گل ژربرا رقم Dune، پژوهشی در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار نسبت کودی پتاسیم به نیتروژن (25/1 به 1، 5/1 به 1، 75/1 به 1 و 2 به 1) با سه تکرار و پنج مشاهده اجرا شد. نتایج نشان داد افزایش نسبت پتاسیم به نیتروژن تاثیر معنیداری در سطح یک درصد بر تعداد برگ، وزن تر و خشک برگ، تعداد گل، ارتفاع ساقه گلدهنده، وزن تر ساقه گلدهنده، شاخص کلروفیل و قندهای محلول داشت. همچنین تاثیر معنیداری در سطح پنج درصد بر عمر گلجایی و آنتوسیانین گلبرگ مشاهده گردید. به طور کلی با درنظرگرفتن هزینه های تولید ژربرا در گلخانه و یافته های حاصل از این پژوهش کاربرد نسبت 75/1 به 1 پتاسیم به نیتروژن در مقایسه با سایر نسبتهای پتاسیم به نیتروژن مورد استفاده اثرات مثبت و مطلوب تری بر ویژگیهای کمی و کیفی گل ژربرا رقم Dune داشت و قابل‌توصیه میباشد.
مجتبی صلاحی استاد؛ بهرام عابدی؛ یحیی سلاح ورزی
چکیده
به منظور ارزیابی اثر کاربرد قارچ تریکودرما در شرایط تنش خشکی بر خصوصیات بیوشیمیایی و رنگیزههای فتوسنتزی گیاه ریحان آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اول آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) و عامل دوم تلقیح با قارچ تریکودرما در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح با قارچ تریکودرما ) بودند. نتایج ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثر کاربرد قارچ تریکودرما در شرایط تنش خشکی بر خصوصیات بیوشیمیایی و رنگیزههای فتوسنتزی گیاه ریحان آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اول آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) و عامل دوم تلقیح با قارچ تریکودرما در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح با قارچ تریکودرما ) بودند. نتایج نشان داد بیشترین وزن تر و خشک برگ در تیمار آبیاری 100 درصد ظرفیت زراعی بدون کاربرد قارچ تریکودرما (شاهد) مشاهده شد. میزان وزن تر (69/17 درصد) و خشک ساقه (27/17 درصد)، کلروفیل a (66/0 درصد)، کلروفیل b (64/0 درصد)، کلروفیل کل (66/0 درصد) و محتوای نسبی آب برگ (37/1 درصد) در تیمار آبیاری 100 درصد ظرفیت زراعی همراه با کاربرد قارچ تریکودرما نسبت به شاهد افزایش یافت. میزان نشت الکترولیت (5/7 درصد) در تیمار آبیاری 100 درصد ظرفیت زراعی همراه با کاربرد قارچ تریکودرما نسبت به شاهد کاهش یافت. میزان کارتنوئید (74/31 درصد) پرولین (25/52 درصد)، فعالیت آنتیاکسیدانتی (22/17 درصد) در تیمار آبیاری 50 درصد ظرفیت زراعی همراه با کاربرد قارچ تریکودرما بیشتر از شاهد مشاهده شد. بنا به نتایج بدست آمده، در شرایط سطوح مختلف آبیاری، کاربرد قارچ Trichoderma harzianum باعث افزایش پرولین، کربوهیدرات محلول، رنگیزههای فتوسنتزی و فعالیت آنتیاکسیدانتی ریحان شد.
نیلوفر رجایی؛ معظم حسن پور اصیل؛ جمالعلی الفتی؛ اکبر نورسته نیا
چکیده
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر محلولهای مختلف غذایی و ورمی‌کمپوست بر رشد و گلدهی گل شیپوری گلدانی به صورت طرح اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در بسترهای کشت بدون خاک انجام شد. آزمایش با 16 تیمار شامل 4 نوع محلول غذایی کوئیک تغییر یافته و4 نوع بستر کشت حاوی ورمی‌کمپوست بود که در 3 تکرار و هر تکرار شامل 4 گلدان انجام شد. نتایج ...
بیشتر
این تحقیق با هدف بررسی تأثیر محلولهای مختلف غذایی و ورمی‌کمپوست بر رشد و گلدهی گل شیپوری گلدانی به صورت طرح اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در بسترهای کشت بدون خاک انجام شد. آزمایش با 16 تیمار شامل 4 نوع محلول غذایی کوئیک تغییر یافته و4 نوع بستر کشت حاوی ورمی‌کمپوست بود که در 3 تکرار و هر تکرار شامل 4 گلدان انجام شد. نتایج نشان داد تفاوت معنیداری در بین تیمارهای مختلف از نظر طول ساقه، تعداد برگ، سطح برگ، تعداد گل، طول و عرض چمچه، طول ریشه، طول دوره گلدهی، ماندگاری گلدانی، میزان کلروفیلهایa ، b و کل و آنتوسیانین چمچه وجود داشت. بیشترین تعداد برگ و میزان سبزینههای برگی در اثر محلول غذایی یک و ورمی‌کمپوست 5 درصد به دست آمد. بیشترین طول ریشه در اثر محلول غذایی 2 و ورمی‌کمپوست 5 درصد مشاهده شد. تیمار با محلول غذایی 2 و ورمی‌کمپوست 15 درصد بیشترین طول دوره گلدهی را نشان داد. ماندگاری گلدانی گل در اثر محلول غذایی 1 و بدون ورمی‌کمپوست بیشتر از سایر تیمارها بود. بیشترین تعداد گل در اثر محلول غذایی 4 و ورمی‌کمپوست 5 درصد مشاهده شد. میزان آنتوسیانین در اثر محلول غذایی 4 و ورمی‌کمپوست 10 درصد بالاتر از تیمارهای دیگر بود. بیشترین قطر ساقه نیز در اثر تیمار محلول غذایی 2 و ورمی‌کمپوست 15 درصد ایجاد شد. همچنین نتیجهگیری شد که محلول غذایی 1 به دلیل دارا بودن بیشترین نیترات آمونیم نسبت به سایر محلولها، بر صفات رویشی برگها تأثیر گذار بود و محلول غذایی 2 به دلیل دارا بودن بیشترین نیترات پتاسیم نسبت به دیگر محلولها، بر صفات زایشی تأثیر معنیداری داشت.
عطیه نیازآذری؛ ویدا چالوی؛ سارا کبیرنتاج
چکیده
محرکهای غیر زیستی سالیسیلیک‌اسید (SA) و متیل جاسمونات (MJ) می‌توانند سبب افزایش تولید متابولیتهای ثانویه گیاهان شوند. در این پژوهش، اثر SA و MJ بر وزن تر، میزان فلاونوئید، فنل کل و رنگدانههای کالوس پروانش در دو آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی مطالعه شد. فاکتور اول در هر آزمایش غلظت محرک غیرزیستی SA یا MJ در چهار سطح ...
بیشتر
محرکهای غیر زیستی سالیسیلیک‌اسید (SA) و متیل جاسمونات (MJ) می‌توانند سبب افزایش تولید متابولیتهای ثانویه گیاهان شوند. در این پژوهش، اثر SA و MJ بر وزن تر، میزان فلاونوئید، فنل کل و رنگدانههای کالوس پروانش در دو آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی مطالعه شد. فاکتور اول در هر آزمایش غلظت محرک غیرزیستی SA یا MJ در چهار سطح صفر، 50، 100 و 200 میکرومولار و فاکتور دوم، مدت زمان استفاده از غلظتهای مختلف محرکها در دو سطح 5 و 10 روز بود که هر دو آزمایش با سه تکرار انجام شدند. بر اساس نتایج اثر متقابل زمان و SA بر کلیه صفات، بهغیر از وزن تر کالوس و آنتوسیانین، معنی‌دار شد و اثر متقابل زمان و MJ بر میزان فنل کل، کلروفیل و کاروتنوئید معنی‌دار گردید (01/0P<). بیشترین میزان فنل کل (123/55 میلیگرم در گرم وزن تر) مربوط به تیمار 100 میکرومولار MJ در 5 روز بود و بیشترین میزان فلاونوئید (467/21 میلیگرم در گرم وزن تر) در تیمار 50 میکرومولار SA در 5 روز بهدست آمد. بنابراین، غلظتهای 50 و 100 میکرومولار محرکهای غیرزیستی SA و MJ در 5 روز می‌توانند برای افزایش میزان فلاونوئید و فنل کل کالوس پروانش مورد استفاده قرار گیرند.
محمدامین میرزاابوالقاسمی؛ میترا اعلایی؛ عزیزاله خیری؛ زهرا قهرمانی
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر گاما آمینو بوتیریک اسید و اسپرمین بر برخی از ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل محمدی، آزمایشی بر پایهی طرح کاملا تصادفی در بهار و تابستان 1396 در دانشگاه زنجان در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه غلظت محلولپاشی گاما آمینو بوتیریک اسید (یک، پنج و 10 میلیمولار) و سه غلظت اسپرمین ( نیم، یک ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تأثیر گاما آمینو بوتیریک اسید و اسپرمین بر برخی از ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل محمدی، آزمایشی بر پایهی طرح کاملا تصادفی در بهار و تابستان 1396 در دانشگاه زنجان در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه غلظت محلولپاشی گاما آمینو بوتیریک اسید (یک، پنج و 10 میلیمولار) و سه غلظت اسپرمین ( نیم، یک و 5/1 میلیمولار) بودند. صفات مورد ارزیابی شامل صفات مورفولوژیکی (ارتفاع گیاه، تعداد گل، تعداد شاخه گلدهنده، قطر سایه انداز گیاه، متوسط تعداد گل در شاخه، وزن خشک گلبرگ) و صفات فیزیولوژیکی (کلروفیل کل، کلروفیلa، کلروفیل b، کاروتنوئید، فلاونوئید برگ و گلبرگ و فعالیت آنزیم پراکسیداز) بودند. نتایج نشان داد همه صفات، به جزء ارتفاع گیاه، قطر سایه انداز گیاه و شمار شاخه‌های گلدهنده در مقایسه با شاهد دارای تفاوت معنی‌دار بودند. بر اساس نتایج غلظت پنج میلیمولار گاما آمینو بوتیریک اسید و غلظت یک میلیمولار اسپرمین باعث بهبود صفات مورفوفیزیولوژیکی در مرحله زایشی شدند.
مریم برومند سویری؛ مصطفی حیدری؛ احمد غلامی؛ هادی قربانی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر نانو اکسید آهن و انواع مختلف کودهای زیستی بر رشد ریشه، فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان در در دو بخش ریشه و برگ و نیز برخی دیگر از خصوصیات فیزیولوژیکی سیاه‌دانه، آزمایشی گلدانی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1396 در دانشگاه صنعتی شاهرود اجرا شد. عامل اول محلولپاشی نانو اکسید ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر نانو اکسید آهن و انواع مختلف کودهای زیستی بر رشد ریشه، فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان در در دو بخش ریشه و برگ و نیز برخی دیگر از خصوصیات فیزیولوژیکی سیاه‌دانه، آزمایشی گلدانی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1396 در دانشگاه صنعتی شاهرود اجرا شد. عامل اول محلولپاشی نانو اکسید آهن در سه سطح (صفرF0=، 5/1F1= و 3 F2= گرم در لیتر آب) و عامل دوم کود زیستی در پنج سطح (عدم مصرف کود زیستی (شاهد)B0=، Glomus intraradicesB1=، B2= Glomus mosseae، آزوسپریلیوم B3= و ازتوباکتر B4=) بودند. نتایج نشان داد فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی کاتالاز، پلی فنل اکسیداز در دو بخش ریشه و برگ تحت تأثیر دو عامل کودهای زیستی و محلولپاشی نانو اکسید آهن قرار گرفت، به‌طوری‌که استفاده از کودهای زیستی سبب کاهش و با افزایش غلظت نانو اکسید آهن، فعالیت آنها افزایش یافت. بیشترین میزان فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در برگ نیز از تیمارF2B0 حاصل شد. اثر متقابل محلولپاشی نانو اکسید آهن و کودهای زیستی بر رنگدانه های فتوسنتزی و وزن خشک اندام هوایی معنی‌دار بود، به‌طوری‌که بیشترین مقدار کلروفیل a از تیمار F2B1، کلروفیل b، وزن خشک اندام هوایی و آهن اندام هوایی از تیمار F2B2 حاصل شدند. با توجه به نتایج آزمایش همزیستی با قارچ G. intrarardices موجب افزایش معنی‌دار جذب عناصر نیتروزن و آهن در گیاه شد.
رضا شریفی اصل؛ محسن کافی؛ مهدی صیدی؛ سپیده کلاته جاری
چکیده
به منظور بررسی تأثیر اسید هیومیک بر رشد و برخی پاسخهای فیزیولوژیکی چمن آفریقایی تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. عامل اول اسید هیومیک در چهار سطح (صفر، 50، 100 و 150 میلیگرم در لیتر بهصورت کاربرد خاکی) و عامل دوم تنش شوری در چهار سطح (صفر، 5، 7 و 9 دسی‌زیمنس بر متر) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر اسید هیومیک بر رشد و برخی پاسخهای فیزیولوژیکی چمن آفریقایی تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. عامل اول اسید هیومیک در چهار سطح (صفر، 50، 100 و 150 میلیگرم در لیتر بهصورت کاربرد خاکی) و عامل دوم تنش شوری در چهار سطح (صفر، 5، 7 و 9 دسی‌زیمنس بر متر) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر شوری و اسید هیومیک بر پارامترهای رشدی، رنگیزههای فتوسنتزی، مالون دیآلدهید، پرولین و آنزیمهای آنتی‌اکسیدان معنی‌دار بود. در شرایط تنش شوری، وزن تر و خشک شاخساره و ریشه، سطح برگ و کلروفیل کاهش، اما پرولین و فعالیت مالون دی آلدیید کاتالاز و سوپر اکسید دیسموتاز افزایش یافت. کاربرد اسید هیومیک سبب افزایش پارامترهای رشدی، محتوای کلروفیل، کاتالاز و پراکسیداز شد و تحمل شوری در گیاه را افزایش داد. با افزایش غلظت اسید هیومیک اثربخشی آن افزایش یافت، به‌طوری‌که بالاترین تأثیر در غلظت 150 میلیگرم در لیتر اسید هیومیک مشاهده شد. بهطورکلی، نتایج نشان داد کاربرد اسید هیومیک با بهبود فرآیندهای فیزیولوژیک گیاه میتواند بهطور مؤثری برای حفاظت چمن از اثرهای شوری بالا استفاده شود.
محمد امیدی؛ عزیزاله خندان میرکوهی؛ محسن کافی؛ ذبیح اله زمانی
چکیده
این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر تنش شوری ناشی از کلرید سدیم (0، 4، 8 و 12 دسی‌زیمنس بر متر) بر برخی صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گل محمدی در کشت گلدانی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، سه گلدان بهعنوان یک واحد آزمایشی (در مجموع 48 گلدان) در فضای آزاد بهمدت دو سال طی سالهای 1394-1396انجام شد و نتایج پایان ...
بیشتر
این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر تنش شوری ناشی از کلرید سدیم (0، 4، 8 و 12 دسی‌زیمنس بر متر) بر برخی صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گل محمدی در کشت گلدانی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، سه گلدان بهعنوان یک واحد آزمایشی (در مجموع 48 گلدان) در فضای آزاد بهمدت دو سال طی سالهای 1394-1396انجام شد و نتایج پایان سال دوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنش شوری موجب کاهش وزن تر و خشک برگ و شاخساره، همچنین محتوای نسبی آب برگ و شاخه شد. مقایسه میانگینها نشان داد که محتوای کلروفیلها و کاروتنوئیدها با افزایش سطح شوری رابطه عکس داشت، به‌طوری‌که کمترین مقدار کلروفیلها و کاروتنوئیدها در تیمار 12 دسی‌زیمنس بر متر مشاهده شد. فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، کاتالاز (CAT) و گایاکول پراکسیداز (GPX) و محتوای فنل کل برگها با افزایش تنش شوری افزایش یافت. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش تنش شوری میزان پروتئین‌های محلول کاهش یافت و کمترین مقدار در تیمار شوری 12 دسی‌زیمنس بر متر مشاهده شد. با توجه به نتایج بهدستآمده تنش شوری با تأثیر بر ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل‌محمدی، موجب کاهش رشد گیاهان شده و به نظر میرسد این گیاه قادر است سطح شوری هشت دسی‌زیمنس بر متر را تحمل کند.
ایمان فرخوند؛ سعید ریزی؛ رحیم برزگر؛ مسعود فتاحی
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر همزیستی سه گونه قارچ مایکوریزا (Glomus intraradices, Glomus mosseae, Glomus howei) بر ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی رﺷﺪ و کیفیت گل لیزیانتوس (Eustoma grandiflorum) پاکوتاه اجرا شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه عامل مایکوریز، غلظت و بستر کشت در سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد مایکوریزا باعث افزایش وزن تر و خشک اندام هوایی ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی اثر همزیستی سه گونه قارچ مایکوریزا (Glomus intraradices, Glomus mosseae, Glomus howei) بر ﺷﺎﺧﺺﻫﺎی رﺷﺪ و کیفیت گل لیزیانتوس (Eustoma grandiflorum) پاکوتاه اجرا شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه عامل مایکوریز، غلظت و بستر کشت در سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد مایکوریزا باعث افزایش وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، ارتفاع گیاه و تعداد غنچه شد. محتوای کلروفیل و نیتروژن نیز با افزایش میزان قارچریشهها نسبت به شاهد افزایش معنیداری داشت. به طور کلی کاربرد مایکوریزا توانست غلظت فسفر و نیتروژن را در برگ گیاهان لیزیانتوس گلدانی افزیش دهد. بر اساس نتایج تلقیح بستر کاشت با قارچهای مایکوریزا میتواند بهطور قابلتوجهی وضعیت تغذیهای گیاه گلدانی لیزیانتوس را بهبود بخشد و همچنین باعث بهبود شاخصهای رویشی و زایشی شود.
بهمن فتاحی؛ کاظم ارزانی؛ محمد کاظم سوری؛ محسن برزگر
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر کادمیم و سرب بر صفات ریخت‌شناسی، فیزیولوژی و فتوسنتزی ریحان انجام شد. خاک مورد استفاده قبل از کشت، بهمدت 2 ماه با استفاده از محلولهای سرب (صفر، 100، 200 و 400 میلیگرم بر کیلوگرم خاک) و کادمیم (صفر، 5، 10 و 20 میلیگرم بر کیلوگرم خاک) آلوده گردید. نتایج نشان داد در تیمارهای کادمیم و سرب صفات ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر کادمیم و سرب بر صفات ریخت‌شناسی، فیزیولوژی و فتوسنتزی ریحان انجام شد. خاک مورد استفاده قبل از کشت، بهمدت 2 ماه با استفاده از محلولهای سرب (صفر، 100، 200 و 400 میلیگرم بر کیلوگرم خاک) و کادمیم (صفر، 5، 10 و 20 میلیگرم بر کیلوگرم خاک) آلوده گردید. نتایج نشان داد در تیمارهای کادمیم و سرب صفات مربوط به کیفیت و بازار‌پسندی ریحان شامل تعداد شاخه‌های فرعی، زمان به گل رفتن گیاه و قطر ساقه نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. با افزایش غلظت کادمیم از صفر تا 20 میلیگرم بر کیلوگرم خاک، میزان کادمیم برگ ریحان از 71/0 به 06/3 میلیگرم بر گرم وزن خشک و با افزایش غلظت سرب از صفر تا 400 میلیگرم بر کیلوگرم خاک، میزان سرب برگ از 93/0 به 95/4 میلیگرم بر گرم وزن خشک افزایش یافت. تیمارهای کادمیم و سرب منجر به کاهش معنی‌دار شاخص کلروفیل (95/22 به 98/13)، مقدار کلروفیل a (755/0 به 333/0 میلیگرم بر گرم وزن تر)، مقدار کلروفیل b (330/0 به 125/0میلیگرم بر گرم وزن تر) و میزان کاروتنوییدها (228/0 به 095/0 میلیگرم بر گرم وزن تر) شد. همچنین میزان عملکرد و کارایی فتوسیستم II (834/0 به 422/0) نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت. با توجه به اینکه افزایش کادمیم و سرب برای سلامت انسان مضر و خطرات جدی به همراه دارد، لازم است از کشت سبزیجات در مناطق آلوده به فلزات سنگین مانند کادمیوم و سرب جلوگیری شود.
علوم میوه
مرضیه اتحادپور؛ محمدرضا فتاحی مقدم؛ ذبیح اله زمانی؛ بهروز گلعین؛ محمدرضا نقوی
چکیده
جهت ارزیابی فیزیولوژیک پاسخ به تنش شوری، برخی از دانهالهای مرکبات مهم موجود در کلکسیون مؤسسه تحقیقات مرکبات رامسر و داراب (28 ژنوتیپ) شامل ژنوتیپهای تجاری متحمل و حساس (کلئوپاترا ماندارین و ترویر سیترنج) در سه سطح، 0، 40 و 90 میلیمولار شوری بهصورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه بررسی ...
بیشتر
جهت ارزیابی فیزیولوژیک پاسخ به تنش شوری، برخی از دانهالهای مرکبات مهم موجود در کلکسیون مؤسسه تحقیقات مرکبات رامسر و داراب (28 ژنوتیپ) شامل ژنوتیپهای تجاری متحمل و حساس (کلئوپاترا ماندارین و ترویر سیترنج) در سه سطح، 0، 40 و 90 میلیمولار شوری بهصورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه بررسی شدند. هشت ماه پس از جوانهزنی دانهالها، تیمارهای شوری بهمدت ۱۲ هفته اعمال شد. در این پژوهش صفات فیزیولوژیک از جمله مقدار کلروفیلهای a و b، تجمع پرولین، پراکسید شدن لیپیدها، فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز، میزان پروتئین کل و عملکرد کوانتومی فتوسیستم II مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج حاصل از مطالعه صفات فیزیولوژی نشان داد که تنش شوری باعث کاهش در کلروفیلهای a و b، میزان پروتئین کل، عملکرد کوانتومی فتوسیستم دو، فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز و فعالیت آنزیم کاتالاز در ژنوتیپهای مورد مطالعه شد. در این مطالعه محتوای پرولین، غلظت مالوندیآلدهید و همچنین میزان فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز تحت تنش شوری افزایش یافتند. ژنوتیپهای G8، G44 (نارنج)، G19، G25 و G42 (اترج) در صفات متعدد، از جمله محتوای کلروفیل، میزان پراکسید شدن لیپیدها، محتوای پرولین و فعالیت آنزیمها در وضعیت بهتری قرار داشتند و بهعنوان ژنوتیپهای برتر معرفی میشوند. ژنوتیپ G8 در بعضی از صفات، حتی از رقم کلئوپاترا نیز بهتر بود. میتوان این ژنوتیپها را بهعنوان متحمل یا نیمهمتحمل به شوری برای پژوهشهای بعدی و یا برای مقاصد کاربردی مورد توجه قرار داد.
علوم میوه
اکبر انگوتی؛ جعفر حاجی لو؛ ادریس حاج علی؛ حسین فتحی
چکیده
بهمنظور بررسی اثرات سطوح مختلف شوری روی شاخصهای رشد، میزان پرولین و کلروفیل، غلظت و کارایی جذب نیتروژن، پتاسیم، فسفر و سدیم برگ و غلظت سدیم ریشه پایه‌های هیبرید GN15 و همچنین میزان فعالیت سه آنزیم آنتی‌اکسیدانت، آزمایشی بر مبنای طرح کاملاً تصادفی با 4 سطح شوری صفر، 35، 70 و 105 میلیگرم بر لیتر کلریدسدیم و با 5 تکرار در سال 1394 انجام ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثرات سطوح مختلف شوری روی شاخصهای رشد، میزان پرولین و کلروفیل، غلظت و کارایی جذب نیتروژن، پتاسیم، فسفر و سدیم برگ و غلظت سدیم ریشه پایه‌های هیبرید GN15 و همچنین میزان فعالیت سه آنزیم آنتی‌اکسیدانت، آزمایشی بر مبنای طرح کاملاً تصادفی با 4 سطح شوری صفر، 35، 70 و 105 میلیگرم بر لیتر کلریدسدیم و با 5 تکرار در سال 1394 انجام شد. غلظتهای مختلف کلریدسدیم به گلدان‌های محتوی این پایه افزوده و پس از 100 روز تنش شوری، صفات مذکور اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح شوری، شاخصهای رشد شامل طول و قطر گیاه، تعداد و سطح برگ، محتوای رطوبت نسبی و کلروفیل برگ کاهش مییابد که این کاهش در غلظت 35 میلیمولار کمتر ولی در غلظت 105 میلیمولار بسیار شدید بود. غلظت و کارایی جذب نیتروژن، پتاسیم و فسفر با افزایش غلظت کلریدسدیم کاهش و غلظت سدیم برگ و ریشه و کارایی جذب آن در برگ افزایش پیدا کرد. میزان پرولین ریشه و برگ نیز همزمان با افزایش غلظت نمک افزایش یافت؛ به‌طوری‌که مقدارش در غلظت 70 میلیمولار به بیشینه خود (39 و 30 میلیگرم در هر گرم وزن تر) رسید. فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی نیز با افزایش غلظت نمک تا 70 میلیمولار روند افزایشی داشت به‌طوری‌که فعالیت SOD، POD و CAT در این تیمار برای ریشه بهترتیب 2/150، 6/22، 13 و برای برگ 8/183، 8/16 و 24 واحد در هر میلیگرم پروتئین بود.
علوم گیاهان زینتی
یاسین دستیار؛ میترا اعلایی؛ عزیزاله خیری
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر اسیدسالیسیلیک و متیلجاسمونات و اثرات متقابل آنها بر برخی از ویژگیهای گیاه سرخارگل، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح اسیدسالیسیلیک (صفر، 1 و 2 میلیمولار) بهعنوان فاکتور اول و متیلجاسمونات در ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر اسیدسالیسیلیک و متیلجاسمونات و اثرات متقابل آنها بر برخی از ویژگیهای گیاه سرخارگل، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح اسیدسالیسیلیک (صفر، 1 و 2 میلیمولار) بهعنوان فاکتور اول و متیلجاسمونات در سه سطح (صفر، 5/0 و 1 میلیمولار) بهعنوان فاکتور دوم بودند. صفات مورد ارزیابی شامل صفات مورفولوژیکی (ارتفاع بوته، سطح برگ، تعداد گل، درصد وزن خشک بوته)، صفات فیزیولوژیکی (کلروفیل کل، کاروتنوئید، فلاونوئید) و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی پراکسیداز و کاتالاز و همچنین درصد اسانس بودند. بر پایه نتایج بهدستآمده در این پژوهش، اثر متقابل 1 میلیمولار اسیدسالیسیلیک و 5/0 میلیمولار متیلجاسمونات بیشترین اثر را بر فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز داشت. کاربرد برگی اسیدسالیسیلیک 2 میلیمولار باعث افزایش ارتفاع، سطح برگ و تعداد گل شد. در بین غلظتهای مختلف متیلجاسمونات، غلظت 1 میلیمولار این ماده بیشترین اثر را بر مقدار کلروفیل کل، کاروتنوئید و فلاونوئید در مقایسه با تیمارهای اسیدسالیسیلیک داشت و غلظت 2 میلیمولار اسیدسالیسیلیک، بیشترین اثر را بر مقدار درصد اسانس نسبت به تیمارهای متیلجاسمونات بر جای گذاشت. با توجه به نتایج این پژوهش، در مجموع اثر ساده کاربرد برگی 2 میلیمولار اسیدسالیسیلیک و 1 میلیمولار متیلجاسمونات توانست اکثر صفات اندازهگیریشده در این پژوهش را نسبت به تیمار شاهد بهطور معنیداری بهبود بخشد.
علوم میوه
الناز حاتمی؛ علی اکبر شکوهیان؛ علیرضا قنبری؛ لطفعلی ناصری
چکیده
نانوتکنولوژی توانسته راهگشای روشهای نوینی در علوم گیاهی و تحقیقات کشاورزی باشد. این تحقیق بهمنظور بررسی اثرات نانونقره در 4 غلظت (صفر (شاهد)، 100، 150 و 200 میلیگرم بر لیتر) و 8 تکرار، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، بر درصد زندهمانی، آلودگی باکتریایی و شاخصهای مورفولوژیکی و بیوشیمیایی ریزنمونههای بادام GN15، در دانشگاه ...
بیشتر
نانوتکنولوژی توانسته راهگشای روشهای نوینی در علوم گیاهی و تحقیقات کشاورزی باشد. این تحقیق بهمنظور بررسی اثرات نانونقره در 4 غلظت (صفر (شاهد)، 100، 150 و 200 میلیگرم بر لیتر) و 8 تکرار، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی، بر درصد زندهمانی، آلودگی باکتریایی و شاخصهای مورفولوژیکی و بیوشیمیایی ریزنمونههای بادام GN15، در دانشگاه ارومیه، اجرا شد. جوانه انتهایی بادام رشدیافته در محیط کشت MS حاوی 3 درصد ساکاروز و 8/0 درصد آگار، در محیط مشابه، حاوی غلظتهای مختلف نانونقره و 1 میلیگرم بر لیتر BAP، واکشت و در اتاقک رشد قرار داده شدند. با افزایش غلظت نانونقره، درصد زندهمانی ریزنمونهها افزایش و آلودگی باکتریایی و قارچی کاهش یافتند. نانونقره در غلظتهای صفر تا 100 میلیگرم بر لیتر، باعث افزایش طول ریشه، تعداد برگ، میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل، کارتنوئید و کربوهیدراتهای محلول برگ و در غلظتهای بالاتر، موجب کاهش این فاکتورها شد. افزایش غلظت نانونقره باعث کاهش طول ساقه و تعداد ساقه شد، اما روی تعداد ریشه تأثیر معنیداری نداشت. با وجود تأثیر افزایش غلظت نانونقره در کاهش آلودگی باکتریایی، تا سطح 200 میلیگرم بر لیتر، حتی تا کمتر از 10 درصد، بهترین سطح، درجهت بهبود ویژگیهای رویشی و بیوشیمیایی ریزنمونههای GN15، تیمار 100 میلیگرم بر لیتر بود.
علوم سبزی
رسول حیدرنژاد گیگلو؛ زهرا قهرمانی؛ طاهر برزگر؛ ولی ربیعی
چکیده
رسیدن میوه شامل تغییرات اساسی فیزیولوژی و بیوشیمیایی است که رنگ، طعم، عطر، بافت و ارزش غذایی میوهها را تغییر میدهد. در طول انبارداری و پس از آن، رسیدن کامل میوهها ادامه مییابد، اگر این میوهها مصرف یا فراوری نشوند، بیش از حد رسیده و کیفیت آنها سریعاً روبه‌زوال میرود. با توجه به اینکه برداشت در زمان مناسب میتواند ...
بیشتر
رسیدن میوه شامل تغییرات اساسی فیزیولوژی و بیوشیمیایی است که رنگ، طعم، عطر، بافت و ارزش غذایی میوهها را تغییر میدهد. در طول انبارداری و پس از آن، رسیدن کامل میوهها ادامه مییابد، اگر این میوهها مصرف یا فراوری نشوند، بیش از حد رسیده و کیفیت آنها سریعاً روبه‌زوال میرود. با توجه به اینکه برداشت در زمان مناسب میتواند عمر مفید میوه را بهبود بخشد؛ بهمنظور مطالعه اثر مرحله برداشت و پوشش کیتوزان بر انبارمانی و کیفیت میوههای عروسک پشتپرده، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل مرحله برداشت (سبز بالغ، سبز مایل به زرد و زردرنگ) و پوشش کیتوزان (صفر، 5/0 و 1 درصد) بود. میوههای برداشت و تیمارشده بهمدت 30 روز در دمای 15 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. نتایج نشان داد که اثر مرحله برداشت و سطوح مختلف پوشش کیتوزان طی انبارمانی تأثیر معنیداری روی صفات کیفی و عمر انباری میوه داشت. با بلوغ میوه درصد کاهش وزن، میزان ویتامینث، کارتنوئید و شاخص طعم بهطور معنیداری افزایش یافت و میزان کلروفیل، فنل کل و اسیدیته قابلتیتراسیون کاهش یافت. کاربرد پوشش کیتوزان کاهش محتوای کلروفیل، فنل کل، اسیدیته قابلتیتراسیون، درصد کاهش وزن، روند بلوغ و تغییر رنگ میوه را در مدت انبارمانی به تأخیر انداخت. بیشترین میزان کاهش وزن میوه، شاخص طعم، ویتامینث طی بلوغ و انبارداری در میوههای شاهد مشاهده شد. همچنین میوههای سبز بالغ تیمارشده با کیتوزان در سطح 5/0 درصد، بهترین کیفیت طی انبارمانی داشت.
علوم گیاهان دارویی
عارفه راستگو؛ محسن ثانی خانی؛ عزیزاله خیری؛ میترا اعلایی
چکیده
در این مطالعه بهمنظور بررسی اثر پرولین و اسید سالیسیلیک بر صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه استویا آزمایشی بهصورت طرح فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پرولین در سه سطح (صفر، 1، 2 میلیمولار) و اسید سالیسیلیک در سه سطح (صفر، 3/0، 6/0 میلیمولار) ...
بیشتر
در این مطالعه بهمنظور بررسی اثر پرولین و اسید سالیسیلیک بر صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه استویا آزمایشی بهصورت طرح فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پرولین در سه سطح (صفر، 1، 2 میلیمولار) و اسید سالیسیلیک در سه سطح (صفر، 3/0، 6/0 میلیمولار) بودند که بهصورت محلولپاشی برگی پس از استقرار نشا، در سه مرحله به فاصله 10 روز انجام شد. صفات مورد بررسی شامل سطح برگ، عملکرد وزن تر و خشک برگ و کل بوته در واحد سطح، کلروفیل (a،b و کل)، کاروتنوئید، فنل کل، فلاونوئید کل و درصد فعالیت آنتیاکسیدانی بودند. تیمارها بهطور قابلتوجهی در صفات بالا نسبت به شاهد تأثیرگذار بودند. بالاترین میانگین سطح برگ (cm239/5949)، عملکرد تر (g/m217/787) و خشک برگ (g/m25/228) و عملکرد تر (g/m223/1339) و خشک کل بوته (g/m252/327) در سطح تیمار 1 میلیمولار پرولین بههمراه 3/0 میلیمولار اسید سالیسیلیک مشاهده شد. کاربرد اثرات ساده غلظتهای 2 میلیمولار پرولین و 6/0 میلیمولار اسید سالیسیلیک منجر به افزایش میزان کلروفیل a، b، کاروتنوئید و فلاونوئید کل شد. بالاترین میزان کلروفیل کل (mg/g fw23/5) در اثرات متقابل تیمار 2 میلیمولار پرولین بههمراه 3/0 میلیمولار اسید سالیسیلیک و بالاترین میزان فنل (mg/g dw94/19) در 1 میلیمولار پرولین بههمراه 6/0 میلیمولار اسید سالیسیلیک مشاهده شد. میتوان استنباط نمود که تیمار با پرولین و اسید سالیسیلیک با تأثیر بر فرآیندهای رشدی و فیزیولوژیکی، در افزایش عملکرد و تولید متابولیتهای ثانویه استویا مؤثر بودند.
علوم گیاهان دارویی
هادی شهبازی نژاد؛ محمد فیضیان؛ بهمن زاهدی؛ یحیی پرویزی
چکیده
بهمنظور بررسی اثرات کاربرد پلیمر سوپرجاذب و کود دامی بر عملکرد گل، جذب عناصر سدیم و پتاسیم و نیز مقادیر کلروفیل a، b و کل تحت شرایط تنش خشکی در بابونه آلمانی، آزمایشی بهصورت اسپلیت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار بهصورت گلدانی در سال 1395 اجرا گردید. تیمار تنش خشکی در سه سطح (95، 65 و 45 درصد ظرفیت زراعی) ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثرات کاربرد پلیمر سوپرجاذب و کود دامی بر عملکرد گل، جذب عناصر سدیم و پتاسیم و نیز مقادیر کلروفیل a، b و کل تحت شرایط تنش خشکی در بابونه آلمانی، آزمایشی بهصورت اسپلیت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار بهصورت گلدانی در سال 1395 اجرا گردید. تیمار تنش خشکی در سه سطح (95، 65 و 45 درصد ظرفیت زراعی) بهعنوان فاکتور اصلی و کود دامی در دو سطح عدم مصرف و مصرف کود دامی و سوپرجاذب در سه سطح (0، 1/0 و 2/0 درصد وزنی خاک) بهعنوان فاکتورهای فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار 45 درصد ظرفیت مزرعه در مقایسه با تیمار 95 درصد، تعداد گل در بوته و عملکرد گل خشک را بهترتیب 65/27 و 9/36 درصد کاهش داد. همچنین با افزایش تنش خشکی، از میزان پتاسیم برگ و گل کاسته شده و بر میزان سدیم برگ و گل افزوده شد. بیشترین و کمترین مقادیر کلروفیل a، b و کل بهترتیب در تیمار 95 و 45 درصد ظرفیت مزرعه مشاهده شد. استفاده از کود دامی در مقایسه با عدم مصرف، موجب افزایش 13 و 10 درصدی تعداد گل در بوته و عملکرد گل خشک شد. همچنین سطح 2/0 درصد وزنی سوپرجاذب در مقایسه با عدم مصرف، موجب افزایش 6 و 4 درصدی تعداد گل در بوته و عملکرد گل خشک گردید. بهطور کلی نتایج نشان داد که کاربرد کود دامی و سوپرجاذب سبب کاهش اثرات تنش خشکی و بهبود شاخصهای رشدی گیاه گردید.
علوم گیاهان دارویی
جلال خورشیدی؛ مجید شکرپور؛ وحیده ناظری
چکیده
بهمنظور بررسی اثر تنش کم‌آبی بر عملکرد مادهخشک، درصد اسانس و برخی خصوصیات فیزیولوژیک اکوتیپ‌های بومی آویشن دنایی (Thymus daenensis subsp. daenensis)، آزمایشی بهصورت کرت‌های یک‌بار خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی، در سال زراعی1392در کرج به اجرا درآمد. در این پژوهش، هشت اکوتیپ آویشن دنایی جمع‌آوری شده از مناطق مختلف، تحت سه تیمار آبیاری ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر تنش کم‌آبی بر عملکرد مادهخشک، درصد اسانس و برخی خصوصیات فیزیولوژیک اکوتیپ‌های بومی آویشن دنایی (Thymus daenensis subsp. daenensis)، آزمایشی بهصورت کرت‌های یک‌بار خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی، در سال زراعی1392در کرج به اجرا درآمد. در این پژوهش، هشت اکوتیپ آویشن دنایی جمع‌آوری شده از مناطق مختلف، تحت سه تیمار آبیاری نرمال (آبیاری تا گلدهی کامل)، قطع آبیاری در مرحله رویشی و قطع آبیاری در مرحله گلدهی، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که واکنش اکوتیپ‌های مختلف به تیمارهای اعمالشده، از نظر درصد اسانس، میزان مادهخشک، کلروفیل، کاروتن، پرولین و فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکورباتپراکسیداز، گلوتاتیونپراکسیداز و پلیفنلاکسیداز متفاوت بود. بین درصد اسانس و ماده خشک با کلروفیل، کاروتن، پرولین و میزان فعالیت آنزیمهای اندازهگیریشده، همبستگی معنیداری مشاهده نگردید. بیشترین عملکرد ماده خشک (27/17 گرم بهازای تک بوته) در اکوتیپ خانه میران بالا، تحت آبیاری نرمال و بیشترین درصد اسانس (2/6 درصد) در اکوتیپ ملایر 2، تحت تیمار قطع آبیاری در مرحله رویشی، مشاهده گردید. اکوتیپ اراک، دارای بیشترین عملکرد اسانس، در هر دو شرایط تنش آبی بود.
علوم گیاهان دارویی
سودابه مفاخری؛ بهور اصغری؛ محمد جواد نیکجویان
چکیده
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی با نانوکلات، بر روی مقاومت به تنش خشکی و همچنین صفات کمی و کیفی زرین گیاه یا بادرنجبویه دنایی تحت تنش خشکی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی، با 3 تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل تنش خشکی در سه سطح (آبیاری در حد ظرفیت زراعی و آبیاری بهمیزان 30 و 60 درصد ظرفیت زراعی) ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی با نانوکلات، بر روی مقاومت به تنش خشکی و همچنین صفات کمی و کیفی زرین گیاه یا بادرنجبویه دنایی تحت تنش خشکی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی، با 3 تکرار انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل تنش خشکی در سه سطح (آبیاری در حد ظرفیت زراعی و آبیاری بهمیزان 30 و 60 درصد ظرفیت زراعی) و محلولپاشی با نانوکلاتروی در دو سطح (محلولپاشی و عدم محلولپاشی) بود. نتایج نشان دادند که با افزایش شدت تنش خشکی، ارتفاع بوته و وزن تر و خشک بوته بهصورت معنیداری کاهش پیدا کرد، و محلولپاشی با روی، سبب افزایش این صفات گردید. کاربرد روی، توانسته میزان کلروفیل a را افزایش دهد و بیشترین مقدار کلروفیل کل (85/0 میلیگرم در گرم برگ تازه) از گیاهان رشدکرده در شرایط بدون تنش بهدست آمد. بیشترین درصد اسانس (53/1 درصد) نیز از گیاهان تحت تیمار تنش 60 درصد ظرفیت زراعی+ محلولپاشی با روی استحصال گردید. چهار ترکیب اصلی اسانس؛ لیمونن، وربنون، نرال و سیترال بود که بیشترین مقدار لیمونن (72/30 درصد)، وربنون (72/33 درصد) و نرال (37/7 درصد) از گیاهان تحت تأثیر تنش 60 درصد ظرفیت مزرعه حاصل شد، مقدار سه ترکیب لیمونن، وربنون و نرال، در شرایط کاربرد روی، نسبت به حالت بدون محلولپاشی با روی، افزایش معنیداری یافتند.
صادق کاظمی؛ معظم حسن پور اصیل؛ محمود قاسم نژاد
چکیده
بهمنظور بررسی آثار فیزیولوژیک برخی اسانسهای گیاهی در مقایسه با 8-هیدروکسیکوئینولین در گل بریدة لیزیانتوس (Eustoma grandiflorumL.)، آزمایشی بهصورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها عبارت بود از 8-هیدروکسیکوئینولین، اسانس میخک هندی (Pittosporum undudatum) و اسانس رزماری (Rosmarinus officinalis) در دو غلظت 200 و 300 میلیگرم در لیتر و اسانس آویشن ...
بیشتر
بهمنظور بررسی آثار فیزیولوژیک برخی اسانسهای گیاهی در مقایسه با 8-هیدروکسیکوئینولین در گل بریدة لیزیانتوس (Eustoma grandiflorumL.)، آزمایشی بهصورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارها عبارت بود از 8-هیدروکسیکوئینولین، اسانس میخک هندی (Pittosporum undudatum) و اسانس رزماری (Rosmarinus officinalis) در دو غلظت 200 و 300 میلیگرم در لیتر و اسانس آویشن شیراز (Zataria multiflora) در دو غلظت 50 و 100 میلیگرم در لیتر که همراه با ساکارز 3درصد استفاده شدند و سه تیمار آب‌مقطر، اتانول 500 پیپیام و ساکارز 3درصد به‌منزلة تیمارهای شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد 8-هیدروکسیکوئینولین در غلظت 300 میلیگرم در لیتر بیشترین ماندگاری (4/18 روز) را در مقایسه با تیمارهای شاهد (آب‌مقطر 3/10، اتانول 8/10 و ساکارز 1/12) داشت. در بین اسانسهای گیاهی، اسانس میخک هندی در غلظت 300 میلیگرم در لیتر، اسانس رزماری در غلظت 200 میلیگرم در لیتر و اسانس آویشن شیراز در سطح 100 میلیگرم در لیتر بهترتیب با میانگین 8/15، 6/15 و 5/15روز اختلاف معناداری را با تیمارهای شاهد داشتند. اسانس رزماری در غلظت 200 میلیگرم در لیتر بیشترین تأثیر را بر کلروفیل کل داشته است. 8-هیدروکسیکوئینولین و اسانس میخک هندی در غلظت 300 میلیگرم در لیتر بهترتیب بیشترین تأثیر را بر میزان آنتوسیانین، پروتئین، مالوندیآلدئید و آنزیمها داشتند. با توجه به نتایج حاصله، استفاده از اسانسهای گیاهی به جای ترکیبات شیمیایی میتواند راه مؤثری برای بهبود ماندگاری در گلهای شاخه‌بریدة لیزیانتوس باشد.
سعید ریزی؛ مصباح بابالار؛ سیامک کلانتری؛ سید محمود اخوت
چکیده
به منظور ارزیابی اثر تغذیه سیلیسیم (Si) در رفع اثرهای زیان آور شوری بر صفات کمی و کیفی و انباشتگی برخی از یون¬ها، رقم Hot Lady گل رز شاخه بریده در محیط آبکشت پرورش یافت و غلظت¬های مختلف عنصر سیلیسیم (0،50، 100 و 150میلی¬گرم در لیتر) از منبع سیلیکات پتاسیم، همراه با اثر متقابل آن با 28 میلی مولار NaCl (dS m-18/3EC≈) با سه تکرار در یک طرح بلوک کامل ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثر تغذیه سیلیسیم (Si) در رفع اثرهای زیان آور شوری بر صفات کمی و کیفی و انباشتگی برخی از یون¬ها، رقم Hot Lady گل رز شاخه بریده در محیط آبکشت پرورش یافت و غلظت¬های مختلف عنصر سیلیسیم (0،50، 100 و 150میلی¬گرم در لیتر) از منبع سیلیکات پتاسیم، همراه با اثر متقابل آن با 28 میلی مولار NaCl (dS m-18/3EC≈) با سه تکرار در یک طرح بلوک کامل تصادفی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد که سیلیسیم در دو غلظت 50 و 100 میلی¬گرم در لیتر اثر سودمندی بر رشد و کیفیت گل¬های رز تحت شرایط آبکشت دارد. همچنین سیلیسیم توانست کیفیت ظاهری و عمر سردخانه ای گل را از طریق حفظ نفوذپذیری غشاهای سلولی بهبود بخشد و اثر سوء تنش شوری را در این رقم به حداقل برساند. افزایش جذب پتاسیم، کلسیم و فسفر وکاهش انتقال سدیم در بین تیمارهای در معرض شوری، مربوط به تیمار 50 و 100 میلی¬گرم در لیتر می¬باشد که هم در مورد ساقه و هم برگ صادق است.
ناصر قادری؛ عادل سی وسه مرده
چکیده
به منظور بررسی واکنش‌های فیزیولوژیکی توت فرنگی به تنش خشکی آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه رقم توت‌فرنگی شامل ارقام کاماروسا، مرک و گاویوتا و سه تیمار آبیاری 25%، 50% و75% ظرفیت زراعی در سه تکرار و هر تیمار با دو واحد آزمایشی به اجرا درآمد. در این آزمایش فاکتورهای فیزیولوژیکی شامل فتوسنتز، ...
بیشتر
به منظور بررسی واکنش‌های فیزیولوژیکی توت فرنگی به تنش خشکی آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه رقم توت‌فرنگی شامل ارقام کاماروسا، مرک و گاویوتا و سه تیمار آبیاری 25%، 50% و75% ظرفیت زراعی در سه تکرار و هر تیمار با دو واحد آزمایشی به اجرا درآمد. در این آزمایش فاکتورهای فیزیولوژیکی شامل فتوسنتز، هدایت روزنه‌ای، تعرق، محتوای نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشاء سلولی و میزان کلروفیل اندازه‌گیری شدند. میزان فتوسنتز، هدایت روزنه‌ای و تعرق در تمام ارقام در طی کاهش محتوای نسبی آب خاک کاهش یافت. کمترین میزان تعرق در شرایط تنش شدید مربوط به رقم گاویوتا بود و بیشترین میزان آن مربوط به ارقام کاماروسا و مرک بود. محتوای نسبی آب برگ و پایداری غشاء سلولی نیز در تمام ارقام با کاهش محتوای آب خاک کاهش یافت. بعد از رفع تنش، برگشت نسبتاً سریع فتوسنتز و تعرق در تمام ارقام روی داد ولی بیشترین میزان فتوسنتز و تعرق در این دوره مربوط به رقم مرک بود. در شرایط تنش شدید میزان کلروفیل کاهش یافت. در این شرایط رقم گاویوتا بالاترین میزان کلروفیل را داشت. یک روز بعد از رفع تنش بازیافت قابل توجهی در میزان کلروفیل مشاهده نشد. میزان پرولین در ارقام مختلف در طی کاهش محتوای نسبی آب خاک بطور جزئی افزایش یافت و در شرایط تنش شدید بیشترین افزایش مربوط به رقم گاویوتا بود. یک روز بعد از رفع تنش کاهش سریع میزان پرولین اتفاق افتاد. با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر میتوان گفت که رقم کاماروسا دارای پتانسیل بالاتری برای مقابله با شرایط کم آبی در مقایسه با دو رقم دیگر بوده و در مراحل بعد ارقام مرک و گاویوتا قرار دارند. جهت نتیجهگیری نهایی ارزیابیهای مزرعه‌ای ضروری به نظر میرسد.
راحله عدالتی مرفه؛ مصطفی عرب؛ روح انگیز نادری؛ محمود رضا روزبان
چکیده
آلسترومریا یکی از گلهای شاخه بریدهای است که به دلیل عملکرد بالا، گلهای زیبا و تنوع رنگ، در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. زرد شدن برگها، شاخص اولیه زوال گلهای آلسترومریا محسوب میشود. به منظور ایجاد تأخیر در زرد شدن برگها ، و بهبود دوام عمر و سایر ویژگیهای کیفی گلهای شاخه بریدهی آلسترومریا رقم ...
بیشتر
آلسترومریا یکی از گلهای شاخه بریدهای است که به دلیل عملکرد بالا، گلهای زیبا و تنوع رنگ، در سالهای اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. زرد شدن برگها، شاخص اولیه زوال گلهای آلسترومریا محسوب میشود. به منظور ایجاد تأخیر در زرد شدن برگها ، و بهبود دوام عمر و سایر ویژگیهای کیفی گلهای شاخه بریدهی آلسترومریا رقم ‘Napoli’، آزمایشی بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی طراحی شد و اثر غلظتهای مختلف اتانول (0، 2، 4 و 6 درصد) و جیبرلیک اسید (0، 50، 100 و 150 میلیگرم در لیتر) در محلول نگهدارنده، که همگی 4 درصد ساکارز را نیز به همراه داشتند، به دو روش تیمار موقت (24 ساعت) و مداوم، بر دوام عمر گل، میزان کلروفیل برگ، وزن تر شاخه بریده، میزان جذب آب، محتوای آب نسبی، قطر گل و نشت یونی بافت گلبرگ مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، بالاترین میزان کلروفیل برگ در تیمارهای حاوی 100 میلیگرم در لیتر اسید جیبرلیک در هر دو روش بدست آمد، اما تیمار مداوم تأثیر بهتری بر دوام عمر گلها، میزان جذب محلول، و افزایش وزن تر و قطر گلها داشت. همچنین، تیمار مداوم اتانول 2 درصد همراه با 100 و 150 میلیگرم در لیتر اسید جیبرلیک، باعث بیشترین دوام عمر گلهای آلسترومریا شد و استفاده از غلظتهای بالاتر اتانول، کاهش عمر گلها را بدنبال داشت.
مهدی محمدزمانی؛ ولی ربیعی؛ محمدعلی نجاتیان
چکیده
خشکی به عنوان یک تنش غیر زنده در اکثر مراحل رشد گیاه آثار مخرب و زیان آوری دارد. گیاهان برای مقابله با خشکی واکنش‌های مختلفی از خود نشان می‌دهند. از جمله این واکنش‌ها تولید اسمولیت‌هایی مثل پرولین و گلایسین‌بتائین است که به نظر میرسد بتوان با اضافه کردن مصنوعی این ترکیبات در گیاهان تحمل آنها را به شرایط خشکی افزایش داد. بدین منظور ...
بیشتر
خشکی به عنوان یک تنش غیر زنده در اکثر مراحل رشد گیاه آثار مخرب و زیان آوری دارد. گیاهان برای مقابله با خشکی واکنش‌های مختلفی از خود نشان می‌دهند. از جمله این واکنش‌ها تولید اسمولیت‌هایی مثل پرولین و گلایسین‌بتائین است که به نظر میرسد بتوان با اضافه کردن مصنوعی این ترکیبات در گیاهان تحمل آنها را به شرایط خشکی افزایش داد. بدین منظور آزمایشی بصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار بر روی چهار رقم انگور خوشناو، پیکانی، پرلت و فلیم‌سیدلس اجرا گردید. بوته‌های انگور تحت تنش خشکی با 70 درصد از آب مورد نیاز آبیاری شدند. تیمارهای شاهد (صفر)، پرولین (mM10) و گلایسین‌بتائین (mM15) در چهار مرحله (پیش از گلدهی، گلدهی، غوره‌شدن و رنگ گرفتن خوشه‌های انگور) بر روی بوته‌ها محلولپاشی شدند. نتایج نشان داد که تأثیر پرولین و گلایسین بتائین بر روی محتوی نسبی آب برگ (RWC)، دمای کانوپی، محتوی کلروفیل برگ، سطح برگ و میزان قندهای محلول (در سطح یک درصد) در هر چهار رقم معنی‌دار بود. مقایسه میانگینها نشان داد که بیشترین میزان کربوهیدرات محلول و سطح برگ مربوط به تیمار گلایسین بتائین و کمترین مقدار دمای کانوپی مربوط به شاهد بود. همچنین آنالیز همبستگی صفات نشان داد که بین محتوی نسبی آب برگ با دمای کانوپی همبستگی منفی و با کربوهیدراتهای محلول و کلروفیل برگ همبستگی مثبت وجود دارد. در نهایت مشخص شد که گلایسین بتائین در افزایش تحمل به خشکی بوته‌های انگور از پرولین موثرتر بود.
