محسن حاتمی؛ سیامک کلانتری؛ مجتبی دلشاد
چکیده
حساسیت میوه های گوجه فرنگی به دمای پایین و خسارت سرمازدگی، انبارمانی، بازاررسانی و قابلیت فروش میوهها را محدود میکند. در این تحقیق اثر تیمار آب گرم به عنوان یک تیمار پس از برداشت توصیه شده، بر کاهش بروز خسارت سرمازدگی و تغییر خصوصیات کیفی میوه گوجه فرنگی طی دوره انبارمانی بررسی شد. میوههای گوجه فرنگی در مرحله رسیده سبز برداشت ...
بیشتر
حساسیت میوه های گوجه فرنگی به دمای پایین و خسارت سرمازدگی، انبارمانی، بازاررسانی و قابلیت فروش میوهها را محدود میکند. در این تحقیق اثر تیمار آب گرم به عنوان یک تیمار پس از برداشت توصیه شده، بر کاهش بروز خسارت سرمازدگی و تغییر خصوصیات کیفی میوه گوجه فرنگی طی دوره انبارمانی بررسی شد. میوههای گوجه فرنگی در مرحله رسیده سبز برداشت و با آب گرم ?C 45 به مدت 15 دقیقه تیمار گردیدند. سپس میوه ها به سه شرایط دمایی مختلف نگهداری شامل ?C 5، ?C 13 و شرایط دمایی شبیه سازی شده (SC) در محدوده زمانی بین برداشت و مصرف گوجه فرنگی توسط مصرف کننده، منتقل شدند. مدت نگهداری برای میوه ها 43 روز در نظر گرفته شد. رنگ میوه، رنگیزه لیکوپن، درصد کاهش وزن، سفتی، فعالیت آنزیم پلی گالاکتوروناز، میزان اسید آسکوربیک و خسارت سرمازدگی (CI) در مدت نگهداری، اندازهگیری و ارزیابی شد. در حالیکه میوههای گوجهفرنگی انبار شده در دمای ?C 13 بصورت تقریباً طبیعی رسیدند، انبارداری در دمای ?C 5 و شرایط دمایی شبیه سازی شده (SC) در رسیدن طبیعی میوه ها اختلال ایجاد کرد. تیمار گرمایی باعث تاخیر نسبی در توسعه رنگ میوه، کم شدن درصد کاهش وزن، افزایش اسید آسکوربیک و لیکوپن، همچنین کاهش فعالیت آنزیم پلی گالاکتوروناز شد. تیمار گرمایی همچنین اثر تعیین کننده مهمی بر کاهش بروز خسارت سرمازدگی در میوههای رسیده سبز داشت. نتایج نشان داد که در گوجهفرنگی به عنوان یک میوه فرازگرا، تیمار آب گرم و دمای نگهداری اثر مهمی بر عمر انباری و عمر قفسه ای آن داشت. این مطالعه تایید کرد که 13 درجه سانتی گراد یک دمای بهینه برای نگهداری و تیمار آب گرم یک تیمار پس از برداشت مناسب برای گوجه فرنگی است.
سمیه شیربانی؛ غلامحسین داوری نژاد؛ محمود شور
چکیده
استهبان با دو میلیون اصله درخت انجیر، مهمترین منطقه تولید انجیر دیم در ایران است که با مشکل کم آبی روبرو ست. تحقیق حاضر اثرات سطوح مختلف تنش آبیاری را بر واکنش روزنه و سلول نگهبان در آزمایشی به صورت فاکتوریل 4*4 در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار داده است. تیمارها شامل چهار رقم انجیر خوراکی (سبز، سیاه، شاه انجیر و متی) و چهار سطح ...
بیشتر
استهبان با دو میلیون اصله درخت انجیر، مهمترین منطقه تولید انجیر دیم در ایران است که با مشکل کم آبی روبرو ست. تحقیق حاضر اثرات سطوح مختلف تنش آبیاری را بر واکنش روزنه و سلول نگهبان در آزمایشی به صورت فاکتوریل 4*4 در قالب طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار داده است. تیمارها شامل چهار رقم انجیر خوراکی (سبز، سیاه، شاه انجیر و متی) و چهار سطح آبیاری شامل شاهد (100% ظرفیت زراعی)، تنش ملایم (75% ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (50% ظرفیت زراعی) و تنش شدید (25% ظرفیت زراعی) بودند. نتایج نشان داد که طول، عرض و اندازه روزنه همچنین طول، عرض و اندازه سلول های محافظ روزنه در سطوح مختلف از تنش خشکی متفاوت بوده و همگی در تنش شدید کاهش یافته است. نتایج همچنین نشان داد که تغییرات آناتومیکی که به وسیله خشکی متناوب ایجاد می شود نمی تواند به تنهایی تفاوت بین ارقام را تعیین کند.
زهرا صفاری؛ عبدالکریم کاشی؛ عماد شاه منصوری؛ علی اکبر حیدری زفره؛ سپیده کلاته جاری
چکیده
هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر بنزیل آدنین و شرایط دمای انبار بر تشکیل سوخیزه، درصد جوانه زنی و رشد آن در تره ایرانی (Allium ampeloprasum ssp.persicum) بود. به منظور تشکیل سوخیزه، گل آذین های نابالغ با غلظت های مختلفی از بنزیل آدنین (0، 10، 50 و 100 میلی گرم در لیتر) تیمار شدند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و ...
بیشتر
هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر بنزیل آدنین و شرایط دمای انبار بر تشکیل سوخیزه، درصد جوانه زنی و رشد آن در تره ایرانی (Allium ampeloprasum ssp.persicum) بود. به منظور تشکیل سوخیزه، گل آذین های نابالغ با غلظت های مختلفی از بنزیل آدنین (0، 10، 50 و 100 میلی گرم در لیتر) تیمار شدند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان انجام شد. نتایج نشان داد که هم? غلظت های بنزیل آدنین به جز تیمار شاهد در بیشتر از 90 درصد بوته ها سوخیزه تشکیل دادند. سپس سوخیزه های حاصل در دو شرایط دمایی (31 و 9 درجه سانتی گراد) انبار شدند تا درصد جوانه زنی و رشد رویشی آن ها ارزیابی شود. غلظت های مختلف بنزیل آدنین و شرایط دمای انبار اثری بر درصد جوانه زنی سوخیزه ها نداشتند اما سوخیزه های درشت (قطر بیشتر از 3 میلی متر) درصد جوانه زنی بالاتری از سوخیزه های ریز (قطر کمتر از 3 میلی متر) را نشان دادند. تیمار دمایی اثری بر صفات رویشی نداشت اما تیمارهای مختلف بنزیل آدنین در سطح 5 درصد دارای تفاوت معنی دار بود و همه سوخیزه های حاصل گیاهان طبیعی تولید کردند.
جعفر حاجیلو؛ مرتضی گل محمدی؛ جابر پناهنده؛ حمید رهنمون
چکیده
در این تحقیق وضعیت جوانهزنی دانة گرده در شرایط درون شیشهای و همچنین چگونگی رشد لولة گرده در گردهافشانی با گردههای مختلف (گرده خودی و گرده سه ژنوتیپ شاخص زردآلو با شمارههای «269»، «416» و «464») تحت شرایط کنترل شده از لحاظ دما، رطوبت و نور در چهار رقم زردآلو به نام های «شصتمی دو»، «ابراهیم کلجاه»، «سفید رضائیه» و «رضی»، مورد مطالعه ...
بیشتر
در این تحقیق وضعیت جوانهزنی دانة گرده در شرایط درون شیشهای و همچنین چگونگی رشد لولة گرده در گردهافشانی با گردههای مختلف (گرده خودی و گرده سه ژنوتیپ شاخص زردآلو با شمارههای «269»، «416» و «464») تحت شرایط کنترل شده از لحاظ دما، رطوبت و نور در چهار رقم زردآلو به نام های «شصتمی دو»، «ابراهیم کلجاه»، «سفید رضائیه» و «رضی»، مورد مطالعه قرار گرفت . در زمانهای مختلف (24، 48 و 72 ساعت) پس از گردهافشانی کنترل شده، مادگی گلها در محلول FAA نگهداری شده و پس از طی مراحل آماده سازی نمونه ها، روند رشد لولة گرده با استفاده از میکروسکوپ فلورسنت مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ارقام مورد مطالعه، از نظر تمامی ویژگیهای مورد بررسی با یکدیگر اختلاف معنیدار داشتند. بیشترین درصد جوانهزنی دانة گرده در شرایط درونشیشهای در رقم سفید رضائیه و کمترین آن در رقم رضی مشاهده شد. از نظر تعداد دانه گرده جوانه زده در سطح کلاله نتایج حاصله بیانگر معنی دار بودن اثر متقابل رقم با نوع گرده بود. کاهش قابل ملاحظه در تعداد لوله گرده در بخشهای پایینی خامه در طی رشد اتفاق افتاد بطوریکه کمترین درصد لوله های گرده موجود در بخش تحتانی خامه در گرده افشانی با گرده خودی مشاهده شد. با توجه به وجود و یا عدم وجود لولة گرده در تخمدان در صورت استفاده از گردة خودی، خودسازگاری رقم شصتمی دو و همچنین خودناسازگا ری سایر ارقام مورد مطالعه مشخص گردید.
سیدعلی اندی؛ وحیده ناظری؛ جواد هادیان
چکیده
مرزنجوش (Origanum vulgare L.) گیاهی از خانواده نعناع و بومی ایران می باشد. این گیاه علاوه بر استفاده در طب سنتی به عنوان داروی مسکن، مدر، معرق و ضد عفونی کننده، در درمان بیماری های مربوط به معده و روده و همچنین یبوست کاربرد فراوانی دارد. گونه های جنس مرزنجوش به طور گسترده ای در صنعت ادویه مورد استفاده قرار می گیرند. در این مطالعه، پیکره ی رویشی ...
بیشتر
مرزنجوش (Origanum vulgare L.) گیاهی از خانواده نعناع و بومی ایران می باشد. این گیاه علاوه بر استفاده در طب سنتی به عنوان داروی مسکن، مدر، معرق و ضد عفونی کننده، در درمان بیماری های مربوط به معده و روده و همچنین یبوست کاربرد فراوانی دارد. گونه های جنس مرزنجوش به طور گسترده ای در صنعت ادویه مورد استفاده قرار می گیرند. در این مطالعه، پیکره ی رویشی یک زیرگونه از این گیاه (Origanum vulgare ssp. vulgare) پس از جمع آوری از منطقه جنوب چالوس در دو مرحله ی نموی گل و بذر به روش تقطیر با آب اسانس گیری شد. اسانس های استخراج شده بوسیله دستگاههای GC و GC/MS آنالیز شدند. 19 ترکیب در مرحله ی گلدهی شناسایی گردید که 99 درصد از ترکیبات اسانس را تشکیل دادند. ترکیبات غالب اسانس مربوط به این مرحله از گیاه عبارت بودند از: لینالیل استات (2/27%)، گاما-ترپینن (5/16%)، 3-اکتانون (9/10%)، بتا-پینن (4/8%) و کارواکرول (4/6%). در مرحله ی بذردهی نیز 6/98 درصد از ترکیبات شناسایی شده ی اسانس شامل 22 ترکیب بودند که کارواکرول (2/23%)، آلفا-پینن (8/15%)، بتا-پینن (7/10%) و ترانس-کاریوفیلن (3/5%) به عنوان غالب ترین ترکیبات شناسایی شدند. بر طبق نتایج GC/MS مونوترپن ها به عنوان مهمترین اجزای اسانس در هر دو مرحله تشخیص داده شدند. درصد ترکیبات دیگر اسانس برای مراحل نموی گل و بذر به ترتیب برابر با 8/16 و 7/5 بود.
رضا حیدری چابلقی؛ رحیم حداد؛ قاسمعلی گروسی
چکیده
تیوردوکسینها (Trxs) پروتئینهایی کوچک و مقاوم در برابر حرارت هستند که در حفظ تعادل شرایط اکسیداسیون- احیاء (Redox) سلولی دخالت داشته و در تمام موجودات زنده از پروکاریوتها تا یوکاریوتهای عالی وجود دارند. در گیاهان عالی، تیوردوکسینها به شش گروه مختلف، شامل تیوردوکسینهای کلروپلاستی f،m ،x و y، تیوردوکسین میتوکندریایی o و تیوردوکسینهای ...
بیشتر
تیوردوکسینها (Trxs) پروتئینهایی کوچک و مقاوم در برابر حرارت هستند که در حفظ تعادل شرایط اکسیداسیون- احیاء (Redox) سلولی دخالت داشته و در تمام موجودات زنده از پروکاریوتها تا یوکاریوتهای عالی وجود دارند. در گیاهان عالی، تیوردوکسینها به شش گروه مختلف، شامل تیوردوکسینهای کلروپلاستی f،m ،x و y، تیوردوکسین میتوکندریایی o و تیوردوکسینهای h تقسیمبندی میشوند. تیوردوکسینهای h با داشتن یک خانواده چند ژنی کوچک در فرآیندهای متعددی از جمله محافظت سلولی در برابر تنش اکسنده دخالت میکنند. cDNA کدکننده ژن تیوردوکسین h (VvTrxh3) از بافت برگ گیاه انگور بیدانه سفید (Vitis vinifera L. Bidaneh Sefid)، با استفاده از تکنیک واکنش زنجیرهای پلیمراز نسخهبرداری معکوس (RT-PCR) جداسازی و همسانهسازی شده و خصوصیات بیوشیمیایی، ساختاری و روند تکامل ژنتیکی آن مورد بررسی قرار گرفت. بررسی توالی نوکلئوتیدی نشان داد که چارچوب باز خواندنی ژن همسانهسازی شده VvTrxh3 به طول bp345 بوده و یک پروتئین با 114 اسیدآمینه را کد میکند. همچنین بررسی توالی پروتئینی این ژن نشان داد که جایگاه فعال آن به صورت WCGPC بوده و وزن مولکولی محاسبه شده و نقطه آیزوالکتریک پیشبینی شده آن به ترتیب برابر 79/12 کیلودالتون و 06/5 و دارای ساختار سه بعدی مختص پروتئینهای تیوردوکسین، تحت عنوان Thioredoxin Fold میباشد. بررسیهای فیلوژنتیکی و همردیفسازی چندگانه نشان داد که این ژن، تیوردوکسین نوع h و متعلق به زیرکلاس IA از زیرگروه I بوده و شباهت زیادی با تیوردوکسینهای h گیاهان دیگر دارد.
فاطمه نکونام؛ محمدرضا فتاحی مقدم؛ علی عبادی
چکیده
زردآلو از جایگاه مطلوبی در اقتصاد صنعت میوه برخوردار است. محدود بودن دامنه سازگاری اکولوژیکی یکی از عوامل محصولدهی نامنظم در این گونه است. هدف از این مطالعه بررسی اثر دمای محیط در مرحله پیش از گلدهی روی برخی از خصوصیات گل در چهار رقم زردآلوی تجاری با نامهای نصیری، نوری، شاهرودی و جهانگیری میباشد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص ...
بیشتر
زردآلو از جایگاه مطلوبی در اقتصاد صنعت میوه برخوردار است. محدود بودن دامنه سازگاری اکولوژیکی یکی از عوامل محصولدهی نامنظم در این گونه است. هدف از این مطالعه بررسی اثر دمای محیط در مرحله پیش از گلدهی روی برخی از خصوصیات گل در چهار رقم زردآلوی تجاری با نامهای نصیری، نوری، شاهرودی و جهانگیری میباشد. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد دمای محیط از طریق تاثیر بر اندامهای زایشی گل از جمله سلامت دانهگرده و مادگی نقش مهمی در میزان باروری ارقام ایفا مینماید، به طوری که در سال اول، جوانهزنی دانهگرده به علت سرمای طولانی و شدید زمستان به میزان زیادی کاهش پیدا نمود و در سال دوم احتمالا به علت وجود زمستان گرم مرحله نهایی نمو مادگی با مشکل مواجه شد و مادگیهای با خامه کوتاه و تخمدان غیر متورم در بعضی ارقام از جمله جهانگیری و نوری مشاهده شد. دو رقم دیگر در سال دوم مادگیهای طبیعیتری تولید نمودند. علت وجود تفاوت در بین ارقام را میتوان به مسئله تناوب باردهی و ذخیره کربوهیدراتی آنها و حساسیت رقم جهانگیری به زمستانهای گرم نسبت داد. در رقم نصیری درصد چندتخمکی در سال 88-87 کاهش یافت. از طرف دیگر در این سال به علت تامین زودتر سرمای تجمعی، گلدهی ارقام زودتر اتفاق افتاد و دچار مشکل سرمازدگی بهاره شدند. طبق نتایج، نوسانات دمایی در هر دو سال به نحوی کیفیت گل را تحت تاثیر قرار داد. در کل زمستان سرد و یکنواخت در سال 87-86 شرایط مناسبتری برای نمو اعضاء گل و تشکیل میوه زردآلو فراهم کرد. جوانه زنی دانه گرده در این سال کاهش یافت اما به علت عدم وقوع سرمازدگی بهاره باردهی ارقام به صورت مطلوب انجام گرفت.
سمیه قاسمی عمران؛ محمود قاسم نژاد؛ عبداله حاتم زاده؛ داود بخشی
چکیده
عدم امکان کنترل صحیح دما و شدت نور، عامل اصلی محدوده کننده پرورش گیاهان در گلخانههای پلاستیکی است. کیفیت و عمر گلجایی گلهای بریده بیشتر تحت تاثیر دمای گلخانه قرار می گیرند. آلسترومریا برای رشد و گلدهی به دمای خنک نیاز دارد. در این پژوهش، تغییرات در ماندگاری و کیفیت گلها از جمله طول ساقه، تعداد گلچه در هر گل آذین و رنگگیری ...
بیشتر
عدم امکان کنترل صحیح دما و شدت نور، عامل اصلی محدوده کننده پرورش گیاهان در گلخانههای پلاستیکی است. کیفیت و عمر گلجایی گلهای بریده بیشتر تحت تاثیر دمای گلخانه قرار می گیرند. آلسترومریا برای رشد و گلدهی به دمای خنک نیاز دارد. در این پژوهش، تغییرات در ماندگاری و کیفیت گلها از جمله طول ساقه، تعداد گلچه در هر گل آذین و رنگگیری گل ها در ارتباط با غلظت آنتوسیانین و فعالیت آنزیم فنیلآلانین آمونیالیاز (PAL) در سه رقم آلسترومریا، ‘سوکاری’، ‘بوردو’ و ‘مدنا’ طی ماه های تابستان و پاییز در گلخانه پلاستیکی بررسی شد. نتایج نشان داد که بالا رفتن دما در ماههای تابستان بطور معنی داری باعث کاهش کیفیت و ماندگاری گل ها شده است، اما خنک شدن دما در آخر تابستان و پاییز سنتز آنتوسیانین و رنگگیری گل ها را بهبود بخشید. همچنین معلوم شد که حساسیت ارقام مختلف آلسترومریا نسبت به دمای بالای فصل تابستان بطور معنی داری با یکدیگر متفاوت میباشند. در این پژوهش، افزایش دما منجر به افزایش فعالیت آنزیم فنیلآلانین آمونیالیاز (PAL) در گلبرگ ها شده است، بنابراین آنزیم فنیلآلانین آمونیالیاز (PAL) ممکن است بهعنوان آنزیم کلیدی سنتز کننده آنتوسیانین در گل های آلسترومریا نباشد. افزایش دما در رقم ‘بوردو’ باعث کاهش تعداد گلچه در گل آذین شد.
مرضیه اتحادپور؛ محمدرضا فتاحی مقدم؛ ذبیح اله زمانی
چکیده
امروزه آلو یکی از درختان میوه مهم در بسیاری از کشورهای جهان میباشد. آگاهی از تنوع ژنتیکی ژرمپلاسمهای موجود امکان انتخاب والدین در بهبود برنامههای اصلاحی را فراهم میکند. جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی و مشخص نمودن روابط ژنتیکی بین ژنوتیپهای آلوی ایران (رامسر، کرج و مشهد) و ژنوتیپهای تجاری موجود در مرکز تحقیقات گروه علوم باغبانی ...
بیشتر
امروزه آلو یکی از درختان میوه مهم در بسیاری از کشورهای جهان میباشد. آگاهی از تنوع ژنتیکی ژرمپلاسمهای موجود امکان انتخاب والدین در بهبود برنامههای اصلاحی را فراهم میکند. جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی و مشخص نمودن روابط ژنتیکی بین ژنوتیپهای آلوی ایران (رامسر، کرج و مشهد) و ژنوتیپهای تجاری موجود در مرکز تحقیقات گروه علوم باغبانی دانشگاه تهران و همچنین نمونه میروبالان از هشت نشانگر ریزماهواره استفاده شد. این نشانگرها تعداد 68 آلل در مجموع هشت جایگاه ریزماهواره در ژنوتیپهای مورد بررسی تولید کردند. مکانهای ریزماهواره UDA-005 و UDP98410 با 12 آلل بیشترین و مکان ریزماهواره CPSCT026 با چهار آلل کمترین تعداد آلل را در بین نشانگرها تولید کردند. میانگین تعداد آللهای مؤثر (ne) 1/4 با حداکثر 6/6 آلل در مکان ریزماهواره UDA-005 و حداقل 7/2 درASSR71 بود. میانگین هتروزیگوتی مورد انتظار در بین مکانها 73/0 بود که از 58/0 در ASSR71 تا 86/0 در مکان ریزماهواره UDA-005 متفاوت بود. میانگین هتروزیگوتی مشاهده شده 49/0 بود که از 34/0 در UDP98410 تا 71/0 در مکان ASSR72 متغیر بود. میانگین شاخص جریان ژنی (Nm) در بین همه مکانها 22/1 بود که نشان میدهد مبادله مواد ژنتیکی (بذر، گرده و غیره) بین محلهای جغرافیایی مورد نظر انجام شده است. محتوای اطلاعات چندشکلی در بین ژنوتیپهای مورد بررسی از 52/0 تا 80/0 با میانگین 69/0 ارزیابی شد که هتروزیگوتی بالا را در بین ژنوتیپهای آلو نشان داد. گروهبندی نمونهها از روش تجزیه خوشهای بر اساس ضریب تشابه SMC انجام شد و دندروگرام با استفاده از روش Unweighted Paired Group Method of Arithmetic Means رسم گردید. گروهبندی ژنوتیپها با مناطق جغرافیایی مطابقت نداشت به طوریکه آلوهای مناطق متفاوت در گروههای ژنتیکی مجاور هم قرار گرفتند ولی تفاوت مشخصی بین ژنوتیپهای هگزاپلوئید و دیپلوئید مشاهده شد به گونهای که ژنوتیپهای هگزاپلوئید در فاصله 66/0 از بقیه ژنوتیپها جدا شدند و در یک گروه قرار گرفتند. بر اساس نتایج حاصل از ماتریس تشابه کمترین تشابه ژنتیکی (506/0) و بیشترین آن (92/0) و متوسط تشابه بین کل ژنوتیپ ها 77/0 بود که با متوسط تشابه گزارشات قبلی در ژنوتیپهای مشابه با استفاده از دیگر نشانگرها (71/0) مطابقت نشان داد.
عبدالحسین ابوطالبی؛ بهنام بهروزنام؛ زهرا پشنگه
چکیده
در این مطالعه اثر سطوح مختلف سالیسیلیک اسید بر القای مقاومت به سرمازدگی و کیفیت میوه لیموشیرین مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور میوه لیموشیرین در غلظتهای صفر (آب مقطر)، 200، 400 و 600 میلیگرم در لیتر سالیسیلیک اسید به صورت غوطهوری به مدت 5 دقیقه تیمار و پس از بستهبندی در کیسه پلاستیکی بصورت تکی به انبار سرد ( 1±4درجه سانتیگراد) منتقل ...
بیشتر
در این مطالعه اثر سطوح مختلف سالیسیلیک اسید بر القای مقاومت به سرمازدگی و کیفیت میوه لیموشیرین مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور میوه لیموشیرین در غلظتهای صفر (آب مقطر)، 200، 400 و 600 میلیگرم در لیتر سالیسیلیک اسید به صورت غوطهوری به مدت 5 دقیقه تیمار و پس از بستهبندی در کیسه پلاستیکی بصورت تکی به انبار سرد ( 1±4درجه سانتیگراد) منتقل و مدت دو ماه نگهداری شدند. یک گروه میوه نیز بدون اعمال هیچ تیماری به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. پس از پایان مدت آزمایش، میوهها به مدت 5 روز به دمای 25 درجه سانتی گراد منتقل و اثر تیمارها بر درصد میوههای سرمازده، کل مواد جامد محلول، درصد نشت یونی، ویتامین ث و درصد میوههای پوسیده بررسی شد. بر اساس نتایج سالیسیلیک اسید باعث کاهش سرمازدگی، حفظ کیفیت ظاهری و جلوگیری از آب از دستدهی میوه گردید، بدون آنکه اثر نامطلوب بر کیفیت محصول داشته باشد. بیشترین درصد میوه سرمازده در تیمار شاهد و آب مقطر و کمترین آن در تیمار 400 میلیگرمدرلیتر سالیسیلیک اسید وجود داشت. از لحاظ میزان کاهش وزن، ویتامین ث و اسید کل، تفاوت معنیداری بین میوههای تیمار شده با سالیسیلیک اسید و شاهد وجود داشت اما هیچگونه اختلاف معنیداری بین آنها از لحاظ میزان مواد جامد محلول و pH عصاره دیده نشد. در مجموع، تیمار 400 میلیگرمدرلیتر سالیسیلیک اسید، میوههای با بالاترین کیفیت ظاهری و بیشترین اثر بازدارندگی بر سرمازدگی داشت.
بیتا حکم آبادی؛ یونس مستوفی؛ سپیده کلاته جاری
چکیده
در این تحقیق به منظور افزایش عمر گلجا و حفظ کیفیت گل های شاخه بریده آلسترومریا رقمهای ‘Odessa’ و ‘Sacramento’ اثرات تیمار کوتاه مدت تنظیم کنندههای رشد گیاهی جیبرلین و سیتوکینین مورد بررسی قرار گرفت. گلها در غلظت های مختلفی از اسیدجیبرلیک و تیدیازورون برای مدت 24 ساعت قرار گرفتند. سپس گلهای شاخه بریده در محلول نگهدارنده حاوی ساکاروز ...
بیشتر
در این تحقیق به منظور افزایش عمر گلجا و حفظ کیفیت گل های شاخه بریده آلسترومریا رقمهای ‘Odessa’ و ‘Sacramento’ اثرات تیمار کوتاه مدت تنظیم کنندههای رشد گیاهی جیبرلین و سیتوکینین مورد بررسی قرار گرفت. گلها در غلظت های مختلفی از اسیدجیبرلیک و تیدیازورون برای مدت 24 ساعت قرار گرفتند. سپس گلهای شاخه بریده در محلول نگهدارنده حاوی ساکاروز 2 % و نانوسید ppm 2 قرار گرفتند و عمر گلجا و صفات کیفی آنها در روزهای مختلف مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که، در رقم ‘Odessa’ تیمار اسید جیبرلیک 300 میکرومولار باعث افزایش طول عمر گل و تیمارهای اسید جیبرلیک با غلظتهای 150 و300 میکرومولار باعث افزایش طول عمر برگ شدند. در رقم ‘Sacramento’ تیمار اسید جیبرلیک 300 میکرومولار در افزایش طول عمر برگ بسیار مؤثر بود ولی در افزایش طول عمر گل در این رقم محلول نگهدارنده مؤثرتر بود. همچنین وجود ماده آنتی باکتریال نانوسید باعث کاهش شدید رشد میکروارگانیسمها در محلول نگهدارنده در مقایسه با شاهد (آب مقطر) و وجود ساکاروز 2% نیز باعث رفع کمبود کربوهیدراتهای مصرف شده در فرایند تنفسی گلهای شاخه بریده شدند. در همه تیمارها به جز تیمار شاهد، وزن تر نسبی و مواد جامد محلول در ساقه افزایش یافتند. همچنین در روز دوازدهم آزمایش، تیمار اسید جیبرلیک 50 و 150 میکرومولار در رقم ‘Odessa’ و تیمار اسید جیبرلیک 300 میکرومولار در رقم ‘Sacramento’ ، بیشترین میزان کلروفیل کل در برگ را داشتند. در نهایت تیمار اسید جیبرلیک 300 میکرومولار در رقمهای ‘Odessa’ و ‘Sacramento’جهت افزایش عمر گلجا و کیفیت گل ها توصیه میشود. ‘Odessa’ به عنوان رقم برتر نسبت به ‘Sacramento’ در نظر گرفته شد و نانوسید نیز در محلول نگهدارنده به عنوان ماده آنتیباکتریال مناسبی معرفی شد.
زهرا کرمی جمور؛ سیدمحمدحسن مرتضوی؛ احمد مستعان
چکیده
رقم برحی از مهمترین ارقام خرما به شمار میرود که میوه آن به علت برخورداری از تانن کم و گسی اندک، در مرحله خلال (خارک) به مصرف میرسد. میوه خرما در مرحله خارک به دلیل داشتن بافتی پرآب و فعالیت شدید تنفسی، فسادپذیر بوده و عمر نگهداری کوتاهی دارد. با توجه به عوامل محدود کننده عرضه و فروش، استفاده از روشهای نوین بستهبندی میتواند در ...
بیشتر
رقم برحی از مهمترین ارقام خرما به شمار میرود که میوه آن به علت برخورداری از تانن کم و گسی اندک، در مرحله خلال (خارک) به مصرف میرسد. میوه خرما در مرحله خارک به دلیل داشتن بافتی پرآب و فعالیت شدید تنفسی، فسادپذیر بوده و عمر نگهداری کوتاهی دارد. با توجه به عوامل محدود کننده عرضه و فروش، استفاده از روشهای نوین بستهبندی میتواند در توسعه بازارهای مصرف این محصول مورد توجه قرار گیرد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر تیمارهای مختلف بستهبندی (اتمسفر تغییریافته (مپ) غیرفعال، بستهبندی مپ حاوی بالشتکهای جاذب اتیلن و شاهد) و نیز دمای نگهداری (5 و 15 درجه سانتیگراد) بر ماندگاری میوه خرمای رقم برحی برداشت شده در مرحله خارک انجام پذیرفت. طی 27 روز نگهداری، میوهها به فاصله زمانی هر سه روز یکبار آنالیز کیفی شده و از نظر فاکتورهای مختلفی مثل سفتی بافت، درصد کاهش وزن، اسیدیته قابل تیتراسیون، مواد جامد محلول، pH، نسبت TSS/TA، درصد تبدیل به رطب، رنگ ظاهری پوست میوه، نشت الکترولیت، ظرفیت آنتیاکسیدانی و غلظت مواد فنولی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد میوهها در تیمار مپ حاوی بالشتک جاذب اتیلن از کمترین درصد کاهش وزن (42/0%)، کمترین درصد تبدیل به رطب (35%) و بیشترین سفتی بافت برخوردار بودند و از نظر دیگر صفات کیفی نیز کمترین کاهش را نشان دادند. همچنین دمای 5 درجه سانتیگراد نسبت به 15 درجه سانتیگراد در حفظ خصوصیات کیفی میوه اثر بهتری داشته است.
سعیده محتشمی؛ مصباح بابالار؛ سیدمحمد ابراهیم زاده موسوی؛ محمدحسین میرجلیلی؛ جمانه ادیب
چکیده
خشک کردن یکی از مراحل مهم پس از برداشت گیاهان دارویی می باشد که نقش مهمی در کمیت و کیفیت محصول دارد. به منظور بررسی تاثیر روشهای مختلف خشک کردن بر سرعت خشک شدن، میزان اسانس، خصوصیات رنگ و بار میکروبی گیاه بادرشبی، آزمایشی بصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور روش خشک کردن (5 روش) و شرایط کشت (2 شرایط) با سه تکرار ...
بیشتر
خشک کردن یکی از مراحل مهم پس از برداشت گیاهان دارویی می باشد که نقش مهمی در کمیت و کیفیت محصول دارد. به منظور بررسی تاثیر روشهای مختلف خشک کردن بر سرعت خشک شدن، میزان اسانس، خصوصیات رنگ و بار میکروبی گیاه بادرشبی، آزمایشی بصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو فاکتور روش خشک کردن (5 روش) و شرایط کشت (2 شرایط) با سه تکرار اجرا گردید. فاکتور اول و دوم به ترتیب عبارت بودند از: روشهای خشک کردن (1- آفتاب 2- سایه 3- آون با دمای 30 درجه سانتی گراد 4- آون با دمای 40 درجه سانتی گراد 5- آون با دمای 50 درجه سانتی گراد ) و شرایط کشت ( 1- کشت در شرایط گلخانه و خارج از فصل 2- کشت در مزرعه ). خشک کردن نمونه ها تا زمانی که وزن آنها به محتوای رطوبتی 10 درصد بر پایه وزن تر یا 1/0 بر پایه وزن خشک رسید ادامه داشت. نتایج نشان دهنده تاثیر معنی دار تیمارها بر تمامی فاکتورهای اندازه گیری شده بود. به طوری که در هر دو شرایط مزرعه و گلخانه کمترین زمان خشک شدن (11 و 14 ساعت) در روش آون با دمای 50 درجه سانتی گراد و بیشترین آن (55 و 73 ساعت) مربوط به تیمار سایه بود. بالاترین درصد اسانس (وزنی- وزنی) در هر دو شرایط مربوط به تیمار سایه و کمترین آن مربوط به آون دمای 40 و 50 درجه سانتی گراد بود. همچنین تیمار های آون با دمای 50 درجه و آفتاب به طور موثری توانستند بار میکروبی را کاهش دهند.
زهرا وصال طلب؛ منصور غلامی
چکیده
استفاده از ترکیبات طبیعی نظیر اسانسها و عصارههای گیاهی راهبرد مناسبی در کنترل پوسیدگیهای پس از برداشت و به تأخیر انداختن پیری بافتهای گیاهی معرفی شده است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات اسانس (به روش تدخینی) و عصارهی میخک (به روش غوطهوری) روی کنترل پوسیدگی و برخی ویژگیهای کیفی انگور بیدانه سفید طی انبارداری انجام شد. خوشه ...
بیشتر
استفاده از ترکیبات طبیعی نظیر اسانسها و عصارههای گیاهی راهبرد مناسبی در کنترل پوسیدگیهای پس از برداشت و به تأخیر انداختن پیری بافتهای گیاهی معرفی شده است. این مطالعه با هدف بررسی اثرات اسانس (به روش تدخینی) و عصارهی میخک (به روش غوطهوری) روی کنترل پوسیدگی و برخی ویژگیهای کیفی انگور بیدانه سفید طی انبارداری انجام شد. خوشه های انگور پس از تیمار با غلظتهای مختلف اسانس (0، 50، 100، 150، 300 و 450 میکرولیتر در لیتر) و عصاره میخک (0، 150، 300، 450 و 600 میکرولیتر در لیتر) به مدت 40 روز در دمای 1 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. اسانس میخک در غلظتهای مختلف، پوسیدگی، تلفات آب، تجمع مواد جامد محلول، چروکیدگی و قهوهای شدن چوب خوشه، قهوهای شدن و ریزش حبه را طی مدت انبارداری کاهش داد. همچنین سرعت کاهش محتوای فنل کل، کاهش اسیدیته و نرم شدن حبهها را به تأخیر انداخت و نهایتاً موجب افزایش مدت نگهداری میوهها شدند. غلظت های کمتردر افزایش عمر انباری مفیدتر ارزیابی شدند. کاربرد عصاره میخک با توجه به کنترل ضعیف تر پوسیدگی و نیز وقوع کاهش آب و قهوهای شدن چوب خوشه در تمامی غلظتهای بهکاررفته، علی رغم ویژگیهای مفید آن طی مدت انبارداری بهعنوان راهکاری تجاری برای افزایش انبارمانی انگور قابل توصیه نیست.