امیر صحرارو؛ مصباح بابالار؛ علی عبادی؛ مینا کوهی حبیبی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
در این تحقیق، ریزازدیادی گیاه انجیر رقم جامی کن از مریستم انتهایی گیاهچههای رشد یافته در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. برای مرحله استقرار اندازه ریزنمونه مریستمی در دو سطح (4/0-2/0 و 7/0-5/0 میلیمتر)، نوع محیط کشت در دو سطح (MS و B5) و غلظت هورمون بنزیل آدنین (BA) در سه سطح (5/0، 1 و 5/1 میلیگرم در لیتر) بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً ...
بیشتر
در این تحقیق، ریزازدیادی گیاه انجیر رقم جامی کن از مریستم انتهایی گیاهچههای رشد یافته در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گرفت. برای مرحله استقرار اندازه ریزنمونه مریستمی در دو سطح (4/0-2/0 و 7/0-5/0 میلیمتر)، نوع محیط کشت در دو سطح (MS و B5) و غلظت هورمون بنزیل آدنین (BA) در سه سطح (5/0، 1 و 5/1 میلیگرم در لیتر) بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد مطالعه قرار گرفتند و پس از یک ماه، درصد بقای ریزنمونههای مریستمی اندازهگیری شد. سپس مریستمهای خوب رشد یافته برای مرحله باززایی استفاده گردیدند. برای مرحله پرآوری فاکتورهای غلظت هورمون BA در سه سطح (1، 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر) به تنهایی یا در ترکیب با سه غلظت هورمون نفتالین استیک اسید (0، 1/0 و 5/0 میلیگرم در لیتر) بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شدند. محیط کشت بکار رفته برای این مرحله محیط کشت پایه MS بود و برداشت دادهها (تعداد و طول شاخههای تولیدی) پس از 6 هفته انجام شد. در مرحله ریشهزایی، غلظت هورمون ایندول بوتریک اسید در 4 سطح (5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر) در قالب طرح کاملاً تصادفی آزمون گردید. محیط کشت مورد استفاده نیزMS نیمه غلظت بود و پس از 5 هفته، درصد گیاهچههای ریشهدار شده، تعداد و طول ریشههای تولیدی، دادهبرداری شدند. طبق نتایج بدست آمده، بیشترین درصد بقای ریزنمونه مریستمی در مرحله استقرار در محیط حاوی 5/0 میلیگرم در لیتر BA دیده شد و بیشترین میزان زندهمانی نیز مربوط به ریزنمونههای با اندازه بزرگتر بود. در مرحله پرآوری، غلظت 2 میلیگرم در لیتر BA نسبت به سایر غلظتها، بیشترین تعداد شاخه را حاصل نمود و این در حالی بود که کوتاهترین طول شاخه نیز در این سطح BA بدست آمد. همچنین بیشترین طول شاخه در غلظت 1 میلیگرم BA دیده شد. در مرحله ریشهزایی، حداکثر تعداد گیاهکهای ریشهدار شده در غلظتهای 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر IBA حاصل گردید، همچنین بیشترین تعداد ریشه برای هر گیاهچه در محیط حاوی 2 میلیگرم در لیتر IBA دیده شد.
معصومه لایق؛ غلامعلی پیوست؛ حبیب¬اله سمیع زاده؛ محمد خصوصی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
به منظور بررسی اثرات شوری محلول غذایی بر رشد، عملکرد و صفات کیفی گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill. cv. Falkato) در سیستم کشت کیسهای، آزمایشی در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار سطح هدایت الکتریکی 5/1 (شاهد) 5/3، 5/5 و 5/6 دسیزیمنس بر متر و سه تکرار صورت گرفت. شاخصهای رشدی از جمله عملکرد کل، عملکرد بازارپسند و غیر بازارپسند، تعداد، قطر، ماده ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات شوری محلول غذایی بر رشد، عملکرد و صفات کیفی گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill. cv. Falkato) در سیستم کشت کیسهای، آزمایشی در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار سطح هدایت الکتریکی 5/1 (شاهد) 5/3، 5/5 و 5/6 دسیزیمنس بر متر و سه تکرار صورت گرفت. شاخصهای رشدی از جمله عملکرد کل، عملکرد بازارپسند و غیر بازارپسند، تعداد، قطر، ماده خشک و میانگین وزن میوه، تعداد و سطح برگ و تعداد گل در خوشه و همچنین برخی صفات کیفی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی، عملکرد کل، میانگین وزن میوه و شاخص سطح برگ به طور معنیداری کاهش یافت، در حالی که درصد ماده خشک میوه روندی افزایشی داشت. بیشترین عملکرد از تیمار محلول شاهد و تیمار 5/3 دسیزیمنس بر متر به ترتیب با 33/14 و 25/13 کیلوگرم در متر مربع به دست آمد که اختلاف معنیداری بین این دو تیمار وجود نداشت. اما تفاوت آنها با عملکرد تیمارهای 5/5 دسیزیمنس بر متر (18/10 کیلوگرم در مترمربع) و 5/6 دسیزیمنس بر متر (73/9 کیلوگرم در مترمربع) معنیدار بود (01/0 < = P). همچنین با طبقهبندی میوهها بر اساس قطرمیوه، در سه درجه مشخص شد که با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی درصد میوههای درجه یک کاهش ولی درصد میوههای درجه دو و سه افزایش مییابد که این خود عامل مهمی در کاهش محصول بازارپسند است. تعداد میوه، تعداد برگ و تعداد گل در خوشه در تیمارهای آزمایشی اختلاف معنیداری نشان ندادند. به طور کلی افزایش هدایت الکتریکی یا به عبارتی افزایش سطح شوری در محلول غذایی کشتهای بدون خاک تا 5/3 دسیزیمنس بر متر، تاثیر معنیداری بر عملکرد و برخی از اجزای آن ندارد و نتایجی نزدیک به هدایت الکتریکی نرمال، جهت پرورش گوجهفرنگی را سبب میشود. اما در سطوح بالاتر عملکرد با شدت بیشتری تحت تاثیر این عامل بوده و کاهش معنیداری را نشان میدهد. همچنین با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی، میزان مواد جامد محلول، اسید قابل تیتر، هدایت الکتریکی عصاره میوه، درصد ماده خشک میوه و میزان ویتامین ث به طور معنیداری افزایش مییابد. این در حالی است که pH عصاره میوه تفاوت معنیداری نشان نمیدهد. افزایش سطوح شوری محلول غذایی همچنین سبب کاهش مقادیر پتاسیم، نیتروژن، کلسیم و افزایش مقادیر سدیم و کلر در میوه میشود.
عبدالستار دارابی؛ عبدالکریم کاشی؛ مصباح بابالار؛ محسن خدادادی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
به منظور تعیین آستانه طول روز و درجه حرارت تجمعی برای تشکیل سوخ و آنالیز رشد رقمهای قرمز ایرانشهر، سفید بهبهان و پریماورا آزمایشی به مدت یکسال (1386-1385) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهارتکرار اجرا شد. بذرها در اوایل آبان ماه در خزانه کشت و نشاها در اوایل بهمن ماه به زمین اصلی منتقل شدند. تاریخ ...
بیشتر
به منظور تعیین آستانه طول روز و درجه حرارت تجمعی برای تشکیل سوخ و آنالیز رشد رقمهای قرمز ایرانشهر، سفید بهبهان و پریماورا آزمایشی به مدت یکسال (1386-1385) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهارتکرار اجرا شد. بذرها در اوایل آبان ماه در خزانه کشت و نشاها در اوایل بهمن ماه به زمین اصلی منتقل شدند. تاریخ تشکیل سوخ به روش نسبت تشکیل سوخ (حداکثر قطر سوخ تقسیم بر حداقل قطر گردن) محاسبه گردید. در رقمهای قرمز ایرانشهر، سفید بهبهان و پریماورا آستانه طول روز برای تشکیل سوخ به ترتیب 12 ساعت و 7 دقیقه (29 اسفند)، 12 ساعت و 52 دقیقه (24 فروردین) و 12ساعت و 35 دقیقه (15 فروردین) و درجه حرارت تجمعی 3/1036، 2/1317 و 9/ 1178درجه روز رشد بود. برداشت سوخ در زمان افتادگی50 تا80 درصد برگها و شروع خشک شدن آنها انجام گرفت. نتایج آنالیز رشد مشخص نمود که در همه رقمهای مورد بررسی مرحله رشد کند تا 135 روز بعد از جوانه زدن ادامه داشته و سپس مرحله رشد سریع گیاه آغاز شد. رقم سفید بهبهان شاخص سطح برگ، سرعت رشد نسبی، سرعت رشد محصول و سرعت رشد سوخ بیشتری از دو رقم دیگر داشت، به همین دلیل عملکرد ماده خشک سوخ این رقم از سایر رقمها برتر بود. عملکرد تازه سوخ رقم پریماورا برتری معنیداری (در سطح 1%) بر دو رقم دیگر داشت. با این وجود با توجه به اختلاف بسیار معنی-دار درصد ماده خشک سوخ رقمهای مورد مطالعه، عملکرد ماده خشک سوخ این رقمها نیز مورد تجزیه واریانس قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد از لحاظ عملکرد ماده خشک سوخ در هکتار رقم سفید بهبهان بر سایر رقمها در سطح 5% برتری دارد
عبدالحسین ابوطالبی؛ حامد حسن زاده؛ محمدصادق عربزادگان
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
در این پژوهش تاثیر چهار پایه مرکبات شامل نارنج (Citrus aurantium)، بکرائی(C. reticulata × C. auralimetta)، لیموآب (C. aurantifolia) و ولکامرلمون(C. volkameriana)? بر میزان کلروفیل و غلضت عناصر معدنی (نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، سدیم، آهن، روی، مس، منگنز، کلر و بور) برگ پیوندک لیموشیرین رشد یافته در گلدانهای حاوی خاک آهکی در گلخانه در قالب طرح کاملاً تصادفی ...
بیشتر
در این پژوهش تاثیر چهار پایه مرکبات شامل نارنج (Citrus aurantium)، بکرائی(C. reticulata × C. auralimetta)، لیموآب (C. aurantifolia) و ولکامرلمون(C. volkameriana)? بر میزان کلروفیل و غلضت عناصر معدنی (نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، سدیم، آهن، روی، مس، منگنز، کلر و بور) برگ پیوندک لیموشیرین رشد یافته در گلدانهای حاوی خاک آهکی در گلخانه در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج نوع پایه تاثیر معنیداری بر میزان کلروفیل برگ پیوندک داشت و بیشترین میزان کلروفیل روی پایه لیموآب بدست آمد. تحت تاثیر نوع پایه، غلظت سایر عناصر، به غیر از بور، در برگ پیوندک اختلاف معنیدار داشت. غلظت نیتروژن در برگ پیوندک روی همه پایهها کمتر از حد مطلوب بود و پایه نارنج بالاترین غلظت کلر و سدیم را در برگ پیوندک داشت.
مصباح بابالار؛ مریم ذوالفقاری؛ روح¬انگیز نادری؛ محمدعلی عسگری سرچشمه؛ حسین یزدانی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
این تحقیق به منظور بررسی امکان استفاده از سنگهای آپاتیت ایران در سیستم زئوپونیک و ارزشیابی این مواد به عنوان جایگزینی برای کودهای فسفاته در کشت رز گلخانهای در طی سالهای 85-1384 و در گلخانههای گروه علوم باغبانی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج به مرحله اجرا گذاشته شده است. در این تحقیق پنج بستر کشت شامل: M1 مخلوط وزنی از 89% خاک زراعی ...
بیشتر
این تحقیق به منظور بررسی امکان استفاده از سنگهای آپاتیت ایران در سیستم زئوپونیک و ارزشیابی این مواد به عنوان جایگزینی برای کودهای فسفاته در کشت رز گلخانهای در طی سالهای 85-1384 و در گلخانههای گروه علوم باغبانی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی کرج به مرحله اجرا گذاشته شده است. در این تحقیق پنج بستر کشت شامل: M1 مخلوط وزنی از 89% خاک زراعی + 10% کلینوپتیلولیت + 1% آپاتیت منطقه جیرود. M2مخلوط وزنی از 82% خاک زراعی + 15% کلینوپتیلولیت + 3% آپاتیت منطقه جیرود.M3 مخلوط وزنی از 89% خاک زراعی + 10% کلینوپتیلولیت + 1% آپاتیت منطقه موندون.M4 مخلوط وزنی از 82% خاک زراعی + 15% کلینوپتیلولیت + 3% آپاتیت منطقه موندون و M5 شامل خاک زراعی به تنهایی بود (شاهد). پنج محلول غذایی که سه محلول بر پایه محلول کوئیک و لسن و دو محلول دیگر با غلظت کم در حدود غلظت عصاره خاک بر پایه پیشنهاد هلر، برای تغذیه گیاهان بکار برده شد که عنصر فسفر در این محلولها متغیر بود. رقم رز در این آزمایش Black Magic بود. نتایج تحقیق نشان داد با توجه به pH بسترها و محلولهای غذایی و طول دورهی کشت، جذب فسفر و سایر عناصر از خاک و بسترهایی که میزان سنگ آپاتیت کمتر داشتهاند بیشتر و آسانتر صورت گرفته و رشد گیاهان در این بسترها بهتر بوده همچنین سنگ آپاتیت منطقه موندون نسبت به جیرود عملکرد بهتری داشته است.
خلیل حمزه زاد؛ ولی ربیعی؛ لطفعلی ناصری؛ سیاوش همتی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
در این مطالعه برای افزایش عمر انباری و کیفیت میوه هلو رقم زعفرانی، میوهها با اشعه ماوراء بنفش (UV-C) با شدت 2-Wcm 4- 10× 435 /1 با سه زمان مختلف صفر (شاهد)، 5 و 15 دقیقه و همچنین غوطهوری در محلول کلریدکلسیم با دو غلظت صفر (شاهد) و 3 درصد تیمار شدند. این آزمایش به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با 4 تکرار بود. میوههای هلو پس از برداشت ...
بیشتر
در این مطالعه برای افزایش عمر انباری و کیفیت میوه هلو رقم زعفرانی، میوهها با اشعه ماوراء بنفش (UV-C) با شدت 2-Wcm 4- 10× 435 /1 با سه زمان مختلف صفر (شاهد)، 5 و 15 دقیقه و همچنین غوطهوری در محلول کلریدکلسیم با دو غلظت صفر (شاهد) و 3 درصد تیمار شدند. این آزمایش به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با 4 تکرار بود. میوههای هلو پس از برداشت و پس از اعمال تیمارهای مورد نظر 45 روز در سردخانه در دمایC °0 و رطوبت نسبی 5±90 درصد نگهداری شدند. صفات مورد بررسی در این آزمایش عبارت بودند از: سفتی بافت میوه، درصد مواد جامد محلول کل، اسیدیته قابل تیتراسیون، نسبت TSS/TA، pH آب میوه، درصد کاهش وزن، درصد پوسیدگی و میزان اسید آسکوربیک. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که پرتوتابی با اشعه UV-C و غوطهوری در کلرید کلسیم قابلیت انباری میوهها را افزایش و کیفیت میوهها را در پایان دوره نگهداری بهبود دادند. پرتوتابی فاکتورهایی مانند pH، TSS/TA و پوسیدگی را کاهش و اسیدیته قابل تیتراسیون، سفتی میوه و اسید آسکوربیک را افزایش داد. غوطهوری در کلرید کلسیم سفتی میوه و اسیدیته قابل تیتراسیون را افزایش و درصد کاهش وزن، درصد پوسیدگی و TSS/TA را کاهش داد.
موسی رسولی؛ محمدرضا فتاحی مقدم؛ ذبیح اله زمانی؛ علی ایمانی؛ علی عبادی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
بادام (Prunus dulcis) یکی از مهمترین میوههای خشک مناطق معتدله است که اکثر ارقام آن خودناسازگار بوده و برای تولید میوه تجارتی نیاز به گردهدهنده مناسب و سازگار دارند، لذا بررسی چگونگی تشکیل میوه و تعیین سازگاری ارقام مختلف از اهمیت بالایی در صنعت میوهکاری برخوردار است. از طرفی ایجاد ارقام خودسازگار بویژه در شرایط اقلیمی نامناسب برای ...
بیشتر
بادام (Prunus dulcis) یکی از مهمترین میوههای خشک مناطق معتدله است که اکثر ارقام آن خودناسازگار بوده و برای تولید میوه تجارتی نیاز به گردهدهنده مناسب و سازگار دارند، لذا بررسی چگونگی تشکیل میوه و تعیین سازگاری ارقام مختلف از اهمیت بالایی در صنعت میوهکاری برخوردار است. از طرفی ایجاد ارقام خودسازگار بویژه در شرایط اقلیمی نامناسب برای گلدهی (دمای پائین) که فعالیت حشرات گردهافشان کننده به صورت کافی و مناسب نباشد از اهمیت خاصی برخوردار است. در این پژوهش، رقم خودسازگار "سوپرنووآ" به عنوان پایه مادری با استفاده از دانه گرده ارقام "شاهرود21"، "شاهرود12"، "فراجیلو"، "10-4"، "5-11" و همچنین گرده رقم "سوپرنووآ" به عنوان پایههای پدری، با دو روش مختلف گردهافشانی شدند. طبق نتایج بدست آمده تمام ارقام مورد بررسی با رقم "سوپرنووآ" سازگار بودند. همچنین از نظر درصد تشکیل میوه بین ارقام (نوع دانه گرده) در مرحله 2 و 3 تفاوت معنیداری وجود داشت اما بین نوع گلهای گردهافشانی شده رقم "سوپرنووآ" (اخته شده یا نشده) از نظر درصد تشکیل میوه تفاوتی مشاهده نگردید. گلهای گردهافشانی شده رقم "سوپرنووآ" با گرده رقم "شاهرود 21" دارای بیشترین درصد تشکیل میوه بودند. همچنین کمترین درصد تشکیل میوه مربوط به گلهای خودگردهافشانی شده رقم "سوپرنووآ" بود.
داوود خوشبخت؛ علی اکبر رامین؛ بهرام بانی نسب؛ سیروس آقاجان زاده
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
شوری یکی از بزرگترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان و تولید محصول در بسیاری از نقاط جهان میباشد که از دیر باز مورد توجه بوده است. مرکبات جزء گیاهان حساس به شوری میباشند. از آنجا که گونههای تجاری مرکبات به صورت پیوندی تکثیر میشوند؛ میزان تحمل پیوندک به شوری، بستگی زیادی به نوع پایه مورد استفاده دارد. پژوهش گلخانهای با هدف ارزیابی ...
بیشتر
شوری یکی از بزرگترین عوامل محدودکننده رشد گیاهان و تولید محصول در بسیاری از نقاط جهان میباشد که از دیر باز مورد توجه بوده است. مرکبات جزء گیاهان حساس به شوری میباشند. از آنجا که گونههای تجاری مرکبات به صورت پیوندی تکثیر میشوند؛ میزان تحمل پیوندک به شوری، بستگی زیادی به نوع پایه مورد استفاده دارد. پژوهش گلخانهای با هدف ارزیابی تحمل به شوری نه پایه مرکبات شامل: پایههای نارنج، بکرائی، کلئوپاترا، رانگپورلایم، رافلمون، ماکروفیلا و سیتروملو، سیترنج و پونسیروس بصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با سه تکرار و چهار سطح شوری شامل: شاهد، 25، 50 و 75 میلیمول در لیتر نمک NaCl، با هدایت الکتریکی به ترتیب 5/1، 5/4، 79/6 و 06/9 دسیزیمنس بر متر در دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا گردید. نتایج نشان داد که با افزایش سطح شوری، شاخصهای تعداد برگ، ارتفاع گیاه، سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، ساقه و ریشه، تعداد و طول ریشه کاهش مییابد. نتایج مقایسات میانگین صفات مورد بررسی نشان داد که اختلافهای معنیداری بین پایههای مرکبات وجود دارد. در بین پایهها، نارنج، کلئوپاترا و رانگ پورلایم کمترین و پونسیروس، سیترنج و سیتروملو بیشترین کاهش در شاخصهای رشدی اندام هوایی و ریشه را نشان دادند.
عزیز ابراهیمی؛ محمدرضا فتاحی مقدم؛ ذبیح اله زمانی؛ کورش وحدتی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
به منظور بررسی تنوع ژنتیکی و شناسایی ژنوتیپهای دارای صفات برتر گردو، 608 ژنوتیپ مختلف گردو در شهرستان نیریز ارزیابی و نتایج آن ثبت شد. صفاتی از قبیل رنگ مغز، شکل میوه، روزنه انتهای میوه، بافت پوست و گوشتی بودن مغز کدبندی و صفاتی مانند وزن مغز، درصد مغز و ضخامت پوست نیز اندازهگیری شد. ارتباط و همبستگی بین صفات در بیشتر موارد در سطح ...
بیشتر
به منظور بررسی تنوع ژنتیکی و شناسایی ژنوتیپهای دارای صفات برتر گردو، 608 ژنوتیپ مختلف گردو در شهرستان نیریز ارزیابی و نتایج آن ثبت شد. صفاتی از قبیل رنگ مغز، شکل میوه، روزنه انتهای میوه، بافت پوست و گوشتی بودن مغز کدبندی و صفاتی مانند وزن مغز، درصد مغز و ضخامت پوست نیز اندازهگیری شد. ارتباط و همبستگی بین صفات در بیشتر موارد در سطح 1 تا 5 درصد معنیدار بوده و صفات وزن دانه با وزن مغز و همچنین ارتباط بین زمان باز شدن برگ با زمان برداشت محصول مثبت و معنیدار بود. در نهایت تعداد 44 ژنوتیپ برتر مشخص و با 10 صفت مورد ارزیابی بیشتر قرار گرفتند. آنالیز حاصل از تجزیه با روش وارد ژنوتیپهای برتر را در چهار گروه مختلف قرار داد. بیشترین اختلاف ژنتیکی مشاهده شده بین دو ژنوتیپ 564 و 536 با ژنوتیپهای 483، 572 و 581 بود. در بین ژنوتیپهای برتر تعداد 7 ژنوتیپ که به طور متوسط 85 درصد از خصوصیات مربوط به یک ژنوتیپ امید بخش (دیر برگی، باردهی جانبی و کیفیت مطلوب دانه) و قابل معرفی گردو را دارا بودند مشخص گردیدند.
محمدرضا ناروئی راد؛ مریم اله دو؛ احمد قاسمی؛ حمیدرضا فنایی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
به منظور حفاظت از ذخایر ژنتیکی و شناسایی نقاط قوت و ضعف تودههای محلی سیستان و مقایسه آن با ارقام اصلاح شده، 53 توده محلی به همراه 3 رقم فرفاکس، شوگر بی-بی و چارلستون گری (شاهد) به صورت آزمایشی در سال 1386 در قالب طرح لاتیس مستطیل با دو تکرار اجرا گردید. صفات مورفولوژی شامل طول بوته، وزن میوه، وزن بذر، تعداد میوه، طول میوه، عرض میوه، درصد ...
بیشتر
به منظور حفاظت از ذخایر ژنتیکی و شناسایی نقاط قوت و ضعف تودههای محلی سیستان و مقایسه آن با ارقام اصلاح شده، 53 توده محلی به همراه 3 رقم فرفاکس، شوگر بی-بی و چارلستون گری (شاهد) به صورت آزمایشی در سال 1386 در قالب طرح لاتیس مستطیل با دو تکرار اجرا گردید. صفات مورفولوژی شامل طول بوته، وزن میوه، وزن بذر، تعداد میوه، طول میوه، عرض میوه، درصد قند و عملکرد بودند. میزان تنوع فنوتیپی، ژنوتیپی، محیطی، توارثپذیری عمومی صفات، نسبت تنوع ژنوتیپی به محیطی، ضریب همبستگی صفات، رگرسیون گام به گام، تجزیه خوشهای و تجزیه به مولفههای اصلی با استفاده از نرم-افزارهای Excell و SAS نسخه 1/9 محاسبه گردید. نتایج نشان داد ارقام و تودهها از نظر صفات طول میوه، عرض میوه، درصد قند و عملکرد اختلاف معنیداری در سطح 5 درصد داشتند. در مورد همه صفات، ضریب تنوع فنوتیپی از ضریب تنوع ژنتیکی بیشتر بود، که نشاندهنده تاثیر عوامل محیطی بر روی صفات مورد بررسی میباشد. نسبت تنوع ژنوتیپی به محیطی در همه صفات به جز صفت وزن بذر پایین بود. همبستگی فنوتیپی بین صفات، نشان داد که بین عملکرد و وزن میوه، طول میوه و عرض میوه همبستگی مثبت و معنیدار داشتند. تجزیه خوشهای براساس صفات مورفولوژی تودههای جمعآوری شده را به چهار گروه قابل متمایز تفکیک نمود. تجزیه به مولفههای اصلی صفات اشاره داشت به اینکه دو مولفه اول 36 و 19 درصد (55 درصد از کل) از تنوع کل را توجیه نمودند. 78 درصد از تنوع توسط پنج مولفه اول، قابل توجیه بود. در مولفه اول، صفت عرض میوه (54 درصد)، عملکرد (53 درصد)، وزن میوه (50 درصد)، طول میوه (37 درصد) و در مولفه دوم صفت تعداد میوه (52 درصد)، وزن بذر (48 درصد) و درصد قند (28 درصد) بیشترین تاثیر را در توجیه تنوع ژنتیکی دارا بودند.