تاثیر شوری محلول غذایی بر رشد، عملکرد و صفات کیفی گوجه‌فرنگی در سیستم کشت بدون خاک

نویسندگان

چکیده

به منظور بررسی اثرات شوری محلول غذایی بر رشد، عملکرد و صفات کیفی گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill. cv. Falkato) در سیستم کشت کیسه‌‌ای، آزمایشی در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار سطح هدایت الکتریکی 5/1 (شاهد) 5/3، 5/5 و 5/6 دسی‎زیمنس بر متر و سه تکرار صورت گرفت. شاخص‌های رشدی از جمله عملکرد کل، عملکرد بازارپسند و غیر بازارپسند، تعداد، قطر، ماده خشک و میانگین وزن میوه، تعداد و سطح برگ و تعداد گل در خوشه و همچنین برخی صفات کیفی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی، عملکرد کل، میانگین وزن میوه و شاخص سطح برگ به طور معنی‌داری کاهش یافت، در حالی که درصد ماده خشک میوه روندی افزایشی داشت. بیشترین عملکرد از تیمار محلول شاهد و تیمار 5/3 دسی‌زیمنس بر متر به ترتیب با 33/14 و 25/13 کیلوگرم در متر مربع به دست آمد که اختلاف معنی‌داری بین این دو تیمار وجود نداشت. اما تفاوت آنها با عملکرد تیمار‌های 5/5 دسی‎زیمنس بر متر (18/10 کیلوگرم در مترمربع) و 5/6 دسی‎زیمنس بر متر (73/9 کیلوگرم در مترمربع) معنی‌دار بود (01/0 < = P). همچنین با طبقه‌بندی میوه‌ها بر اساس قطرمیوه، در سه درجه مشخص شد که با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی درصد میوه‌های درجه یک کاهش ولی درصد میوه‌های درجه دو و سه افزایش می‌یابد که این خود عامل مهمی در کاهش محصول بازارپسند است. تعداد میوه، تعداد برگ و تعداد گل در خوشه در تیمار‌های آزمایشی اختلاف معنی‌داری نشان ندادند. به طور کلی افزایش هدایت الکتریکی یا به عبارتی افزایش سطح شوری در محلول غذایی کشت‌های بدون خاک تا 5/3 دسی‌زیمنس بر متر، تاثیر معنی‌داری بر عملکرد و برخی از اجزای آن ندارد و نتایجی نزدیک به هدایت الکتریکی نرمال، جهت پرورش گوجه‌فرنگی را سبب می‌شود. اما در سطوح بالا‌تر عملکرد با شدت بیشتری تحت تاثیر این عامل بوده و کاهش معنی‌داری را نشان می‌دهد. همچنین با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی، میزان مواد جامد محلول، اسید قابل تیتر، هدایت الکتریکی عصاره میوه، درصد ماده خشک میوه و میزان ویتامین ث به طور معنی‌داری افزایش می‌یابد. این در حالی است که pH عصاره میوه تفاوت معنی‌داری نشان نمی‌دهد. افزایش سطوح شوری محلول غذایی همچنین سبب کاهش مقادیر پتاسیم، نیتروژن، کلسیم و افزایش مقادیر سدیم و کلر در میوه می‌شود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effect of Salinity on Growth, Yield and Quality Indices of Tomato in Soilless Culture

نویسندگان [English]

  • Masoumeh Layegh
  • GholamAli Peyvast
  • Habibolah SamieZadeh
  • Mohammad Khosusi
چکیده [English]

The objective of this study was to evaluate the effect of NaCl application on yield and some growth parameters of tomato (Lycopersicum esculentum cv. Falkato). The study was carried out during September 2005 until May 2006 using soilless culture. The plants were fed with a complete nutrient solution, of electrical conductivity at levels of (a) 1.5 (control) (b) 3.5, (c) 5.5, (d) 6.5 dSm-1 replicated three times. Sodium chloride was added to the standard nutrient solution (control) to obtain the higher EC levels. Results indicated that total yield, mean fruit weight, and leaf area were significantly reduced with increasing salinity levels, while dry matter percentage was increased. Highest total yields were found by control and as well by the treatment (b) with 14.33 and 13.25 kg/m2 respectively with no significant differences observed. Treatments (c) and (d) had the lowest total yields of 10.18 and 9.73 kg/m2 respectively. Increase in salinity affected the size of fruits, so that the fruits in grade 1 were reduced while fruits of grade 2 and 3 were increased. Total soluble solid (TSS), titrable acidity (TA), fruit juice electrical conductivity, fruit dry matter, and the level of vitamin C increased with higher salinity. Salinity increasing also reduced the levels of K, N and Ca, while increasing the amounts of Na and Cl in fruits.

کلیدواژه‌ها [English]

  • .
  • Salinity stress
  • Sodium Chloride
  • Soilless culture
  • Tomato