ساناز مولائی؛ ولی ربیعی؛ علی سلیمانی؛ فرهنگ رضوی
چکیده
انار (Punica granatum L.) از میوههای نیمهگرمسیری و حساس به سرمازدگی است، لذا نگهداری آن در سردخانه با محدودیتهایی همراه میباشد. در این مطالعه تأثیر پوشش ژل آلوئهورا (0، 40 و 80 درصد) بر سرمازدگی، کیفیت تغذیهای و پوسیدگی میوه انار طی 90 روز نگهداری در دمای 4 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونهبرداری ...
بیشتر
انار (Punica granatum L.) از میوههای نیمهگرمسیری و حساس به سرمازدگی است، لذا نگهداری آن در سردخانه با محدودیتهایی همراه میباشد. در این مطالعه تأثیر پوشش ژل آلوئهورا (0، 40 و 80 درصد) بر سرمازدگی، کیفیت تغذیهای و پوسیدگی میوه انار طی 90 روز نگهداری در دمای 4 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونهبرداری جهت سنجش صفات مورد نظر طی سه دوره 30، 60 و 90 روزه انجام گرفت. نتایج نشان داد تیمار ژل آلوئهورا درصد سرمازدگی و پوسیدگی را به طور معنیداری کاهش داد و پس از 90 روز انبارمانی کمترین میزان سرمازدگی (16/11 درصد) و پوسیدگی (66/18 درصد) در میوههایی تیمارشده با ژل آلوئهورا 80 درصد مشاهده شد. این تیمار همچنین سطح مالوندیآلدهید (به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدهای غشا)، نشت الکترولیت و کاهش وزن میوه را به خوبی کنترل نموده است. علاوه بر این، تیمار 80 درصد آلوئهورا موجب افزایش ظرفیت آنتیاکسیدانی و فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و حفظ میزان اسید آسکوربیک شد. مقادیر بالای فنول کل، فلاونوئید و آنتوسیانین در میوههای تیمار شده با ژل آلوئهورا مشاهده شد که در نتیجه فعالیت بالای آنزیم فنیلآلانینآمونیالیاز و فعالیت پایین آنزیم پلیفنول اکسیداز بود. در نتیجه، کاربرد ژل آلوئهورا با غلظت 80 درصد، به عنوان یک پوشش طبیعی، میتواند و ایمن موجب افزایش تحمل به تنش سرمایی و حفظ خواص کیفی میوه انار در طول دوره انبارمانی شود.
فرشاد کاکاوند؛ ولی ربیعی؛ فریبرز زارع نهندی؛ فرهنگ رضوی؛ فاطمه زاهدزاده
چکیده
کاهش کیفیت و ارزش غذایی پس ازبرداشت، عمر انبار مانی میوه زغالاخته را محدود می کند. در این پژوهش اثر تیمار آب گرم (42 درجه سانتیگراد بهمدت 10، 20 و 30 دقیقه) بر حفظ کیفیت غذایی و در نهایت افزایش عمر انبارمانی میوههای زغالاخته طی نگهداری در 1±4 درجه سانتیگراد بهمدت 21 روز، ارزیابی گردید. نتایج نشان داد تیمار میوههای زغالاخته ...
بیشتر
کاهش کیفیت و ارزش غذایی پس ازبرداشت، عمر انبار مانی میوه زغالاخته را محدود می کند. در این پژوهش اثر تیمار آب گرم (42 درجه سانتیگراد بهمدت 10، 20 و 30 دقیقه) بر حفظ کیفیت غذایی و در نهایت افزایش عمر انبارمانی میوههای زغالاخته طی نگهداری در 1±4 درجه سانتیگراد بهمدت 21 روز، ارزیابی گردید. نتایج نشان داد تیمار میوههای زغالاخته با آب گرم 42 درجه سانتیگراد بهمدت 20 دقیقه موجب تعویق فرآیند پیری و حفظ ارزش غذایی گردید که همراه با افزایش مقدار اسید آسکوربیک بود. تیمار آب گرم از افزایش فعالیت آنزیم پلیفنل اکسیداز در میوههای تیمار شده نسبت به شاهد ممانعت کرد. علاوهبراین تیمار میوههای زغالاخته با آب گرم 42 درجه سانتیگراد بهمدت 20 دقیقه باعث افزایش مقادیر اسید آسکوربیک و فعالیت آنزیمهای جاروب کننده گونههای فعال اکسیژن از قبیل سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوتاتیون-اس-ترانسفراز و گلوتاتیون ردوکتاز گردید. همچنین کاهش فعالیت آنزیم لیپوکسیژناز موجب جلوگیری از تجمع پراکسید هیدروژن شد و همه این تغییرات منجر به افزایش تراوایی غشا گردید که بهوسیله نشت یونی و تجمع مالوندیآلدئید کمتر نمایان شد. نهایتاً تیمار گرمایی 42 درجه سانتیگراد بهمدت 20 دقیقه میتواند بهعنوان راهکاری مفید جهت تامین میوههای زغال اخته دارای مولکولهای زیست فعال بیشتر همراه با حفظ انسجام غشا و عمر انبارمانی طولانیتر معرفی گردد.
علوم سبزی
رسول حیدرنژاد گیگلو؛ زهرا قهرمانی؛ طاهر برزگر؛ ولی ربیعی
چکیده
رسیدن میوه شامل تغییرات اساسی فیزیولوژی و بیوشیمیایی است که رنگ، طعم، عطر، بافت و ارزش غذایی میوهها را تغییر میدهد. در طول انبارداری و پس از آن، رسیدن کامل میوهها ادامه مییابد، اگر این میوهها مصرف یا فراوری نشوند، بیش از حد رسیده و کیفیت آنها سریعاً روبهزوال میرود. با توجه به اینکه برداشت در زمان مناسب میتواند ...
بیشتر
رسیدن میوه شامل تغییرات اساسی فیزیولوژی و بیوشیمیایی است که رنگ، طعم، عطر، بافت و ارزش غذایی میوهها را تغییر میدهد. در طول انبارداری و پس از آن، رسیدن کامل میوهها ادامه مییابد، اگر این میوهها مصرف یا فراوری نشوند، بیش از حد رسیده و کیفیت آنها سریعاً روبهزوال میرود. با توجه به اینکه برداشت در زمان مناسب میتواند عمر مفید میوه را بهبود بخشد؛ بهمنظور مطالعه اثر مرحله برداشت و پوشش کیتوزان بر انبارمانی و کیفیت میوههای عروسک پشتپرده، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل مرحله برداشت (سبز بالغ، سبز مایل به زرد و زردرنگ) و پوشش کیتوزان (صفر، 5/0 و 1 درصد) بود. میوههای برداشت و تیمارشده بهمدت 30 روز در دمای 15 درجه سانتیگراد نگهداری شدند. نتایج نشان داد که اثر مرحله برداشت و سطوح مختلف پوشش کیتوزان طی انبارمانی تأثیر معنیداری روی صفات کیفی و عمر انباری میوه داشت. با بلوغ میوه درصد کاهش وزن، میزان ویتامینث، کارتنوئید و شاخص طعم بهطور معنیداری افزایش یافت و میزان کلروفیل، فنل کل و اسیدیته قابلتیتراسیون کاهش یافت. کاربرد پوشش کیتوزان کاهش محتوای کلروفیل، فنل کل، اسیدیته قابلتیتراسیون، درصد کاهش وزن، روند بلوغ و تغییر رنگ میوه را در مدت انبارمانی به تأخیر انداخت. بیشترین میزان کاهش وزن میوه، شاخص طعم، ویتامینث طی بلوغ و انبارداری در میوههای شاهد مشاهده شد. همچنین میوههای سبز بالغ تیمارشده با کیتوزان در سطح 5/0 درصد، بهترین کیفیت طی انبارمانی داشت.
علوم میوه
محسن مظفری؛ ولی ربیعی؛ فرهنگ رضوی؛ عزیزاله خیری؛ اکبر حسنی
چکیده
استفاده بیش از حد کودهای شیمیایی، مشکلات زیستمحیطی زیادی ایجاد کرده است؛ بنابراین بهکارگیری ترکیبات ارگانیک و هیومیکی، مخصوصا فولویک اسید، در تولید محصولات باغی مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر فولویک اسید بر صفات کیفی و آنتیاکسیدانی انگور رقم فخری سفید در چهار سطح صفر، 5/2، 5 و 10 گرم در لیتر بهصورت ...
بیشتر
استفاده بیش از حد کودهای شیمیایی، مشکلات زیستمحیطی زیادی ایجاد کرده است؛ بنابراین بهکارگیری ترکیبات ارگانیک و هیومیکی، مخصوصا فولویک اسید، در تولید محصولات باغی مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر فولویک اسید بر صفات کیفی و آنتیاکسیدانی انگور رقم فخری سفید در چهار سطح صفر، 5/2، 5 و 10 گرم در لیتر بهصورت محلولپاشی برگی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تاکها بهصورت خزنده سنتی پرورش یافته بودند. محلولپاشی تاکها در سه مرحله 1- تشکیل میوه 2- ساچمهایشدن حبهها 3- زمان تغییر رنگ حبهها انجام شد. پس از برداشت (با درجه بریکس 20)، ویژگیهای کیفی و آنتیاکسیدانی میوهها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار 5/2 گرم در لیتر فولویک اسید بهطور معنیداری مواد جامد محلول، ویتامین ث، قندهای محلول، فنل کل، ظرفیت آنتیاکسیدانی میوهها، میزان کلروفیل و پتاسیم برگ را افزایش داد و تیمار 10 گرم در لیتر فولویک اسید، فقط باعث افزایش اسید قابل تیتراسیون میوهها شد. با افزایش غلظت فولویک اسید، اثر آن بر صفات ارزیابیشده کاهش یافت؛ بهطوریکه تیمار 10 گرم در لیتر، اثر معنیداری در بهبود کیفیت و ویژگیهای آنتیاکسیدانی میوه نداشت. همچنین تیمار فولویک اسید بر فلاونوئید کل میوه، کارتنوئید، فسفر و نیتروژن برگ مؤثر نبود. بهعنوان نتیجه نهائی، تیمار فولویک اسید اثر مهمی بر بهبود خواص کیفی و آنتیاکسیدانی انگور رقم فخری سفید داشت و غلظت 5/2 گرم در لیتر بر صفات تأثیر بیشتری داشت.
Taher Barzegar؛ Hadi Lotfi؛ Vali Rabiei؛ Zahra Ghahremani؛ Jafar Nikbakht
چکیده
To evaluate the effect of water-deficit stress on the yield, antioxidant activity, and physiological traits of four Iranian melon genotypes (“Khatooni,” “Suski-Sabz,” “Zarde-Tabriz,” and “Shiari”), an experiment was conducted. The irrigation levels were: (1) control (100%ETc); (2) deficit irrigation 66% (66%ETc); and (3) deficit irrigation 33% (33%ETc). The results showed that the yield and relative water content (RWC) significantly decreased in response to an increase in water-deficit stress. The highest yield reduction (60.7%) was measured in Khatooni ...
بیشتر
To evaluate the effect of water-deficit stress on the yield, antioxidant activity, and physiological traits of four Iranian melon genotypes (“Khatooni,” “Suski-Sabz,” “Zarde-Tabriz,” and “Shiari”), an experiment was conducted. The irrigation levels were: (1) control (100%ETc); (2) deficit irrigation 66% (66%ETc); and (3) deficit irrigation 33% (33%ETc). The results showed that the yield and relative water content (RWC) significantly decreased in response to an increase in water-deficit stress. The highest yield reduction (60.7%) was measured in Khatooni under 33% ETc deficit irrigation. Water deficit had no significant effect on the Vitamin C content. Among genotypes, the highest value of Vitamin C was seen in Suski-Sabz. Water-use efficiency (WUE) increased under water-deficit stress conditions with higher WUE values recorded in the Suski-Sabz and Shiari genotypes. Significant proline accumulation was detected with increasing water-deficit stress and the highest value of proline was obtained in Shiari under 33%ETc deficit irrigation. The increase in water-deficit stress resulted in higher catalase and peroxidase activities in all genotypes. According to the results, the Suski-Sabz and Shiari genotypes showed the lowest yield reduction respectively, related to high antioxidant enzyme activity and proline accumulation under water-deficit conditions.
علوم میوه
فهیمه نصر؛ ولی ربیعی؛ فرهنگ رضوی؛ اورنگ خادمی
چکیده
عمر کوتاه و حساسیت به سرمازدگی بزرگترین مشکل پس از برداشت رقمهای خرمالو است. از جمله تیمارهای مؤثر در افزایش ماندگاری پس از برداشت میوهها استفاده از فناوری نانو است. در این پژوهش تأثیر به کارگیری ظرفهای نانو سیلیکات، ظرفهای پلیاتیلن معمولی و بدون بستهبندی (شاهد) بر حفظ خواص کیفی میوۀ خرمالو رقم کرج در چهل روز انبارداری ...
بیشتر
عمر کوتاه و حساسیت به سرمازدگی بزرگترین مشکل پس از برداشت رقمهای خرمالو است. از جمله تیمارهای مؤثر در افزایش ماندگاری پس از برداشت میوهها استفاده از فناوری نانو است. در این پژوهش تأثیر به کارگیری ظرفهای نانو سیلیکات، ظرفهای پلیاتیلن معمولی و بدون بستهبندی (شاهد) بر حفظ خواص کیفی میوۀ خرمالو رقم کرج در چهل روز انبارداری آن در دمای 1 درجۀ سلسیوس و رطوبت نسبی 95-90 درصد بررسی شد. در مدتهای 20 و 40 روز میوهها از انبار سرد خارج و پس از سه روز نگهداری در دمای معمولی بهعنوان عمر قفسهای ویژگیهایی همانند شاخص سرمازدگی، درصد کاهش وزن، سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول کل، اسید قابل عیارسنجی (تیتراسیون)، میزان آسکوربیک اسید، محتوای تانن محلول، کاروتنوئید کل، فلاونوئید کل و فعالیت پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) کل اندازهگیری شد. نتایج نشان داد، بستهبندی نانو در هر دو مدت انبارداری در مقایسه با ظرفهای پلیاتیلن معمولی و شاهد موجب حفظ بهتر خواص کیفی، میزان آسکوربیک اسید، میزان تانن محلول، فلاونوئید کل و فعالیت پاداکسندگی میوه در دورۀ انبارداری شد. همچنین میوههای خرمالوی بستهبندیشده با نانو سیلیکات کمترین شاخص سرمازدگی (01/0 درصد)، کاهش وزن (32/1 درصد) و بیشترین میزان سفتی (33/5 نیوتن بر سانتیمترمربع) را داشتند. بنابراین استفاده از ظرفهای حاوی نانو ذرات در افزایش ماندگاری پس از برداشت و حفظ کیفیت میوۀ خرمالو مؤثرتر بوده است.
علوم میوه
مجید جامی؛ ولی ربیعی؛ مهدی طاهری
چکیده
به منظور بررسی تأثیر زمان برداشت بر وزن میوه، مقدار روغن و باردهی سال آیندة چند رقم زیتون (کنسروالیا، آمیگدالولیا، کاریدولیا، کرونائیکی، آربکین، زرد و روغنی) آزمایشی بهصورت اسپلیتپلات در زمان در قالب طرح پایة کاملاً تصادفی در سه تکرار در سالهای 1392 و 1393 در ایستگاه تحقیقات زیتون (طارم - زنجان) اجرا شد. نتایج نشان داد که از بین ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر زمان برداشت بر وزن میوه، مقدار روغن و باردهی سال آیندة چند رقم زیتون (کنسروالیا، آمیگدالولیا، کاریدولیا، کرونائیکی، آربکین، زرد و روغنی) آزمایشی بهصورت اسپلیتپلات در زمان در قالب طرح پایة کاملاً تصادفی در سه تکرار در سالهای 1392 و 1393 در ایستگاه تحقیقات زیتون (طارم - زنجان) اجرا شد. نتایج نشان داد که از بین رقمهای مورد آزمایش رقم آمیگدالولیا بیشترین (شمار گلآذین و گل در شاخه، وزن میوه و مقدار روغن در ماده خشک) را داشت. همچنین بیشترین درصد تشکیل (گل کامل، میوة اولیه و میوة نهایی) در رقم آربکین ارزیابی شد. بنا بر نتایج تأثیر زمان برداشت، بیشترین وزن میوه در برداشت سوم مشاهده شد. مقدار روغن در مادة خشک در برداشت پنجم به بیشترین مقدار خود رسید. همچنین تأثیر زمان برداشت بر صفات مربوط به گلدهی و میوهدهی سال آینده نشان داد که بیشترین شمار گلآذین در برداشت چهارم، بیشترین شمار گل در شاخه در برداشت دوم و بیشترین درصد تشکیل (گل کامل، میوة اولیه و میوة نهایی) در برداشت سوم بهدست آمد. اثر متقابل زمان برداشت و رقم بر وزن تر میوه، درصد روغن، شمار گلآذین و گل در شاخه و درصد تشکیل گلهای کامل، میوة اولیه و میوة نهائی در سطح 1درصد معنیدار شد. با توجه به صفات ارزیابیشده، برداشت میوة زیتون برای تهیة کنسرو اوایل مهرماه و برای استخراج روغن اواخر مهرماه قابل توصیه است.
معصومه عباسی؛ ولی ربیعی؛ جلال صبا
چکیده
بهمنظور بررسی تنوع ژنتیکی انگور در شهرستان ماهنشان (زنجان) پژوهشی طی سالهای 1390ـ 1391 انجام شد. در مراحل مختلف رشدی (بازشدن جوانه، شکوفهدهی، و رسیدن میوه) صفات کمّی و کیفی 12 ژنوتیپ انگور (مراغه، شاهانی، خلیلی، آق اوزوم، قرمز کشمش، آق کشمش، قارا کشمش، عسگری، پرت پرت، صاحبی، قزل اوزوم و گندمه) براساس توصیفگر بینالمللی IBPGR ارزیابی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تنوع ژنتیکی انگور در شهرستان ماهنشان (زنجان) پژوهشی طی سالهای 1390ـ 1391 انجام شد. در مراحل مختلف رشدی (بازشدن جوانه، شکوفهدهی، و رسیدن میوه) صفات کمّی و کیفی 12 ژنوتیپ انگور (مراغه، شاهانی، خلیلی، آق اوزوم، قرمز کشمش، آق کشمش، قارا کشمش، عسگری، پرت پرت، صاحبی، قزل اوزوم و گندمه) براساس توصیفگر بینالمللی IBPGR ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که کلیۀ ژنوتیپها به گونۀ اروپایی (Vinifera) تعلق دارند. در بین ژنوتیپها قزل اوزوم و گندمه پرچمهای واژگون داشتند که در برنامههای اصلاح نباتی اهمیت زیادی دارند. نتایج تجزیۀ همبستگی ساده، وجود همبستگیهای مثبت و منفی معنادار بین برخی صفات را نشان داد. تجزیۀ خوشهای صفات ارزیابیشده در فاصلۀ اقلیدوسی10، ژنوتیپها را به سه گروه مجزا تقسیم کرد. پنج ژنوتیپ (کشمش قرمز، کشمش سفید، عسگری، پرت پرت و آق اوزوم) در گروه اول قرار گرفتند و در گروههای دوم و سوم بهترتیب ژنوتیپهای (مراغه، شاهانی و خلیلی) و (قزل اوزوم، گندمه، کشمش سیاه و صاحبی) قرار گرفتند. همچنین نتایج تجزیه به مؤلفههای اصلی اول 32/78 درصد از تغییرات کل را توجیه کرد.
فاطمه بهبهانی؛ ولی ربیعی؛ مهدی طاهری
چکیده
آزمایشی برای بررسی اثر متقابل شوری و نسبت آمونیوم به نیترات بر نهالهای زیتون بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این آزمایش چهار سطح شوری (0، 50، 100، 150 میلیمولار کلریدسدیم) و چهار نسبت مختلف آمونیوم به نیترات شامل: 14:0 (محلول بدون آمونیوم + meq/l 14 نیترات)؛ 12:2 (2 آمونیوم + 12 نیترات)؛ 10:4 (4 آمونیوم + 10 نیترات)؛ ...
بیشتر
آزمایشی برای بررسی اثر متقابل شوری و نسبت آمونیوم به نیترات بر نهالهای زیتون بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. در این آزمایش چهار سطح شوری (0، 50، 100، 150 میلیمولار کلریدسدیم) و چهار نسبت مختلف آمونیوم به نیترات شامل: 14:0 (محلول بدون آمونیوم + meq/l 14 نیترات)؛ 12:2 (2 آمونیوم + 12 نیترات)؛ 10:4 (4 آمونیوم + 10 نیترات)؛ :6 8 (6 آمونیوم + 8 نیترات) بر روی نهالهای یکسالۀ ارقام زرد و آربیکن کاشتهشده در بستر پرلیت: شن به نسبت 1:1 استفاده شد. نتایج نشان داد که سطوح مختلف شوری به نسبتهای مختلف جذب نیتروژن، فسفر، پتاسیم و نسبت پتاسیم به سدیم، شاخص کلروفیل و شدت فتوسنتز را کاهش ولی مقدار پرولین و جذب سدیم را افزایش میدهد. رقم زرد بیشتر تحتتأثیر اثرات مضر شوری قرار گرفت. همچنین مشاهده شد که همزمان با افزایش آمونیوم در محلول غذایی نسبت پتاسیم به سدیم و شدت فتوسنتز در رقم زرد افزایش ولی در رقم آربیکن کاهش مییابد. محلول غذایی حاوی یونهای آمونیوم و نیترات با نسبت 6 به 8، با افزایش شدت فتوسنتز و نسبت پتاسیم به سدیم در مقایسه با سایر محلولهای غذایی در تعدیل اثرات مضر شوری کارآمدتر بود. همچنین این اثر در رقم زرد بارزتر از رقم آربیکن بود.
مهسا همدانی؛ ولی ربیعی؛ حسین مرادی؛ علی قنبری
چکیده
کیفیت و میزان رنگ در گوشت پرتقالهای خونی پس از برداشت به دما و شرایط نگهداری بستگی دارد. بدینمنظور اثر دماهای مختلف (8، 15 و 22 درجة سانتیگراد) و زمانهای مختلف انبارمانی (0، 25، 50 و 75 روز) بر میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH، ویتامین ث، مقدار فنل کل، ظرفیت آنتیاکسیدانی، میزان آنتوسیانین، فعالیت آنزیم فنیلآلانینآمونیالیاز ...
بیشتر
کیفیت و میزان رنگ در گوشت پرتقالهای خونی پس از برداشت به دما و شرایط نگهداری بستگی دارد. بدینمنظور اثر دماهای مختلف (8، 15 و 22 درجة سانتیگراد) و زمانهای مختلف انبارمانی (0، 25، 50 و 75 روز) بر میزان مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون، pH، ویتامین ث، مقدار فنل کل، ظرفیت آنتیاکسیدانی، میزان آنتوسیانین، فعالیت آنزیم فنیلآلانینآمونیالیاز (PAL) و پروتئین کل در میوههای رسیدة پرتقال خونی رقم مورو، براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1390، بررسی شد. نتایج نشان داد که در دمای 8 درجة سانتیگراد، مقدار پروتئین کل و فعالیت آنزیم PAL همزمان با تجمع آنتوسیانین کل، پس از 75 روز انبارمانی افزایش یافت، اما مقدار فنل کل و ظرفیت آنتیاکسیدانی کاهش یافت. بهعلاوه در درجة حرارتهای دیگر این روند، کاهشی بوده است. بیشترین میزان ویتامین ث، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول، قبل از نگهداری میوه در انبار بود که در پایان 75 روز انبارمانی این مقدار به حداقل رسید. بهطورکلی، مشخص شد که با افزایش درجة حرارت و مدت انبارمانی کاهش چشمگیری در صفات ارزیابیشده مشاهده میشود.
حسین ربی انگورانی؛ سید نجم الدین مرتضوی؛ ولی ربیعی؛ اسماعیل زنگانی
چکیده
به منظور مطالعه تاثیر سایکوسل و نفتالن استیک اسید بر عملکرد اسانس و پیکره رویشی گیاه شمعدانی عطری تحقیقی به صورت فاکتوریل، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1388 در گلخانه تحقیقاتی و آزمایشگاه گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارها شامل دو نوبت اسپری برگی ماهانه محلول نفتالن استیک اسید در چهار سطح (0، ...
بیشتر
به منظور مطالعه تاثیر سایکوسل و نفتالن استیک اسید بر عملکرد اسانس و پیکره رویشی گیاه شمعدانی عطری تحقیقی به صورت فاکتوریل، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1388 در گلخانه تحقیقاتی و آزمایشگاه گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارها شامل دو نوبت اسپری برگی ماهانه محلول نفتالن استیک اسید در چهار سطح (0، 40، 80، 120 میلیگرم در لیتر) و محلول سایکوسل با غلظتهای (0، 500، 1000، 2000 میلیگرم در لیتر) بودند. صفات مورد بررسی شامل بازده اسانس ، عملکرد اسانس در بوته، عملکرد پیکره رویشی تر و خشک،درصد مادۀ خشک ، ارتفاع گیاه و نسبت برگ به ساقه بودند نتایج نشان داد که نفتالن استیک اسید در تمامی صفات بجز صفت عملکرد پیکره رویشی خشک در سطح 5 درصد و در صفت عملکرد پیکره رویشی خشک در سطح 1 درصد تاثیر معنی داری ایجاد نمود، همچنین بکارگیری سایکوسل در تمامی صفات اثر معنیداری در سطح 1 درصد ایجاد نمود، همینطور اثر متقابل نفتالن استیک اسید و سایکوسل در تمامی صفات در سطح 5 درصد معنی دار بود .باتوجه به نتایج مقایسه میانگینها و روابط بین صفات مشخص گردید که انتخاب غلظت مناسب نفتالن استیک اسید به عنوان یک عامل مشوق رشد و سایکوسل به عنوان یک عامل کند کننده رشد می تواند تاثیر به سزایی در افزایش متوازن عملکرد اسانس وسایر صفات عملکردی بوته داشته باشد به طوری که گیاهان تیمار شده با40 پیپیام نفتالن استیک اسید و سایکوسل باغلظتهای 500 و 1000 پیپیام بیشترین افزایش متوازن اسانس وعملکرد پیکره رویشی گیاه را داشتند.
ولی ربیعی؛ مینا سعادتی؛ رقیه عظیم خانی؛ سجاد جعفری؛ سمیه محمدی
چکیده
انار یکی از مهمترین میوههایی است که ایران مرکز و کشت و کار آن در دنیا بشمار میرود و غنیترین ذخایر ژنتیکی انار دنیا در ایران وجود دارد. در این مطالعه تنوع ژنتیکی 15 نمونه انار مربوط به شهرستان طارم زنجان با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD مورد بررسی قرار گرفت. DNA ژنومی از برگها استخراج، و از نظر ویژگی های کمی و کیفی در واکنش PCR، مورد ...
بیشتر
انار یکی از مهمترین میوههایی است که ایران مرکز و کشت و کار آن در دنیا بشمار میرود و غنیترین ذخایر ژنتیکی انار دنیا در ایران وجود دارد. در این مطالعه تنوع ژنتیکی 15 نمونه انار مربوط به شهرستان طارم زنجان با استفاده از نشانگر مولکولی RAPD مورد بررسی قرار گرفت. DNA ژنومی از برگها استخراج، و از نظر ویژگی های کمی و کیفی در واکنش PCR، مورد ارزیابی قرار گرفتند. از تعداد 39 آغازگر تصادفی 10 نوکلئوتیدی، در مجموع 273 نوار تشکیل شد، 201 نوار چند شکل و 72 نوار تک شکل بودند. تعیین فواصل ژنوتیپها با استفاده از نرمافزار NTSYS انجام شد و در نهایت دندروگرام براساس ضریب تشابه SMC و الگوریتم UPGMA ترسیم گردید. بیشترین و کمترین تشابه بین ژنوتیپها به ترتیب برابر 83% و 59% بدست آمد. دندروگرام حاصل در حد تشابه 59/0 ژنوتیپها را به دو گروه جدا تقسیم کرد و در حد تشابه 63/0 ارقام به سه گروه تقسیم شدند. همچنین ضریب کوفنتیک بین ماتریس تشابه و دندروگرام حاصل در حد 76/0r= بدست آمد که نشان دهنده همبستگی مناسب دندروگرام با ماتریس تشابه است. در نمونه شیرین پوست نازک که در یک گروه جداگانه قرار گرفت امکان بهره گرفتن از هتروزیس و زمینه تولید واریته های هیبرید وجود دارد. گروه بندی بر اساس تجزیه به مولفههای اصلی نتایج حاصل از تجزیه کلاستر را تایید میکند.
مهدی محمدزمانی؛ ولی ربیعی؛ محمدعلی نجاتیان
چکیده
خشکی به عنوان یک تنش غیر زنده در اکثر مراحل رشد گیاه آثار مخرب و زیان آوری دارد. گیاهان برای مقابله با خشکی واکنشهای مختلفی از خود نشان میدهند. از جمله این واکنشها تولید اسمولیتهایی مثل پرولین و گلایسینبتائین است که به نظر میرسد بتوان با اضافه کردن مصنوعی این ترکیبات در گیاهان تحمل آنها را به شرایط خشکی افزایش داد. بدین منظور ...
بیشتر
خشکی به عنوان یک تنش غیر زنده در اکثر مراحل رشد گیاه آثار مخرب و زیان آوری دارد. گیاهان برای مقابله با خشکی واکنشهای مختلفی از خود نشان میدهند. از جمله این واکنشها تولید اسمولیتهایی مثل پرولین و گلایسینبتائین است که به نظر میرسد بتوان با اضافه کردن مصنوعی این ترکیبات در گیاهان تحمل آنها را به شرایط خشکی افزایش داد. بدین منظور آزمایشی بصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار بر روی چهار رقم انگور خوشناو، پیکانی، پرلت و فلیمسیدلس اجرا گردید. بوتههای انگور تحت تنش خشکی با 70 درصد از آب مورد نیاز آبیاری شدند. تیمارهای شاهد (صفر)، پرولین (mM10) و گلایسینبتائین (mM15) در چهار مرحله (پیش از گلدهی، گلدهی، غورهشدن و رنگ گرفتن خوشههای انگور) بر روی بوتهها محلولپاشی شدند. نتایج نشان داد که تأثیر پرولین و گلایسین بتائین بر روی محتوی نسبی آب برگ (RWC)، دمای کانوپی، محتوی کلروفیل برگ، سطح برگ و میزان قندهای محلول (در سطح یک درصد) در هر چهار رقم معنیدار بود. مقایسه میانگینها نشان داد که بیشترین میزان کربوهیدرات محلول و سطح برگ مربوط به تیمار گلایسین بتائین و کمترین مقدار دمای کانوپی مربوط به شاهد بود. همچنین آنالیز همبستگی صفات نشان داد که بین محتوی نسبی آب برگ با دمای کانوپی همبستگی منفی و با کربوهیدراتهای محلول و کلروفیل برگ همبستگی مثبت وجود دارد. در نهایت مشخص شد که گلایسین بتائین در افزایش تحمل به خشکی بوتههای انگور از پرولین موثرتر بود.
خلیل حمزه زاد؛ ولی ربیعی؛ لطفعلی ناصری؛ سیاوش همتی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
در این مطالعه برای افزایش عمر انباری و کیفیت میوه هلو رقم زعفرانی، میوهها با اشعه ماوراء بنفش (UV-C) با شدت 2-Wcm 4- 10× 435 /1 با سه زمان مختلف صفر (شاهد)، 5 و 15 دقیقه و همچنین غوطهوری در محلول کلریدکلسیم با دو غلظت صفر (شاهد) و 3 درصد تیمار شدند. این آزمایش به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با 4 تکرار بود. میوههای هلو پس از برداشت ...
بیشتر
در این مطالعه برای افزایش عمر انباری و کیفیت میوه هلو رقم زعفرانی، میوهها با اشعه ماوراء بنفش (UV-C) با شدت 2-Wcm 4- 10× 435 /1 با سه زمان مختلف صفر (شاهد)، 5 و 15 دقیقه و همچنین غوطهوری در محلول کلریدکلسیم با دو غلظت صفر (شاهد) و 3 درصد تیمار شدند. این آزمایش به صورت آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با 4 تکرار بود. میوههای هلو پس از برداشت و پس از اعمال تیمارهای مورد نظر 45 روز در سردخانه در دمایC °0 و رطوبت نسبی 5±90 درصد نگهداری شدند. صفات مورد بررسی در این آزمایش عبارت بودند از: سفتی بافت میوه، درصد مواد جامد محلول کل، اسیدیته قابل تیتراسیون، نسبت TSS/TA، pH آب میوه، درصد کاهش وزن، درصد پوسیدگی و میزان اسید آسکوربیک. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد که پرتوتابی با اشعه UV-C و غوطهوری در کلرید کلسیم قابلیت انباری میوهها را افزایش و کیفیت میوهها را در پایان دوره نگهداری بهبود دادند. پرتوتابی فاکتورهایی مانند pH، TSS/TA و پوسیدگی را کاهش و اسیدیته قابل تیتراسیون، سفتی میوه و اسید آسکوربیک را افزایش داد. غوطهوری در کلرید کلسیم سفتی میوه و اسیدیته قابل تیتراسیون را افزایش و درصد کاهش وزن، درصد پوسیدگی و TSS/TA را کاهش داد.