میترا اعلایی؛ فهیمه صالحی؛ مرتضی بهرامی؛ محسن ثانی خانی
چکیده
به منظور مطالعه تأثیر باکتری‌ها بر خصوصیات مورفولوژی و بیوشیمی کلم زینتی تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل شوری در سه سطح (4 و 8 دسی زیمنس بر متر و شاهد (عدم شوری) و باکتری‌های محرک رشد در سه سطح (عدم تلقیح، Pseudomonas putida و Bacillus subtilis) بودند. صفات رویشی گیاه شامل ارتفاع بوته، ...
بیشتر
به منظور مطالعه تأثیر باکتری‌ها بر خصوصیات مورفولوژی و بیوشیمی کلم زینتی تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل شوری در سه سطح (4 و 8 دسی زیمنس بر متر و شاهد (عدم شوری) و باکتری‌های محرک رشد در سه سطح (عدم تلقیح، Pseudomonas putida و Bacillus subtilis) بودند. صفات رویشی گیاه شامل ارتفاع بوته، تعداد برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک بوته و ریشه، با افزایش میزان تنش شوری، کاهش معنیداری نسبت به تیمار شاهد نشان دادند و تلقیح با باکتری‌های محرک رشد به‌خصوص سودوموناس پوتیدا، موجب بهبود این صفات گردید. فعالیت آنتیاکسیدانی و فنل کل با افزایش شوری، افزایش یافت، به طوری که بیشترین میزان فنل و آنتیاکسیدان در تیمار 8 دسی زیمنس بر متر (به ترتیب mg/g FW 08/1 و μmol/g FW52/62) مشاهده شد. از طرف دیگر استفاده از باکتری باسیلوس توانست میزان فنل کل و آنتیاکسیدان را در تقابل با شوری افزایش دهد (mg/g FW08/1 و μmol/g FW78/62). میزان پرولین برگ نیز، از یک روند افزایشی در سطوح مختلف تنش شوری برخوردار بود و بیشترین میزان آن در بالاترین سطح تنش شوری و کاربرد باکتری باسیلوس سوبتیلیس مشاهده گردید. اثر متقابل باکتری و تنش شوری، تجمع عنصر سدیم را کاهش و موجب افزایش میزان عنصر پتاسیم گردید. نتایج این آزمایش نشان داد باکتری‌های محرک رشد، به‌خصوص باکتری سودوموناس پوتیدا موجب کاهش خسارت ناشی از تنش شوری در گیاه کلم زینتی می‌شوند.
فهیمه صالحی؛ میترا اعلایی؛ سید نجم الدین مرتضوی؛ سید علیرضا سلامی؛ حسن رضادوست
چکیده
اثر باکتری باسیلوس سوبتیلیس با غلظتهای صفر و cfu/ml 102، 105، 106، 108 روی دو اکوتیپ زعفران زراعی (نطنز، زنجان) طی سال های زراعی 1397 - 1398 در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی به صورت فاکتوریل با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تعداد برگ در هر بنه، متوسط طول برگ ها، گل ها، گلبرگ ها و کاسبرگ ها، وزن تر و وزن خشک کلاله، عملکرد تر و خشک گل، تعداد ...
بیشتر
اثر باکتری باسیلوس سوبتیلیس با غلظتهای صفر و cfu/ml 102، 105، 106، 108 روی دو اکوتیپ زعفران زراعی (نطنز، زنجان) طی سال های زراعی 1397 - 1398 در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی به صورت فاکتوریل با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تعداد برگ در هر بنه، متوسط طول برگ ها، گل ها، گلبرگ ها و کاسبرگ ها، وزن تر و وزن خشک کلاله، عملکرد تر و خشک گل، تعداد گل در هر کرت، میزان فنل و آنتوسیانین گلبرگ و میزان نیتروژن، فسفر و پتاسیم اندازهگیری شد. کلیه صفات مورفولوژیک به طور معنیداری تحت تاثیر کاربرد باکتری قرار گرفتند. بیشترین مقدار وزن تر و خشک کلاله در هر بوته در غلظت cfu/ml108 (به ترتیب 44/41 میلیگرم و 13/7 میلیگرم) و کمترین در تیمار شاهد (به ترتیب 91/32 میلیگرم و 14/6 میلیگرم) مشاهده شد. اکوتیپ نطنز بیشترین میزان وزن تر و خشک کلاله را داشت. بیشترین میزان نیتروژن، فسفر و پتاسیم در غلظت cfu/ml108 (به ترتیب 55/5 درصد، 66/2061ppm و 8/7540ppm) و کمترین در شاهد (به ترتیب 25/3 درصد، 42/1314ppm و 8/4391ppm) گزارش شد. بیشترین میزان نیتروژن و فسفر در اکوتیپ زنجان مشاده شد. با توجه به نتایج، میتوان استفاده از باکتری باسیلوس در غلظت مناسب را به عنوان کود زیستی در راستای دستیابی به شاخصهای رشدی مطلوب در زعفران سودمند دانست.
میترا اعلایی؛ زهرا کرمی؛ مسعود ارغوانی؛ فهیمه صالحی
چکیده
به منظور مطالعه اثر اسپرمین در شرایط تنش شوری در گیاه پروانش آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلدانهای که حاوی پیت ماس قهوهای به پرلایت با نسبت 4:1 بودند در گلخانه دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارها شامل اسپرمین در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 15 ppm) و تنش شوری در سه سطح (صفر، 60 و 120 میلیمولار کلریدسدیم) بودند. صفات مورد ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثر اسپرمین در شرایط تنش شوری در گیاه پروانش آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلدانهای که حاوی پیت ماس قهوهای به پرلایت با نسبت 4:1 بودند در گلخانه دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارها شامل اسپرمین در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 15 ppm) و تنش شوری در سه سطح (صفر، 60 و 120 میلیمولار کلریدسدیم) بودند. صفات مورد ارزیابی شامل صفات مورفولوژیکی(وزن تر، وزن خشک، ارتفاع، قطر گل، تعداد برگ)، صفات فیزیولوژی(محتوای نسبی آب، کلروفیل کل، کاروتنوئید) و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی پراکسیداز و مقدار پرولین بودند. نتایج نشان داد کاربرد پلیآمین اسپرمین رشد و عملکرد گیاه پروانش را در شرایط تنش بهبود بخشید و بر صفات وزن تر و وزن خشک بوته، ارتفاع، تعداد گل، محتوای نسبی آب، پرولین، محتوای کلروفیل، کاروتنوئید و آنزیم پراکسیداز در سطح احتمال یک درصد و بر صفت تعداد برگ در سطح احتمال پنج درصد اثر معنیداری نشان داد. بیشترین میزان پرولین (37/0µmol/g FW) در تیمار 10پی‌پی‌ام و کمترین میزان (23/0 µmol/g FW) در تیمار شاهد بدست آمد. بالاترین میزان آنزیم پراکسیداز (099/0 units.g-1 FW.min-1) در تیمار 15 پی‌پی‌ام اسپرمین به دست آمد که نشاندهنده افزایش میزان فعالیت این آنزیم نسبت به شاهد با افزایش سطح اسپرمین بود. بنابراین استفاده از اسپرمین در زمینه دستیابی به شاخصهای رشد مطلوب در این گیاه سودمند است.
محمدامین میرزاابوالقاسمی؛ میترا اعلایی؛ عزیزاله خیری؛ زهرا قهرمانی
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر گاما آمینو بوتیریک اسید و اسپرمین بر برخی از ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل محمدی، آزمایشی بر پایهی طرح کاملا تصادفی در بهار و تابستان 1396 در دانشگاه زنجان در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه غلظت محلول‌پاشی گاما آمینو بوتیریک اسید (یک، پنج و 10 میلیمولار) و سه غلظت اسپرمین ( نیم، یک ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تأثیر گاما آمینو بوتیریک اسید و اسپرمین بر برخی از ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گل محمدی، آزمایشی بر پایهی طرح کاملا تصادفی در بهار و تابستان 1396 در دانشگاه زنجان در سه تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه غلظت محلول‌پاشی گاما آمینو بوتیریک اسید (یک، پنج و 10 میلیمولار) و سه غلظت اسپرمین ( نیم، یک و 5/1 میلیمولار) بودند. صفات مورد ارزیابی شامل صفات مورفولوژیکی (ارتفاع گیاه، تعداد گل، تعداد شاخه گلدهنده، قطر سایه انداز گیاه، متوسط تعداد گل در شاخه، وزن خشک گلبرگ) و صفات فیزیولوژیکی (کلروفیل کل، کلروفیلa، کلروفیل b، کاروتنوئید، فلاونوئید برگ و گلبرگ و فعالیت آنزیم پراکسیداز) بودند. نتایج نشان داد همه صفات، به جزء ارتفاع گیاه، قطر سایه انداز گیاه و شمار شاخههای گلدهنده در مقایسه با شاهد دارای تفاوت معنیدار بودند. بر اساس نتایج غلظت پنج میلیمولار گاما آمینو بوتیریک اسید و غلظت یک میلیمولار اسپرمین باعث بهبود صفات مورفوفیزیولوژیکی در مرحله زایشی شدند.
میثم محمدی؛ میترا اعلایی؛ مهدی صیدی
چکیده
به منظور حفظ کیفیت و افزایش عمر گلجایی گل‌های شاخه‌بریده ژربرا پس از برداشت، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سال 1397 در گروه علوم باغبانی دانشگاه ایلام با چهار تکرار طراحی و اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل محلول‌پاشی قبل از برداشت توسط تیمارهای اسپرمین دو میلیمولار و گاما آمینوبوتیریک اسید (گابا) ...
بیشتر
به منظور حفظ کیفیت و افزایش عمر گلجایی گل‌های شاخه‌بریده ژربرا پس از برداشت، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سال 1397 در گروه علوم باغبانی دانشگاه ایلام با چهار تکرار طراحی و اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل محلول‌پاشی قبل از برداشت توسط تیمارهای اسپرمین دو میلیمولار و گاما آمینوبوتیریک اسید (گابا) یک میلیمولار هر کدام بهصورت دو مرحله محلول‌پاشی (زمان ظهور شاخه گلدهنده و 7 روز پس از آن) و سه مرحله محلول‌پاشی (زمان ظهور شاخه گلدهنده، 5 و 10 روز پس از آن) بهعنوان کرت فرعی بودند که همراه با نمونههای شاهد طی صفر، 3، 6 و 9 روز پس از برداشت به عنوان کرت اصلی آزمایش در دمای 1±22 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 65 تا70 درصد مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد تیمارهای اسپرمین سه مرحله محلول‌پاشی، اسپرمین دو مرحله محلول‌پاشی، گابا سه مرحله محلول‌پاشی و گابا دو مرحله محلول‌پاشی به‌ترتیب بین 5/3 تا یک روز عمر گلجایی را نسبت به شاهد افزایش دادند و باعث حفظ کیفیت پس از برداشت گل‌ها شدند. همچنین نتایج نشان داد که در روز نهم بررسی بیشترین وزن تر، جذب محلول گلجایی، مواد جامد محلول، پروتئین، فنل و فلاونوئید کل، فعالیت آنزیمهای کاتالاز (CAT)، گایاکل پراکسیداز (GPX)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و فنیل‌آلانین آمونیالیاز (PAL) و همچنین کمترین نشت یونی، محتوای مالون‌دی‌آلدهید (MDA) و فعالیت آنزیم پلیفنل اکسیداز (PPO) به‌ترتیب در تیمارهای فوق مشاهده گردید. بنابراین استفاده از تیمار اسپرمین در سه مرحله محلول‌پاشی بهعنوان برترین تیمار و بهعنوان برنامهای کاربردی در جهت افزایش عمر گلجایی گل‌های شاخه‌بریده ژربرا رقم "Stanza" توصیه میگردد.
الهه بیانلو؛ میترا اعلایی؛ محسن ثانی خانی
چکیده
گیاه پروانش (Catharantus roseus L.) از تیره Apocynaceae جزو گیاهان بسیار ارزشمند زینتی- دارویی میباشد. بهمنظور مطالعه اثر گاما آمینوبوتریک اسید، هیومیک اسید و سالیسیلیک اسید بر برخی از ویژگیهای گیاه پروانش، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل گاما آمینوبوتریک اسید ...
بیشتر
گیاه پروانش (Catharantus roseus L.) از تیره Apocynaceae جزو گیاهان بسیار ارزشمند زینتی- دارویی میباشد. بهمنظور مطالعه اثر گاما آمینوبوتریک اسید، هیومیک اسید و سالیسیلیک اسید بر برخی از ویژگیهای گیاه پروانش، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل گاما آمینوبوتریک اسید (5/0، 75/0و 1 میلیمولار)، هیومیک اسید (50، 100و 150 میلیگرم بر لیتر) و سالیسیلیک اسید (5/0، 1 و 2 میلیمولار) بودند. همچنین گیاهان شاهد با آب مقطر تیمار شدند. نتایج نشان داد بیشترین ارتفاع گیاه، قطر ساقه و تعداد برگ در غلظت 5/0 میلیمولار گاما آمینوبوتریک اسید بهدست آمد که تفاوت معنیداری با تیمار شاهد داشت. کمترینتعداد روز تا گلدهی مربوط به تیمار 5/0 میلیمولار سالیسیلیک اسید بود. کاربرد برگی تیمار دو میلیمولار سالیسیلیک اسید تأثیر قابل توجهی در سطح احتمال یک درصد بر شاخصهای ارتفاع گیاه، قطر ساقه، میزان فنل و فعالیت آنزیم پراکسیداز و کاتالاز داشت. همچنین غلظت 150 میلیگرم بر لیتر هیومیک اسید موجب افزایش معنیدار صفات ارتفاع گیاه، قطر ساقه، روز تا گلدهی، فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و کاتالاز نسبت به تیمار شاهد شد. در بین تیمارها، غلظت 50 میلی گرم بر لیتر هیومیک اسید بیشترین تأثیر را بر مقدار فلاونوئید داشت. همچنین بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز در تیمار دو میلیمولار سالیسیلیک اسید و بیشترین فعالیت آنزیم پراکسیداز در تیمارهای یک میلیمولار گاما آمینوبوتریک اسید و دو میلیمولار سالیسیلیک اسید مشاهده شد. بنابراین استفاده از گاما آمینوبوتریک اسید، هیومیک اسید و سالیسیلیک اسید توانست موجب بهبود عملکرد و شاخصهای فیزیولوژیکی در گیاه پروانش گردد.
علوم گیاهان زینتی
یاسین دستیار؛ میترا اعلایی؛ عزیزاله خیری
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر اسیدسالیسیلیک و متیلجاسمونات و اثرات متقابل آنها بر برخی از ویژگیهای گیاه سرخارگل، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح اسیدسالیسیلیک (صفر، 1 و 2 میلیمولار) بهعنوان فاکتور اول و متیلجاسمونات در ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر اسیدسالیسیلیک و متیلجاسمونات و اثرات متقابل آنها بر برخی از ویژگیهای گیاه سرخارگل، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح اسیدسالیسیلیک (صفر، 1 و 2 میلیمولار) بهعنوان فاکتور اول و متیلجاسمونات در سه سطح (صفر، 5/0 و 1 میلیمولار) بهعنوان فاکتور دوم بودند. صفات مورد ارزیابی شامل صفات مورفولوژیکی (ارتفاع بوته، سطح برگ، تعداد گل، درصد وزن خشک بوته)، صفات فیزیولوژیکی (کلروفیل کل، کاروتنوئید، فلاونوئید) و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی پراکسیداز و کاتالاز و همچنین درصد اسانس بودند. بر پایه نتایج بهدستآمده در این پژوهش، اثر متقابل 1 میلیمولار اسیدسالیسیلیک و 5/0 میلیمولار متیلجاسمونات بیشترین اثر را بر فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز داشت. کاربرد برگی اسیدسالیسیلیک 2 میلیمولار باعث افزایش ارتفاع، سطح برگ و تعداد گل شد. در بین غلظتهای مختلف متیلجاسمونات، غلظت 1 میلیمولار این ماده بیشترین اثر را بر مقدار کلروفیل کل، کاروتنوئید و فلاونوئید در مقایسه با تیمارهای اسیدسالیسیلیک داشت و غلظت 2 میلیمولار اسیدسالیسیلیک، بیشترین اثر را بر مقدار درصد اسانس نسبت به تیمارهای متیلجاسمونات بر جای گذاشت. با توجه به نتایج این پژوهش، در مجموع اثر ساده کاربرد برگی 2 میلیمولار اسیدسالیسیلیک و 1 میلیمولار متیلجاسمونات توانست اکثر صفات اندازهگیریشده در این پژوهش را نسبت به تیمار شاهد بهطور معنیداری بهبود بخشد.
علوم گیاهان دارویی
عارفه راستگو؛ محسن ثانی خانی؛ عزیزاله خیری؛ میترا اعلایی
چکیده
در این مطالعه بهمنظور بررسی اثر پرولین و اسید سالیسیلیک بر صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه استویا آزمایشی بهصورت طرح فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پرولین در سه سطح (صفر، 1، 2 میلیمولار) و اسید سالیسیلیک در سه سطح (صفر، 3/0، 6/0 میلیمولار) ...
بیشتر
در این مطالعه بهمنظور بررسی اثر پرولین و اسید سالیسیلیک بر صفات مورفولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه استویا آزمایشی بهصورت طرح فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پرولین در سه سطح (صفر، 1، 2 میلیمولار) و اسید سالیسیلیک در سه سطح (صفر، 3/0، 6/0 میلیمولار) بودند که بهصورت محلول‌پاشی برگی پس از استقرار نشا، در سه مرحله به فاصله 10 روز انجام شد. صفات مورد بررسی شامل سطح برگ، عملکرد وزن تر و خشک برگ و کل بوته در واحد سطح، کلروفیل (a،b و کل)، کاروتنوئید، فنل کل، فلاونوئید کل و درصد فعالیت آنتیاکسیدانی بودند. تیمارها بهطور قابلتوجهی در صفات بالا نسبت به شاهد تأثیرگذار بودند. بالاترین میانگین سطح برگ (cm239/5949)، عملکرد تر (g/m217/787) و خشک برگ (g/m25/228) و عملکرد تر (g/m223/1339) و خشک کل بوته (g/m252/327) در سطح تیمار 1 میلیمولار پرولین بههمراه 3/0 میلیمولار اسید سالیسیلیک مشاهده شد. کاربرد اثرات ساده غلظتهای 2 میلیمولار پرولین و 6/0 میلیمولار اسید سالیسیلیک منجر به افزایش میزان کلروفیل a، b، کاروتنوئید و فلاونوئید کل شد. بالاترین میزان کلروفیل کل (mg/g fw23/5) در اثرات متقابل تیمار 2 میلیمولار پرولین بههمراه 3/0 میلیمولار اسید سالیسیلیک و بالاترین میزان فنل (mg/g dw94/19) در 1 میلیمولار پرولین بههمراه 6/0 میلیمولار اسید سالیسیلیک مشاهده شد. میتوان استنباط نمود که تیمار با پرولین و اسید سالیسیلیک با تأثیر بر فرآیندهای رشدی و فیزیولوژیکی، در افزایش عملکرد و تولید متابولیتهای ثانویه استویا مؤثر بودند.
علوم گیاهان زینتی
میترا اعلایی؛ هاجر نریمانی؛ عباس بهاری؛ جعفر محمدی
چکیده
ارائۀ یک دستورکار افزونش انبوه درون شیشه‌ای برای توسعه و افزونش گل‌های زینتی ارزشمند همچون آنتوریوم یکی از مهم‌ترین فرایندها و هدف‌های اصلی در صنعت گل‌کاری است. در همین زمینه با هدف ارائۀ دستورکار تجاری افزونش انبوه درون شیشه‌ای آنتوریوم، تأثیر بنزیل آدنین (BA)1 و نفتالین استیک اسید (NAA)2 بر قابلیت باززایی و پرآوری آنتوریوم و قابلیت ...
بیشتر
ارائۀ یک دستورکار افزونش انبوه درون شیشه‌ای برای توسعه و افزونش گل‌های زینتی ارزشمند همچون آنتوریوم یکی از مهم‌ترین فرایندها و هدف‌های اصلی در صنعت گل‌کاری است. در همین زمینه با هدف ارائۀ دستورکار تجاری افزونش انبوه درون شیشه‌ای آنتوریوم، تأثیر بنزیل آدنین (BA)1 و نفتالین استیک اسید (NAA)2 بر قابلیت باززایی و پرآوری آنتوریوم و قابلیت افزونش درون شیشه‌ای و همچنین ویژگیهای کمی و کیفی آنتوریوم رقم صورتی با اعمال تیمارهای مختلف بررسی شد. ریزنمونههای جوانۀ جانبی در محیط کشت 2/MS حاوی غلظتهای متفاوتی از بنزیل آدنین (3/0، 1/0، 0 میلیگرم بر لیتر) و نفتالیناستیک اسید (23/0، 07/0، 04/0،0 میلیگرم بر لیتر) کشت شد. بیشترین طول شاخساره (با میانگین 46/23 میلی‌متر) در محیط کشت حاوی 23/0 میلیگرم بر لیتر NAA به دست آمد. بیشترین شمار جوانه در محیط کشت حاوی 23/0 میلیگرم بر لیترNAA به همراه 3/0 میلیگرم بر لیترBA تولید شد. در مورد صفت شمار ریشه بیشترین میزان مربوط به تیمار 23/0 میلیگرم بر لیتر NAA بود. بیشترین درصد باززایی در تیمار 23/0 میلیگرم بر لیتر NAA + 3/0 میلیگرم بر لیتر BA و کمترین درصد باززایی در تیمار شاهد مشاهده شد. ترکیب‌بندی (فرمولاسیون) سادۀ بهدستآمده می‌تواند به‌آسانی برای افزونش انبوه گیاهان سالم و بدون بیماری آنتوریوم به‌کار رود.
علوم گیاهان زینتی
رقیه مولایی؛ میترا اعلایی؛ مسعود ارغوانی؛ جعفر نیکبخت
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر اسید سالیسیلیک بر برخی از ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک گیاه همیشه‌بهار در شرایط کمآبی، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه رژیم آبیاری مختلف (33، 66 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) بهعنوان عامل اصلی و اسید سالیسیلیک ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر اسید سالیسیلیک بر برخی از ویژگیهای مورفوفیزیولوژیک گیاه همیشه‌بهار در شرایط کمآبی، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط اقلیمی زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه رژیم آبیاری مختلف (33، 66 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) بهعنوان عامل اصلی و اسید سالیسیلیک در چهار سطح (0، 5/0، 1 و 5/1 میلیمولار) بهعنوان عامل فرعی بودند. بر پایۀ نتایج بهدستآمده از این پژوهش تنش کمآبی بهطور معنیداری میزان پرولین و فعالیت آنزیم پراکسیداز را افزایش داده و ارتفاع، وزن تر و درصد وزن خشک اندامهای هوایی، شمار گل، طول عمر گل و محتوای نسبی آب برگ را کاهش داد. کاربرد برگی اسید سالیسیلیک در شرایط تنش کمآبی در غلظت 1 میلیمولار بهطور معنیداری باعث افزایش وزن تر و درصد وزن خشک اندام هوایی، شمار گل، طول عمر گل، محتوای نسبی آب برگ، فعالیت آنزیم پراکسیداز و میزان پرولین شد. با توجه به نتایج این پژوهش کاربرد برگی اسید سالیسیلک توانست واکنش گیاه در برابر تنش کمآبی را در بیشتر صفات در سطح احتمال 1 درصد بهبود بخشد.
