تکتم شیدایی؛ ابراهیم گنجی مقدم؛ شادی عطار؛ مرتضی عظیم زاده
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی اثر غلظتهای مختلف آگار و کربوهیدرات بر میزان پرآوری پایه پاکوتاه گیلاس (PHL-C) در شرایط درون شیشه ای و در سال 1396 انجام شد. از محیط کشت MS و آزمایش فاکتوریل با دو عامل و طرح کاملاً تصادفی در 6 تکرار و هر تکرار شامل 3 ریزنمونه استفاده شد. از تک جوانه جهت تکثیر استفاده شد. فاکتور اول، غلظت آگار در سه سطح ( 5/0، 6/0، 7/0 درصد) ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی اثر غلظتهای مختلف آگار و کربوهیدرات بر میزان پرآوری پایه پاکوتاه گیلاس (PHL-C) در شرایط درون شیشه ای و در سال 1396 انجام شد. از محیط کشت MS و آزمایش فاکتوریل با دو عامل و طرح کاملاً تصادفی در 6 تکرار و هر تکرار شامل 3 ریزنمونه استفاده شد. از تک جوانه جهت تکثیر استفاده شد. فاکتور اول، غلظت آگار در سه سطح ( 5/0، 6/0، 7/0 درصد) و فاکتور دوم غلظت کربوهیدارت شامل 6 سطح (ساکارز و شکر هر کدام در سه سطح 20، 30، 40 گرم در لیتر) بود که طی مراحل شاخه زایی، ریشه زایی و سپس سازگاری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد بین غلظتهای مختلف آگار از نظر ضریب تکثیر، درصد ریشه زایی، کیفیت گیاهچه، وزن تر گیاهچه و درصد بقا تفاوت معنی داری وجود ندارد، در سایر صفات اندازهگیری شده آگار با غلظت 7/0 بهترین نتیجه را داشت. به جز در صفات طول گیاهچه، تعداد برگ و وزن تر گیاهچه که ساکارز نقش پر رنگتری داشته، در سایر صفات تفاوت معنی داری بین شکر و ساکارز دیده نشد. با توجه به اینکه در صفات مهم و اساسی تکثیر درون شیشه ای پایه PHL-C شکر دارای تاثیر بهتری بوده، پیشنهاد می شود جهت کاهش هزینه تولید محیط کشت، خصوصاً در تولید تجاری، از شکر معمولی و یا ترکیب شکر و ساکارز استفاده شود.
خدیجه احمدی اقدم؛ علی رضا مطلبی آذر؛ فریبرز زارع نهندی؛ غلامرضا گوهری
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بهینه‌سازی محیط کشت برای ریشهزایی ریز نمونه‌های پایه پیرودوارف گلابی در شرایط درون‌شیشه‌ای انجام شد. برای بررسی میزان ریشهزایی، ریز نمونه‌هایی به طول 2 سانتی‌متر به‌طور جداگانه در محیط کشت MS و ½ MS حاوی غلظتهای مختلف ایندول بوتیریک اسید (صفر، 5/0، 1 و 5/1 میلیگرم در لیتر) و پوتریسین (صفر، 25، 50 و 75 میلیگرم ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور بهینه‌سازی محیط کشت برای ریشهزایی ریز نمونه‌های پایه پیرودوارف گلابی در شرایط درون‌شیشه‌ای انجام شد. برای بررسی میزان ریشهزایی، ریز نمونه‌هایی به طول 2 سانتی‌متر به‌طور جداگانه در محیط کشت MS و ½ MS حاوی غلظتهای مختلف ایندول بوتیریک اسید (صفر، 5/0، 1 و 5/1 میلیگرم در لیتر) و پوتریسین (صفر، 25، 50 و 75 میلیگرم در لیتر) کشت گردیدند. بر اساس نتایج مقایسه میانگین دادهها، درصد ریشهزایی و طول ریشه‌های باززایی شده در محیط کشت ½ MS به ترتیب 67/41 و 30/12 درصد بیشتر از محیط کشت MS بود. بررسی اثر ایندول بوتیریک اسید و پوتریسین بر ریشهزایی شاخساره‌های پیرودوارف نشان داد استفاده همزمان از این دو تنظیمکننده رشدی برای ریشهزایی ریزنمونه‌های درون‌شیشه‌ای ضروری میباشد و در محیط کشت فاقد تنظیمکننده رشد هیچ نوع ریشهزایی مشاهده نشد. در هر دو نوع محیط کشت (MS و ½ MS) بالاترین درصد ریشهزایی در تیمار 5/0 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و 25 میلیگرم در لیتر پوتریسین حاصل شد. میزان رشد شاخساره‌های کشت شده گلابی پیرودوارف در محیط کشت MS و ½ MS تقریباً مشابه بود با این حال در ترکیب 5/0 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و 25 میلیگرم در لیتر پوتریسین بالاترین رشد ثبت گردید. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، محیط کشت ½ MS همراه با 5/0 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و 25 میلیگرم در لیتر پوتریسین، بهترین ترکیب تیماری برای دستیابی به حداکثر ریشهزایی در شاخساره‌های درون‌شیشه‌ای پایه پیرودوارف بود.
ابراهیم گنجی مقدم؛ طیبه آموزگار؛ احمد اصغرزاده؛ محبوبه زمانی پور
چکیده
MA×MA60، پایه نیمه‌پاکوتاه گیلاس بوده که از طریق ریزازدیادی به راحتی تکثیر گردیده و به دلیل مقاومت به فیتوفیترا که از مهم‌ترین عوامل زوال درختان میوه هسته‌دار محسوب می شود، پایه با ارزشی است. این مطالعه با هدف بررسی اثر نوع محیط کشت و تنظیم کنندههای رشد بر پرآوری و ریشهزایی پایه MA60×MA در مرکز تحقیقات و ...
بیشتر
MA×MA60، پایه نیمه‌پاکوتاه گیلاس بوده که از طریق ریزازدیادی به راحتی تکثیر گردیده و به دلیل مقاومت به فیتوفیترا که از مهم‌ترین عوامل زوال درختان میوه هسته‌دار محسوب می شود، پایه با ارزشی است. این مطالعه با هدف بررسی اثر نوع محیط کشت و تنظیم کنندههای رشد بر پرآوری و ریشهزایی پایه MA60×MA در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی انجام گرفت. آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً صادفی با 4 تکرار اجرا شد. در مرحله پرآوری، تیمارها شامل سه محیط کشت (MS، WPM و DKW) و دو تنظیمکننده رشد (بنزیل آمینو پورین و تیدیازوران) در غلظتهای صفر، 1 و 2 میلی گرم بر لیتر و در مرحله ریشهزایی، تیمارها شامل سه محیط کشت (MS، WPM و DKW) و غلظتهای مختلف ایندول بوتریک اسید (صفر، 1، 2 و 3 میلی گرم بر لیتر) بودند. نتایج نشان داد در مرحله پرآوری، بیشترین تعداد شاخه (33/6)، برگ (33/20) و کیفیت نمونه (00/3) در محیط کشت MS حاوی 2 میلی گرم بر لیتر بنزیل آمینو پورین و طول شاخه (3/2 سانتی متر) در محیط کشت MS حاوی 1 میلی گرم بر لیتر تیدیازوران بود. بیش ترین درصد ریشهزایی (75 درصد) و تعداد ریشه (33/5) به ترتیب در محیط کشت MS حاوی 3 میلیگرم بر لیتر ایندول بوتریک اسید و محیط کشت DKW حاوی 2 میلی گرم بر لیتر ایندول بوتریک اسید بدست آمد. گیاهچهها در شرایط گلخانه با موفقیت سازگار شدند. درصد بقا در محیط کشت حاوی کوکوپیت و پرلیت حدودا 75 درصد بود.
علوم میوه
ملیحه فلاح پور؛ سیدمهدی میری؛ ناصر بوذری
چکیده
پایه CAB-6Pبهعنوان پایهای نیمهپاکوتاهبرایدرختانگیلاس و آلبالو استفاده میشود.هدف از این تحقیق، تعیین مناسبترین محیط کشت و تنظیمکنندههای رشد جهت ریزازدیادی پایه CAB-6P میباشد. در مرحله پرآوری ریزنمونهها در 3 محیط کشت MS، DKW و WPM با غلظتهای مختلف تنظیمکننده رشد BA (5/0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر) در ترکیب با کینتین ...
بیشتر
پایه CAB-6Pبهعنوان پایهای نیمهپاکوتاهبرایدرختانگیلاس و آلبالو استفاده میشود.هدف از این تحقیق، تعیین مناسبترین محیط کشت و تنظیمکنندههای رشد جهت ریزازدیادی پایه CAB-6P میباشد. در مرحله پرآوری ریزنمونهها در 3 محیط کشت MS، DKW و WPM با غلظتهای مختلف تنظیمکننده رشد BA (5/0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر) در ترکیب با کینتین (صفر و 5/0 میلیگرم در لیتر) کشت شدند. برای ریشهزایی از دو محیط کشت MS و WPM با 4 غلظت IBA (0، 5/0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر) استفاده شد. نتایج آزمایش نشان داد که محیط کشت WPM حاوی 5/0 میلیگرم در لیتر BA، با نرخ تکثیر 1/8 شاخساره بهازای ریزنمونه، مناسبترین تیمار پرآوری میباشد. بالاترین درصد ریشهزایی بهمیزان 69 درصد در محیط کشت MS حاوی 2 میلیگرم در لیتر IBA بهدست آمد. گیاهچههای ریشهدارشده، به بستر کشت پیتماس:کوکوپیت:پرلایت (1:2:2 حجمی) منتقل و 88 درصد گیاهچهها با موفقیت سازگار شدند.
نرگس مجتهدی
چکیده
مناسبترین راه ممکن برای مبارزه با بیماری جاروک لیموترش، استفاده از پایهها و رقم‌های متحمل و سالم است. در این پژوهش، دستورکار ریزازدیادی لیموترش ایرانی (پرشین لایم) که تحمل بالایی نسبت به این بیماری دارد، در شرایط درون شیشهای بررسی شده است. برای استقرار، جوانه‌های انتهایی و جانبی شاخه‌های جوان نهال‌های سه ساله پس از برش و ضدعفونی ...
بیشتر
مناسبترین راه ممکن برای مبارزه با بیماری جاروک لیموترش، استفاده از پایهها و رقم‌های متحمل و سالم است. در این پژوهش، دستورکار ریزازدیادی لیموترش ایرانی (پرشین لایم) که تحمل بالایی نسبت به این بیماری دارد، در شرایط درون شیشهای بررسی شده است. برای استقرار، جوانه‌های انتهایی و جانبی شاخه‌های جوان نهال‌های سه ساله پس از برش و ضدعفونی سطحی در محیط کشت پایۀ بدون هورمون MS قرار داده شده و پس از 20 تا 30 روز، سرشاخه‌های تولیدشده برای پرآوری، به محیط‌های کشت MS و DKW و تنظیم‌کنندۀ رشد بنزیل‌آمینوپورین منتقل شدند. برای طویل‌سازی ریزشاخه‌ها برای انتقال به محیط ریشهزایی، آزمایش دیگری با استفاده از تنظیمکنندههای رشد کاینتین و بنزیل‌آمینوپورین و برای تعیین محیط ریشهزایی، دو آزمایش جداگانه، با استفاده از سه غلظت ایندول استیک اسید (IAA) و نفتالن استیک اسید (NAA) و سه غلظت ایندول بوتیریک اسید (IBA)در محیط DKW حاوی 2درصد ساکارز انجام شد. برای سازگاری، آزمایشی با شش ترکیب خاک انجام گرفت. نتایج نشان داد، محیط کشت DKW با غلظت 1 میلیگرم در لیتر بنزیل آمینوپورین (BAP) و ساکارز 3درصد، بهترین محیط برای پرآوری، 25/0 میلیگرم در لیتر بنزیل آمینوپورین (BAP) برای افزایش طول، نفتالن استیک اسید به میزان 2 میلیگرم در لیتر در محیط کشت DKW و 2درصد ساکارز بهترین محیط برای ریشهزایی بودند. بهترین ترکیب خاک، شامل ماسه: پرلایت: پیت: رس سترون‌شده (استریل) با نسبت (1: 1: 3 :3) با میانگین 88درصد زنده‌مانی بود. پس از دو ماه گیاهان به‌کلی سازگار شده و آمادۀ انتقال به باغ بودند.
علوم گیاهان دارویی
قاسم اسماعیلی؛ مجید عزیزی؛ حسین آرویی؛ لیلا سمیعی
چکیده
گزانگبین (Astragalus adscendens)متعلق به جنس گون‌ها و یکی از گونه‌های پراهمیت ایران از نظر ارزش دارویی، جنبه‌های اقتصادی و اجتماعی است. به دلیل قدرت افزایش کم این گیاه با بذر و قلمه، امکان کشت درون شیشهای این گیاه ارزیابی شد. اثر سه نوع سیتوکینین مختلف (BAP1، KIN2 و Ze3) با غلظتهای 5/0، 1، 2 و mg/l 4 در ترکیب با 0 و mg/l 5/0 NAA4 بر پرآوری جوانة انتهایی ...
بیشتر
گزانگبین (Astragalus adscendens)متعلق به جنس گون‌ها و یکی از گونه‌های پراهمیت ایران از نظر ارزش دارویی، جنبه‌های اقتصادی و اجتماعی است. به دلیل قدرت افزایش کم این گیاه با بذر و قلمه، امکان کشت درون شیشهای این گیاه ارزیابی شد. اثر سه نوع سیتوکینین مختلف (BAP1، KIN2 و Ze3) با غلظتهای 5/0، 1، 2 و mg/l 4 در ترکیب با 0 و mg/l 5/0 NAA4 بر پرآوری جوانة انتهایی بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی انجام شد. شاخساره‌ها به محیط کشت ریشهزایی حاوی IBA5 و NAA با غلظتهای 0، 3/0، 6/0 و mg/l 9/0 از هر کدام منتقل شدند. نتایج نشان داد تأثیر کاربرد سیتوکینینهای مختلف و غلظتهای استفادهشده از هر کدام و همچنین کاربرد NAA در میزان شاخسارة تولیدشده، شمار برگ و طول شاخساره‌ها معنیدار بود. بیشترین شاخهزایی (5/8 شاخساره در هر ریزنمونه) به همراه شمار برگ مناسب (4/22 برگ در هر شاخساره) در محیط کشت MS6 حاوی mg/l 4BAP به دست آمد. همچنین بیشترین مقدار ریشهزایی در محیط کشت MS حاوی mg/l 3/0 از هورمون NAA به دست آمد (100 درصد). بیش از 40 درصد گیاهچههای تولیدشده در گلدان حاوی مخلوط خاک، پیت و پرلیت (1:1:1) سازگار شدند.
وحیده هدایتی؛ سید مهدی حسینی مزینانی؛ روبرتو ماریوتی؛ خدیجه رضوی؛ لوسیانا بالدونی؛ امیر موسوی
چکیده
ریشهزایی قلمهها یکی از فرآیندهای اساسی و کاربردی در افزایش گیاهان چوبی به‌ویژه زیتون است. این امر انتخاب درختان برتر با ساختار ژنتیکی مطلوب را امکانپذیر میکند. تشکیل ریشه‌های نابجا مرحلۀ کلیدی در ریشهزایی به شمار می‌آید. لذا، شناسایی ژنهای درگیر در این فرآیند ضروری است. در این تحقیق، برای نخستین بار ژنهای importin ...
بیشتر
ریشهزایی قلمهها یکی از فرآیندهای اساسی و کاربردی در افزایش گیاهان چوبی به‌ویژه زیتون است. این امر انتخاب درختان برتر با ساختار ژنتیکی مطلوب را امکانپذیر میکند. تشکیل ریشه‌های نابجا مرحلۀ کلیدی در ریشهزایی به شمار می‌آید. لذا، شناسایی ژنهای درگیر در این فرآیند ضروری است. در این تحقیق، برای نخستین بار ژنهای importin بر پایۀ تطابق دادههای ناقص نخستین نقشۀ ژنتیکی زیتون و صفات دخیل در ریشهزایی شناسایی شدند. به‌طور عموم ژنهای این خانواده به ورود و خروج ماکرومولکولها از راه منافذ هسته کمک میکنند. الگوی بیان ژنهای importin با روش qRT-PCR در نتاج ناشی از تلاقی دو ژنوتیپ با ریشهزایی متوسط در دورههای مختلف زمانی پس از قلمهگیری نشان داد که بیان این ژنها در نتاج با ریشهدهی پایین نسبت به نتاج با ریشهدهی بالا افزایش مییابد، که این تفاوت بیانی در ژن importin2 ملموستر است. دراینارتباط، پیشنهاد میشود که ایمپورتینها بهاحتمال پروتئینهای بازدارندۀ ریشهزایی را وارد یاخته میکنند و بنابراین بهمنظور استفادۀ کاربردی از این ژنها برای انتخاب قلمههای زیتون با ریشهزایی بالا و پایین در مراحل اولیۀ رشد، نیاز به آزمایشهای تکمیلی ضروری به نظر میرسد.
معصومه منصوریار؛ جواد عرفانی مقدم؛ حمید عبداللهی؛ سید علیرضا سلامی
چکیده
به منظور ریزازدیادی چهار پایة پر رشد گلابی شامل پایههای کنجونی، Pyrus betulifolia، درگزی و پایة Gh1 اثر چند محیط کشت پایه (MS، QL و QL تغییریافته)، سایتوکینین و اکسین بر میزان باززایی، پرآوری و ریشهزایی آن‌ها در شرایط درون شیشهای در مؤسسة تحقیقات اصلاح و تهیة نهال و بذر کرج بررسی شد. نتایج نشان داد در بین محیط‌های کشت پایه، بیشترین میزان ...
بیشتر
به منظور ریزازدیادی چهار پایة پر رشد گلابی شامل پایههای کنجونی، Pyrus betulifolia، درگزی و پایة Gh1 اثر چند محیط کشت پایه (MS، QL و QL تغییریافته)، سایتوکینین و اکسین بر میزان باززایی، پرآوری و ریشهزایی آن‌ها در شرایط درون شیشهای در مؤسسة تحقیقات اصلاح و تهیة نهال و بذر کرج بررسی شد. نتایج نشان داد در بین محیط‌های کشت پایه، بیشترین میزان پرآوری برای همة پایهها، در محیط کشت QL مشاهده شد. در بین پایههای گلابی، پایة Gh1 در هر دو محیط کشت QL و QL تغییریافته، باززایی مطلوبی را نشان داد. نتایج مربوط به پرآوری ریزنمونهها در غلظتهای 1 و 2 میلیگرم در لیتر BAP و 0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر 2ip نشان داد، بیشترین پرآوری در غلظت 1 میلیگرم در لیتر BAP به دست آمد، اما با اضافه کردن 2ip به محیط کشت، تأثیر معنا‌داری بر پرآوری ریزنمونهها نداشت. همچنین درصد ریشهزایی پایهها با استفاده از غلظتهای مختلف IBA نشان داد که بیشینه ریشهزایی در غلظت 1 میلیگرم در لیتر IBA به دست آمد. ارزیابی درصد ریشهزایی در دو محیط کشت حاوی آگار و پرلایت نشان داد که بیشترین ریشهزایی پایهها به‌غیراز پایة P. betulifolia، در محیط کشت حاوی پرلایت به دست آمد. درمجموع به منظور موفقیت در ریزازدیادی پایههای یادشده در شرایط درون شیشهای استفاده از محیط کشت QL حاوی BAP (1 میلیگرم در لیتر) برای پرآوری مطلوب و تیمار 1 میلیگرم در لیتر IBA در شرایط پرلیت برای ریشهزایی مطلوب، قابل توصیه است.
علوم میوه
مریم موسوی فتاح؛ حسن ساری خانی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر کیفیت نور بر ریزازدیادی پایه گلابی333OH × Fانجام شد. ابتدا ریزنمونه‌های تک گره روی محیط کشت QL تغییر یافته حاوی BA (0، 5/0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر) و IAA (0، 1/0 و 1 میلیگرم در لیتر) کشت و از لحاظ شاخهزایی ارزیابی شدند. سپس گیاهچهها در مناسبترین ترکیب هورمونی کشت شده و در اتاقک رشد با چهار تیمار نوری فلورسنت ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی تأثیر کیفیت نور بر ریزازدیادی پایه گلابی333OH × Fانجام شد. ابتدا ریزنمونه‌های تک گره روی محیط کشت QL تغییر یافته حاوی BA (0، 5/0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر) و IAA (0، 1/0 و 1 میلیگرم در لیتر) کشت و از لحاظ شاخهزایی ارزیابی شدند. سپس گیاهچهها در مناسبترین ترکیب هورمونی کشت شده و در اتاقک رشد با چهار تیمار نوری فلورسنت (شاهد)، آبی، قرمز و ترکیب یکسان آبی و قرمز حاصل از LED با شدت 57 میکرومول در متر مربع در ثانیه قرار گرفتند. برای بررسی تأثیر نور بر ریشهزایی، ریزنمونهها در محیط کشت QL تغییر یافته حاوی 1 میلیگرم در لیتر IAA کشت و در اتاقک رشد با چهار تیمار نوری مشابه شاخهزایی قرار گرفتند. بیشترین تعداد شاخساره در نور ترکیبی آبی و قرمز و بلندترین طول شاخساره و میانگره در نور قرمز مشاهده شد. همچنین بیشترین تعداد برگ و تعداد گره در تیمار نور آبی مشاهده شد. در مورد ریشهزایی نیز تیمارهای نوری تأثیر معنی‌داری بر درصد ریشهزایی، تعداد ریشه و طول ریشه نشان دادند. بیشترین درصد ریشهزایی با ریشهزایی تمامی شاخساره‌ها در تیمار ترکیبی آبی و قرمز مشاهده شد. در مقابل کمترین ریشهزایی، کمترین تعداد ریشه در گیاهچه و کمترین طول ریشه در تیمار نور آبی بدست آمد. با توجه به نتایج تیمار نور ترکیبی آبی و قرمز برای افزایش میزان شاخهزایی و ریشهزایی در این پایه نسبت به سایر تیمارهای نوری مناسب‌تر بود و گیاهان تحت تأثیر نور ترکیبی تعداد شاخساره بیشتری را داشتند.
علوم میوه
فرشته خسروی نژاد؛ حمید عبداللهی؛ بهاره کاشفی؛ مریم حسنی؛ زینب صالحی
چکیده
در بین درختان میوة دانه‌دار، درخت ’به‘ حساس‌ترین میزبان بیماری آتشک بوده و گزینش رقم‌های متحمل آن اهمیت دارد. در این تحقیق برای تعیین شرایط بهینة افزایش، ریز نمونه‌های رقم‌های امیدبخش KVD4، NB2، PH2 به همراه پایة کوئینس C و رقم شاهد اصفهان (KVD3) در محیط‌های MS، QL و QL تغییریافته (mQL)، ارزیابی و بیشترین میزان رشد در کمترین زمان و بهترین ...
بیشتر
در بین درختان میوة دانه‌دار، درخت ’به‘ حساس‌ترین میزبان بیماری آتشک بوده و گزینش رقم‌های متحمل آن اهمیت دارد. در این تحقیق برای تعیین شرایط بهینة افزایش، ریز نمونه‌های رقم‌های امیدبخش KVD4، NB2، PH2 به همراه پایة کوئینس C و رقم شاهد اصفهان (KVD3) در محیط‌های MS، QL و QL تغییریافته (mQL)، ارزیابی و بیشترین میزان رشد در کمترین زمان و بهترین پرآوری در mQL مشاهده شد. در بررسی تأثیر غلظتهای مختلف دو هورمون گیاهی سایتوکینین 2iP و BAP در محیط پایة mQL، به ترتیب برتری محیط حاوی 5/0 و 1 میلیگرم بر لیتر 2iP و BAP با بهترین شمار و کیفیت ریز شاخه‌ها مشخص شد. ریشهزایی شاخساره‌ها در تیمار دراز‌مدت با غلظتهای 1/0 میلیگرم بر لیتر IBA و تأثیر توأم IBA وBAP با غلظتهای 1 میلیگرم بر لیتر و تیمار کوتاه‌مدت با غلظتهای 5/0، 1 و 2 میلیگرم بر لیتر IBA، مشخص کرد که تیمار کوتاه‌مدت، ریشهزایی بهتری دارد. بیشترین درصد ریشهزایی، توسعة برگی، طول و کیفیت ریشه در غلظت 2 میلیگرم بر لیتر IBA در تیمار کوتاه‌مدت ایجاد شد. به‌طور‌کلی برای ریزازدیادی رقم‌ها و بقاء مطلوب ریز شاخه‌ها، محیط رشدی مشتمل بر نمک‌های پایة mQL غنی‌شده با 3 درصد ساکارز، 1 میلیگرم بر لیتر BAP، 1 میلیگرم بر لیتر 2iP، 5/0 درصد پکتین و 6/0 درصد آگار توصیه میشود.
