علوم گیاهان زینتی
بهزاد ادریسی؛ مصباح بابالار؛ روح‌انگیز نادری
چکیده
کیفیت و ماندگاری گل‌ها تا حدود زیادی به پایداری ساقه و پتانسیل آنتیاکسیدانی بستگی دارد. این پژوهش برای مطالعه اثر تغذیه سیلیسیوم و تیمار سالیسیلیکاسید بر کیفیت گل ژربرا (Gerbera jamesonii Bolus.) و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت در مراحل پس از برداشت، بهصورت کشت بدون خاک در قالب دو آزمایش فاکتوریل با طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام ...
بیشتر
کیفیت و ماندگاری گل‌ها تا حدود زیادی به پایداری ساقه و پتانسیل آنتیاکسیدانی بستگی دارد. این پژوهش برای مطالعه اثر تغذیه سیلیسیوم و تیمار سالیسیلیکاسید بر کیفیت گل ژربرا (Gerbera jamesonii Bolus.) و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت در مراحل پس از برداشت، بهصورت کشت بدون خاک در قالب دو آزمایش فاکتوریل با طرح بلوکهای کامل تصادفی انجام شد. آزمایش اول شامل محلول‌پاشی قبل از برداشت صفر، 10 و 20 میلیمولار سیلیسیوم (Si) و سالیسیلیکاسید (SA) صفر، 100 و 200 میکرومولار بود. در آزمایش دوم تیمار سیلیکاتپتاسیم همانند آزمایش اول و تیمار سالیسیلیکاسید صفر، 200 و 400 میکرومولار پس از برداشت انجام شد. نتایج نشان داد که طول شاخه گل تحت تأثیر تغذیه سیلیسیوم تاحدودی کاهش یافت (05/0p≤) ولی سیلیسیوم (001/0p≤) و محلول‌پاشی سالیسیلیکاسید (05/0p≤) موجب افزایش تعداد گل شدند. سالیسیلیکاسید باعث تقویت بیوسنتز لیگنین‌ها (001/0p≤) در ساقه گردید. مصرف سیلیسیوم موجب ماندگاری بیشتر گل‌ها (001/0p≤) گردید ولی افزایش فعالیت آنزیم پراکسیداز و کاتالاز تحت تأثیر تیمار بعد از برداشت سالیسیلیکاسید (SA) (001/0p≤) بود. این نتایج نشان داد که تغذیه سیلیسیوم و کاربرد سالیسیلیکاسید می‌تواند کیفیت و ماندگاری گل بریده ژربرا را بهبود بخشد.
کبری سپهوند؛ عبدالحسین رضایی نژاد؛ سیده زهرا حسینی
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر اسید آسکوربیک در کاهش تأثیر وجود کمبود آهن، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی با شش تکرار در گیاه شمعدانی معطر انجام شد. عامل‌ها شامل میزان آهن با سه سطح (0، 20 و 40 میکرو مولار) و اسیدآسکوربیک با سه سطح (0، 1 و 2 میلیمولار) بود. قلمههای ریشهدار شده بهصورت آبکشتی (هیدروپونیک) درون ماسه کاشت ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر اسید آسکوربیک در کاهش تأثیر وجود کمبود آهن، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی با شش تکرار در گیاه شمعدانی معطر انجام شد. عامل‌ها شامل میزان آهن با سه سطح (0، 20 و 40 میکرو مولار) و اسیدآسکوربیک با سه سطح (0، 1 و 2 میلیمولار) بود. قلمههای ریشهدار شده بهصورت آبکشتی (هیدروپونیک) درون ماسه کاشت شده و پس از استقرار گیاهان تیمارهای آهن و اسید آسکوربیک به همراه محلول غذایی نیمهوگلند اعمال شد. نتایج نشان داد، با کاهش میزان آهن ویژگی‌های رشد مانند ارتفاع گیاه، قطر ساقه، شمار و طول شاخههای جانبی و سطح برگ در بوته کاهش یافت. با کاهش میزان آهن وزن تر و خشک برگ، ساقه و پیکر رویشی کاهش یافته ولی میزان اسانس افزایش یافت. واکنش گیاه به اسیدآسکوربیک در تغذیه با آهن 0 و 20 میکرومولار با هم متفاوت بود. اسیدآسکوربیک (به‌ویژه با غلظت 1 میلیمولار) باعث افزایش زیست‌توده (بیوماس) و میزان اسانس شد. با کاهش میزان آهن، عملکرد اسانس کاهش و با کاربرد اسید آسکوربیک افزایش یافت. کاهش آهن باعث کاهش سبزینه (کلروفیل)ها و کاروتنوئیدها و کاربرد اسیدآسکوربیک باعث بهبود این ویژگیها شد. بنابر نتایج، کاربرد اسیدآسکوربیک توانست رشد و عملکرد گیاه شمعدانی معطر را در تیمار 20 میکرومولارآهن بهبود بخشد اما تأثیر آن در شرایط آهن 0 میکرومولار بسیار کمتر بود.
حمیدرضا روستا؛ مجید رشیدی
چکیده
هواکشت، فناوری جدیدی برای تولید ریزغدة سیبزمینی محسوب می‌شود. به منظور شناسایی محلول غذایی و رقم سیبزمینی مناسب برای تولید ریزغده در سیستم هواکشت و مقایسة آن با سیستم هیدروپونیک کلاسیک، آزمایشی بهصورت فاکتوریل با سه فاکتور سیستم کشت (هیدروپونیک کلاسیک و هواکشت)، محلول غذایی (محلول چنگ و همکاران، APCoAB و محلول هیدروپونیک تجاری ...
بیشتر
هواکشت، فناوری جدیدی برای تولید ریزغدة سیبزمینی محسوب می‌شود. به منظور شناسایی محلول غذایی و رقم سیبزمینی مناسب برای تولید ریزغده در سیستم هواکشت و مقایسة آن با سیستم هیدروپونیک کلاسیک، آزمایشی بهصورت فاکتوریل با سه فاکتور سیستم کشت (هیدروپونیک کلاسیک و هواکشت)، محلول غذایی (محلول چنگ و همکاران، APCoAB و محلول هیدروپونیک تجاری اصفهان)، و سه رقم سیبزمینی (مارفونا، سانتانا و مورن) انجام شد. صفات تعداد برگ، سطح برگ، طول استولون، وزن خشک ساقه و ریشه، محتوای رنگدانه‌های فتوسنتزی، حداکثر عملکرد کوانتومی فتوسیستم 2 (Fv/Fm)، شاخص کارایی فتوسنتزی (PI)، ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که گیاهان سیستم هواکشت بدون ارتباط به نوع رقم و محلول غذایی در مقایسه با گیاهان سیستم هیدروپونیک کلاسیک افزایش درخور توجهی در پارامترهای رویشی و فیزیولوژیکی نشان دادند که احتمالاً به دلیل دسترسی بهتر به عناصر غذایی و هوادهی کامل ریشه‌ها بود. بهطوریکه وزن خشک ریشه و بخش‌های هوایی گیاه و محتوای رنگدانه‌های فتوسنتزی در سیستم هواکشت بالاتر از سیستم هیدروپونیک کلاسیک بود. همچنین، گیاهان تغذیه‌شده با محلول تجاری هیدروپونیک اصفهان در مقایسه با محلول چنگ و همکاران و محلول APCoAB رشد رویشی بیشتری داشتند، که به دلیل بالا بودن نیتروژن در این محلول غذایی بود.
سید عبدالحمید ایزدیار؛ حسین صادقی؛ محمدعلی بهمنیار
چکیده
تولید توت فرنگی در محیطهای کشت بدون خاک در حال افزایش است. نهتنها عملکرد و کیفیت میوه های تولیدشده تحتت أثیر محیط کشت، قرار میگیرند، بلکه رفع نیاز سرمایی و مدیریت باغی هم بر آنها تأثیر میگذارد. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی محیطهای مختلف کشت و سرمادهی بر میزان رشد رویشی، عملکرد و کیفیت میوه‌های تولیدی سه ...
بیشتر
تولید توت فرنگی در محیطهای کشت بدون خاک در حال افزایش است. نهتنها عملکرد و کیفیت میوه های تولیدشده تحتت أثیر محیط کشت، قرار میگیرند، بلکه رفع نیاز سرمایی و مدیریت باغی هم بر آنها تأثیر میگذارد. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی محیطهای مختلف کشت و سرمادهی بر میزان رشد رویشی، عملکرد و کیفیت میوه‌های تولیدی سه رقم توت‌فرنگی پاروس، کاماروسا و سلوا بوده است. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای این آزمایش شامل بسترهای کشت کمپلکس لیگنین، پرمیکس و کوکوپیت، سرمادهی (بدون سرمادهی و سرمادهی در دمای 4 درجه سانتیگراد بهمدت 2 هفته) و سه رقم پاروس، کاماروسا و سلوا بودند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد در بستر کوکوپیت و کمترین آن در بستر کمپلکس لیگنین بوده است. سرمادهی موجب افزایش عملکرد شد، اما کاهش میزان آنتوسیانینها و شاخص های رویشی مانند زیست توده، تعداد برگ و تعداد طوقه در ارقام مختلف را در پی داشت. بیشترین میوة تولیدی در هر بوته نیز در رقم کاماروسا دیده شد. حداکثر عملکرد در ارقام مختلف در محیط کشت کوکوپیت مشاهده شد. شاخص طعم رقمهای کاماروسا و سلوا اختلاف معناداری نداشتند، ولی بالاتر از پاروس قرار گرفتند.
زهرا شهبانی؛ محسن کافی؛ روح انگیز نادری؛ تکتم السادات تقوی
چکیده
نور یکی از عوامل محیطی تأثیر‌گذار بر فیزیولوژی رشد گیاهان است. برای دسترسی ریشه‌ها در سیستم اروپونیک، در این پژوهش اثر پرتوهای مختلف نوری در محیط ریشة گیاه آنتوریوم مطالعه شد. به‌دلیل اهمیت عنصر کلسیم در افزایش عمر و استحکام گل‌های بریده و حساسیت گل آنتوریوم به کمبود کلسیم و عارضة رنگ‌پریدگی اسپات، از محلول‌پاشی برگی نیترات ...
بیشتر
نور یکی از عوامل محیطی تأثیر‌گذار بر فیزیولوژی رشد گیاهان است. برای دسترسی ریشه‌ها در سیستم اروپونیک، در این پژوهش اثر پرتوهای مختلف نوری در محیط ریشة گیاه آنتوریوم مطالعه شد. به‌دلیل اهمیت عنصر کلسیم در افزایش عمر و استحکام گل‌های بریده و حساسیت گل آنتوریوم به کمبود کلسیم و عارضة رنگ‌پریدگی اسپات، از محلول‌پاشی برگی نیترات کلسیم استفاده شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در سال 1389-1390 در گلخانة گروه علوم و مهندسی باغبانی و فضای سبز پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران واقع در شهر کرج انجام شد. برای بررسی اثر پرتوهای مختلف نوری در محیط ریشه، از رنگ‌های مختلف ظروف کشت (مشکی، آبی و قرمز) استفاده شد. تیمار محلول‌پاشی برگی در دو مقدار (محلول‌پاشی با آب مقطر "بدون کلسیم" و محلول‌پاشی با نیترات کلسیم با غلظت 10 میلیمولار) به‌کار برده شد. نتایج نشان داد که پرتوهای مختلف نوری بر صفات تعداد برگ‌ها، وزن تر و خشک شاخساره، طول و عرض پهنک در سطح احتمال 1 درصد و روی صفات وزن تر و خشک ریشه در سطح احتمال 5 درصد معنا‌دار بود و رنگ مشکی محیط ریشه با افزایش وزن تر و خشک شاخساره، وزن تر و خشک ریشه و تعداد برگ بهترین تیمار از نظر پرتوهای نوری در محیط ریشه بود. کاربرد محلول‌پاشی برگی نیترات کلسیم فقط بر صفت تعداد برگ در سطح احتمال 1درصد اثر معنا‌دار داشت و سبب کاهش تعداد برگ‌ها شد. رنگ مشکی محیط ریشه و محلول‌پاشی برگی با آب مقطر در بین تیمارهای بررسی‌شده بهترین تأثیر را بر ویژگی‌های رشدی گیاه آنتوریوم مطالعه‌شده داشت.
معصومه لایق؛ غلامعلی پیوست؛ حبیب¬اله سمیع زاده؛ محمد خصوصی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
به منظور بررسی اثرات شوری محلول غذایی بر رشد، عملکرد و صفات کیفی گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill. cv. Falkato) در سیستم کشت کیسه‌‌ای، آزمایشی در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار سطح هدایت الکتریکی 5/1 (شاهد) 5/3، 5/5 و 5/6 دسی‌زیمنس بر متر و سه تکرار صورت گرفت. شاخص‌های رشدی از جمله عملکرد کل، عملکرد بازارپسند و غیر بازارپسند، تعداد، قطر، ماده ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات شوری محلول غذایی بر رشد، عملکرد و صفات کیفی گوجه فرنگی (Lycopersicon esculentum Mill. cv. Falkato) در سیستم کشت کیسه‌‌ای، آزمایشی در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار سطح هدایت الکتریکی 5/1 (شاهد) 5/3، 5/5 و 5/6 دسی‌زیمنس بر متر و سه تکرار صورت گرفت. شاخص‌های رشدی از جمله عملکرد کل، عملکرد بازارپسند و غیر بازارپسند، تعداد، قطر، ماده خشک و میانگین وزن میوه، تعداد و سطح برگ و تعداد گل در خوشه و همچنین برخی صفات کیفی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی، عملکرد کل، میانگین وزن میوه و شاخص سطح برگ به طور معنی‌داری کاهش یافت، در حالی که درصد ماده خشک میوه روندی افزایشی داشت. بیشترین عملکرد از تیمار محلول شاهد و تیمار 5/3 دسی‌زیمنس بر متر به ترتیب با 33/14 و 25/13 کیلوگرم در متر مربع به دست آمد که اختلاف معنی‌داری بین این دو تیمار وجود نداشت. اما تفاوت آنها با عملکرد تیمارهای 5/5 دسی‌زیمنس بر متر (18/10 کیلوگرم در مترمربع) و 5/6 دسی‌زیمنس بر متر (73/9 کیلوگرم در مترمربع) معنی‌دار بود (01/0 < = P). همچنین با طبقه‌بندی میوه‌ها بر اساس قطرمیوه، در سه درجه مشخص شد که با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی درصد میوه‌های درجه یک کاهش ولی درصد میوه‌های درجه دو و سه افزایش می‌یابد که این خود عامل مهمی در کاهش محصول بازارپسند است. تعداد میوه، تعداد برگ و تعداد گل در خوشه در تیمارهای آزمایشی اختلاف معنی‌داری نشان ندادند. به طور کلی افزایش هدایت الکتریکی یا به عبارتی افزایش سطح شوری در محلول غذایی کشت‌های بدون خاک تا 5/3 دسی‌زیمنس بر متر، تاثیر معنی‌داری بر عملکرد و برخی از اجزای آن ندارد و نتایجی نزدیک به هدایت الکتریکی نرمال، جهت پرورش گوجه‌فرنگی را سبب می‌شود. اما در سطوح بالاتر عملکرد با شدت بیشتری تحت تاثیر این عامل بوده و کاهش معنی‌داری را نشان می‌دهد. همچنین با افزایش هدایت الکتریکی محلول غذایی، میزان مواد جامد محلول، اسید قابل تیتر، هدایت الکتریکی عصاره میوه، درصد ماده خشک میوه و میزان ویتامین ث به طور معنی‌داری افزایش می‌یابد. این در حالی است که pH عصاره میوه تفاوت معنی‌داری نشان نمی‌دهد. افزایش سطوح شوری محلول غذایی همچنین سبب کاهش مقادیر پتاسیم، نیتروژن، کلسیم و افزایش مقادیر سدیم و کلر در میوه می‌شود.
اعظم کریمی افشار؛ مجتبی دلشاد؛ مصباح بابالار
دوره 40، شماره 2 ، شهریور 1388
چکیده
این مطالعه به منظور ارزیابی پاسخ دو رقم گوجه‌فرنگی خوشه‌ای به محلول‌های غذایی با سطوح مختلف هدایت الکتریکی (EC) و درک بهتر واکنش این محصول به محلول‌هایی با EC های ثابت یا متغیر انجام شد. بدین منظور دو رقم گوجه‌فرنگی گلخانه‌ای (رازان و ارگون) در سیستم آبکشت در بستر پرلیت کشت شدند. گیاهان کشت شده با محلول‌های غذایی با EC های ثابت 2 و 3 میلی ...
بیشتر
این مطالعه به منظور ارزیابی پاسخ دو رقم گوجه‌فرنگی خوشه‌ای به محلول‌های غذایی با سطوح مختلف هدایت الکتریکی (EC) و درک بهتر واکنش این محصول به محلول‌هایی با EC های ثابت یا متغیر انجام شد. بدین منظور دو رقم گوجه‌فرنگی گلخانه‌ای (رازان و ارگون) در سیستم آبکشت در بستر پرلیت کشت شدند. گیاهان کشت شده با محلول‌های غذایی با EC های ثابت 2 و 3 میلی موس و یا با محلول‌هایی با EC های متغیر5/1، 2 و3 میلی‌موس بر سانتیمتر در طول روز تغذیه شدند. اساس تغییرات در تیمار EC متغیر، تبخیر و تعرق گیاهان براساس میزان تابش نور بود. یافته‌های این تحقیق نشان داد که استفاده از محلول‌های غذایی با EC های متغیر در طول روز می‌تواند میزان مواد جامد محلول (TSS) میوه‌ها را بهبود بخشد. تیمارهای محلول غذایی از نظر میزان دیگر صفات کیفی (سفتی، pH، اسیدیته قابل تیتراسیون و ویتامین ث میوه) و عملکرد تفاوت معنی‌داری نشان ندادند. عدم مشاهده تفاوت معنی‌دار در عملکرد تیمار ECهای متغیر نسبت به تیمار EC رایج (3 میلی‌موس بر سانتیمتر) امکان صرفه جویی در نمک‌های مورد استفاده برای تهیه محلول غذایی جهت پرورش گوجه‌فرنگی در سیستم آبکشت را نشان می‌دهد. ارقام مورد استفاده در این تحقیق تفاوت معنی‌داری از نظر عملکرد میوه‌های درجه 1، درجه 2 و عملکرد کل و برخی صفات کیفی نشان دادند. رقم ارگون دارای عملکرد بالاتر و رقم رازان دارای محتوی TSS بیشتری بود.
رضا فتوحی قزوینی؛ غلامعلی پیوست؛ حسین آذریان
دوره 39، شماره 1 ، اسفند 1387
چکیده
به منظور تعیین رابطه بین ارتفاع گلدان و میزان آبشویی محلول غذایی بر میزان آلبینیسم توت‌فرنگی رقم "کاماروزا" در کشت عمودی بدون خاک، آزمایش گلخانه‌ای در سال 1385 در بستر پرلیت به مورد اجرا در آمد. محصول بدست آمده طی سه زمان: دی- بهمن، اسفند – فروردین و اردیبهشت – خرداد مورد ارزیابی قرار گرفت. به دلیل آبشویی نیتروژن و پتاسیم محلول غذایی ...
بیشتر
به منظور تعیین رابطه بین ارتفاع گلدان و میزان آبشویی محلول غذایی بر میزان آلبینیسم توت‌فرنگی رقم "کاماروزا" در کشت عمودی بدون خاک، آزمایش گلخانه‌ای در سال 1385 در بستر پرلیت به مورد اجرا در آمد. محصول بدست آمده طی سه زمان: دی- بهمن، اسفند – فروردین و اردیبهشت – خرداد مورد ارزیابی قرار گرفت. به دلیل آبشویی نیتروژن و پتاسیم محلول غذایی از طبقات بالاتر و تجمع در بخش‌های پایین و نیز کاهش شدت نور، در بخش‌های بالای ستون به میزان 42/40 درصد بیشتر از بخش‌های پائینی ستون میوه آلبینو تولید گردید. نتایج آزمایش نشان داد که میوه آلبینو دارای نیتروژن و پتاسیم بیشتر و کلسیم کمتری بوده و نسبت N/Ca و K/Ca در آنها بیشتر است. میوه‌های گلدان‌های پایین ستون کشت با 4/1 میلی‌گرم / گرم نیتروژن، 14/2 میلی‌گرم / گرم پتاسیم و 13/0 میلی‌گرم / گرم کلسیم کمتری نسبت به گلدان‌های بالایی داشتند. همچنین در گلدان‌های پایین، اندازه میوه و عملکرد به‌طور معنی‌داری کاهش پیدا کرد. میوه‌های اوایل فصل بیشترین میزان میوه‌های آلبینو و مقادیر بالاتری از نیتروژن (29/1 گرم / میلی‌گرم) و پتاسیم (05/2 گرم / میلی‌گرم) را دارا بودند. در اواخر فصل به دلیل کاهش نیتروژن و پتاسیم در اندام‌های ذخیره‌ای (ریشه و طوقه) درصد کمتری از میوه‌های آلبینو (55/19 درصد) به‌دست آمد. بااین حال اثر متقابلی بین تاریخ برداشت و ارتفاع کشت مشاهده نشد.
