علوم میوه
منصور فاضلی رستم پور
چکیده
چهار سطح شدت هرس تعادلی شامل شاهد یا عرف محلی، هرس 10+60، 10+40 و 10 +20 جوانه به عنوان فاکتور اول و چهار سطح شدت هرس تابستانه شامل شاهد یا بدون هرس سبز (G1)، هرس شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (G2)، هرس شاخه‌های نرک + شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (G3)، هرس شاخه‌های سبز بدون محصول از ته + شاخه‌های نرک + شاخه‌های سبز از ...
بیشتر
چهار سطح شدت هرس تعادلی شامل شاهد یا عرف محلی، هرس 10+60، 10+40 و 10 +20 جوانه به عنوان فاکتور اول و چهار سطح شدت هرس تابستانه شامل شاهد یا بدون هرس سبز (G1)، هرس شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (G2)، هرس شاخه‌های نرک + شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (G3)، هرس شاخه‌های سبز بدون محصول از ته + شاخه‌های نرک + شاخه‌های سبز از بالای هشت برگ روی آخرین خوشه (G4) به عنوان فاکتور دوم درنظر گرفته شدند. هرس تعادلی 10 +20 باعث افزایش صفات محتوای نسبی آب برگ، ضریب باردهی و مواد جامد محلول بترتیب به میزان 8/9، 6/44 و 13 درصد نسبت به شاهد و کاهش صفات سطح برگ، اسیدیته آب میوه و تعداد روز تا رسیدگی بترتیب به میزان 6/13، 8/12 و 3/17 درصد نسبت به شاهد گردید. همچنین هرس سبز G4 باعث افزایش صفات محتوای نسبی آب برگ و مواد جامد محلول بترتیب به میزان 2/11 و 12 درصد نسبت به شاهد و کاهش سطح برگ، اسیدیته آب میوه و تعداد روز تا رسیدگی بترتیب به میزان 7/19، 3/5 و 2/19 درصد نسبت به شاهد شد. برهمکنش هرس تعادلی 10 +20 و هرس سبز G4 باعث افزایش صفات درصد جوانه‌های سبز، رنگ‌گیری خوشه و عملکرد بترتیب به میزان 33، 6/38 و 2/14 درصد نسبت به شاهد شد. هرس تعادلی 10+20 همراه با هرس سبز G4 باعث افزایش عملکرد به میزان 4/47 درصد نسبت به هرس تعادلی 10+20 در شرایط بدون هرس سبز شد.
صدف نورانی نیاکی؛ راهله ابراهیمی؛ اورنگ خادمی؛ فواد فاتحی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر عصاره برگ حنا و سدیم نیتروپروساید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و عمر گلجایی گل شاخه بریده داوودی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل اول عصاره برگ حنا در سه سطح (صفر، 100 و 200 ppm)، عامل دوم سدیم نیتروپروساید در سه سطح (صفر، 5/0 و 1 میلیمولار) و عامل سوم زمان نمونهبرداری ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر عصاره برگ حنا و سدیم نیتروپروساید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و عمر گلجایی گل شاخه بریده داوودی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل اول عصاره برگ حنا در سه سطح (صفر، 100 و 200 ppm)، عامل دوم سدیم نیتروپروساید در سه سطح (صفر، 5/0 و 1 میلیمولار) و عامل سوم زمان نمونهبرداری در سه سطح (روز اول، روز ششم و روز دوازدهم) بود. با افزایش زمان نمونهبرداری قطر گل، محتوای کلروفیل، محتوای نسبی آب و وزن تر نسبی کاهش و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی افزایش معنیداری پیدا کرد. غلظتهای بالای عصاره حنا و سدیم نیتروپروساید فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی را کاهش داد و باعت بهبود پارامترهای کیفی گل داوودی شد که نشاندهنده اثرات مثبت آنها بر از بین بردن رادیکالهای آزاد میباشد. تیمار عصاره حنا در روز ششم نمونهبرداری بهترین تیمار جهت بهبود پارامترهای گل داوودی بود. تیمار عصاره برگ حنا و نیترپروساید مانع کاهش مقدار کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل در برگ گل داووی شدند. نتایج بیانگر تأثیر مثبت عصاره حنا و سدیم نیتروپروساید بر افزایش طول عمر پس از برداشت گل شاخه بریده داوودی بود.
مهنوش رحمانی؛ عزیزاله خیری؛ محسن ثانی خانی؛ نجم الدین مرتضوی؛ نرجس فرزین
چکیده
بهمنظور بررسی اثر کمآبیاری و کیتوزان بر برخی صفات فیزیولوژیکی گیاه نعناع معمولی(Mentha spicata L.) آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری در دو سطح (100 درصد و 60 درصد ظرفیت زراعی) بهعنوان فاکتور اصلی و تیمار کیتوزان در سه سطح (صفر، 50 و 100 میلی‌گرم ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر کمآبیاری و کیتوزان بر برخی صفات فیزیولوژیکی گیاه نعناع معمولی(Mentha spicata L.) آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری در دو سطح (100 درصد و 60 درصد ظرفیت زراعی) بهعنوان فاکتور اصلی و تیمار کیتوزان در سه سطح (صفر، 50 و 100 میلی‌گرم در لیتر)، بهعنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد محلولپاشی با کیتوزان باعث افزایش میزان کلروفیل شد. بالاترین میزان کلروفیل ( mg gr-1 f.w240/1) در غلظت mg/l100 کیتوزان در شرایط آبیاری کامل (100 درصد ظرفیت زراعی) بهدست آمد. کاربرد محلولپاشی mg/l100 کیتوزان و شرایط کمآبیاری (60 درصد ظرفیت زراعی) باعث تشکیل بیشترین میزان کاروتنوئید (mg gr-1 f.w 442/0)، فنل (mg gr-1 f.w 989/9)، فلاونوئید (mg gr-1 f.w 993/6) و پرولین (mol gr-1 f.w 96/23) در گیاهان تحت این تیمار گردید. بالاترین میزان فعالیت آنتیاکسیدانی ( 16/91 درصد) در غلظت mg/l50 کیتوزان در شرایط کمآبیاری مشاهده شد. همچنین کمآبیاری و کیتوزان اثر مثبتی بر عملکرد اسانس داشتند، به‌طوری‌که بیشترین میزان عملکرد اسانس (kg/h 44/10) در غلظت mg/l50 کیتوزان و در شرایط کم آبیاری حاصل شد. به‌طورکلی نتایج نشان داد تیمار کیتوزان در شرایط تنش خشکی و غیر تنش اثرات مثبتی بر صفات مذکور داشت و اثرات منفی ناشی از تنش را بهبود بخشید.
حامد دولتی بانه؛ فرخ غنی شایسته؛ امیر نورجو
چکیده
بهمنظور تعیین اثر تلقیح ریشه انگور رقم رشه با سه گونه قارچ مایکوریزا (Glomus versiforme،Glomus etunicatum و Glomus intraradices) بر رشد رویشی شاخه، مقدار عناصر پر مصرف برگ، مقدار کلروفیل، دمای برگ، محتوای نسبی آب برگ، قندهای محلول و علایم خشکیدگی تحت تنش کم آبیاری (35، 55 و 75 درصد نیاز آبی)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی ...
بیشتر
بهمنظور تعیین اثر تلقیح ریشه انگور رقم رشه با سه گونه قارچ مایکوریزا (Glomus versiforme،Glomus etunicatum و Glomus intraradices) بر رشد رویشی شاخه، مقدار عناصر پر مصرف برگ، مقدار کلروفیل، دمای برگ، محتوای نسبی آب برگ، قندهای محلول و علایم خشکیدگی تحت تنش کم آبیاری (35، 55 و 75 درصد نیاز آبی)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات باغبانی کهریز ارومیه اجرا شد. نتایج نشان داد با افزایش سطح کم آبیاری رشد شاخه کاهش یافت و تلقیح با قارچ میکوریزا نتوانست تأثیر مثبتی بر این صفت در مقایسه با شاهد داشته باشد. مقدار دمای برگ، علایم خشکیدگی در برگ بوتههای تلقیح شده با قارچ گونه G. versiforme تحت شرایط کم آبیاری 35 درصد نیاز آبی کمتر از قارچهای دیگر بود. همچنین میزان محتوی نسبی آب برگ در بوتههای دارای این قارچ در کلیه سطوح کم آبیاری در حد بالایی باقی ماند. با افزایش سطح کم آبیاری مقدار قند محلول در تنش کم آبیاری 55 درصد ابتدا کاهش و سپس در کم آبیاری 35 درصد افزایش پیدا کرد. در بین عناصر غذایی نیز بیشترین مقدار فسفر برگ (14/0 درصد) در بوتههای دارای قارچ گونه G. versiforme ثبت شد.
علوم سبزی
آرزو خانی؛ طاهر برزگر؛ جعفر نیکبخت؛ زهرا قهرمانی
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر لاکتاتکلسیم بر برخی از ویژگیهای فیزیولوژیکی، آنتیاکسیدانی و عملکرد کاهو تحت شرایط کمآبیاری، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط اقلیمی زنجان در سال 1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه رژیم آبیاری مختلف (100، 85 و 70 درصد نیاز آبی گیاه) بهعنوان ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر لاکتاتکلسیم بر برخی از ویژگیهای فیزیولوژیکی، آنتیاکسیدانی و عملکرد کاهو تحت شرایط کمآبیاری، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در شرایط اقلیمی زنجان در سال 1396 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سه رژیم آبیاری مختلف (100، 85 و 70 درصد نیاز آبی گیاه) بهعنوان فاکتور اصلی و محلولپاشی لاکتاتکلسیم در سه سطح (0، 75/0 و 5/1 گرم در لیتر) بهعنوان فاکتور فرعی بودند. نتایج نشان داد که تنش کمآبیاری بهطور معنیداری فعالیت آنتیاکسیدانی و میزان پرولین، فنل، فلاونوئید و فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و کاتالاز را افزایش داد و شاخص پایداری غشا، محتوای نسبی آب برگ، باقیمانده آب برگ و عملکرد را کاهش داد. کاربرد برگی لاکتاتکلسیم بهطور معنیداری وضعیت آب برگ، فعالیت آنتیاکسیدانی و عملکرد گیاه را نسبت به تیمار شاهد افزایش داد. بیشترین مقدار پرولین و فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز با کاربرد لاکتاتکلسیم 5/1 گرم در لیتر در شرایط کمآبیاری 70 درصد حاصل شد. حداکثر فعالیت آنتیاکسیدانی تحت 75/0 گرم در لیتر و شرایط کمآبیاری 85 درصد بهدست آمد. با توجه به نتایج، کاربرد لاکتاتکلسیم 5/1 گرم در لیتر برای بهبود وضعیت آب برگ، فعالیت آنتیاکسیدانی آنزیمی و غیرآنزیمی و عملکرد کاهو پیشنهاد میگردد.
علوم گیاهان دارویی
سیده مهسا حسینی؛ محسن کافی؛ مسعود ارغوانی
چکیده
چمن لولیوم یا رای گراس چندساله گیاهی با نام علمی Lolium perenne L. از خانوادۀ گندمیان است که در طراحی فضای سبز اهمیت بسیاری دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر غلظتهای مختلف اسید سالیسیلیک بر بهبود برخی از ویژگیهای رشدی و بیوشیمیایی گیاه لولیوم تحت تنش خشکی بود. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا ...
بیشتر
چمن لولیوم یا رای گراس چندساله گیاهی با نام علمی Lolium perenne L. از خانوادۀ گندمیان است که در طراحی فضای سبز اهمیت بسیاری دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر غلظتهای مختلف اسید سالیسیلیک بر بهبود برخی از ویژگیهای رشدی و بیوشیمیایی گیاه لولیوم تحت تنش خشکی بود. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای موردبررسی در این آزمایش، اسید سالیسیلیک در سه سطح (0، 75/0 و 5/1 میلیمولار) و تنش خشکی در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) بود. نتایج نشان داد تنش خشکی سبب افزایش میزان نشت یونی و تجمع پرولین شده اما میزان سبزینه (کلروفیل)، محتوای نسبی آب و میزان وزن خشکریشه و رشد شاخساره را کاهش داد. کاربرد برگی اسید سالیسیلیک تحت تنش خشکی در 5/1 میلیمولار، میزان سبزینه و محتوای نسبی آب را افزایش و نشت یونی و تجمع پرولین را کاهش داد. همچنین بالاترین میزان وزن خشکریشه و رشد شاخساره از پاشش اسید سالیسیلیک در غلظت 75/0 میلیمولار به دست آمد. با توجه به نتایج بهدستآمده، کاربرد برگی تیمارهای اسید سالیسیلیک توانست اثرگذاریهای منفی ناشی از تنش خشکی را بر شاخصهای رشدی و بیوشیمیایی چمن لولیوم بهبود بخشد.
علوم گیاهان دارویی
فاطمه دهقان نیری؛ وحید رضا صفاری؛ علی اکبر مقصودی مود
چکیده
شوری یکی از عامل‌های مهم محیطی است که رشد گیاهان را محدود می‌کند. بهمنظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر برخی صفات رویشی و تغییرپذیری روزنة گیاه همیشه بهار، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایة طرح کامل تصادفی با پنج تکرار در گلخانة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 انجام شد. شوری بهعنوان عامل اول با پنج سطح 1، 3، 5، 7 و 9 میلی‌موس ...
بیشتر
شوری یکی از عامل‌های مهم محیطی است که رشد گیاهان را محدود می‌کند. بهمنظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر برخی صفات رویشی و تغییرپذیری روزنة گیاه همیشه بهار، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایة طرح کامل تصادفی با پنج تکرار در گلخانة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 انجام شد. شوری بهعنوان عامل اول با پنج سطح 1، 3، 5، 7 و 9 میلی‌موس بر سانتیمتر و اسید سالیسیلیک بهعنوان عامل دوم با سه سطح 0، 100 و 200 میلی‌گرم بر لیتر در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تنش شوری و اسید سالیسیلیک هر دو سبب کاهش طول و عرض روزنة برگ‌ها شدند. بالاترین سطح شوری، سبب کاهش وزن خشک اندام هوایی، ریشه و محتوای نسبی آب برگ‌ها به ترتیب به مقدار 51، 58 و 24 درصد نسبت به شاهد شد. کاربرد اسید سالیسیلیک موجب بهبود این صفات در همة سطوح شوری شد. در بالاترین سطح شوری کاربرد محلول 200 میلی‌گرم بر لیتر اسید سالیسیلیک، به ترتیب موجب افزایش 24 و 28 درصدی وزن خشک اندام هوایی و ریشه و محلول 100 میلی‌گرم بر لیتر سبب افزایش 9 درصدی محتوی نسبی آب برگ نسبت به بدون کاربرد آنها شد.
رسول جلیلی مرندی؛ عباس حسنی؛ حامد دولتی بانه؛ حسین عزیزی؛ رامین حاجی تقی لو
دوره 42، شماره 1 ، تیر 1390، ، صفحه 31-40
چکیده
در این تحقیق تحمل به خشکی سه رقم انگور غیرپیوندی (رشه، قزل‌ازوم و بیدانه قرمز) براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای تنش به صورت سطوح مختلف رطوبتی خاک (40 ، 60 ، 80 و 100 ظرفیت مزرعه) به مدت 3 ماه اعمال گردید. نتایج نشان داد که، اثر رقم، سطوح رطوبتی خاک و اثر متقابل رقم × سطوح ...
بیشتر
در این تحقیق تحمل به خشکی سه رقم انگور غیرپیوندی (رشه، قزل‌ازوم و بیدانه قرمز) براساس آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای تنش به صورت سطوح مختلف رطوبتی خاک (40 ، 60 ، 80 و 100 ظرفیت مزرعه) به مدت 3 ماه اعمال گردید. نتایج نشان داد که، اثر رقم، سطوح رطوبتی خاک و اثر متقابل رقم × سطوح رطوبتی خاک بر صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی در سطح 1 درصد معنی‌دار بود. اما دمای برگ بین ارقام معنی‌دار نبود. با کاهش رطوبت خاک، طول ساقه، تعداد برگ در هر بوته، سطح برگ، وزن تازه برگ، وزن خشک ساقه و ریشه، محتوای نسبی آب و میزان کلروفیل به طور معنی‌دار کاهش یافت. اما دمای برگ، میزان پرولین و قندهای محلول افزایش یافت. تمامی صفات مورد اندازه‌گیری به غیر از دمای برگ و قندهای محلول در رقم رشه بیشتر بود. اما میزان قندهای محلول در رقم قزل‌ازوم نسبت به دیگر ارقام بیشتر بود. بیشترین شاخص کلروفیل برگ‌ها در 100، 80 و 60 درصد ظرفیت مزرعه در رقم رشه بود و کمترین میزان کلروفیل در 40 درصد ظرفیت مزرعه ارقام انگور قزل‌ازوم و بیدانه قرمز مشاهده گردید. در 40 درصد ظرفیت مزرعه، دمای برگ رقم بیدانه قرمز، میزان پرولین رقم رشه و قندهای محلول قزل‌ازوم در مقایسه با ارقام دیگر بیشتر بود. براساس نتایج به دست آمده، رشه و بیدانه قرمز به ترتیب، ارقام متحمل و حساس به تنش خشکی بود.
