علوم گیاهان زینتی
سیده نسترن حسینی درویشانی؛ اسماعیل چمنی؛ ولی اله قاسمی عمران؛ بهروز اسماعیل پور
چکیده
بنفشه معطر (Viola odorata)، یک گیاه دارویی با ارزش دارویی منحصر بهفرد میباشد که برداشت بیش از اندازه این گیاه دارویی از طبیعت منجر به کاهش زیستگاههای طبیعی آنها میشود. تکثیر درونشیشهای، روش قدرتمندی برای تکثیر در سطح وسیع گونههای مهم تجاری و حفظ ژرمپلاسم گونههای در معرض انقراض محسوب میشود. مطالعه حاضر، بهمنظور ...
بیشتر
بنفشه معطر (Viola odorata)، یک گیاه دارویی با ارزش دارویی منحصر بهفرد میباشد که برداشت بیش از اندازه این گیاه دارویی از طبیعت منجر به کاهش زیستگاههای طبیعی آنها میشود. تکثیر درونشیشهای، روش قدرتمندی برای تکثیر در سطح وسیع گونههای مهم تجاری و حفظ ژرمپلاسم گونههای در معرض انقراض محسوب میشود. مطالعه حاضر، بهمنظور فراهمساختن پروتکلی کارآمد برای کالوسزایی و اندامزایی درونشیشهای بنفشه معطر از طریق بهینهسازی غلظتهای مختلف تنظیمکنندههای رشد انجام گرفته است. جهت کالوسزایی، غلظتهای مختلف بنزیلآدنین (BA) (0، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر) بههمراه توفوردی (2,4-D) (5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر) و برای باززایی ساقه غلظتهای مختلف BA (5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر) مورد استفاده قرار گرفت. محیط کشت MS حاوی 5/1 میلیگرم در لیتر BA و 5/1 میلیگرم در لیتر 2,4-D، مناسبترین ترکیب برای القای کالوس ریزنمونه دمبرگ پس از 30 روز شناخته شد. بهترین رشد و بیشترین میزان باززایی شاخه از کالوسهای دمبرگ در محیط کشت حاوی 5/1 میلیگرم در لیتر BA مشاهده گردید. گیاهچهها نیز بهآسانی در همان محیط کشت، پس از واکشت دوم، ریشهزایی نمودند و پس از آن با صد در صد زندهمانی در بستر پیتماس و پرلیت سازگاری یافتند. این پروتکل میتواند بهطور موفقیتآمیزی برای تکثیر در سطح وسیع و حفظ ژرمپلاسم این گیاه دارویی باارزش استفاده گردد.
علوم گیاهان زینتی
نفیسه برجی؛ معظم حسن پور اصیل؛ عاطفه صبوری
چکیده
در این پژوهش که باهدف بهبود کیفیت و افزایش ماندگاری پس از برداشت گل شاخه بریدنی مریم رقم دابل انجام گرفت، تیمارهای موردآزمایش شامل آب مقطر بهعنوان تیمار شاهد، اتانول 3درصد، ساکارز 5 درصد، اسانس آویشن باغی در سه سطح 50، 75 و 100 میلیگرم در لیتر، اسل در سه سطح 25، 50 و 75 میلیگرم در لیتر و برای شماری از شاخههای گل نیز تیمار ضربانی با ...
بیشتر
در این پژوهش که باهدف بهبود کیفیت و افزایش ماندگاری پس از برداشت گل شاخه بریدنی مریم رقم دابل انجام گرفت، تیمارهای موردآزمایش شامل آب مقطر بهعنوان تیمار شاهد، اتانول 3درصد، ساکارز 5 درصد، اسانس آویشن باغی در سه سطح 50، 75 و 100 میلیگرم در لیتر، اسل در سه سطح 25، 50 و 75 میلیگرم در لیتر و برای شماری از شاخههای گل نیز تیمار ضربانی با ساکارز 5درصد در 24 ساعت اول و قرار دادن شاخههای گل تیمارشده با ساکارز در سه غلظت یادشدۀ اسانس آویشن باغی و اسل، در 24 ساعت دوم بودند. نتایج مقایسۀ میانگینها نشان داد تیمار گلها با غلظتهای 25، 50 و 75 میلیگرم در لیتر اسل، بیشترین تأثیر را در به تأخیر انداختن پیری گلها به ترتیب به مدت 33/7، 67/6 و 67/5 روز داشتند. در غلظتهای 75، 100 و 50 میلیگرم در لیتر اسانس آویشن باغی نیز ماندگاری به ترتیب 33/4، 67/3 و 33/3 روز افزایش یافت. در این تیمارها وزنتر نسبی، جذب آب، میزان مواد جامد محلول، پروتئین و سبزینه (کلروفیل) نسبت به دیگر تیمارها بیشتر بود. میزان پراکسیداسیون لیپیدها و فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز در طی دورۀ پس از برداشت در گلهای تیمارشده با غلظتهای 25، 50 و 75 میلیگرم در لیتر اسل و غلظتهای 75، 100 و 50 میلیگرم در لیتر اسانس آویشن باغی نسبت به دیگر تیمارها کمتر بود. اسل و اسانس آویشن باغی به همراه ساکارز نیز سبب افزایش ماندگاری گلهای شاخه بریدنی مریم رقم دابل شدند.
ابراهیم پوراحمدی؛ علی عبادی؛ منصور امیدی؛ علیرضا رحیمی
چکیده
امروزه مصرف کنندگان انگورهای بیدانه را به منظور مصرف به صورت تازه خوری و تهیه کشمش ترجیح می دهند. به این منظور یکی از اهداف مهم در اصلاح انگورهای تازه خوری تولید ارقام بیدانه جدید می باشد. یکی از روش های اصلاح ارقام بیدانه جدید استفاده از تکنیک نجات جنین است. در این پژوهش، تاثیر محلول پاشی گل ها قبل از شکوفایی با مواد تنظیم کننده رشد ...
بیشتر
امروزه مصرف کنندگان انگورهای بیدانه را به منظور مصرف به صورت تازه خوری و تهیه کشمش ترجیح می دهند. به این منظور یکی از اهداف مهم در اصلاح انگورهای تازه خوری تولید ارقام بیدانه جدید می باشد. یکی از روش های اصلاح ارقام بیدانه جدید استفاده از تکنیک نجات جنین است. در این پژوهش، تاثیر محلول پاشی گل ها قبل از شکوفایی با مواد تنظیم کننده رشد بنزیل آدنین (50 پی پی ام) و سایکوسل (200 پی پی ام) در ارقام فلیم سیدلس، پرلت و عسکری در شرایط باغ انجام گرفت. 50 روز بعد از گرده افشانی تخمک ها از حبه ها خارج شده و در محیط نیچ و نیچ کشت گردیدند. پس از گذشت 10 هفته از زمان کشت تخمک ها، جنین های آنها خارج گردید و در محیط نیچ و نیچ کشت شدند. سپس جنین های بازیابی شده و جوانه زده ارزیابی شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که تیمارهای سایکوسل و بنزیل آدنین به ترتیب با 94/32% و 05/32% بر میزان جنین های بازیابی شده و با 76/26% و 05/27% بر میزان جنین های جوانه زده در مقایسه با شاهد اثر مثبت و معنی داری داشتند. مقایسه میانگین ها نشان داد که تاثیر تیمارهای سایکوسل و بنزیل آدنین بر تعداد جنین های بازیابی شده و جوانه زده در هر سه رقم یکسان بود، با این حال اختلاف آن ها با شاهد کاملا معنی دار بود.
اسماعیل چمنی؛ لیلا کشاورزی؛ رحیم قادری
چکیده
به منظور بررسی تاثیر غلظتهای مختلف تیوسولفات نقره (25/0 ، 5/0، 1 و 2 میلی مولار)، ساکارز (5/2، 5، 5/7 و 10 درصد) ، هومیک اسید (100، 500، 1000، 5000 و10000 میلیگرم بر لیتر) و بنزیل آدنین (5، 10، 20 و 40 میلیگرم بر لیتر) بر طول عمـر گلهای شاخه بریده میخک رقم "تمپو" آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی انجام شد. نتایج مقایسه میانگین تیمارهای مختلف نشان داد که غلظتهای ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر غلظتهای مختلف تیوسولفات نقره (25/0 ، 5/0، 1 و 2 میلی مولار)، ساکارز (5/2، 5، 5/7 و 10 درصد) ، هومیک اسید (100، 500، 1000، 5000 و10000 میلیگرم بر لیتر) و بنزیل آدنین (5، 10، 20 و 40 میلیگرم بر لیتر) بر طول عمـر گلهای شاخه بریده میخک رقم "تمپو" آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی انجام شد. نتایج مقایسه میانگین تیمارهای مختلف نشان داد که غلظتهای 25/0 و 5/0 میلی مــولار تیوسولفات نقره، بر صفات عمر گلجائی، مقدار جذب محلول، میزان وزن تر نسبی، تفـاوت معنیداری را در مقایسه با گلهای شاهد (آب مقطر) نشان دادند، به طوریکه تیمار 25/0 میلی مولار تیوسولفات نقره با 7/24 روز برترین تیمار از نظر عمر گلجائی بوده و در سطح 5% تفاوت معنیداری را نسبت به سایر تیمارها نشان داد. با کاربرد بنزیل آدنین و هومیک اسید نه تنها افزایشی در طول عمر گلها نسبت به شاهد مشاهده نشد بلکه طول عمر آنها بخصوص در غلظتهای بالا (10000-500 میلیگرم بر لیتر هومیک اسید و 40-10 میلیگرم بر لیتر بنزیل آدنین) اندکی نیز کاهش یافت. ساکارز و سایر تیمارها تفاوت معنیداری را با شاهد در صفات مختلف نشان ندادند.
زهرا صفاری؛ عبدالکریم کاشی؛ عماد شاه منصوری؛ علی اکبر حیدری زفره؛ سپیده کلاته جاری
چکیده
هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر بنزیل آدنین و شرایط دمای انبار بر تشکیل سوخیزه، درصد جوانه زنی و رشد آن در تره ایرانی (Allium ampeloprasum ssp.persicum) بود. به منظور تشکیل سوخیزه، گل آذین های نابالغ با غلظت های مختلفی از بنزیل آدنین (0، 10، 50 و 100 میلی گرم در لیتر) تیمار شدند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و ...
بیشتر
هدف از انجام این تحقیق بررسی اثر بنزیل آدنین و شرایط دمای انبار بر تشکیل سوخیزه، درصد جوانه زنی و رشد آن در تره ایرانی (Allium ampeloprasum ssp.persicum) بود. به منظور تشکیل سوخیزه، گل آذین های نابالغ با غلظت های مختلفی از بنزیل آدنین (0، 10، 50 و 100 میلی گرم در لیتر) تیمار شدند. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان انجام شد. نتایج نشان داد که هم? غلظت های بنزیل آدنین به جز تیمار شاهد در بیشتر از 90 درصد بوته ها سوخیزه تشکیل دادند. سپس سوخیزه های حاصل در دو شرایط دمایی (31 و 9 درجه سانتی گراد) انبار شدند تا درصد جوانه زنی و رشد رویشی آن ها ارزیابی شود. غلظت های مختلف بنزیل آدنین و شرایط دمای انبار اثری بر درصد جوانه زنی سوخیزه ها نداشتند اما سوخیزه های درشت (قطر بیشتر از 3 میلی متر) درصد جوانه زنی بالاتری از سوخیزه های ریز (قطر کمتر از 3 میلی متر) را نشان دادند. تیمار دمایی اثری بر صفات رویشی نداشت اما تیمارهای مختلف بنزیل آدنین در سطح 5 درصد دارای تفاوت معنی دار بود و همه سوخیزه های حاصل گیاهان طبیعی تولید کردند.
نسرین مجیدیان؛ روح انگیز نادری؛ مجید مجیدیان؛ احمد خلیقی
چکیده
گل شیپوری یکی از گیاهان زینتی پیازی متعلق به تیره آراسه ( (Araceaمی باشد که شامل هفت گونه با گل آذین اسپادیکس است و به عنوان گل بریده و گیاه گلدانی استفاده می شوند. به منظور ارزیابی اثر مدت زمان و دمای انبار نیساگ ها پیش از کشت و دو تنظیم کننده رشد جیبرلین و بنزیل آدنین بر مشخصات کمی و کیفی گیاه گلدانی شیپوری، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل ...
بیشتر
گل شیپوری یکی از گیاهان زینتی پیازی متعلق به تیره آراسه ( (Araceaمی باشد که شامل هفت گونه با گل آذین اسپادیکس است و به عنوان گل بریده و گیاه گلدانی استفاده می شوند. به منظور ارزیابی اثر مدت زمان و دمای انبار نیساگ ها پیش از کشت و دو تنظیم کننده رشد جیبرلین و بنزیل آدنین بر مشخصات کمی و کیفی گیاه گلدانی شیپوری، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران اجرا گردید. تیمارهای به کار رفته شامل جیبرلین و بنزیل آدنین هر یک در سه سطح (صفر، 100 و 200 میلی گرم در لیتر) و دو سطح دمای انبار نگهداری نیساگ (10 و 20 درجه سانتی گراد) در دو مدت زمان (4 و 8 هفته) بود. نتایج این آزمایش نشان داد که تأثیر طول مدت زمان نگهداری نیساگ پیش از کشت، بر تعداد روزها از کشت نیساگ تا زمان رویش معنی دار بود. دمای انبار نگهداری نیساگ ها نیز در سطح احتمال 1% بر این صفت اثر معنی داری داشت. دمای 10 درجه سانتی گراد، تعداد روز از کشت تا رویش را به تأخیر انداخت. نتیجه آزمایش به طور کلی نشان داد که اثر متقابل بین مدت زمان چهار هفته انبار × دمای 20 درجه سانتی گراد انبار × محلول جیبرلین 200 پی پی ام × محلول بنزیل آدنین 200 پی پی ام، بالاترین تعداد شاخه (67/7 شاخه از هر نیساگ) و در تیمار هشت هفته انبار × دمای 10 درجه انبار × غوطه وری نیساگ ها در آب مقطر، کمترین تعداد شاخه (یک شاخه در هر گلدان) تولید کرد. مقایسه میانگین ها در بررسی اثرات متقابل چهار عامل مورد بررسی، بیانگر آن بود که گیاهانی که نیساگ آنها پیش از کشت در محلول 200 میلی گرم در لیتر جیبرلین غوطه ور گردیده، با بنزیل آدنین تیمار نشده و به مدت چهار هفته در دمای 20 درجه سانتی گراد نگهداری شده بودند، برگ آنها بیشترین سطح را داشت. همچنین کاربرد تنظیم کننده رشد جیبرلین در این آزمایش باعث شد که افزایش قطر نیساگ پس از پایان دوره رشد، نسبت به گیاهان شاهد کمتر باشد، به گونه ای که در تیمار شاهد، بالاترین مقدار افزایش قطر نیساگ مشاهده شد.
سپیده کلاته جاری؛ احمد خلیقی؛ فواد مرادی؛ محمدرضا فتاحی مقدم
دوره 39، شماره 1 ، اسفند 1387
چکیده
در این آزمایش اثر تیمارهای مختلفی شامل محلول نگهدارنده (200 میلی گرم در لیتر ماده8- HQS همراه با 20 گرم در لیتر ساکارز) به تنهایی یا در ترکیب با بنزیل آدنین (BA) و تیدیازورون (TDZ) به صورت تیمار کوتاه مدت (پالسی) یا افشانه (اسپری) بر صفات مرتبط با پیری و همچنین طول عمر گل های شاخه بریده رز رقم رد جانت بررسی شد. تیمارهای محلول نگهدارنده و همچنین ...
بیشتر
در این آزمایش اثر تیمارهای مختلفی شامل محلول نگهدارنده (200 میلی گرم در لیتر ماده8- HQS همراه با 20 گرم در لیتر ساکارز) به تنهایی یا در ترکیب با بنزیل آدنین (BA) و تیدیازورون (TDZ) به صورت تیمار کوتاه مدت (پالسی) یا افشانه (اسپری) بر صفات مرتبط با پیری و همچنین طول عمر گل های شاخه بریده رز رقم رد جانت بررسی شد. تیمارهای محلول نگهدارنده و همچنین BA به میزان 25 میلی مولار بصورت تیمار کوتاه مدت بعلاوه محلول نگهدارنده موجب حفظ وزن تر نسبی و میزان آب گلبرگ و برگ، افزایش میزان جذب محلول، جلوگیری از کاهش کربوهیدراتهای گلبرگ و برگ، جلوگیری از تخریب پروتئین های محلول گلبرگ و کلروفیل برگ ها در طی دوره آزمایش شدند. میزان آنتوسیانین گلبرگ ها و قطر گل ها در تیمار 25 میلی مولار BA بعلاوه محلول نگهدارنده بیشتر از محلول نگهدارنده به تنهایی بود. بیشترین طول عمر پس از برداشت گل ها نیز در دو تیمار فوق مشاهده گردید. با کاربرد سیتوکینین های مختلف بعلاوه محلول نگهدارنده نه تنها افزایشی در طول عمر گل ها نسبت به محلول نگهدارنده به تنهایی مشاهده نشد بلکه طول عمر آنها اندکی نیز کاهش یافت.
