خدیجه احمدی اقدم؛ علی رضا مطلبی آذر؛ فریبرز زارع نهندی؛ غلامرضا گوهری
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بهینهسازی محیط کشت برای ریشهزایی ریز نمونههای پایه پیرودوارف گلابی در شرایط درونشیشهای انجام شد. برای بررسی میزان ریشهزایی، ریز نمونههایی به طول 2 سانتیمتر بهطور جداگانه در محیط کشت MS و ½ MS حاوی غلظتهای مختلف ایندول بوتیریک اسید (صفر، 5/0، 1 و 5/1 میلیگرم در لیتر) و پوتریسین (صفر، 25، 50 و 75 میلیگرم ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور بهینهسازی محیط کشت برای ریشهزایی ریز نمونههای پایه پیرودوارف گلابی در شرایط درونشیشهای انجام شد. برای بررسی میزان ریشهزایی، ریز نمونههایی به طول 2 سانتیمتر بهطور جداگانه در محیط کشت MS و ½ MS حاوی غلظتهای مختلف ایندول بوتیریک اسید (صفر، 5/0، 1 و 5/1 میلیگرم در لیتر) و پوتریسین (صفر، 25، 50 و 75 میلیگرم در لیتر) کشت گردیدند. بر اساس نتایج مقایسه میانگین دادهها، درصد ریشهزایی و طول ریشههای باززایی شده در محیط کشت ½ MS به ترتیب 67/41 و 30/12 درصد بیشتر از محیط کشت MS بود. بررسی اثر ایندول بوتیریک اسید و پوتریسین بر ریشهزایی شاخسارههای پیرودوارف نشان داد استفاده همزمان از این دو تنظیمکننده رشدی برای ریشهزایی ریزنمونههای درونشیشهای ضروری میباشد و در محیط کشت فاقد تنظیمکننده رشد هیچ نوع ریشهزایی مشاهده نشد. در هر دو نوع محیط کشت (MS و ½ MS) بالاترین درصد ریشهزایی در تیمار 5/0 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و 25 میلیگرم در لیتر پوتریسین حاصل شد. میزان رشد شاخسارههای کشت شده گلابی پیرودوارف در محیط کشت MS و ½ MS تقریباً مشابه بود با این حال در ترکیب 5/0 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و 25 میلیگرم در لیتر پوتریسین بالاترین رشد ثبت گردید. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، محیط کشت ½ MS همراه با 5/0 میلیگرم در لیتر ایندول بوتیریک اسید و 25 میلیگرم در لیتر پوتریسین، بهترین ترکیب تیماری برای دستیابی به حداکثر ریشهزایی در شاخسارههای درونشیشهای پایه پیرودوارف بود.
علوم سبزی
فرنوش جعفری؛ جابر پناهنده؛ علی رضا مطلبی آذر؛ موسی ترابی
چکیده
بهمنظور مطالعه واکنش گیاه سیبزمینی در شرایط درونشیشهای به تنش اسمزی و دمایی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. عامل اول چهار سطح تنش اسمزی ناشی از پلیاتیلنگلیکول 6000 شامل شاهد، 5/0- ، 1- و 5/1- مگاپاسکال بهترتیب معادل صفر، 200 گرم در لیتر، 300 گرم در لیتر و 370 گرم ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه واکنش گیاه سیبزمینی در شرایط درونشیشهای به تنش اسمزی و دمایی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. عامل اول چهار سطح تنش اسمزی ناشی از پلیاتیلنگلیکول 6000 شامل شاهد، 5/0- ، 1- و 5/1- مگاپاسکال بهترتیب معادل صفر، 200 گرم در لیتر، 300 گرم در لیتر و 370 گرم در لیتر از ماده PEG-6000 بود و عامل دوم دما در سه سطح شامل 15، 25 و 35 درجه سانتیگراد روی گیاهچههای سه کلون امیدبخش 143، 301 و 306 و دو رقم تجاری پیکاسو و مارفونا در محیط کشت MS اعمال شدند. صفات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مانند مقدار آب نسبی برگ (RWC)، میزان نشت الکترولیت (EL)، مقدار پرولین و فعالیت آنزیمهای کاتالاز (CAT)، پراکسیداز (POX) و اسکورباتپراکسیداز (APX) و محتوی پروتئین اندازهگیری شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر ساده سه عامل و همچنین اثر متقابل عاملهای مورد مطالعه در سطح احتمال یک درصد بر صفات یادشده بهاستثنای محتوی پروتئین، تأثیر معنیداری داشتند. مقایسه میانگین تیمارها نشان داد که با افزایش دما و مقدار پلیاتیلنگلیکول از میزان آب نسبی برگها کاسته شد، اما میزان نشت الکترولیت، مقدار پرولین، فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز و آسکورباتپراکسیداز افزایش داشتند. رقم مارفونا نسبت به شرایط تنش متحملترین وکلون306 حساسترین بود، گیاهچههای آن با افزایش شدت تنش از بین رفتند. تلفیق تنش اسمزی با افزایش درجه حرارت برای گیاهچههای سیبزمینی در شرایط درونشیشهای قابلتحمل نبود، بهطوریکه تنش اسمزی 5/0- مگاپاسکال به بالا و 35 درجه سانتیگراد باعث خشکشدن گیاهچهها گردیدند.
علوم میوه
فاطمه زاهدزاده؛ فریبرز زارع نهندی؛ محمدرضا دادپور؛ علی رضا مطلبی آذر؛ سعیده علیزاده سالطه
چکیده
در این پژوهش اثر 5- آمینولولینیک اسید در پنج غلظت 0، 5/2، 5، 10 و 20 میلیگرم در لیتر در تعدیل تنش شوری (چهار سطح 0، 30، 60 و 90 میلیمولار) در ریزنمونههای سیب پایه بوداگوسکی نه، بررسی گردید و برخی خصوصیات بیوشیمیایی اندازهگیری شدند. شاخساره و کالوس بر روی محیط کشت قرار داده شدند و تغییرات فیتوشیمیایی با وجود یا عدم وجود 5- آمینولولینیک ...
بیشتر
در این پژوهش اثر 5- آمینولولینیک اسید در پنج غلظت 0، 5/2، 5، 10 و 20 میلیگرم در لیتر در تعدیل تنش شوری (چهار سطح 0، 30، 60 و 90 میلیمولار) در ریزنمونههای سیب پایه بوداگوسکی نه، بررسی گردید و برخی خصوصیات بیوشیمیایی اندازهگیری شدند. شاخساره و کالوس بر روی محیط کشت قرار داده شدند و تغییرات فیتوشیمیایی با وجود یا عدم وجود 5- آمینولولینیک اسید در شرایط تنش شوری اندازهگیری شدند. ریزنمونههای شاخساره و کالوس تیمار شده با 5- آمینو لوولینیک اسید (غلظت 5/2 تا 20 میکرومولار) کاهش در فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز و افزایش در فعالیت سوپراکسیددیسموتاز و آسکوربات پراکسیداز را نشان دادند. بیشترین مقدار کلروفیل a وb ریزنمونههای شاخساره در غلظت 10 میکرومولار آمینولولینیک اسید مشاهده شد. همچنین تنش شوری نقش مؤثری در افزایش مقدار آنتوسیانین ریزنمونهها ایفا نمود و بیشترین مقدار آن در تنش شوری 90 میلیمولار بهدست آمد. افزایش شدت تنش شوری و غلظت 5- آمینو لوولینیک اسید (10-5/2 میکرومولار) در محیط کشت اثر افزایشی بر فعالیت آنتیاکسیدانی و فنول کل ریزنمونههای مورد مطالعه داشت. تنش شوری و آمینو لوولینیک اسید اثر همافزایی بر مقدار سنتز فلاونوئیدها نیز داشت.
نسرین فرهادی؛ جابر پناهنده؛ علیرضا مطلبی آذر؛ سعیده علیزاده سالطه
چکیده
در این پژوهش تأثیر ترکیبی از غلظتهای مختلف بنزیلآمینو پورین (0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر) و نفتالین استیک اسید (0، 25/0، 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر) بر پیازچهزایی مستقیم و غیرمستقیم ریزنمونههای پیاز یعنی سوخ چهار بومجور (اکوتیپ) موسیر (لرستان، زنجان، سنندج و اراک) در محیط کشت MS بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف هورمونی ...
بیشتر
در این پژوهش تأثیر ترکیبی از غلظتهای مختلف بنزیلآمینو پورین (0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم در لیتر) و نفتالین استیک اسید (0، 25/0، 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر) بر پیازچهزایی مستقیم و غیرمستقیم ریزنمونههای پیاز یعنی سوخ چهار بومجور (اکوتیپ) موسیر (لرستان، زنجان، سنندج و اراک) در محیط کشت MS بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف هورمونی و بومجور، زمان و درصد سوخک (Bulblet)زایی، شمار، طول و وزن سوخکهای باززاییشدۀ موسیر را تحت تأثیر قرار دادند. استفاده از بنزیل آمینو پورین (BAP) و نفتالین استیک اسید (NAA) باعث تسریع در سوخکزایی شد و در تیمار 5/1 میلیگرم در لیتر BAP همراه با 5/0 میلیگرم در لیتر NAA، بالاترین درصد سوخکزایی مستقیم (26/82%) با میانگین 13/14 عدد بیشترین شمار سوخک به دست آمد. سوخهای بومجور اراک، درصد بالایی از سوخکزایی (61/64%) و شمار بیشتری سوخک باززاییشده از هر ریز نمونه (33/10) را نشان دادند. پینه (کالوس)زایی تنها در تیمار 2 میلیگرم در لیتر BAP به همراه 1 میلیگرم در لیتر NAA (05/73 درصد) و تیمار 1 میلیگرم در لیتر BAP به همراه 5/0 میلیگرم در لیتر NAA (67/23 درصد) مشاهده شد. ریشهزایی در محیط کشت بدون هورمون اکسین در زمان کمتری در مقایسه با دیگر تیمارها صورت گرفت و با درصد بالایی از ریشهزایی (92/79%) نیزهمراه بود. بنابر نتایج بهدستآمده کشت سوخهای موسیر منطقۀ اراک در محیط کشت دارای 5/1 میلیگرم در لیتر BAP همراه با 5/0 میلیگرم در لیتر NAA برای تولید انبوه سوخکهای درون شیشهای موسیر توصیه میشود.
علوم سبزی
پریسا قدیمی گرکرودی؛ فریبرز زارع نهندی؛ علیرضا مطلبی آذر؛ جابر پناهنده؛ محمدرضا دادپور
چکیده
بهمنظور بررسی صفات مربوط به ریزغدهزایی درون شیشهای در سیبزمینی رقم آگریا در واکنش به استفاده از دو آنتیژیبرلین تریازولی، پاکلوبوترازول و یونیکونازول، دو آزمایش جداگانه، هر یک در پنج تیمار 0، 08/0، 16/0، 32/0 و 64/0 میلیگرم بر لیتر ماده و با چهار تکرار و در قالب طرح کامل تصادفی به اجرا درآمد. در این دو آزمایش صفات درصد ریزغدهزایی، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی صفات مربوط به ریزغدهزایی درون شیشهای در سیبزمینی رقم آگریا در واکنش به استفاده از دو آنتیژیبرلین تریازولی، پاکلوبوترازول و یونیکونازول، دو آزمایش جداگانه، هر یک در پنج تیمار 0، 08/0، 16/0، 32/0 و 64/0 میلیگرم بر لیتر ماده و با چهار تکرار و در قالب طرح کامل تصادفی به اجرا درآمد. در این دو آزمایش صفات درصد ریزغدهزایی، طول و قطر ریزغدهها، وزن تر ریزغدهها و شاخساره، طول جوانههای رشدیافته روی ریزغده، طول میانگره، شمار گره و برگ بررسی شدند. درصد ریزغدهزایی، طول، قطر و وزن تر ریزغدهها با افزایش میزان تریازول مصرفی افزایش پیدا کرد. طول جوانههای رشدیافته روی ریزغده با افزایش میزان تریازولها کاهش یافت که ناشی از کاهش چشمگیر طول میانگره است. شمار گرهها و برگها نیز با افزایش غلظت آنتی ژیبرلین افزایش پیدا کرد. در شاخصهای مربوط به ریزغدهزایی گیاهان تیمارشده با پاکلوبوترازول و یونیکونازول، عملکرد بهتری نسبت به گیاهان شاهد داشتند که این امر میتواند نشاندهندۀ مؤثر بودن این مواد در ریزغدهزایی باشد. با توجه به یافتههای اخیر به نظر میرسد استفاده از پاکلوبوترازول و یونیکونازول در افزایش ریزغدهزایی و اندازۀ ریزغدهها و کاهش رشد رویشی شاخساره در سیبزمینی رقم آگریا مؤثر باشد.
مرتضی سلیمانی اقدم؛ یونس مستوفی؛ علیرضا مطلبی آذر؛ جواد فتاحی مقدم؛ محمود قاسم نژاد
دوره 40، شماره 1 ، خرداد 1388
چکیده
برای بررسی اثر بخار متیل سالیسیلات(MeSA) بر روی خصوصیات کیفی کیوی فروت رقم هایوارد، از پنج غلظت متیل سالیسیلات (0، 8، 16، 24و 32 میکرولیتر به ازای هر لیتر فضای ظرف) و پنج ماه طول دوره انبارمانی میوه به صورت کرتهای خردشده در زمان بر پایه طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار استفاده شد. این تحقیق در موسسه تحقیقات مرکبات کشور واقع در رامسر در سال 86-85 ...
بیشتر
برای بررسی اثر بخار متیل سالیسیلات(MeSA) بر روی خصوصیات کیفی کیوی فروت رقم هایوارد، از پنج غلظت متیل سالیسیلات (0، 8، 16، 24و 32 میکرولیتر به ازای هر لیتر فضای ظرف) و پنج ماه طول دوره انبارمانی میوه به صورت کرتهای خردشده در زمان بر پایه طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار استفاده شد. این تحقیق در موسسه تحقیقات مرکبات کشور واقع در رامسر در سال 86-85 اجرا شد. در این تحقیق صفاتی نظیر درصد مواد جامد محلول(TSS)، اسیدیته قابل تیتراسیون(TA)، ویتامین ث، pH عصاره میوه، سفتی گوشت میوه، فعالیت آنزیم آنتیاکسیدان آسکوربات پراکسیداز (APX) و اتیلن تولید شده توسط میوهها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که غلظت 32 میکرولیتر بخار متیل سالیسیلات بیشترین تاثیر را در به تاخیر انداختن فرایند رسیدگی پس از برداشت میوهها داشت به طوریکه سفتی گوشت و ویتامین ث میوههای تیمار شده با 32 میکرولیتر بر لیتر متیل سالیسیلات نسبت به میوههای تیمار شاهد دارای روند کاهشی کندتری بودند. استفاده از این ماده باعث شد که TSS، تولید اتیلن و فعالیت آنزیم آنتیاکسیدان APX از روند افزایشی کندتری در طول دوره انبارمانی میوهها برخوردار شوند. TA میوهها درطول دوره انبارمانی کاهش یافت ولی متیل سالیسیلات تاثیر معنیداری بر این صفت نداشت. بیشترین تاثیر متیل سالیسیلات در به تاخیر انداختن روند کاهشی pH عصاره میوه در غلظت 24 میکرولیتر بر لیتر مشاهده شد. بنابراین در این تحقیق کاربرد متیلسالسیلات با غلظت 32 میکرولیتر بر لیتر بیشترین تاثیر را در افزایش عمر انبارمانی کیوی فروت داشته است.