سبیکه قرهچولو؛ فرشته نوراللهی؛ ابراهیم گنجی مقدم؛ مریم تاتاری
چکیده
گیاه پنیرباد یکی از گونههای گیاهی با ارزش اقتصادی بالا است وکاربرد آن در فضای سبز، صنایع داروسازی، تثبیت شنهای روان درمناطق کویری میباشد. با هدف بررسی اثر تنش خشکی و محلولپاشی اسیدسالیسیلیک بر خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک پنیرباد در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی در شرایط گلخانهای انجام ...
بیشتر
گیاه پنیرباد یکی از گونههای گیاهی با ارزش اقتصادی بالا است وکاربرد آن در فضای سبز، صنایع داروسازی، تثبیت شنهای روان درمناطق کویری میباشد. با هدف بررسی اثر تنش خشکی و محلولپاشی اسیدسالیسیلیک بر خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک پنیرباد در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی در شرایط گلخانهای انجام شد. از آزمایش فاکتوریل در دو عامل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار استفاده شد. عامل اول محلولپاشی اسیدسالیسیلیک در چهار سطح (صفر، 1، 5/1 و 2 میلیمولار) و عامل دوم تنش خشکی در چهار سطح (100، 80، 60 و 40 درصد ظرفیت زراعی) بودند. نتایج نشان داد اثر تنش خشکی و اسیدسالیسیلیک بر صفات فیزیولوژیک (میزان پرولین، درصد نشت یونی، درجه سبزینگی و میزان فلورسانس کلروفیل) و صفات مورفولوژیک (ارتفاع بوته و سطح برگ) در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. مقایسه میانگینها نشان داد بیشترین محتوای پرولین برگ (99/3 میکرومول بر گرم وزنتر) در تیمار اسیدسالیسیلیک 5/1 میلیمولار و تنش خشکی60 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. بیشترین درصد نشت یونی در تیمار شاهد و تنش خشکی40 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد پنیرباد متحمل به خشکی بوده و اعمال تنش تا 60 درصد ظرفیت زراعی را میتواند تحمل نماید. با توجه به ارزش اقتصادی این گیاه کاربرد اسیدسالیسیلیک نیز میتواند میزان تحمل به خشکی را افزایش دهد.
طیبه زنده دل؛ ابراهیم گنجی مقدم؛ مریم تاتاری
چکیده
بهمنظور بررسی میزان تحمل به یخزدگی گیاه پنیرباد آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و نه تیمار دمایی (صفر، 3-، 6-، 9-، 12-، 15-، 18- و 21- درجه سانتیگراد و تیمار شاهد ۲5 درجه سانتیگراد) انجام شد. صفات مورد مطالعه شامل درصد نشت یونی، پایداری غشای سلولی، محتوای پرولین برگ، کلروفیل فلورسانس، درجه سبزینگی، دمای 50 درصد کشندگی بر اساس ...
بیشتر
بهمنظور بررسی میزان تحمل به یخزدگی گیاه پنیرباد آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار و نه تیمار دمایی (صفر، 3-، 6-، 9-، 12-، 15-، 18- و 21- درجه سانتیگراد و تیمار شاهد ۲5 درجه سانتیگراد) انجام شد. صفات مورد مطالعه شامل درصد نشت یونی، پایداری غشای سلولی، محتوای پرولین برگ، کلروفیل فلورسانس، درجه سبزینگی، دمای 50 درصد کشندگی بر اساس درصد بقا (LT50su) و دمای 50 درصد کشندگی بر اساس نشت الکترولیتها (LT50el) بود. نتایج نشان داد اثر تنش یخزدگی بر تمامی صفات مورد مطالعه در سطح احتمال 1 درصد معنیدار بود. با افزایش تنش یخزدگی نشت یونی افزایش و پایداری غشای سلولی کاهش نشان دادند. میزان کلروفیل فلورسانس برگ با افزایش تنش کاهش یافت، به طوری که در دماهای پایین تر از 9- درجه سانتیگراد به کمترین مقدار خود رسید. درجه سبزینگی تا 6- درجه سانتیگراد با شیب شدید و در کمتر از آن با شیب ملایم تر کاهش یافت. بیشترین محتوای پرولین مربوط به تیمار 6- درجه سانتیگراد بود که نسبت به تیمار شاهد 53 درصد افزایش یافت. با کاهش دما درصد بقا کاهش یافت، به طوری که در دماهای زیر 9- درجه سانتیگراد به کلی گیاهان از بین رفتند. همچنین LT50el و LT50su به ترتیب در دمای 153/10- و 958/8- درجه سانتیگراد اتفاق افتاد. در نهایت، یافته ها در این تحقیق نشان دادند که گیاه دارویی پنیرباد تنش یخزدگی 6- درجه سانتیگراد را به طور قابل قبولی تحمل مینماید.
آیسن قهرمانی؛ ابراهیم گنجی مقدم؛ مریم تاتاری؛ سوسن خسرویار
چکیده
بهمنظور ارائه یک روش سریع و کارآمد برای تکثیر گیاه دارویی پنیرباد (Withania coagulans) در شرایط کشت درونشیشهای، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه کشت بافت مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی انجام گرفت. در ابتدا بذرهای جمعآوریشده از رویشگاه طبیعی در استان سیستان و بلوچستان استریل شده و روی محیط ...
بیشتر
بهمنظور ارائه یک روش سریع و کارآمد برای تکثیر گیاه دارویی پنیرباد (Withania coagulans) در شرایط کشت درونشیشهای، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه کشت بافت مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی انجام گرفت. در ابتدا بذرهای جمعآوریشده از رویشگاه طبیعی در استان سیستان و بلوچستان استریل شده و روی محیط کشت MS قرار گرفتند. سپس بهمنظور شاخهزایی، ریز نمونه تک گره، روی محیط کشت پایه MS حاوی بنزیل آمینوپورین در پنج سطح صفر، 5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم بر لیتر کشت گردید. در مرحله ریشهزایی، گیاهچهها به محیط کشت MS حاوی ایندول بوتیریک اسید در غلظتهای 5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم بر لیتر و نفتالین استیک اسید در غلظتهای 5/0، 1، 5/1 و 2 میلیگرم بر لیتر منتقل شدند، همچنین تیمار شاهد (عدم کاربرد هورمون) در نظر گرفته شد. در نهایت، بهمنظور سازگاری، گیاهچههای ریشهدار به مدت 30 روز در اتاق سازگاری نگهداری گردیدند. بیشترین ضریب تکثیر، تعداد شاخه و تعداد برگ در تیمار بنزیل آمینوپورین با غلظت 5/0 میلیگرم بر لیتر و بهترین غلظت تنظیمکنندههای رشد با 90 درصد ریشهزایی، در تیمار ایندول بوتیریک اسید با غلظت 5/0 میلیگرم بر لیتر بود. در نهایت با انتقال گیاهچههای باززایی شده به خاک، 80 درصد آنها بقاء خود را حفظ نمودند. بهطور کلی، برای تولید گیاهچههای قوی و شاداب، کاربرد بنزیل آمینوپورین و ایندول بوتیریک اسید در غلظت 5/0 میلیگرم بر لیتر بهترتیب برای شاخهدهی و ریشهزایی مطلوب، توصیه میشود.
مریم تاتاری؛ رضا فتوحی قزوینی؛ نعمت اله اعتمادی؛ علی محمد احدی؛ سید اصغر موسوی
چکیده
تنش خشکی یکی از مهم ترین عواملی است که رشد و کیفیت چمن را کاهش می دهد. به منظور مطالعه واکنش های چمن Poa pratensis رقم ‘Barimpala’ تحت دوره های زمانی تنش خشکی، بذور این چمن در گلدان های استوانه ایی به طول 60 سانتی متر و به قطر 15 سانتی متر در فضای آزاد کاشت شدند و آبیاری به نحوی انجام شد که آب به آرامی از انتهای زهکش گلدان خارج شود. پس از استقرار ...
بیشتر
تنش خشکی یکی از مهم ترین عواملی است که رشد و کیفیت چمن را کاهش می دهد. به منظور مطالعه واکنش های چمن Poa pratensis رقم ‘Barimpala’ تحت دوره های زمانی تنش خشکی، بذور این چمن در گلدان های استوانه ایی به طول 60 سانتی متر و به قطر 15 سانتی متر در فضای آزاد کاشت شدند و آبیاری به نحوی انجام شد که آب به آرامی از انتهای زهکش گلدان خارج شود. پس از استقرار کامل گیاهان، آبیاری قطع گردید تا بیشتر گلدان ها به حدود 80 درصد خشکیدگی برسند. پس از آن آبیاری مجدد انجام شد. کلیه صفات مورد ارزیابی با فواصل پنج روزه اندازه گیری شدند. تنش خشکی رشد شاخساره، ارتفاع رشد، کیفیت ظاهری و میزان کلروفیل برگ را کاهش داد، درحالیکه با طولانی شدن تنش، نشت یونی (EL)، درصد خشکیدگی و میزان پرولین افزایش پیدا کرد. با انجام آبیاری مجدد، درصد خشکیدگی کاهش یافته و پس از گذشت 11 روز مشابه گیاهان شاهد شد. در گیاهان در معرض تنش خشکی محتوای نسبی آب برگ (RWC) از روز 5 به بعد کاهش یافت. تنش اکسایشی منجر به افزایش پراکسیداسیون لیپید شد. تیمار آبیاری بر طول و وزن خشک ریشه اثر معنی داری نداشت.