سهیلا احمدخانی؛ علی سلیمانی؛ فرهنگ رضوی؛ عزیزاله خیری
چکیده
میوه زغالاخته منبع مهمی از ویتامینها و ترکیبات آنتیاکسیدانی بوده و حفظ ارزش غذایی، کیفیت ظاهری و سفتی بافت میوه در شرایط پس از برداشت از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش اثر تیمار پساز برداشت فنیلآلانین (صفر، 2، 4، 6 میلیمولار) و زمان انبارمانی (7، 14 و 21 روز) بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی میوه زغالاخته طی مدت انبارمانی ...
بیشتر
میوه زغالاخته منبع مهمی از ویتامینها و ترکیبات آنتیاکسیدانی بوده و حفظ ارزش غذایی، کیفیت ظاهری و سفتی بافت میوه در شرایط پس از برداشت از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش اثر تیمار پساز برداشت فنیلآلانین (صفر، 2، 4، 6 میلیمولار) و زمان انبارمانی (7، 14 و 21 روز) بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی میوه زغالاخته طی مدت انبارمانی بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. میوهها بلافاصله پس از تیمار در سردخانهای با دمای 1± 2 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±85 درصد قرار گرفتند. براساس نتایج، بالاترین محتوی آنتوسیانین (mg CYN-3-GLU /100g FW 6/2)، فلاونوئید (mg QE/100g FW 16/13)، فنل کل (mg GAE/100g FW 80/371)، مواد جامد محلول (66/17 درصد) در هفته سوم و همچنین بیشترین میزان آسکوربیکاسید (mg/100g FW 89/26) در تیمار 2 میلیمولار فنیلآلانین مشاهده شد. کمترین میزان پراکسیدهیدروژن µmol/100g FW) 36/0) و سرمازدگی و بیشترین میزان پرولین ( mg/g FW36/0) در هفته سوم در تیمار 6 میلیمولار فنیلآلانین مشاهده شد. بطور کلی نتایج نشان داد برای نیل به هدف مهم انبارمانی زغالاخته در سردخانه که حفظ شاخصهای فیزیکی و شیمیایی مطلوب این میوه و ماندگاری بیشتر نسبت به نگهداری در دمای معمولی میباشد، تیمار 2 میلیمولار فنیلآلانین میتواند مناسبترین تیمار باشد.
ساناز مولائی؛ ولی ربیعی؛ علی سلیمانی؛ فرهنگ رضوی
چکیده
انار (Punica granatum L.) از میوههای نیمهگرمسیری و حساس به سرمازدگی است، لذا نگهداری آن در سردخانه با محدودیتهایی همراه میباشد. در این مطالعه تأثیر پوشش ژل آلوئهورا (0، 40 و 80 درصد) بر سرمازدگی، کیفیت تغذیهای و پوسیدگی میوه انار طی 90 روز نگهداری در دمای 4 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونهبرداری ...
بیشتر
انار (Punica granatum L.) از میوههای نیمهگرمسیری و حساس به سرمازدگی است، لذا نگهداری آن در سردخانه با محدودیتهایی همراه میباشد. در این مطالعه تأثیر پوشش ژل آلوئهورا (0، 40 و 80 درصد) بر سرمازدگی، کیفیت تغذیهای و پوسیدگی میوه انار طی 90 روز نگهداری در دمای 4 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونهبرداری جهت سنجش صفات مورد نظر طی سه دوره 30، 60 و 90 روزه انجام گرفت. نتایج نشان داد تیمار ژل آلوئهورا درصد سرمازدگی و پوسیدگی را به طور معنیداری کاهش داد و پس از 90 روز انبارمانی کمترین میزان سرمازدگی (16/11 درصد) و پوسیدگی (66/18 درصد) در میوههایی تیمارشده با ژل آلوئهورا 80 درصد مشاهده شد. این تیمار همچنین سطح مالوندیآلدهید (به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدهای غشا)، نشت الکترولیت و کاهش وزن میوه را به خوبی کنترل نموده است. علاوه بر این، تیمار 80 درصد آلوئهورا موجب افزایش ظرفیت آنتیاکسیدانی و فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز و حفظ میزان اسید آسکوربیک شد. مقادیر بالای فنول کل، فلاونوئید و آنتوسیانین در میوههای تیمار شده با ژل آلوئهورا مشاهده شد که در نتیجه فعالیت بالای آنزیم فنیلآلانینآمونیالیاز و فعالیت پایین آنزیم پلیفنول اکسیداز بود. در نتیجه، کاربرد ژل آلوئهورا با غلظت 80 درصد، به عنوان یک پوشش طبیعی، میتواند و ایمن موجب افزایش تحمل به تنش سرمایی و حفظ خواص کیفی میوه انار در طول دوره انبارمانی شود.
فرشاد کاکاوند؛ ولی ربیعی؛ فریبرز زارع نهندی؛ فرهنگ رضوی؛ فاطمه زاهدزاده
چکیده
کاهش کیفیت و ارزش غذایی پس ازبرداشت، عمر انبار مانی میوه زغالاخته را محدود می کند. در این پژوهش اثر تیمار آب گرم (42 درجه سانتیگراد بهمدت 10، 20 و 30 دقیقه) بر حفظ کیفیت غذایی و در نهایت افزایش عمر انبارمانی میوههای زغالاخته طی نگهداری در 1±4 درجه سانتیگراد بهمدت 21 روز، ارزیابی گردید. نتایج نشان داد تیمار میوههای زغالاخته ...
بیشتر
کاهش کیفیت و ارزش غذایی پس ازبرداشت، عمر انبار مانی میوه زغالاخته را محدود می کند. در این پژوهش اثر تیمار آب گرم (42 درجه سانتیگراد بهمدت 10، 20 و 30 دقیقه) بر حفظ کیفیت غذایی و در نهایت افزایش عمر انبارمانی میوههای زغالاخته طی نگهداری در 1±4 درجه سانتیگراد بهمدت 21 روز، ارزیابی گردید. نتایج نشان داد تیمار میوههای زغالاخته با آب گرم 42 درجه سانتیگراد بهمدت 20 دقیقه موجب تعویق فرآیند پیری و حفظ ارزش غذایی گردید که همراه با افزایش مقدار اسید آسکوربیک بود. تیمار آب گرم از افزایش فعالیت آنزیم پلیفنل اکسیداز در میوههای تیمار شده نسبت به شاهد ممانعت کرد. علاوهبراین تیمار میوههای زغالاخته با آب گرم 42 درجه سانتیگراد بهمدت 20 دقیقه باعث افزایش مقادیر اسید آسکوربیک و فعالیت آنزیمهای جاروب کننده گونههای فعال اکسیژن از قبیل سوپر اکسید دیسموتاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، پراکسیداز، گلوتاتیون پراکسیداز، گلوتاتیون-اس-ترانسفراز و گلوتاتیون ردوکتاز گردید. همچنین کاهش فعالیت آنزیم لیپوکسیژناز موجب جلوگیری از تجمع پراکسید هیدروژن شد و همه این تغییرات منجر به افزایش تراوایی غشا گردید که بهوسیله نشت یونی و تجمع مالوندیآلدئید کمتر نمایان شد. نهایتاً تیمار گرمایی 42 درجه سانتیگراد بهمدت 20 دقیقه میتواند بهعنوان راهکاری مفید جهت تامین میوههای زغال اخته دارای مولکولهای زیست فعال بیشتر همراه با حفظ انسجام غشا و عمر انبارمانی طولانیتر معرفی گردد.
علوم میوه
محسن مظفری؛ ولی ربیعی؛ فرهنگ رضوی؛ عزیزاله خیری؛ اکبر حسنی
چکیده
استفاده بیش از حد کودهای شیمیایی، مشکلات زیستمحیطی زیادی ایجاد کرده است؛ بنابراین بهکارگیری ترکیبات ارگانیک و هیومیکی، مخصوصا فولویک اسید، در تولید محصولات باغی مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر فولویک اسید بر صفات کیفی و آنتیاکسیدانی انگور رقم فخری سفید در چهار سطح صفر، 5/2، 5 و 10 گرم در لیتر بهصورت ...
بیشتر
استفاده بیش از حد کودهای شیمیایی، مشکلات زیستمحیطی زیادی ایجاد کرده است؛ بنابراین بهکارگیری ترکیبات ارگانیک و هیومیکی، مخصوصا فولویک اسید، در تولید محصولات باغی مورد توجه قرار گرفته است. این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر فولویک اسید بر صفات کیفی و آنتیاکسیدانی انگور رقم فخری سفید در چهار سطح صفر، 5/2، 5 و 10 گرم در لیتر بهصورت محلولپاشی برگی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تاکها بهصورت خزنده سنتی پرورش یافته بودند. محلولپاشی تاکها در سه مرحله 1- تشکیل میوه 2- ساچمهایشدن حبهها 3- زمان تغییر رنگ حبهها انجام شد. پس از برداشت (با درجه بریکس 20)، ویژگیهای کیفی و آنتیاکسیدانی میوهها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار 5/2 گرم در لیتر فولویک اسید بهطور معنیداری مواد جامد محلول، ویتامین ث، قندهای محلول، فنل کل، ظرفیت آنتیاکسیدانی میوهها، میزان کلروفیل و پتاسیم برگ را افزایش داد و تیمار 10 گرم در لیتر فولویک اسید، فقط باعث افزایش اسید قابل تیتراسیون میوهها شد. با افزایش غلظت فولویک اسید، اثر آن بر صفات ارزیابیشده کاهش یافت؛ بهطوریکه تیمار 10 گرم در لیتر، اثر معنیداری در بهبود کیفیت و ویژگیهای آنتیاکسیدانی میوه نداشت. همچنین تیمار فولویک اسید بر فلاونوئید کل میوه، کارتنوئید، فسفر و نیتروژن برگ مؤثر نبود. بهعنوان نتیجه نهائی، تیمار فولویک اسید اثر مهمی بر بهبود خواص کیفی و آنتیاکسیدانی انگور رقم فخری سفید داشت و غلظت 5/2 گرم در لیتر بر صفات تأثیر بیشتری داشت.
علوم میوه
فهیمه نصر؛ ولی ربیعی؛ فرهنگ رضوی؛ اورنگ خادمی
چکیده
عمر کوتاه و حساسیت به سرمازدگی بزرگترین مشکل پس از برداشت رقمهای خرمالو است. از جمله تیمارهای مؤثر در افزایش ماندگاری پس از برداشت میوهها استفاده از فناوری نانو است. در این پژوهش تأثیر به کارگیری ظرفهای نانو سیلیکات، ظرفهای پلیاتیلن معمولی و بدون بستهبندی (شاهد) بر حفظ خواص کیفی میوۀ خرمالو رقم کرج در چهل روز انبارداری ...
بیشتر
عمر کوتاه و حساسیت به سرمازدگی بزرگترین مشکل پس از برداشت رقمهای خرمالو است. از جمله تیمارهای مؤثر در افزایش ماندگاری پس از برداشت میوهها استفاده از فناوری نانو است. در این پژوهش تأثیر به کارگیری ظرفهای نانو سیلیکات، ظرفهای پلیاتیلن معمولی و بدون بستهبندی (شاهد) بر حفظ خواص کیفی میوۀ خرمالو رقم کرج در چهل روز انبارداری آن در دمای 1 درجۀ سلسیوس و رطوبت نسبی 95-90 درصد بررسی شد. در مدتهای 20 و 40 روز میوهها از انبار سرد خارج و پس از سه روز نگهداری در دمای معمولی بهعنوان عمر قفسهای ویژگیهایی همانند شاخص سرمازدگی، درصد کاهش وزن، سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول کل، اسید قابل عیارسنجی (تیتراسیون)، میزان آسکوربیک اسید، محتوای تانن محلول، کاروتنوئید کل، فلاونوئید کل و فعالیت پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) کل اندازهگیری شد. نتایج نشان داد، بستهبندی نانو در هر دو مدت انبارداری در مقایسه با ظرفهای پلیاتیلن معمولی و شاهد موجب حفظ بهتر خواص کیفی، میزان آسکوربیک اسید، میزان تانن محلول، فلاونوئید کل و فعالیت پاداکسندگی میوه در دورۀ انبارداری شد. همچنین میوههای خرمالوی بستهبندیشده با نانو سیلیکات کمترین شاخص سرمازدگی (01/0 درصد)، کاهش وزن (32/1 درصد) و بیشترین میزان سفتی (33/5 نیوتن بر سانتیمترمربع) را داشتند. بنابراین استفاده از ظرفهای حاوی نانو ذرات در افزایش ماندگاری پس از برداشت و حفظ کیفیت میوۀ خرمالو مؤثرتر بوده است.