خدیجه کرمی؛ جواد عرفانی مقدم؛ مسعود بازگیر؛ اورنگ خادمی
چکیده
در این پژوهش، به منظور کاهش ترکیدگی و بهبود ویژگیهای کمی و کیفی میوه انار رقم ملس ساوه، از تیمار اسیدجیبرلیک (صفر، 30 و 60 میلیگرم در لیتر) و سولفات روی (صفر، 1500 و 3000 میلیگرم در لیتر) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار استفاده شد. محلولپاشی اسیدجیبرلیک و سولفات روی در سه مرحله از رشد میوه در ...
بیشتر
در این پژوهش، به منظور کاهش ترکیدگی و بهبود ویژگیهای کمی و کیفی میوه انار رقم ملس ساوه، از تیمار اسیدجیبرلیک (صفر، 30 و 60 میلیگرم در لیتر) و سولفات روی (صفر، 1500 و 3000 میلیگرم در لیتر) به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار استفاده شد. محلولپاشی اسیدجیبرلیک و سولفات روی در سه مرحله از رشد میوه در اواخر بهار و اواسط تابستان صورت گرفت. نمونههای میوه و برگ در زمان رسیدگی کامل میوهها، جمعآوری شدند و برخی از خصوصیات مورفوفیزیولوژی میوه و برگ مورد اندازهگیری قرار گرفتند. نتایج نشان داد محلولپاشی اسیدجیبرلیک به تنهایی یا در ترکیب با عنصر روی، درصد ترکیدگی میوه را به طور معنیداری در مقایسه با شاهد کاهش داد. کم‌ترین میزان ترکیدگی میوه بهترتیب مربوط به تیمارهای اسیدجیبرلیک با سطوح 60 و 30 میلیگرم در لیتر و 3000 میلیگرم در لیتر عنصر روی با میانگین 73/7 و 80/7 درصد به دست آمد و بیشترین میزان آن در نمونههای شاهد با میانگین 30 درصد ثبت گردید. وزن، طول و قطر میوه، درصد رطوبت و ضخامت پوست میوه، مواد جامد محلول، غلظت عنصر روی و اسید آسکوربیک در تیمار 60 و 30 میلیگرم در لیتر اسیدجیبرلیک و همچنین 3000 میلیگرم در لیتر سولفات روی به طور معنیداری در مقایسه با نمونههای شاهد افزایش یافت. نتایج کلی نشان داد محلولپاشی درختان انار با اسیدجیبرلیک و سولفات روی باعث بهبود برخی از شاخصهای مورفو-فیزیولوژی میوه میگردد که در کنترل ترکیدگی و در نتیجه افزایش ویژگیهای کمی و کیفی میوه انار مؤثر هستند.
معصومه منصوریار؛ جواد عرفانی مقدم؛ حمید عبداللهی؛ سید علیرضا سلامی
چکیده
به منظور ریزازدیادی چهار پایة پر رشد گلابی شامل پایههای کنجونی، Pyrus betulifolia، درگزی و پایة Gh1 اثر چند محیط کشت پایه (MS، QL و QL تغییریافته)، سایتوکینین و اکسین بر میزان باززایی، پرآوری و ریشهزایی آنها در شرایط درون شیشهای در مؤسسة تحقیقات اصلاح و تهیة نهال و بذر کرج بررسی شد. نتایج نشان داد در بین محیط‌های کشت پایه، بیشترین میزان ...
بیشتر
به منظور ریزازدیادی چهار پایة پر رشد گلابی شامل پایههای کنجونی، Pyrus betulifolia، درگزی و پایة Gh1 اثر چند محیط کشت پایه (MS، QL و QL تغییریافته)، سایتوکینین و اکسین بر میزان باززایی، پرآوری و ریشهزایی آنها در شرایط درون شیشهای در مؤسسة تحقیقات اصلاح و تهیة نهال و بذر کرج بررسی شد. نتایج نشان داد در بین محیط‌های کشت پایه، بیشترین میزان پرآوری برای همة پایهها، در محیط کشت QL مشاهده شد. در بین پایههای گلابی، پایة Gh1 در هر دو محیط کشت QL و QL تغییریافته، باززایی مطلوبی را نشان داد. نتایج مربوط به پرآوری ریزنمونهها در غلظت‌های 1 و 2 میلیگرم در لیتر BAP و 0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر 2ip نشان داد، بیشترین پرآوری در غلظت 1 میلیگرم در لیتر BAP به دست آمد، اما با اضافه کردن 2ip به محیط کشت، تأثیر معناداری بر پرآوری ریزنمونهها نداشت. همچنین درصد ریشهزایی پایهها با استفاده از غلظت‌های مختلف IBA نشان داد که بیشینه ریشهزایی در غلظت 1 میلیگرم در لیتر IBA به دست آمد. ارزیابی درصد ریشهزایی در دو محیط کشت حاوی آگار و پرلایت نشان داد که بیشترین ریشهزایی پایهها به‌غیراز پایة P. betulifolia، در محیط کشت حاوی پرلایت به دست آمد. درمجموع به منظور موفقیت در ریزازدیادی پایههای یادشده در شرایط درون شیشهای استفاده از محیط کشت QL حاوی BAP (1 میلیگرم در لیتر) برای پرآوری مطلوب و تیمار 1 میلیگرم در لیتر IBA در شرایط پرلیت برای ریشهزایی مطلوب، قابل توصیه است.
علی عبادی؛ جواد عرفانی؛ حمید عبدالهی؛ محمد رضا فتاحی مقدم
چکیده
بیماری آتشک یکی از بیماریهای مخرب گیاهان در زیرخانوادة Pomoideaeاز خانوادة رزاسه است که توسط باکتری Erwinia amylovora القا میشود. هدف از این پژوهش، تعیین سطوح مقاومت در 30 رقم گلابی و بررسی تغییرات بیوشیمیایی القاشده در برخی ارقام مقاوم و حساس با مایهزنی ترکیبی از 4 سویه باکتری E. amylovora بود. ارزیابی مقاومت براساس درصد نسبت پیشرفت بیماری ...
بیشتر
بیماری آتشک یکی از بیماریهای مخرب گیاهان در زیرخانوادة Pomoideaeاز خانوادة رزاسه است که توسط باکتری Erwinia amylovora القا میشود. هدف از این پژوهش، تعیین سطوح مقاومت در 30 رقم گلابی و بررسی تغییرات بیوشیمیایی القاشده در برخی ارقام مقاوم و حساس با مایهزنی ترکیبی از 4 سویه باکتری E. amylovora بود. ارزیابی مقاومت براساس درصد نسبت پیشرفت بیماری آتشک در شاخه به کل طول شاخه انجام شد. درنهایت ارقام درگزی و هاروسوئیت بهعنوان خیلیمقاوم، رقم بارتلت، حساس و رقم محمدعلی، خیلیحساس برای ارزیابی بیوشیمیایی انتخاب شدند. برخی آنزیمهای آنتیاکسیدانت شامل آسکوربات پراکسیداز (APX)، کاتالاز (CAT)، گوایکول پراکسیداز (POX) و مقدار فنلکل در روزهای صفر (قبل از آلودگی) 3، 6 و 12 روز بعد از مایهزنی با باکتری، بهمنظور تعیین نقش آنها در مکانیزم مقاومت بعد از حملة پاتوژن انتخاب شدند. فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز در ارقام خیلیمقاوم اختلاف معناداری در مقایسه با ارقام حساس در طول دورة تلقیح داشت و در روز ششم بعد از تلقیح به حداکثر خود رسید. فعالیت آنزیم گوایکول پراکسیداز در ارقام خیلی مقاوم تا روز سوم بعد از مایهزنی افزایش یافت، ولی در روز ششم نسبت به ارقام حساس هم کمتر شد. حملة پاتوژن همچنین سبب افزایش در مقدار فنلکل در همة ارقام آلودهشده گردید اما تفاوت معناداری بین آنها مشاهده شد.
