خسرو پرویزی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر مواد سوپرجاذب رطوبتی و قارچ میکوریز بر کاهش مصرف آب، صفات رشد و همچنین عملکرد سیبزمینی آزمایشی بصورت طرح استریپ فاکتوریل به اجرا درآمد. در این تحقیق مقدار آب آبیاری در سه سطح (100، 75 و50 درصد نیاز آبی بر اساس تبخیر و تعرق) در کرتهای افقی و فاکتور استفاده از سوپر جاذب Trawat200A با دو سطح (با مقادیر صفر و 80 کیلوگرم در ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر مواد سوپرجاذب رطوبتی و قارچ میکوریز بر کاهش مصرف آب، صفات رشد و همچنین عملکرد سیبزمینی آزمایشی بصورت طرح استریپ فاکتوریل به اجرا درآمد. در این تحقیق مقدار آب آبیاری در سه سطح (100، 75 و50 درصد نیاز آبی بر اساس تبخیر و تعرق) در کرتهای افقی و فاکتور استفاده از سوپر جاذب Trawat200A با دو سطح (با مقادیر صفر و 80 کیلوگرم در هکتار) و میکوریز در دو سطح (تلقیح و عدم تلقیح با میکوریز گونه Glomus etunicatum) در کرتهای عمودی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس مرکب نشان داد اثر میزان آبیاری و استفاده از میکوریز و سوپرجاذب در اغلب صفات رویشی و همچنین عملکرد معنیدار شد. مقایسه میانگینها نشان داد که با اعمال کم آبیاری صفات رویشی و عملکرد کل کاهش پیدا کردند، اما این کاهش در شرایط تلقیح با میکوریز و با کاربرد پلیمر سوپر جاذب به طور معنیداری کمتر بود. در شرایط تنش متوسط و شدید استفاده توأم از میکوریز و سوپر جاذب عملکرد کل را در مقایسه با عدم استفاده از آنها به ترتیب حدود 5/9 و 15/10 درصد افزایش داد.
یوسف جهانی جلودار؛ طاهر برزگر؛ داود حسن پناه؛ زهرا قهرمانی
چکیده
رقمهای جدید سیبزمینی با عملکرد بالا، زودرس و با کیفیت مطلوب نقش مهمی در امنیت غذایی، کاهش نوسانات قیمت و هزینه های انبارداری و دسترسی به محصول تازه در تمام فصول سال دارند. در این تحقیق صفات کمی و کیفی 15 ژنوتیپ سیبزمینی حاصل از جمعیت های اصلاحی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه اردبیل به مدت دو سال (1397 ...
بیشتر
رقمهای جدید سیبزمینی با عملکرد بالا، زودرس و با کیفیت مطلوب نقش مهمی در امنیت غذایی، کاهش نوسانات قیمت و هزینه های انبارداری و دسترسی به محصول تازه در تمام فصول سال دارند. در این تحقیق صفات کمی و کیفی 15 ژنوتیپ سیبزمینی حاصل از جمعیت های اصلاحی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه اردبیل به مدت دو سال (1397 و 1398) بررسی شدند. نتایج نشان داد اثر متقابل ژنوتیپ در سال بر عمکلرد کل، عملکرد بازارپسند، تعداد و وزن غده در بوته، ارتفاع بوته و تعداد روز تا غدهزایی در سطح یک درصد معنیدار بود و بر تعداد ساقه اصلی در بوته، درصد ماده خشک، وزن مخصوص غده، درصد نشاسته، ویتامین ث غده و درصد پروتئین غده تاثیر معنی داری نداشت. ژنوتیپ های 901375، 90275، ساوالان، 90527، 90127، 90827، آگریا و مارفونا در طی دو سال آزمایش دارای بیشترین عملکرد غده بودند. از بین ژنوتیپهای پرمحصول، ژنوتیپهای شماره1 (901375) و 4 (ساوالان) از بالاترین درصد ماده خشک غده، وزن مخصوص غده، درصد نشاسته غده، مقدار ویتامین ث غده و درصد پروتئین برخوردار بودند. بر اساس عملکرد و اجزای آن و صفات کیفی اندازه گیری شده ژنوتیپ های 901375 و ساوالان به عنوان ژنوتیپ های پرمحصول با صفات کیفی مناسب انتخاب شدند.
علوم سبزی
ندا عابدی؛ احمد گلچین؛ سعید شفیعی؛ حسین بشارتی
چکیده
کمبود آب در مناطق خشک و نیمه خشک از جمله کشور ایران یکی از فاکتورهای محدود کننده رشد و نمو و عملکرد گیاهان زراعی میباشد. به همین دلیل یافتن راهکارهای مناسب جهت غلیه بر تنش خشکی و افزایش تولید از اهمیت ویژهای برخوردار است. به منظور مطالعه تأثیر تلقیح قارچهای میکوریز آربسکولار بر عملکرد و کیفیت سیبزمینی (Solanum tuberosum L.) رقم ...
بیشتر
کمبود آب در مناطق خشک و نیمه خشک از جمله کشور ایران یکی از فاکتورهای محدود کننده رشد و نمو و عملکرد گیاهان زراعی میباشد. به همین دلیل یافتن راهکارهای مناسب جهت غلیه بر تنش خشکی و افزایش تولید از اهمیت ویژهای برخوردار است. به منظور مطالعه تأثیر تلقیح قارچهای میکوریز آربسکولار بر عملکرد و کیفیت سیبزمینی (Solanum tuberosum L.) رقم آگریا تحت تنش خشکی، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه گروه خاکشناسی دانشگاه زنجان انجام شد. در این آزمایش غدههای بذری گیاه سیبزمینی در خاکی با بافت لوم شنی در جعبههای مخصوص کشت شدند. فاکتورهایی که مورد مطالعه قرار گرفتند شامل چهار سطح تنش خشکی (حفظ رطوبت خاک در حد ظرفیت مزرعه، 80 ، 60 و 40 درصد ظرفیت مزرعه) و چهار سطح تلقیح با قارچ میکوریز ( بدون تلقیح به عنوان شاهد، تلقیح با قارچ گلوموس اینترارادیسز (Glomus intraradices)، تلقیح با قارچ گلوموس موسه (Glomus mosseae) و تلقیح با مخلوطی از دو نوع قارچ) بودند. در این آزمایش عملکرد، اجزای عملکرد سیبزمینی، غلظت نیتروژن، فسفر و پتاسیم در برگها و غدههای گیاه اندازهگیری شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد تأثیر تنش خشکی و قارچهای میکوریزی بر همه صفات اندازهگیری شده معنیدار بود و تنش خشکی همه صفات مورد مطالعه به جز غلظت نیتروژن برگ و غده سیبزمینی را کاهش داد. در مقابل کاربرد قارچهای میکوریزی عملکرد و اجزای عملکرد سیبزمینی و غلظت عناصر غذایی گیاه را افزایش داد و توانست اثر سوء تنش خشکی بر گیاه سیبزمینی را کاهش دهد. بیشترین عملکرد سیب زمینی به مقدار 87/4 کیلوگرم در متر مربع از رطوبت 100 درصد ظرفیت مزرعه و تلقیح با قارچ گلوموس موسه بهدست آمد.