سید حسین میردهقان؛ مجید اسمعیلی‌زاده؛ فرهاد پیرزاد
چکیده
مهم‌ترین مشکلات میوۀ کیوی طی انبارمانی، عارضۀ نرمشدگی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار قبل از برداشت پوتریسین و اسپرمیدین بر پتانسیل انبارمانی میوۀ کیوی رقم هایوارد بررسی شد. محلولپاشی برگی غلظت‌های مختلف پوتریسین (0، 1 و 2 میلیمولار) و اسپرمیدین (0، 1 و 2 میلیمولار) 40 و 20 روز قبل از برداشت انجام شد. ویژگیهای ...
بیشتر
مهم‌ترین مشکلات میوۀ کیوی طی انبارمانی، عارضۀ نرمشدگی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار قبل از برداشت پوتریسین و اسپرمیدین بر پتانسیل انبارمانی میوۀ کیوی رقم هایوارد بررسی شد. محلولپاشی برگی غلظت‌های مختلف پوتریسین (0، 1 و 2 میلیمولار) و اسپرمیدین (0، 1 و 2 میلیمولار) 40 و 20 روز قبل از برداشت انجام شد. ویژگیهای مختلف میوه در زمانهای صفر (قبل از شروع انبارمانی)، 11 و 14 هفته پس از برداشت ارزیابی شد. میوه‌ها در زمان بلوغ تجاری ( Brix2/6 TSS=) برداشت و به‌مدت 14 هفته در دمای 1±5/1 درجۀ سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 90ـ 95 درصد انبار شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان سفتی (09/3 کیلوگرم نیرو) مربوط به برهمکنش سطح 2 میلیمولار پوتریسین و اسپرمیدین و کمترین میزان آن (16/2 کیلوگرم نیرو) مربوط به تیمار شاهد بود. کمترین میزان فعالیت میکروبی، مالوندیآلدهید و کاهش وزن مربوط به میوه‌های تیمار‌شده بودند. میزان فعالیت ضد اکسیدانی، ترکیبات فنلی و کلروفیل کل تحت‌تأثیر تیمارها واقع شدند و بالاترین مقدار آنها متعلق به سطوح مختلف پوتریسین و اسپرمیدین بود. تغییرات شاخصهای مختلف رنگ، ویتامین ث، مواد جامد محلول کل، اسید کل و pH در میوه‌های تیمار‌شده نسبت به شاهد به تأخیر افتادند. بهطورکلی، تیمارهای پوتریسین و اسپرمیدین سبب تأخیر در نرمشدگی و کاهش فعالیت میکروبی میوه‌ها در طول انبارمانی شدند.
مهتاب مرادی دیگه سرا؛ عبدالعلی حسامی؛ محمود قاسم نژاد
چکیده
باردهی مداوم و تولید میوه‌های باکیفیت در کیوی، مستلزم تربیت صحیح اولیه و هرس سالیانۀ منظم است. این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر سه نوع سیستم تربیت شامل تی‌بار (T-bar) به‌منزلۀ سیستم تربیت رایج، تی- وای تغییریافته (MTY) و وای شکل (Y)، و دو سطح شدت هرس (60 و 80 جوانه به‌ازای هر درخت) بر عملکرد و کیفیت میوۀ کیوی رقم هایوارد انجام شد. آزمایش به‌صورت ...
بیشتر
باردهی مداوم و تولید میوه‌های باکیفیت در کیوی، مستلزم تربیت صحیح اولیه و هرس سالیانۀ منظم است. این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر سه نوع سیستم تربیت شامل تی‌بار (T-bar) به‌منزلۀ سیستم تربیت رایج، تی- وای تغییریافته (MTY) و وای شکل (Y)، و دو سطح شدت هرس (60 و 80 جوانه به‌ازای هر درخت) بر عملکرد و کیفیت میوۀ کیوی رقم هایوارد انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391 انجام گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین میزان عملکرد هر تاک در تیمار Y80 و بیشترین میزان سفتی بافت میوه، TSS و TSS/TA در تیمار Y60 مشاهده شد. کمترین درصد مادۀ خشک میوه مربوط به تیمار MTY60 و ویتامین c میوه بهترتیب در تیمارهای Y60، Y80 و MTY60 بیشترین میزان بود. بیشترین میزان فنل کل در تیمارهای Y60 و MTY60 و بیشترین کلروفیل کل و ظرفیت آنتیاکسیدانی عصارۀ میوه‌ها در تیمار Y60 مشاهده شد. براساس نتایج این پژوهش، سیستم تربیت Y و سطح هرس 60 جوانهای به‌ازای هر تاک، بهترتیب سبب افزایش عملکرد و کیفیت میوۀ کیوی شد.
پدرام عصار؛ مجید راحمی؛ لیلا تقی پور
چکیده
ژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تیمارهای پس از برداشت اسپرمیدین و پوترسین بر کیفیت انباری میوه کیوی رقم ’هایوارد‘ انجام شد. در آبان ماه سال 1389 میوه ها از باغ تحقیقاتی شرکت باغداری فجر ساری دست چین شد و به آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت انتقال یافت. میوه ها به مدت 4 دقیقه در محلول اسپرمیدین یا پوترسین (هر کدام در غلظت های 5/0، 1 و 5/1 میلی ...
بیشتر
ژوهش حاضر به منظور بررسی اثر تیمارهای پس از برداشت اسپرمیدین و پوترسین بر کیفیت انباری میوه کیوی رقم ’هایوارد‘ انجام شد. در آبان ماه سال 1389 میوه ها از باغ تحقیقاتی شرکت باغداری فجر ساری دست چین شد و به آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت انتقال یافت. میوه ها به مدت 4 دقیقه در محلول اسپرمیدین یا پوترسین (هر کدام در غلظت های 5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) غوطه ور شدند و از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده شد. آزمایش در قالب طرح کاملاَ تصادفی با چهار تکرار انجام گردید. پس از 2 ماه انبارمانی (5 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5 ±90 درصد) نتایج نشان داد که کاربرد پس از برداشت پلی آمین های اسپرمیدین و پوترسین به صورت مطلوبی بر ویژگی های کیفی میوه کیوی رقم ’هایوارد‘ تأثیر گذار بود و میزان تاثیر هر تیمار به نوع و غلظت پلی آمین مورد استفاده بستگی داشت. میوه های تیمار شده نسبت به شاهد کاهش وزن و درصد کل مواد جامد محلول آب میوه کمتری داشتند و میزان اسید کل آب میوه، ویتامین ث و سفتی بافت در آن ها بیشتر بود. اسیدیته میوه های تیمار شده با شاهد تفاوت معنی داری نداشتند. به طور کلی تیمار اسپرمیدین در غلظت 5/1 میلی مولار بهترین تیمار به لحاظ حفظ خصوصیات کمی و کیفی میوه ها بود.
جواد فتاحی مقدم؛ محمدفاضل حلاجی ثانی؛ مازیار فقیه نصیری؛ حسین طاهری
چکیده
نرم شدن بافت و به دنبال آن شیوع پوسیدگی خاکستری، مهم‌ترین عامل محدود کننده عمر انباری میوه کیوی است. در این پژوهش اثر غوطه‌وری میوه در غلظت‌های مختلف کلریدکلسیم (0، 1، 2، 4 و 8 درصد) و به مدت 2، 4 و 8 دقیقه در بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی و افزایش عمر انبارداری میوه‌ی کیوی مورد بررسی قرار گرفت. پس از تیماردهی، میوه‌ها در دمای 5/0 درجه ...
بیشتر
نرم شدن بافت و به دنبال آن شیوع پوسیدگی خاکستری، مهم‌ترین عامل محدود کننده عمر انباری میوه کیوی است. در این پژوهش اثر غوطه‌وری میوه در غلظت‌های مختلف کلریدکلسیم (0، 1، 2، 4 و 8 درصد) و به مدت 2، 4 و 8 دقیقه در بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی و افزایش عمر انبارداری میوه‌ی کیوی مورد بررسی قرار گرفت. پس از تیماردهی، میوه‌ها در دمای 5/0 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد به مدت 18 هفته انبار شدند. خصوصیاتی چون میزان کاهش وزن، سفتی بافت میوه، TSS، TA، TSS/TA، pH عصاره، اسیدآسکوربیک و شاخص L* سطح پوست و گوشت میوه، شاخص a* گوشت میوه با فاصله‌ی 6 هفته یکبار و به مدت 18 هفته انبارداری اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که میوه‌های غوطه‌ور شده به مدت 4 و 8 دقیقه در محلول کلریدکلسیم با غلظت 4 و 8 درصد بیشترین سفتی (4/3 کیلوگرم) را داشتند. هم‌چنین میزان کاهش وزن در شاهد نسبت به کلیه تیمارهای کلریدکلسیم حداکثر (3/0 کیلوگرم) بود. کلریدکلسیم با جلوگیری از افزایش TSS باعث کاهش نسبت TSS/TA شد. شاخص L* با سفتی میوه رابطه مثبتی داشت، بطوری که تیمارهای 2، 4 و 8 درصد کلریدکلسیم ، از میزان درخشندگی بیشتری (متوسط 47) برخوردار بودند. اسیدآسکوربیک در طول دوره انبارمانی افزایش یافت و بالاترین میزان آن در شاهد مشاهده شد. مقادیر pH و TA روند نسبتاً ثابتی در طول انبارداری داشتند. در نهایت، کلریدکلسیم با جلوگیری از افزایش TSS و حفظ سفتی میوه سبب افزایش عمر انباری و کیفیت میوه کیوی شد.
