صدف نورانی نیاکی؛ راهله ابراهیمی؛ اورنگ خادمی؛ فواد فاتحی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر عصاره برگ حنا و سدیم نیتروپروساید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و عمر گلجایی گل شاخه بریده داوودی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل اول عصاره برگ حنا در سه سطح (صفر، 100 و 200 ppm)، عامل دوم سدیم نیتروپروساید در سه سطح (صفر، 5/0 و 1 میلیمولار) و عامل سوم زمان نمونهبرداری ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر عصاره برگ حنا و سدیم نیتروپروساید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و عمر گلجایی گل شاخه بریده داوودی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل اول عصاره برگ حنا در سه سطح (صفر، 100 و 200 ppm)، عامل دوم سدیم نیتروپروساید در سه سطح (صفر، 5/0 و 1 میلیمولار) و عامل سوم زمان نمونهبرداری در سه سطح (روز اول، روز ششم و روز دوازدهم) بود. با افزایش زمان نمونهبرداری قطر گل، محتوای کلروفیل، محتوای نسبی آب و وزن تر نسبی کاهش و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی افزایش معنی‌داری پیدا کرد. غلظتهای بالای عصاره حنا و سدیم نیتروپروساید فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی را کاهش داد و باعت بهبود پارامترهای کیفی گل داوودی شد که نشاندهنده اثرات مثبت آنها بر از بین بردن رادیکالهای آزاد میباشد. تیمار عصاره حنا در روز ششم نمونهبرداری بهترین تیمار جهت بهبود پارامترهای گل داوودی بود. تیمار عصاره برگ حنا و نیترپروساید مانع کاهش مقدار کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل در برگ گل داووی شدند. نتایج بیانگر تأثیر مثبت عصاره حنا و سدیم نیتروپروساید بر افزایش طول عمر پس از برداشت گل شاخه بریده داوودی بود.
بشیر ایوب نژادگان؛ حمید حسن پور
چکیده
از رویشگاههای طبیعی ازگیل در ایران، استان آذربایجان شرقی منطقه ارسباران میباشد. به منظور بررسی تأثیر سدیم نیترو پروساید در 4 غلظت صفر، 3، 5 و 8 میکرومولار بر صفات کمی و کیفی میوه ازگیل طی 5 زمان (صفر، 15، 30، 45 و 60 روز) نگهداری در انبار سرد با دمای 1±1 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 95-85 درصد، پژوهشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً ...
بیشتر
از رویشگاههای طبیعی ازگیل در ایران، استان آذربایجان شرقی منطقه ارسباران میباشد. به منظور بررسی تأثیر سدیم نیترو پروساید در 4 غلظت صفر، 3، 5 و 8 میکرومولار بر صفات کمی و کیفی میوه ازگیل طی 5 زمان (صفر، 15، 30، 45 و 60 روز) نگهداری در انبار سرد با دمای 1±1 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 95-85 درصد، پژوهشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. بر اساس نتایج بیشترین و کمترین درصد کاهش وزن میوه در طول دوره انبارداری به ترتیب در شاهد (24/2 درصد) و 5 میکرومولار (36/1درصد) به‌دست آمد. شاخص‌های مرتبط با رنگ میوه شامل L*, Hue, Chroma و میزان سفتی میوه در غلظت 5 میکرومولار سدیم نیترو پروساید نسبت به شاهد بهتر حفظ شدند. سدیم نیترو پروساید در غلظت 3 میکرومولار توانست میزان فنل کل، فلاونوئید کل، تانن کل را در حد بالایی حفظ کند و از افزایش فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز(PPO) در طول دوره انبارداری نسبت به شاهد جلوگیری کند. همچنین میزان ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل به روش دی پی پی اچ (DPPH) و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی کاتالاز (CAT) و گایاگول پراکسیداز (GPX) در غلظت 8 میکرومولار سدیم نیترو پروساید نسبت به شاهد بیشتر بود. بنابراین به نظر می‌رسد سدیم نیترو پروساید با حفظ تمامیت غشاء، حفظ ترکیبات فنلی و کاهش فعالیت آنزیم PPO باعث افزایش کیفیت پس از برداشت میوه ازگیل شده است. بطور کلی میتوان گفت که غلظت 3 میکرومولار سدیم نیترو پروساید در طی انباداری توانست از کاهش بیش از حد صفات مرتبط با کیفیت میوه ازگیل جلوگیری کند.
وهب اسدی؛ موسی رسولی؛ منصور غلامی؛ معصومه ملکی
چکیده
استفاده از پایه‌های انگور متحمل به تنش خشکی و کاربرد روش‌های به باغی مانند استفاده از تنظیم‌کننده‌های رشد می‌تواند برای دستیابی به روش‌های مقابله با کم‌آبی مؤثر باشد. به همین منظور پژوهشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1397 در شرایط گلخانه‌ای جهت بررسی اثر تنظیم‌کننده رشد تریاکانتانول بر ویژگیهای ...
بیشتر
استفاده از پایه‌های انگور متحمل به تنش خشکی و کاربرد روش‌های به باغی مانند استفاده از تنظیم‌کننده‌های رشد می‌تواند برای دستیابی به روش‌های مقابله با کم‌آبی مؤثر باشد. به همین منظور پژوهشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1397 در شرایط گلخانه‌ای جهت بررسی اثر تنظیم‌کننده رشد تریاکانتانول بر ویژگیهای فیزیولوژیکی نهال‌های انگور بیدانه سفید پیوند شده روی دو رقم بومی در شرایط خشکی انجام شد. تیمارها پایه در دو سطح (خوشناو، سرخک قوچان و نهال رقم بیدانه سفید (خودریشه))، تنش خشکی در سه سطح پتانسیل آب خاک در محدوده 2/0- (شاهد)، 7/0- و 5/1- مگاپاسکال و سه غلظت تنظیم‌کننده تریاکانتانول (صفر، 50 و 100 میکرومولار) بودند. صفات اندازه‌گیری شده نسبت وزن خشک به سطح برگ (LMA)، میزان پایداری غشای سلولی (MSI)، کلروفیل کل، پرولین، گلایسین بتائین، محتوای نسبی آب برگ، فعالیت آنزیم کاتالاز (CAT) و پراکسیداز (POX) بودند. براساس نتایج حاصل از این پژوهش تنش خشکی باعث کاهش معنی‌دار LMA (25 درصد)، MSI (5 درصد)، کلروفیل (20 درصد) و RWC (5 درصد) گردید و تیمارهای تریاکانتانول منجر به افزایش معنی‌دار LMA (20 درصد)، MSI (3/4 درصد)، کلروفیل (14 درصد)، RWC (5/2 درصد)، گلایسین بتائین (27 درصد)، پرولین (22 درصد) و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی کاتالاز (23 درصد) و پراکسیداز (8 درصد) گردید. نهال‌های پیوندی با پایه خوشناو نسبت به شاهد نتایج بهتری را نشان داد و با اضافه شدن تیمار های تریاکانتانول نیز صفات مناسب برای تحمل تنش خشکی بهبود یافتند.
علوم میوه
محمود اثنی عشری؛ مرضیه هادیان دلجو؛ اصغر میرزایی اصل
چکیده
تأثیر همزیستی 3 گونه قارچ میکوریزا آربوسکولار (AMF) از جنس Glomus، در دو ترکیب دوتایی و سهتایی بر ویژگیهای رشد، غلظت کلروفیل، تبادلات گازی، فلورسانس کلروفیل و فعالیت چند آنزیم آنتیاکسیدان در نارنج سهبرگچهای (Poncirus trifoliate L.)، تحت تنش شوری مطالعه شد. دانهالهای 40 روزه نارنج سهبرگچهای، به گلدانهای حاوی G. intraradices×G. ...
بیشتر
تأثیر همزیستی 3 گونه قارچ میکوریزا آربوسکولار (AMF) از جنس Glomus، در دو ترکیب دوتایی و سهتایی بر ویژگیهای رشد، غلظت کلروفیل، تبادلات گازی، فلورسانس کلروفیل و فعالیت چند آنزیم آنتیاکسیدان در نارنج سهبرگچهای (Poncirus trifoliate L.)، تحت تنش شوری مطالعه شد. دانهالهای 40 روزه نارنج سهبرگچهای، به گلدانهای حاوی G. intraradices×G. mosseae و G. hoi×G. intraradices×G. mosseae و بدون قارچ همزیست (شاهد) منتقل شدند. بعد از 175روز، دانهالها بهمدت 45 روز در معرض غلظتهای صفر (شاهد)، 35 و 70 میلیمولار کلریدسدیم قرار گرفتند. در دانهالهای کلونیزهشده تحت تنش شوری در مقایسه با دانهالهای کلونیزهنشده تحت تنش شوری، بهویژه با ترکیب سهتایی، میزان کلونیزاسیون، وزن خشک شاخه و ریشه، تعداد برگ، ارتفاع، تعرق و راندمان فتوشیمیایی (حداکثر بازده کوانتومی در وضعیت سازگاری به تاریکی "Fv/Fm") ارتقاء یافت. تلقیح دانهالها با میکوریزا، در شرایط شوری، خصوصاً استفاده از ترکیب سه قارچ، منجر به افزایش در فعالیت آنزیم‌های آنتیاکسیدان (کاتالاز و آسکورباتپراکسیداز) در مقایسه با شاهد گردید. به‌طور کلی، AMF توانست دانهالها را در برابر شوری، از طریق افزایش رشد و کاهش آسیب اکسیداتیو، کمک کند.
حسین میغانی؛ محمود قاسم نژاد؛ داود بخشی
چکیده
آفتاب‌سوختگی عارضه‌ای فیزیولوژیکی است که با کاهش کیفیت میوة انار، سالانه آسیب و زیان زیادی به باغداران وارد می‌کند. در این پژوهش، تأثیر کائولین بر حفظ کیفیت و کاهش آفتاب‌سوختگی میوة انار رقم ملس ترش ساوه بررسی شد. درختان انار طی فصل رشد در سه مرحله به ترتیب 45، 75 و 105 روز پس از تشکیل میوه با چهار سطح کائولین فرآوری شده (0، 5/2، 5 و 10 درصد) ...
بیشتر
آفتاب‌سوختگی عارضه‌ای فیزیولوژیکی است که با کاهش کیفیت میوة انار، سالانه آسیب و زیان زیادی به باغداران وارد می‌کند. در این پژوهش، تأثیر کائولین بر حفظ کیفیت و کاهش آفتاب‌سوختگی میوة انار رقم ملس ترش ساوه بررسی شد. درختان انار طی فصل رشد در سه مرحله به ترتیب 45، 75 و 105 روز پس از تشکیل میوه با چهار سطح کائولین فرآوری شده (0، 5/2، 5 و 10 درصد) محلول‌پاشی شدند. نتایج نشان داد که کائولین به‌طور معنی‌داری آفتاب‌سوختگی میوه را کاهش داد. میزان مواد جامد محلول (TSS)، فلاونوئید کل و آنتوسیانین کل و میزان فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز و کاتالاز در میوه‌های تیمارشده کمتر از شاهد بود. همچنین میزان سیانیدین 3- گلوکوزید، سیانیدین 3و5- دی‌گلوکوزید، دلفینیدین 3و5- دی‌گلوکوزید و پلارگونیدین 3و5- دی‌گلوکوزید در میوه‌های تیمارشده با کائولین به‌طور معنی‌داری در مقایسه با شاهد کاهش یافت. در مقابل، میزان فنل کل میوه افزایش یافت، اما تغییر معنی‌داری در ظرفیت پاداکسندگی (آنتی‌اکسیدانی) کل و میزان TA، pH، TSS/TA و دلفینیدین 3-گلوکوزید و پلارگونیدین 3-گلوکوزید آب انار مشاهده نشد. در کل، سه بار محلول‌پاشی درختان انار با غلظت 5 درصد کائولین با فاصلة سی روز برای جلوگیری از آسیب و زیان آفتاب‌سوختگی میوة انار توصیه می‌شود.
