میترا اعلایی؛ فهیمه صالحی؛ مرتضی بهرامی؛ محسن ثانی خانی
چکیده
به منظور مطالعه تأثیر باکتری‌ها بر خصوصیات مورفولوژی و بیوشیمی گیاه کلم زینتی تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل شوری در دو سطح (4 و 8 دسی زیمنس بر متر) و عدم شوری و باکتری‌های محرک رشد در سه سطح (عدم تلقیح، Pseudomonas putida و Bacillus subtilis) بودند. صفات رویشی گیاه شامل ارتفاع ...
بیشتر
به منظور مطالعه تأثیر باکتری‌ها بر خصوصیات مورفولوژی و بیوشیمی گیاه کلم زینتی تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل شوری در دو سطح (4 و 8 دسی زیمنس بر متر) و عدم شوری و باکتری‌های محرک رشد در سه سطح (عدم تلقیح، Pseudomonas putida و Bacillus subtilis) بودند. صفات رویشی گیاه شامل ارتفاع بوته، تعداد برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن تر و خشک بوته و ریشه، با افزایش میزان تنش شوری، کاهش معنی‌داری نسبت به تیمار شاهد نشان دادند و تلقیح با باکتری‌های محرک رشد به‌خصوص سودوموناس پوتیدا، موجب بهبود این صفات گردید. فعالیت آنتی‌اکسیدانی و فنل کل با افزایش شوری، افزایش یافته به طوری که بیشترین میزان فنل و آنتی‌اکسیدان در شوری 8 دسی زیمنس (به ترتیب mg/g Fwt 08/1 و μmol/g Fwt 52/62) مشاهده شد. از طرفی استفاده از باکتری باسیلوس توانست میزان فنل کل و آنتی‌اکسیدان را در تقابل با شوری افزایش دهد ( mg/g Fwt 08/1 و μmol/g Fwt 78/62). میزان پرولین برگ نیز، از یک روند افزایشی در سطوح مختلف تنش شوری برخوردار بوده که بیشترین میزان آن در بالاترین سطح تنش شوری (µmol/g FW 13/0) و کاربرد باکتری باسیلوس سوبتیلیس (µmol/g FW 099/0) مشاهده گردید. اثر متقابل باکتری و تنش شوری، تجمع عنصر سدیم را کاهش و موجب افزایش میزان عنصر پتاسیم گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که باکتری‌های محرک رشد، به‌خصوص باکتری سودوموناس پوتیدا موجب کاهش خسارت ناشی از تنش شوری در گیاه کلم زینتی می‌شوند.
فهیمه صالحی؛ میترا اعلایی؛ سید نجم الدین مرتضوی؛ سید علیرضا سلامی؛ حسن رضادوست
چکیده
اثر باکتری باسیلوس سوبتیلیس با غلظتهای صفر و cfu/ml 102، 105، 106، 108 روی دو اکوتیپ زعفران زراعی (نطنز، زنجان) طی سال های زراعی 1397 - 1398 در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی به صورت فاکتوریل با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تعداد برگ در هر بنه، متوسط طول برگ ها، گل ها، گلبرگ ها و کاسبرگ ها، وزن تر و وزن خشک کلاله، عملکرد تر و خشک گل، تعداد ...
بیشتر
اثر باکتری باسیلوس سوبتیلیس با غلظتهای صفر و cfu/ml 102، 105، 106، 108 روی دو اکوتیپ زعفران زراعی (نطنز، زنجان) طی سال های زراعی 1397 - 1398 در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی به صورت فاکتوریل با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. تعداد برگ در هر بنه، متوسط طول برگ ها، گل ها، گلبرگ ها و کاسبرگ ها، وزن تر و وزن خشک کلاله، عملکرد تر و خشک گل، تعداد گل در هر کرت، میزان فنل و آنتوسیانین گلبرگ و میزان نیتروژن، فسفر و پتاسیم اندازهگیری شد. کلیه صفات مورفولوژیک به طور معنی‌داری تحت تاثیر کاربرد باکتری قرار گرفتند. بیشترین مقدار وزن تر و خشک کلاله در هر بوته در غلظت cfu/ml108 (به ترتیب 44/41 میلیگرم و 13/7 میلیگرم) و کمترین در تیمار شاهد (به ترتیب 91/32 میلیگرم و 14/6 میلیگرم) مشاهده شد. اکوتیپ نطنز بیشترین میزان وزن تر و خشک کلاله را داشت. بیشترین میزان نیتروژن، فسفر و پتاسیم در غلظت cfu/ml108 (به ترتیب 55/5 درصد، 66/2061ppm و 8/7540ppm) و کمترین در شاهد (به ترتیب 25/3 درصد، 42/1314ppm و 8/4391ppm) گزارش شد. بیشترین میزان نیتروژن و فسفر در اکوتیپ زنجان مشاده شد. با توجه به نتایج، میتوان استفاده از باکتری باسیلوس در غلظت مناسب را به عنوان کود زیستی در راستای دستیابی به شاخصهای رشدی مطلوب در زعفران سودمند دانست.
میترا اعلایی؛ زهرا کرمی؛ مسعود ارغوانی؛ فهیمه صالحی
چکیده
به منظور مطالعه اثر اسپرمین در شرایط تنش شوری در گیاه پروانش آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلدانهای که حاوی پیت ماس قهوهای به پرلایت با نسبت 4:1 بودند در گلخانه دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارها شامل اسپرمین در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 15 ppm) و تنش شوری در سه سطح (صفر، 60 و 120 میلیمولار کلریدسدیم) بودند. صفات مورد ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثر اسپرمین در شرایط تنش شوری در گیاه پروانش آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلدانهای که حاوی پیت ماس قهوهای به پرلایت با نسبت 4:1 بودند در گلخانه دانشگاه زنجان اجرا شد. تیمارها شامل اسپرمین در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 15 ppm) و تنش شوری در سه سطح (صفر، 60 و 120 میلیمولار کلریدسدیم) بودند. صفات مورد ارزیابی شامل صفات مورفولوژیکی(وزن تر، وزن خشک، ارتفاع، قطر گل، تعداد برگ)، صفات فیزیولوژی(محتوای نسبی آب، کلروفیل کل، کاروتنوئید) و فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی پراکسیداز و مقدار پرولین بودند. نتایج نشان داد کاربرد پلیآمین اسپرمین رشد و عملکرد گیاه پروانش را در شرایط تنش بهبود بخشید و بر صفات وزن تر و وزن خشک بوته، ارتفاع، تعداد گل، محتوای نسبی آب، پرولین، محتوای کلروفیل، کاروتنوئید و آنزیم پراکسیداز در سطح احتمال یک درصد و بر صفت تعداد برگ در سطح احتمال پنج درصد اثر معنی‌داری نشان داد. بیشترین میزان پرولین (37/0µmol/g FW) در تیمار 10پی‌پی‌ام و کمترین میزان (23/0 µmol/g FW) در تیمار شاهد بدست آمد. بالاترین میزان آنزیم پراکسیداز (099/0 units.g-1 FW.min-1) در تیمار 15 پی‌پی‌ام اسپرمین به دست آمد که نشاندهنده افزایش میزان فعالیت این آنزیم نسبت به شاهد با افزایش سطح اسپرمین بود. بنابراین استفاده از اسپرمین در زمینه دستیابی به شاخصهای رشد مطلوب در این گیاه سودمند است.
