رحمت اله غلامی؛ ابوذر هاشم پور؛ عیسی ارجی؛ محسن حاجی امیری
چکیده
به منظور بررسی اثر محلولپاشی کائولین بر ویژگی‌های پومولوژیکی و عملکردی برخی رقم های زیتون در استان کرمانشاه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول رقم های زیتون در شش سطح (آمفیسیس، سویلانا، روغنی، مانزانیلا،کنسروالیا و زرد) و عامل دوم و کائولین در سه سطح (صفر به عنوان شاهد ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر محلولپاشی کائولین بر ویژگی‌های پومولوژیکی و عملکردی برخی رقم های زیتون در استان کرمانشاه، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول رقم های زیتون در شش سطح (آمفیسیس، سویلانا، روغنی، مانزانیلا،کنسروالیا و زرد) و عامل دوم و کائولین در سه سطح (صفر به عنوان شاهد (محلول پاشی با آب) و 2 و 4 درصد) بود. دو مرحله محلولپاشی کامل درختان زیتون با کائولین، در اواسط تیر و مرداد (با توجه به هوای گرم و خشک در این مدت و نیز تجمع روغن در زیتون همزمان با این دوره)، انجام گرفت. یاداشتبرداری صفات زایشی شامل عملکرد میوه و روغن، وزن میوه، ابعاد میوه، وزن تر و خشک گوشت، درصد ماده خشک و درصد رطوبت میوه، وزن تر و خشک هسته، ابعاد هسته، نسبت وزن تر و خشک گوشت به هسته و درصد روغن در ماده تر و خشک در تیمارهای مختلف ثبت گردید. نتایج نشان داد واکنش رقم های زیتون مورد مطالعه به محلولپاشی سطوح مختلف کائولین، متفاوت بود. بیشترین عملکرد میوه در هکتار و وزن میوه در رقم کنسروالیا و محلولپاشی4 درصد کائولین حاصل شد و کمترین عملکرد و وزن میوه در رقم روغنی مشاهده شد. در تمامی رقم های مورد مطالعه محلولپاشی کائولین باعث افزایش وزن میوه و عملکرد در هکتار شد. بنابراین با استفاده از محلولپاشی کائولین در دو مرحله رشدی میوه میتوان باعث بهبود خصوصیات پومولوژیکی و عملکردی در رقم های مختلف زیتون در مناطق گرم و نیمه گرم کشورگردید.
ابوذر هاشم پور؛ محمود عظیمی؛ سمانه اسدی صنم
چکیده
در این پژوهش صفات کمی و کیفی روغن سه ژنوتیپ امیدبخش زیتون (T2، T7 و T18) و دو رقم زرد و کرونیکی از کلکسیون زیتون ایستگاه تحقیقات زیتون طارم در استان زنجان طی دو سال (1397 و 1396) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد ژنوتیپ T18 با 96/70 و 58/69 درصد روغن در ماده خشک گوشت به ترتیب طی سالهای ۱۳96 و ۱۳97 دارای بیشترین میزان روغن در مقایسه با سایر رقم ها ...
بیشتر
در این پژوهش صفات کمی و کیفی روغن سه ژنوتیپ امیدبخش زیتون (T2، T7 و T18) و دو رقم زرد و کرونیکی از کلکسیون زیتون ایستگاه تحقیقات زیتون طارم در استان زنجان طی دو سال (1397 و 1396) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد ژنوتیپ T18 با 96/70 و 58/69 درصد روغن در ماده خشک گوشت به ترتیب طی سالهای ۱۳96 و ۱۳97 دارای بیشترین میزان روغن در مقایسه با سایر رقم ها و ژنوتیپها بود. همچنین ژنوتیپ T18 دارای بیشترین درصد اولئیک اسید و مجموع اسیدهای چرب اشباع نشده با یک پیوند دوگانه مضاعف بود. میزان اولئیک اسید این ژنوتیپ در سالهای ۱۳96 و ۱۳97 به ترتیب 3/80 و 8/79 درصد بود. علاوه بر این میزان پالمتیک اسید این ژنوتیب (5/9 و 3/10 درصد به ترتیب در سالهای ۱۳96 و ۱۳97) نیز در مقایسه با سایر رقم ها و ژنوتیپها در سطح پایینتری قرار داشت. ژنوتیپ T7 نیز لینولئیک اسید بالاتر (2/14 و 67/18 درصد به ترتیب در سالهای ۱۳96 و ۱۳97) و اولئیک اسید پایینتر (8/66 و 5/60 درصد به ترتیب در سالهای ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷) داشت. بر اساس تجزیه به مولفههای اصلی (چهار مولفه نخست)، مولفه اول بیشتر با صفات اثر مثبت روی کیفیت روغن زیتون همانند اولئیک اسید و اسیدهای چرب اشباع نشده و افزایش درصد روغن مرتبط بود. در مجموع با توجه به نتایج این آزمایش، ژنوتیپ T18 از نظر کمیت و کیفیت روغن برتر از سایر رقم ها و ژنوتیپ‌های مورد بررسی بود و می‌تواند در برنامه معرفی رقم قرار گیرد.
علوم میوه
طاهره رئیسی؛ ابوذر هاشم پور؛ مرتضی گلمحمدی
چکیده
بیماری جاروک لیموترش، که توسط Candidatus Phytoplasma aurantifolia ایجاد میشود، مهم‌ترین عامل محدودکننده تولید لیموترش در مناطق جنوبی ایران است. بنابراین تحقیق حاضر با هدف بررسی تغییرات برخی ویژگی‌های بیوشیمیایی در برگ نهالهای ریشه‌دار مکزیکن‌لایم آلوده‌شده با فیتوپلاسما و مکزیکن‌لایم سالم طی پیشرفت بیماری (330-90 روز) و امکان جداسازی نهالهای ...
بیشتر
بیماری جاروک لیموترش، که توسط Candidatus Phytoplasma aurantifolia ایجاد میشود، مهم‌ترین عامل محدودکننده تولید لیموترش در مناطق جنوبی ایران است. بنابراین تحقیق حاضر با هدف بررسی تغییرات برخی ویژگی‌های بیوشیمیایی در برگ نهالهای ریشه‌دار مکزیکن‌لایم آلوده‌شده با فیتوپلاسما و مکزیکن‌لایم سالم طی پیشرفت بیماری (330-90 روز) و امکان جداسازی نهالهای سالم و آلوده تحت شرایط گلخانهای پایهریزی شد. بدینمنظور، قلمههایی از نهال سالم مکزیکن‌لایم تهیه شد. پس از سه ماه، نیمی از قلمههای مکزیکن‌لایم با استفاده از پیوندک پوست از نهال آلوده به بیماریگر فیتوپلاسما آلوده شدند. در ادامه تعدادی برگ از هر یک از شش نهال سالم و شش نهال آلوده در بازههای زمانی 90، 150، 210، 270 و 330 روز پس از آلودگی نمونهبرداری شد و مقدار رنگدانهها، فنل کل، ظرفیت آنتیاکسیدان، کربوهیدرات محلول و نشاسته در این برگها اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که آلودگی با فیتوپلاسما منجر به کاهش چشمگیر رشد و نیز کاهش وزن ماده خشک بخش هوایی و ریشه نهالهای مکزیکن‌لایم شد. علاوه بر این، آلودگی غالباً منجر به کاهش مقدار رنگدانهها و افزایش معنیدار مقدار کربوهیدرات محلول و نشاسته شد. همچنین، آلودگی با فیتوپلاسما منجر به افزایش معنیدار فنل کل و ظرفیت آنتیاکسیدان در برگ گیاه میزبان شد. بهعلاوه، نتایج تجزیه به مؤلفه‌های اصلی نشان داد که براساس شاخصهای بیوشیمیایی اندازهگیریشده در برگ گیاهان سالم و آلوده طی پیشرفت بیماری، میتوان این گیاهان را از یکدیگر تفکیک نمود. بهطور کلی نتایج مطالعه حاضر بینشی جدید در مورد پاسخ مکزیکن‌لایم به بیمارگر فیتوپلاسما طی پیشرفت بیماری فراهم نموده و در نهایت مشخص شد که میتوان گیاهان سالم از آلوده را با بررسی روند تغییرات ترکیبات بیوشیمیایی جداسازی نمود.
