علوم میوه
حمید کوه نشین لیلی؛ حسن حاج نجاری؛ داوود بخشی
چکیده
به‌منظور بررسی برخی از مهمترین ویژگیهای 560 نتاج بارور تنی و ناتنی سیب در سال‌های 1393 و 1394، پژوهشی روی درختان 7-6 ساله مستقر در باغ دورگ (هیبرید) واقع در ایستگاه تحقیقات مشکین‌آباد کرج صورت پذیرفت. این نتاج دورگ زودرس و متوسط رس در سال‌های 1385 و 1386 از بین 7000 دانهال به‌دست‌آمده از 44 ترکیب تلاقی (1384-1383)، بر پایۀ نشانگرهای ریخت‌شناختی ...
بیشتر
به‌منظور بررسی برخی از مهمترین ویژگیهای 560 نتاج بارور تنی و ناتنی سیب در سال‌های 1393 و 1394، پژوهشی روی درختان 7-6 ساله مستقر در باغ دورگ (هیبرید) واقع در ایستگاه تحقیقات مشکین‌آباد کرج صورت پذیرفت. این نتاج دورگ زودرس و متوسط رس در سال‌های 1385 و 1386 از بین 7000 دانهال به‌دست‌آمده از 44 ترکیب تلاقی (1384-1383)، بر پایۀ نشانگرهای ریخت‌شناختی (مرفولوژیک) گزینش شده بود. بررسی سطوح همبستگی صفات پدیدشناختی (فنولوژیک)، رشدی، زایشی و عملکردی در این پژوهش نشان داد، بین صفت زمان رسیدن و صفت‌های تغییر رنگ میوه و میزان ریزش میوه همبستگی مستقیم به ترتیب در سطح 01/0 و 05/0 وجود داشت. ضریب همبستگی سادۀ پیرسون بین ارتفاع درخت و توان رشد همبستگی مثبت در سطح 01/0 نشان داد، این نشان‌دهندۀ دقت در داده‌برداری صفت ارتفاع درخت به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های توان رشد است. صفت عملکرد در درخت با دو صفت طول دورۀ گلدهی و نیز ارتفاع درخت به‌عنوان مؤلفۀ توان رشد همبستگی منفی نشان داد و به همین ترتیب بین توان رشد و تراکم گلدهی رابطۀ معکوس وجود داشت. عملکرد در درخت ارتباط معنی‌داری با درصد ریزش میوه نشان داد، ولی با ارتفاع درخت به‌عنوان مؤلفۀ توان رشد نداشت. نتایج بررسی میزان وراثتپذیری برخی از صفات مهم نشان داد، بالاترین میزان وراثتپذیری عمومی مربوط به صفت عملکرد با 10/64 درصد و کمترین میزان وراثتپذیری عمومی با 75/5 درصد مربوط به صفت طول دورۀ گلدهی بود، همچنین وراثتپذیری زمان رسیدن میوه (زودرسی) 15/41 درصد ارزیابی شد. صفات کمی و کیفی میوۀ برخی نتاج بررسی شد و درنهایت دستهبندی و تجزیۀ خوشهای 31 نژادگان (ژنوتیپ) دورگ سیب بر پایۀ صفات مورد بررسی در سه گروه قرار گرفتند.
حسین میغانی؛ محمود قاسم‌نژاد؛ داود بخشی
چکیده
رنگ پوست و بذر پوشینة (آریل) انار (بخش خوراکی) از شاخص‌هایی است که کیفیت میوه و انتخاب مصرف‌کننده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این پژوهش تأثیر سه نوع پوشش (کیتوزان 1 و 2 درصد، واکس ژداسول و واکس بریتکس) بر شاخص‌های رنگ آریل و آنتوسیانین‌های موجود در آب انار رقم ملس ساوه در دورة 120 روز انبارداری در دمای 5/4 درجۀ سلسیوس بررسی شد. شاخص‌های ...
بیشتر
رنگ پوست و بذر پوشینة (آریل) انار (بخش خوراکی) از شاخص‌هایی است که کیفیت میوه و انتخاب مصرف‌کننده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این پژوهش تأثیر سه نوع پوشش (کیتوزان 1 و 2 درصد، واکس ژداسول و واکس بریتکس) بر شاخص‌های رنگ آریل و آنتوسیانین‌های موجود در آب انار رقم ملس ساوه در دورة 120 روز انبارداری در دمای 5/4 درجۀ سلسیوس بررسی شد. شاخص‌های یادشده پیش از تیمار، در 40، 80 و 120 روز پس از آغاز انبارداری نیز اندازه‌گیری شدند. نتایج وجود مشتقات مونو و دی‌گلوکوزیدی دلفینیدین، سیانیدین و پلارگونیدین را در هنگام برداشت میوه نشان داد. بنابراین نتایج، نوع آنتوسیانین تحت تأثیر نوع تیمار و زمان انبارداری قرار نگرفت. همچنین در چهل روز نخست انبارداری شاخص روشنایی (L*) و خلوص رنگ (کروما) کاهش یافت، درحالی‌که شاخص زاویۀ هیو و آنتوسیانین کل در این مدت افزایش یافت که نشان‌دهندۀ ادامۀ ساخت (سنتز) آنتوسیانین در فرآیند دوران پس از برداشت میوه است. پس از آن تا پایان دورۀ انبارداری به‌تدریج شاخص L* و خلوص رنگ افزایش و زاویۀ هیو و میزان آنتوسیانین کل کاهش یافت، به‌طوری‌که میزان کاهش در میوه‌های تیمارشده کمتر از شاهد بود. نتایج نشان داد آنتوسیانین‌های دی‌گلوکوزیدی پایدارتر از انواع مونو‌گلوکوزیدی است. بنا بر نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش در مقایسه بین پوشش‌های مورد استفاده، تیمار واکس ژداسول و کیتوزان 2 درصد در حفظ شاخص‌های رنگ بذر پوشینه و میزان آنتوسیانین میوۀ انار مؤثرتر بودند.
حسین میغانی؛ محمود قاسم نژاد؛ داود بخشی
چکیده
آفتاب‌سوختگی عارضه‌ای فیزیولوژیکی است که با کاهش کیفیت میوة انار، سالانه آسیب و زیان زیادی به باغداران وارد می‌کند. در این پژوهش، تأثیر کائولین بر حفظ کیفیت و کاهش آفتاب‌سوختگی میوة انار رقم ملس ترش ساوه بررسی شد. درختان انار طی فصل رشد در سه مرحله به ترتیب 45، 75 و 105 روز پس از تشکیل میوه با چهار سطح کائولین فرآوری شده (0، 5/2، 5 و 10 درصد) ...
بیشتر
آفتاب‌سوختگی عارضه‌ای فیزیولوژیکی است که با کاهش کیفیت میوة انار، سالانه آسیب و زیان زیادی به باغداران وارد می‌کند. در این پژوهش، تأثیر کائولین بر حفظ کیفیت و کاهش آفتاب‌سوختگی میوة انار رقم ملس ترش ساوه بررسی شد. درختان انار طی فصل رشد در سه مرحله به ترتیب 45، 75 و 105 روز پس از تشکیل میوه با چهار سطح کائولین فرآوری شده (0، 5/2، 5 و 10 درصد) محلول‌پاشی شدند. نتایج نشان داد که کائولین به‌طور معنی‌داری آفتاب‌سوختگی میوه را کاهش داد. میزان مواد جامد محلول (TSS)، فلاونوئید کل و آنتوسیانین کل و میزان فعالیت آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز و کاتالاز در میوه‌های تیمارشده کمتر از شاهد بود. همچنین میزان سیانیدین 3- گلوکوزید، سیانیدین 3و5- دی‌گلوکوزید، دلفینیدین 3و5- دی‌گلوکوزید و پلارگونیدین 3و5- دی‌گلوکوزید در میوه‌های تیمارشده با کائولین به‌طور معنی‌داری در مقایسه با شاهد کاهش یافت. در مقابل، میزان فنل کل میوه افزایش یافت، اما تغییر معنی‌داری در ظرفیت پاداکسندگی (آنتی‌اکسیدانی) کل و میزان TA، pH، TSS/TA و دلفینیدین 3-گلوکوزید و پلارگونیدین 3-گلوکوزید آب انار مشاهده نشد. در کل، سه بار محلول‌پاشی درختان انار با غلظت 5 درصد کائولین با فاصلة سی روز برای جلوگیری از آسیب و زیان آفتاب‌سوختگی میوة انار توصیه می‌شود.
علی مومن پور؛ علی ایمانی؛ داود بخشی؛ حامد رضایی
چکیده
ترکیب پایه و پیوندک، خصوصیات رشدی و غلظت عناصر غذایی برگ و ریشۀ بادام را در شرایط شوری، تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. در این پژوهش، آثار شوری آب بر خصوصیات رشدی و غلظت عناصر غذایی برگ و ریشۀ تعدادی از ژنوتیپها و ارقام بادام بررسی شد. ژنوتیپهای مطالعه‌شده شامل مامایی، نانپاریل، A200 و 1-25 پیوند‌شده روی پایۀ GF677 و پایۀ GF677 (پیوند‌نشده) ...
بیشتر
ترکیب پایه و پیوندک، خصوصیات رشدی و غلظت عناصر غذایی برگ و ریشۀ بادام را در شرایط شوری، تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. در این پژوهش، آثار شوری آب بر خصوصیات رشدی و غلظت عناصر غذایی برگ و ریشۀ تعدادی از ژنوتیپها و ارقام بادام بررسی شد. ژنوتیپهای مطالعه‌شده شامل مامایی، نانپاریل، A200 و 1-25 پیوند‌شده روی پایۀ GF677 و پایۀ GF677 (پیوند‌نشده) و شوری آب آبیاری شامل 0، 2/1، 4/2، 6/3 و 8/4 گرم در لیتر نمک بودند. نتایج نشان داد با افزایش شدت شوری، قطر پیوندک، ارتفاع پیوندک، تعداد برگ تولیدی و درصد برگهای سبز کاهش یافت و در مقابل، درصد برگهای نکروزه و ریزش‌یافته افزایش یافت. همچنین در تمامی ژنوتیپهای مطالعه‌شده، بیشترین مقدار کلر و سدیم، نسبت سدیم به پتاسیم، سدیم به کلسیم، سدیم به منیزیم، سدیم به فسفر و کمترین مقدار کلسیم، منیزیم، فسفر و مس در برگ و ریشه و کمترین غلظت آهن در ریشه، در شوری 8/9 دسی‌زیمنس بر متر، مشاهده شد. ژنوتیپ 1-25 در تمامی سطوح شوری، دارای کمترین مقدار کلر و سدیم، کمترین نسبتهای سدیم به پتاسیم، سدیم به کلسیم، سدیم به منیزیم و سدیم به فسفر بود. این ژنوتیپ، توانست در شوری 3/7 دسی‌زیمنس بر متر، از طریق افزایش پتاسیم (19/1 درصد)، مس (56/9 قسمت در میلیون)، آهن (48/27 قسمت در میلیون) و روی (80/66 قسمت در میلیون)، به مقدار بیشتری از سایر ژنوتیپهای مطالعه‌شده، با آثار مخرب سدیم مقابله کند. در‌مجموع ژنوتیپ 1-25 و رقم مامایی به‌ترتیب، متحملترین ژنوتیپ و حساسترین رقم به شوری تشخیص داده شدند.
