جواد فتاحی مقدم؛ محمدفاضل حلاجی ثانی؛ مازیار فقیه نصیری؛ حسین طاهری
چکیده
نرم شدن بافت و به دنبال آن شیوع پوسیدگی خاکستری، مهم‌ترین عامل محدود کننده عمر انباری میوه کیوی است. در این پژوهش اثر غوطه‌وری میوه در غلظت‌های مختلف کلریدکلسیم (0، 1، 2، 4 و 8 درصد) و به مدت 2، 4 و 8 دقیقه در بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی و افزایش عمر انبارداری میوه‌ی کیوی مورد بررسی قرار گرفت. پس از تیماردهی، میوه‌ها در دمای 5/0 درجه ...
بیشتر
نرم شدن بافت و به دنبال آن شیوع پوسیدگی خاکستری، مهم‌ترین عامل محدود کننده عمر انباری میوه کیوی است. در این پژوهش اثر غوطه‌وری میوه در غلظت‌های مختلف کلریدکلسیم (0، 1، 2، 4 و 8 درصد) و به مدت 2، 4 و 8 دقیقه در بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی و افزایش عمر انبارداری میوه‌ی کیوی مورد بررسی قرار گرفت. پس از تیماردهی، میوه‌ها در دمای 5/0 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 90-85 درصد به مدت 18 هفته انبار شدند. خصوصیاتی چون میزان کاهش وزن، سفتی بافت میوه، TSS، TA، TSS/TA، pH عصاره، اسیدآسکوربیک و شاخص L* سطح پوست و گوشت میوه، شاخص a* گوشت میوه با فاصله‌ی 6 هفته یکبار و به مدت 18 هفته انبارداری اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که میوه‌های غوطه‌ور شده به مدت 4 و 8 دقیقه در محلول کلریدکلسیم با غلظت 4 و 8 درصد بیشترین سفتی (4/3 کیلوگرم) را داشتند. هم‌چنین میزان کاهش وزن در شاهد نسبت به کلیه تیمارهای کلریدکلسیم حداکثر (3/0 کیلوگرم) بود. کلریدکلسیم با جلوگیری از افزایش TSS باعث کاهش نسبت TSS/TA شد. شاخص L* با سفتی میوه رابطه مثبتی داشت، بطوری که تیمارهای 2، 4 و 8 درصد کلریدکلسیم ، از میزان درخشندگی بیشتری (متوسط 47) برخوردار بودند. اسیدآسکوربیک در طول دوره انبارمانی افزایش یافت و بالاترین میزان آن در شاهد مشاهده شد. مقادیر pH و TA روند نسبتاً ثابتی در طول انبارداری داشتند. در نهایت، کلریدکلسیم با جلوگیری از افزایش TSS و حفظ سفتی میوه سبب افزایش عمر انباری و کیفیت میوه کیوی شد.
مصطفی عشور نژاد؛ محمود قاسم نژاد؛ سیروس آقاجانزاده؛ داود بخشی؛ جواد فتاحی مقدم
دوره 42، شماره 4 ، اسفند 1390، ، صفحه 413-422
چکیده
در این پژوهش، اثر تیمارهای ارگانیک، تلفیقی و متداول بر کیفیت میوه کیوی رقم ‘هایوارد’ در زمان برداشت بررسی شد. صفاتی مانند اندازه میوه، سفتی بافت، مواد جامد محلول (TSS)، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، کلروفیل کل، کارتنوئید کل، ویتامین C، فنل کل، ترکیبات فلاونوئیدی (کاتچین، کوئرستین 3- گالاکتوزاید، کوئرستین کل و کلروژنیک اسید) و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی ...
بیشتر
در این پژوهش، اثر تیمارهای ارگانیک، تلفیقی و متداول بر کیفیت میوه کیوی رقم ‘هایوارد’ در زمان برداشت بررسی شد. صفاتی مانند اندازه میوه، سفتی بافت، مواد جامد محلول (TSS)، اسیدیته قابل تیتراسیون (TA)، کلروفیل کل، کارتنوئید کل، ویتامین C، فنل کل، ترکیبات فلاونوئیدی (کاتچین، کوئرستین 3- گالاکتوزاید، کوئرستین کل و کلروژنیک اسید) و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی میوه‌ها در دو سال اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که کارتنوئید کل، TA و TSS/TA میوه‌های کیوی ارگانیگ در مقایسه با میوه‌های متداول یا تلفیقی اختلاف معنی‌داری نداشتند، اما سفتی بافت میوه، TSS، ویتامین C، کلروفیل کل، فنل کل، نوع فلاونوئیدها مثل کوئرستین 3- گالاکتوزاید، کاتچین و کلروژنیک اسید و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی بالاتری داشتند. میزان TSS و اندازه میوه‌ها در روش کشت متداول و تلفیقی به طور معنی‌داری بالاتر از ارگانیک بوده است، در حالی‌که اندازه میوه در تیمار ارگانیک اندکی کوچکتر و گرد شده بود. همبستگی منفی و معنی‌داری بین سفتی بافت و TSS میوه وجود داشت، اما سفتی بافت با فلاونوئید کل، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و کلروفیل کل همبستگی مثبت و معنی‌داری نشان دادند. در مجموع، نتایج نشان داد که ارزش غذایی و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی میوه‌ها در روش کشاورزی ارگانیک می‌تواند بالاتر باشد.
مرتضی سلیمانی اقدم؛ یونس مستوفی؛ علیرضا مطلبی آذر؛ جواد فتاحی مقدم؛ محمود قاسم نژاد
دوره 40، شماره 1 ، خرداد 1388
چکیده
برای بررسی اثر بخار متیل سالیسیلات(MeSA) بر روی خصوصیات کیفی کیوی فروت رقم هایوارد، از پنج غلظت متیل سالیسیلات (0، 8، 16، 24و 32 میکرولیتر به ازای هر لیتر فضای ظرف) و پنج ماه طول دوره انبارمانی میوه به صورت کرت‌های خردشده در زمان بر پایه طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار استفاده شد. این تحقیق در موسسه تحقیقات مرکبات کشور واقع در رامسر در سال 86-85 ...
بیشتر
برای بررسی اثر بخار متیل سالیسیلات(MeSA) بر روی خصوصیات کیفی کیوی فروت رقم هایوارد، از پنج غلظت متیل سالیسیلات (0، 8، 16، 24و 32 میکرولیتر به ازای هر لیتر فضای ظرف) و پنج ماه طول دوره انبارمانی میوه به صورت کرت‌های خردشده در زمان بر پایه طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار استفاده شد. این تحقیق در موسسه تحقیقات مرکبات کشور واقع در رامسر در سال 86-85 اجرا شد. در این تحقیق صفاتی نظیر درصد مواد جامد محلول(TSS)، اسیدیته قابل تیتراسیون(TA)، ویتامین ث، pH عصاره میوه، سفتی گوشت میوه، فعالیت آنزیم آنتی‌اکسیدان آسکوربات پراکسیداز (APX) و اتیلن تولید شده توسط میوه‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که غلظت 32 میکرولیتر بخار متیل سالیسیلات بیشترین تاثیر را در به تاخیر انداختن فرایند رسیدگی پس از برداشت میوه‌ها داشت به طوریکه سفتی گوشت و ویتامین ث میوه‌های تیمار شده با 32 میکرولیتر بر لیتر متیل سالیسیلات نسبت به میوه‌های تیمار شاهد دارای روند کاهشی کندتری بودند. استفاده از این ماده باعث شد که TSS، تولید اتیلن و فعالیت آنزیم آنتی‌اکسیدان APX از روند افزایشی کندتری در طول دوره انبارمانی میوه‌ها برخوردار شوند. TA میوه‌ها درطول دوره انبارمانی کاهش یافت ولی متیل سالیسیلات تاثیر معنی‌داری بر این صفت نداشت. بیشترین تاثیر متیل سالیسیلات در به تاخیر انداختن روند کاهشی pH عصاره میوه در غلظت 24 میکرولیتر بر لیتر مشاهده شد. بنابراین در این تحقیق کاربرد متیل‌سالسیلات با غلظت 32 میکرولیتر بر لیتر بیشترین تاثیر را در افزایش عمر انبارمانی کیوی فروت داشته است.
