حامد اکبری؛ حسن حاج نجاری
چکیده
بررسی‌های فنوتیپی و عملکردی 93 رقم و نژادگان سیب پس از وقوع تنش خشکی شدید منجر به شناسایی 14 رقم تجاری و دو نژادگان گردید که از توانایی حفظ محصول تا زمان رسیدن برخوردار بودند. مطالعات تکمیلی پساتنش با ارزیابی 14 مولفه مرفولوژیک و ویژگی‌های رشدی مانند ارتفاع درخت، سطح سایه‌گستر، محیط تنه و شدت تظاهر صفات عادت رشد با هدف شناسایی سازوکارهای ...
بیشتر
بررسی‌های فنوتیپی و عملکردی 93 رقم و نژادگان سیب پس از وقوع تنش خشکی شدید منجر به شناسایی 14 رقم تجاری و دو نژادگان گردید که از توانایی حفظ محصول تا زمان رسیدن برخوردار بودند. مطالعات تکمیلی پساتنش با ارزیابی 14 مولفه مرفولوژیک و ویژگی‌های رشدی مانند ارتفاع درخت، سطح سایه‌گستر، محیط تنه و شدت تظاهر صفات عادت رشد با هدف شناسایی سازوکارهای دفاعی ثابت تکوینی انجام شد. میزان پرولین و کربوهیدرات محلول کل نمونه‌های برگی ارقام و دو نژادگان متحمل در مقایسه با دو شاهد حساس 'گلدن دلیشز' و 'عسلی' مورد اندازه-گیری قرار گرفت. بین کاهش سطح کل فتوسنتز کننده و تحمل به خشکی همبستگی مثبتی وجود داشت. قدرت رشد در 12 رقم و نژادگان کم، 2 رقم متوسط و تنها 2 رقم در سطح بالا بود. در ارقام و نژادگان‌های متحمل ارتفاع، سطح سایه گستر، محیط تنه، سطح پهنک، طول و عرض برگ کمتر و طول میانگره کوتاه‌تر بود و شاخه‌های یک‌ساله دارای طول و قطر دمبرگ، ضخامت شاخه، کرک سطح پایینی پهنک و کرک نیمه انتهایی شاخه بیشتر بود. ارقام متحمل با میانگین طول میانگره 91/9 میلی‌متر رشد کمتری نسبت به ارقام حساس با 31/19 میلی‌متر داشتند. میزان پرولین و کلروفیل کل نمونه‌های برگی در ارقام متحمل با 55/1میلی‌گرم در لیتر و 48/27 بیشتر از ارقام حساس با 35/1 میلی گرم در لیتر و 56/22 بود. میزان کربوهیدرات محلول کل برگ در ارقام حساس با 57/162 میلی گرم در لیتر نسبت به ارقام مقاوم با 7/125 میلی گرم در لیتر بیشتر بود.
حمیدرضا طحانیان؛ علی عبادی؛ مریم شهبازی؛ حسین لسانی
چکیده
شوری به‌عنوان یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی، تولید بسیاری از محصولات کشاورزی و باغی را با مخاطره روبرو کرده است. آیندۀ تولید انگور (Vitis vinifera L.) به‌عنوان یکی از مهم‌ترین محصولات اقتصادی بخش باغبانی درگرو اصلاح و استفاده از پایه‌های مقاوم بهشوری است. هدف از این پژوهش بررسی تحمل شوری و چگونگی توزیع یون‌های مرتبط با تنش شوری در شش ...
بیشتر
شوری به‌عنوان یکی از مهم‌ترین تنش‌های محیطی، تولید بسیاری از محصولات کشاورزی و باغی را با مخاطره روبرو کرده است. آیندۀ تولید انگور (Vitis vinifera L.) به‌عنوان یکی از مهم‌ترین محصولات اقتصادی بخش باغبانی درگرو اصلاح و استفاده از پایه‌های مقاوم بهشوری است. هدف از این پژوهش بررسی تحمل شوری و چگونگی توزیع یون‌های مرتبط با تنش شوری در شش رقم و ژنوتیپ انگور از گونۀ Vitis vinifera شامل شاهرودی (سرخ فخری)، سفید فخری، سبز انگور، دیوانة‌کاشمر، SH068 و G-T01در شرایط گلخانه‌ای بود. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایۀ کاملاً تصادفی تصادفی با دو عامل رقم و شوری و در سه تکرار انجام شد. گیاهان با سطوح مختلف شوری شامل کمتر از 2 (9/1-8/1)، 4و6 دسی زیمنس بر متر به مدت چهل روز تیمار شدند. نتایج آزمایش نشان داد با افزایش میزان کلرید سدیم تجمع یون‌های سدیم و کلر در اندام‌های مختلف همۀ ژنوتیپ‌ها، به‌صورت معنی‌داری (05/0P<) افزایش و یون پتاسیم در شاخساره افزایش و در ریشه کاهش داشت. ژنوتیپ G-T01 کمترین میزان تجمع کلر (به ترتیب 87/0درصد و 84/1درصد وزن خشک برگ و شاخساره) را نشان داد. درمجموع به نظر می‌رسد ژنوتیپ GT01 و رقم شاهرودی به ترتیب از بیشترین و کمترین توانایی در کاهش عوارض ناشی از مسمومیت کلر را داشتند. نتایج این تحقیق وجود اختلاف در واکنش به تنش شوری در بین ژنوتیپهای بومی انگور گونۀ وینیفرا را تأیید می‌کند.
علوم میوه
حامد دولتی بانه
چکیده
انتخاب انگورهای متحمل به شوری به‌عنوان پایه یا رقم و یافتن شاخصهایی برای غربال ژنوتیپهای متحمل، بسیار اهمیت دارد. به این منظور تأثیر چند غلظت کلرید سدیم (0، 50، 100 و 150 میلی‌مولار) روی طول ریشه، وزن خشک‌ریشه و ساقه، شدت آسیب‌‌های شوری، پرولین، قندهای محلول، محتوای آب نسبی، میزان سدیم، کلر، پتاسیم و نیترات برگ رقم‌های رشه، ریش‌بابا، ...
بیشتر
انتخاب انگورهای متحمل به شوری به‌عنوان پایه یا رقم و یافتن شاخصهایی برای غربال ژنوتیپهای متحمل، بسیار اهمیت دارد. به این منظور تأثیر چند غلظت کلرید سدیم (0، 50، 100 و 150 میلی‌مولار) روی طول ریشه، وزن خشک‌ریشه و ساقه، شدت آسیب‌‌های شوری، پرولین، قندهای محلول، محتوای آب نسبی، میزان سدیم، کلر، پتاسیم و نیترات برگ رقم‌های رشه، ریش‌بابا، ات اوزوم، سایانی و دو دورگۀ بین‌گونه‌ای در قالب آزمایش فاکتوریل با پایۀ بلوک کامل تصادفی در سه تکرار درون گلدان در شرایط هوای آزاد بررسی شد. میزان رشد، وزن خشک‌ریشه و ساقه و RWC با افزایش شوری، کاهش یافتند. شوری در چند رقم باعث افزایش میزان پرولین و قندهای محلول شد، کمترین تجمع سدیم و کلر در برگهای دورگ H6 و رقم‌های سایانی و رشه دیده شد. در غلظتهای بالای شوری پتاسیم و نیترات برگ کاهش یافت. کمترین آسیب‌‌های شوری در دورگها و رقم رشه مشاهده شد. در غلظت 150 میلی‌مولار تنها H6 تحمل مناسبی را نشان داد. بر پایۀ میزان تجمع سدیم و کلر برگ و آسیب‌‌های وارده به شاخه و برگ و میزان رشد در بین رقمها، رشه و در بین دورگها، H6 تحمل نسبی به شوری نشان دادند.
