سارا خالقی گزیک؛ وحید رضا صفاری؛ شهرزاد دانشور
چکیده
به تا‌‌ز‌گی ا‌ستفا‌‌د‌ه از بیوچار و هیدروچار به د‌‌لیل پتا‌نسیل بهبو‌‌د حا‌صلخیز‌‌‌ی خاک، غیر‌‌متحرک کر‌د‌ن آ‌لو‌د‌گی‌‌ها و همچنین یک ر‌و‌ش منا‌سب برای ذ‌خیر‌ه و تر‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سیب کر‌بن ...
بیشتر
به تا‌‌ز‌گی ا‌ستفا‌‌د‌ه از بیوچار و هیدروچار به د‌‌لیل پتا‌نسیل بهبو‌‌د حا‌صلخیز‌‌‌ی خاک، غیر‌‌متحرک کر‌د‌ن آ‌لو‌د‌گی‌‌ها و همچنین یک ر‌و‌ش منا‌سب برای ذ‌خیر‌ه و تر‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌سیب کر‌بن مو‌ر‌د تو‌جه قر‌ا‌ر گر‌فته ا‌ست. در این پژوهش تأثیر منابع اصلاح کننده خاک با پنج سطح (بیوچار ۱ و ۲ درصد وزنی، هیدروچار ۱ و ۲ درصد وزنی و بدون ماده اصلاحی) و اسید سالیسیلیک با سه سطح (صفر، ۲۰۰ و ۴۰۰ میلی‌گرم بر لیتر) بر گیاه همیشه بهار بررسی گردید. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج نشان داد بیوچار و هیدروچار ۲ درصد وزنی سبب افزایش ۳۹ و ۳۶ درصدی طول عمر گل و کاهش ۲۲ و ۲۱ درصدی نشت یونی و ۳۶ و ۲۹ درصدی مالون دیآلدهید نسبت به تیمار شاهد گردید. غلظت ۲۰۰ میلی‌گرم بر لیتر اسید سالیسیلیک نیز سبب افزایش ۲۱ درصدی طول عمر گل و کاهش ۱۹ درصدی میزان نشت یونی و مالون دیآلدهید نسبت به تیمار شاهد شد. همچنین بیشترین درصد وزن خشک اندام هوایی، وزن خشک ریشه، کلروفیل کل، فعالیت آنزیم پراکسیداز و آنزیم آسکوربا‌ت پراکسیداز با کاربرد بیوچار یا هیدروچار ۲ درصد وزنی و اسید سالیسیلیک ۲۰۰ میلی‌گرم بر لیتر حاصل گردید. این نتایج حاکی از نقش مثبت مواد اصلاح کننده خاک بود.
فاطمه بنی اسدی؛ مسعود ارغوانی؛ وحیدرضا صفاری؛ مهدی منصوری
چکیده
به منظور مطالعه اثر سدیم نیتروپروساید (SNP) به عنوان آزادکننده نیتریک اکسید (NO) بر برخی صفات مرفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه تاج خروس تحت تنش کادمیم، پژوهش حاضر به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار (گلدان حاوی خاک لومی شنی) در بهار و تابستان سال 1396در گلخانه با متوسط دمایی 30-25 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی60 درصد با ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثر سدیم نیتروپروساید (SNP) به عنوان آزادکننده نیتریک اکسید (NO) بر برخی صفات مرفوفیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه تاج خروس تحت تنش کادمیم، پژوهش حاضر به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار (گلدان حاوی خاک لومی شنی) در بهار و تابستان سال 1396در گلخانه با متوسط دمایی 30-25 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی60 درصد با طول روز متوسط 14 ساعت انجام شد. فاکتور اول شامل کاربرد خاکی کادمیم از منبع نیترات کادمیم در دو سطح (30 و 60 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک) و عدم کاربرد کادمیم و فاکتور دوم شامل محلول پاشی برگی SNP در سه سطح (صفر، 100 و 200 میکرومولار) بود. نتایج نشان داد با افزایش غلظت کادمیم فعالیت آنزیم های آنتی‌اکسیدانی و مقادیر پراکسیدهیدروژن، مالون‌دی‌آلدئید و کادمیم ریشه و شاخساره افزایش یافت، ولی میزان کلروفیل‌کل و وزن‌خشک ریشه و شاخساره کاهش یافت. از طرف دیگر کاربرد 100 میکرومولارSNP در بالاترین سطح کادمیم نسبت به عدم مصرف آن، به طور موثری به ترتیب موجب افزایش وزن‌خشک‌ریشه (4/2 برابر)، کادمیم ریشه ( 51 درصد)، کلروفیل‌کل (50 درصد) ، پرولین (74 درصد) و همچنین موجب کاهش مقدار پراکسیدهیدروژن (28 درصد) و مالون‌دی‌آلدئید (41 درصد) گردید. به نظر می‌رسد کاربرد این ماده جدا بر انباشت بیشتر کادمیم در ریشه و جلوگیری از انتقال آن به اندام هوایی، با کاهش صدمات اکسیداتیو می‌تواند تا حدی مقاومت این گیاه را برای رشد در خاک های آلوده به کادمیم افزایش دهد.
