فاطمه بخشی پور؛ حسن مومیوند؛ ابراهیم صداقتی؛ عبداله احتشام نیا
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بیوچار و قارچ‌های میکوریزا بر رشد، زی‌توده‌ی گیاهی و برخی عناصر غذایی دو واریته جعفری بود. آزﻣﺎیش ﺑﻪصورت فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﻛﺎملاً ﺗﺼﺎدﻓﻲ با سه تکرار انجام شد. واریتههای جعفری در دو سطح (کریسپوم و نئاپولیتانوم) به‌عنوان فاکتور اول، بیوچار در سه سطح (صفر، سه و شش درصد وزنی خاک) به‌عنوان ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بیوچار و قارچ‌های میکوریزا بر رشد، زی‌توده‌ی گیاهی و برخی عناصر غذایی دو واریته جعفری بود. آزﻣﺎیش ﺑﻪصورت فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﻛﺎملاً ﺗﺼﺎدﻓﻲ با سه تکرار انجام شد. واریتههای جعفری در دو سطح (کریسپوم و نئاپولیتانوم) به‌عنوان فاکتور اول، بیوچار در سه سطح (صفر، سه و شش درصد وزنی خاک) به‌عنوان فاکتور دوم و قارچ‌های میکوریزا (میکوریزا و عدم میکوریزا) به‌عنوان فاکتور سوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی (به ترتیب با 180/291 و 8783/64 گرم) مربوط به واریته کریسپوم و کاربرد میکوریزا با بیوچار سه درصد بود. بیشترین وزن تر و خشک ریشه (به ترتیب با 74/70 و 68/18 گرم) و بیشترین میزان کلونیزاسیون (96 درصد) در واریته نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزا به همراه کاربرد بیوچار سه درصد مشاهده شد. بیشترین غلظت سدیم، پتاسیم، نیتروژن و مس در تیمار بیوچار شش درصد بهدست آمد. تیمار میکوریزا نیز باعث افزایش غلظت منیزیم، آهن، مس و کلسیم در هر دو واریته نئاپولیتانوم و کریسپوم گردید. بیشترین غلظت عنصر فسفر (67/8918 پیپیام) مربوط به واریته نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزا و بیوچار شش درصد و بیشترین غلظت عنصر منگنز (7296/50 پیپیام) در واریته کریسپوم با کاربرد میکوریزا و بیوچار شش درصد بهدست آمد. در مجموع در این مطالعه کاربرد بیوچار منجر به کلونیزاسیون بهتر ریشه‌ی جعفری با قارچ میکوریزا گردید. بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری کرد که استفاده توأم بیوچار و قارچ‌های میکوریزا شرایط بهتری را جهت دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار و افزایش رشد وزی‌توده‌ی گیاه جعفری فراهم می‌آورد.
خاطره شیرین زاده؛ ابراهیم صداقتی؛ علی اکبر محمدی میرک؛ حمید رضا کریمی
چکیده
یکی از مشکلات مهم در مورد تولید تجاری گیاهان ریز‌ازدیادی، بقای کم و رشد ضعیف بعد از مرحله انتقال می‌باشد. به‌منظور مطالعه تأثیر همزیستی قارچ‌های میکوریز بر استقرار، بقا، جنبه‌های مختلف رشد و همچنین میزان جذب عناصر غذایی نهال‌های گلابی حاصل از ریز‌ازدیادی پایه پیرودوارف در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح ...
بیشتر
یکی از مشکلات مهم در مورد تولید تجاری گیاهان ریز‌ازدیادی، بقای کم و رشد ضعیف بعد از مرحله انتقال می‌باشد. به‌منظور مطالعه تأثیر همزیستی قارچ‌های میکوریز بر استقرار، بقا، جنبه‌های مختلف رشد و همچنین میزان جذب عناصر غذایی نهال‌های گلابی حاصل از ریز‌ازدیادی پایه پیرودوارف در شرایط تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو فاکتور شامل میکوریز در دو سطح (با میکوریز و بدون میکوریز) و تنش خشکی در سه سطح (دور آبیاری سه، پنج و هفت روز یک بار) در سه تکرار در شرایط گلخانه‌ای اجرا شد. دو ماه پس از اعمال تنش خشکی، گیاهان برداشت شدند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد همزیستی میکوریزی موجب افزایش معنی‌دار شاخص‌های رویشی در تمامی سطوح تنش خشکی شد. به‌طوری که سطح برگ کل، ارتفاع ساقه، وزن تر کل برگ و وزن خشک ریشه نهال‌های میکوریزایی در مقایسه با شاهد به‌ترتیب 6/3، 3/1، 1/3 و 9/1 برابر افزایش نشان دادند. همچنین میزان عناصر فسفر، منگنز، مس، روی و پتاسیم اندام‌های هوایی و ریشه در تیمار‌های میکوریزایی نسبت به تیمار‌های شاهد (بدون میکوریز) افزایش معنی‌داری داشتند. در مجموع نتایج این پژوهش نشان داد نهال‌های گلابی حاصل از کشت بافت مایه‌زنی شده با قارچ‌های میکوریز آربوسکولار علاوه بر سازگاری و رشد بهتر، محتوی بالاتر عناصر غذایی، تحمل بیشتری به تنش خشکی داشتند.
