محمدرضا حاج سید هادی؛ محمد تقی درزی
چکیده
به منظور مطالعه اثر ورمی‌کمپوست و کود زیستی نیتروژن بر میزان اسانس و کیفیت آن در گیاه دارویی مرزه تابستانه (Satureja hortensis L.)، آزمایشی در منطقه فیروزکوه در سال 1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. عامل اول کود زیستی نیتروژن در سه سطح (عدم تلقیح، تلقیح بذر با نیتروکسین و تلقیح بذر با سوپرنیتروپلاس) ...
بیشتر
به منظور مطالعه اثر ورمی‌کمپوست و کود زیستی نیتروژن بر میزان اسانس و کیفیت آن در گیاه دارویی مرزه تابستانه (Satureja hortensis L.)، آزمایشی در منطقه فیروزکوه در سال 1394 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. عامل اول کود زیستی نیتروژن در سه سطح (عدم تلقیح، تلقیح بذر با نیتروکسین و تلقیح بذر با سوپرنیتروپلاس) وعامل دوم ورمی‌کمپوست در چهار سطح (صفر، 5، 10 و 15 تن در هکتار) بود. نتایج نشان داد بیشترین میزان اسانس و آلفاترپینن به ترتیب با کاربرد 10 و 15 تن در هکتار ورمی‌کمپوست و بیشترین پاراسیمن و گاماترپینن با مصرف 5 تن ورمی‌کمپوست در هکتار حاصل شد. سوپرنیتروپلاس تاثیر مثبتی بر میزان اسانس، آلفاترپینن و گاماترپینن داشت، در حالی که حداکثر میزان پاراسیمن با مصرف نیتروکسین حاصل گردید. بیشترین میزان کارواکرول با مصرف تلفیقی 10 تن ورمی‌کمپوست در هکتار و سوپرنیتروپلاس بدست آمد و بیشترین میزان آلفاتوژن در تیمار تلفیقی مصرف 5 تن ورمی‌کمپوست در هکتار و عدم مصرف کودزیستی نیتروژنه مشاهده شد. نتایج نشان داد ورمی‌کمپوست و کود زیستی نیتروژن می توانند در سیستم های تولید پایدار نقش موثری ایفاء نمایند.
علوم گیاهان دارویی
پرنیا عاشقی؛ محمد تقی درزی؛ محمدرضا حاج سید هادی
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر کودهای آلی و زیستی (بیولوژیک) بر عملکرد مادۀ خشک و کمیت و کیفیت اسانس ریحان سبز، آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام گرفت. عامل اول شامل سه سطح 0، 5 و 10 تن در هکتار ورمی کمپوست و عامل دوم شامل دو حالت تلقیح بذر و بدون تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین بود. نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش نشان ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر کودهای آلی و زیستی (بیولوژیک) بر عملکرد مادۀ خشک و کمیت و کیفیت اسانس ریحان سبز، آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام گرفت. عامل اول شامل سه سطح 0، 5 و 10 تن در هکتار ورمی کمپوست و عامل دوم شامل دو حالت تلقیح بذر و بدون تلقیح بذر با کود زیستی نیتروکسین بود. نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش نشان داد، بیشترین عملکرد خشک پیکرۀ رویشی (3/2405 کیلوگرم در هکتار) در کاربرد 5 تن ورمی کمپوست و بیشترین درصد اسانس (48/0%) و عملکرد اسانس (81/9 کیلوگرم در هکتار) در کاربرد 10 تن ورمی کمپوست به دست آمد. کود زیستی نیتروکسین تأثیر معنیداری روی عملکرد خشک پیکرۀ رویشی و درصد ژرانیال و درصد کاریوفیلن اکساید در اسانس داشت، بهطوریکه بیشترین عملکرد پیکرۀ رویشی (2/2181 کیلوگرم در هکتار)، درصد ژرانیال (91/21%) و کاریوفیلن اکساید (25/3%) در اسانس در تیمار کاربرد نیتروکسین (تلقیح با بذر) به دست آمد. همچنین اثر متقابل در بین عاملها روی عملکرد پیکرۀ رویشی و درصد ژرانیال، کاریوفیلن اکساید و ترانس آلفا برگاموتن در اسانس، معنیدار شد. درمجموع بیشترین عملکردهای پیکرۀ رویشی و اسانس با کاربرد ورمی کمپوست و بیشترین ترکیبهای اسانس با کاربرد نیتروکسین به دست آمد.
