نرگس مجتهدی
چکیده
مناسب‌ترین راه ممکن برای مبارزه با بیماری جاروک لیموترش، استفاده از پایه‌ها و رقم‌های متحمل و سالم است. در این پژوهش، دستورکار ریزازدیادی لیموترش ایرانی (پرشین لایم) که تحمل بالایی نسبت به این بیماری دارد، در شرایط درون شیشه‌ای بررسی شده است. برای استقرار، جوانه‌های انتهایی و جانبی شاخه‌های جوان نهال‌های سه ساله پس از برش و ضدعفونی ...
بیشتر
مناسب‌ترین راه ممکن برای مبارزه با بیماری جاروک لیموترش، استفاده از پایه‌ها و رقم‌های متحمل و سالم است. در این پژوهش، دستورکار ریزازدیادی لیموترش ایرانی (پرشین لایم) که تحمل بالایی نسبت به این بیماری دارد، در شرایط درون شیشه‌ای بررسی شده است. برای استقرار، جوانه‌های انتهایی و جانبی شاخه‌های جوان نهال‌های سه ساله پس از برش و ضدعفونی سطحی در محیط کشت پایۀ بدون هورمون MS قرار داده شده و پس از 20 تا 30 روز، سرشاخه‌های تولیدشده برای پرآوری، به محیط‌های کشت MS و DKW و تنظیم‌کنندۀ رشد بنزیل‌آمینوپورین منتقل شدند. برای طویل‌سازی ریزشاخه‌ها برای انتقال به محیط ریشه‌زایی، آزمایش دیگری با استفاده از تنظیم‌کننده‌های رشد کاینتین و بنزیل‌آمینوپورین و برای تعیین محیط ریشه‌زایی، دو آزمایش جداگانه، با استفاده از سه غلظت ایندول استیک اسید (IAA) و نفتالن استیک اسید (NAA) و سه غلظت ایندول بوتیریک اسید (IBA)در محیط DKW حاوی 2درصد ساکارز انجام شد. برای سازگاری، آزمایشی با شش ترکیب خاک انجام گرفت. نتایج نشان داد، محیط کشت DKW با غلظت 1 میلی‌گرم در لیتر بنزیل آمینوپورین (BAP) و ساکارز 3درصد، بهترین محیط برای پرآوری، 25/0 میلی‌گرم در لیتر بنزیل آمینوپورین (BAP) برای افزایش طول، نفتالن استیک اسید به میزان 2 میلی‌گرم در لیتر در محیط کشت DKW و 2درصد ساکارز بهترین محیط برای ریشه‌زایی بودند. بهترین ترکیب خاک، شامل ماسه: پرلایت: پیت: رس سترون‌شده (استریل) با نسبت (1: 1: 3 :3) با میانگین 88درصد زنده‌مانی بود. پس از دو ماه گیاهان به‌کلی سازگار شده و آمادۀ انتقال به باغ بودند.
نرگس مجتهدی
چکیده
روش ریزپیوندی در گیاهان چوبی به‌منظور تولید گیاهان بدون بیماری، بازجوان‌سازی (Rejuvenation)، بررسی مؤثرتر سازگاری پایه و پیوندک و افزایش غیرجنسی همسانه (کلون)ها استفاده شده است. آزمایش‌هایی با هدف بررسی و انتخاب محیط کشت مناسب پس از انجام ریزپیوندی، تأثیر نوع پایه و پیوندک، مدت‌زمان پس از واکشت (پیوندک) در موفقیت ریزپیوندی و همچنین ...
بیشتر
روش ریزپیوندی در گیاهان چوبی به‌منظور تولید گیاهان بدون بیماری، بازجوان‌سازی (Rejuvenation)، بررسی مؤثرتر سازگاری پایه و پیوندک و افزایش غیرجنسی همسانه (کلون)ها استفاده شده است. آزمایش‌هایی با هدف بررسی و انتخاب محیط کشت مناسب پس از انجام ریزپیوندی، تأثیر نوع پایه و پیوندک، مدت‌زمان پس از واکشت (پیوندک) در موفقیت ریزپیوندی و همچنین مقایسة روش ریزپیوندی پسته در شرایط درون شیشه (in vitro) و برون شیشه‌ای (in vivo) انجام شد. برای انجام آزمایش‌ها در شرایط درون شیشه‌ای، در آغاز نسبت به افزایش پایه‌ها و پیوندک‌ها (پایة بادامی زرند و رقم‌های اوحدی، اکبری و احمد آقایی) اقدام شد. برای انجام آزمایش‌های ریزپیوندی در شرایط آزاد (in vivo)، تنها از بذرهای بادامی زرند به‌عنوان پایه استفاده شد. درصد ریزشاخه‌های باززاشده (درصد گرفتن پیوند)، تولید پینه (کالوس) در محل پیوند و شمار برگ مهم‌ترین صفات بررسی شده بودند. نتایج نشان داد که نوع پایه و پیوندک بر میزان موفقیت ریزپیوندی مؤثر است. محیط کشت مناسب برای استقرار پایه‌ها، محیط کشت پایه MS همراه با 2 میلی‌گرم نفتالن استیک اسید، بهترین محیط برای استقرار پایه‌ها پس از ریزپیوندی است و باعث کاهش میزان پینه در محل پیوند و کاهش رشد مریستم (مریستم) جوانه‌های جانبی پایه می‌شود. مدت‌زمان پس از واکشت (پیوندک‌ها) در میزان گیرایی پیوند اثر معنی‌داری نداشت. پیوندک‌های آزاد و کشت بافتی تفاوتی نداشتند و می‌توان از پیوندک‌های کشت بافتی برای پیوند روی پایه‌های بذری استفاده کرد.
