علوم میوه
اکبر انگوتی؛ جعفر حاجی لو؛ ادریس حاج علی؛ حسین فتحی
چکیده
به‌منظور بررسی اثرات سطوح مختلف شوری روی شاخص‌های رشد، میزان پرولین و کلروفیل، غلظت و کارایی جذب نیتروژن، پتاسیم، فسفر و سدیم برگ و غلظت سدیم ریشه پایه‌های هیبرید GN15 و همچنین میزان فعالیت سه آنزیم آنتی‌اکسیدانت، آزمایشی بر مبنای طرح کاملاً تصادفی با 4 سطح شوری صفر، 35، 70 و 105 میلی‌گرم بر لیتر کلریدسدیم و با 5 تکرار در سال 1394 انجام ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثرات سطوح مختلف شوری روی شاخص‌های رشد، میزان پرولین و کلروفیل، غلظت و کارایی جذب نیتروژن، پتاسیم، فسفر و سدیم برگ و غلظت سدیم ریشه پایه‌های هیبرید GN15 و همچنین میزان فعالیت سه آنزیم آنتی‌اکسیدانت، آزمایشی بر مبنای طرح کاملاً تصادفی با 4 سطح شوری صفر، 35، 70 و 105 میلی‌گرم بر لیتر کلریدسدیم و با 5 تکرار در سال 1394 انجام شد. غلظت‌های مختلف کلریدسدیم به گلدان‌های محتوی این پایه افزوده و پس از 100 روز تنش شوری، صفات مذکور اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح شوری، شاخص‌های رشد شامل طول و قطر گیاه، تعداد و سطح برگ، محتوای رطوبت نسبی و کلروفیل برگ کاهش می‌یابد که این کاهش در غلظت 35 میلی‌مولار کمتر ولی در غلظت 105 میلی‌مولار بسیار شدید بود. غلظت و کارایی جذب نیتروژن، پتاسیم و فسفر با افزایش غلظت کلریدسدیم کاهش و غلظت سدیم برگ و ریشه و کارایی جذب آن در برگ افزایش پیدا کرد. میزان پرولین ریشه و برگ نیز همزمان با افزایش غلظت نمک افزایش یافت؛ به‌طوری‌که مقدارش در غلظت 70 میلی‌مولار به بیشینه خود (39 و 30 میلی‌گرم در هر گرم وزن تر) رسید. فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی نیز با افزایش غلظت نمک تا 70 میلی‌مولار روند افزایشی داشت به‌طوری‌که فعالیت SOD، POD و CAT در این تیمار برای ریشه به‌ترتیب 2/150، 6/22، 13 و برای برگ 8/183، 8/16 و 24 واحد در هر میلی‌گرم پروتئین بود.
علوم میوه
رحیم عبدالهی؛ جعفر حاجی لو؛ مهرشاد زین العابدینی؛ ناصر مهنا؛ محمدرضا غفاری
چکیده
شناخت و ارزیابی صفات کیفی میوه هلو از نظر برنامه‌های به‌نژادی و حفظ ژرم‌پلاسم بسیار با اهمیت است. برای این منظور، بررسی و مقایسه خواص کیفی و بیوشیمیایی میوه 18 ژنوتیپ و رقم هلوی موجود در استان آذربایجان‌شرقی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. صفات مختلفی از قبیل سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول (TSS)، pH آب میوه، ...
بیشتر
شناخت و ارزیابی صفات کیفی میوه هلو از نظر برنامه‌های به‌نژادی و حفظ ژرم‌پلاسم بسیار با اهمیت است. برای این منظور، بررسی و مقایسه خواص کیفی و بیوشیمیایی میوه 18 ژنوتیپ و رقم هلوی موجود در استان آذربایجان‌شرقی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. صفات مختلفی از قبیل سفتی بافت میوه، مواد جامد محلول (TSS)، pH آب میوه، اسیدیته قابل‌تیتراسیون (TA)، ویتامین ث و محتوای فنل کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی، فلاونوئید کل و آنتوسیانین کل در دو بخش پوست و گوشت مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین به‌منظور تعیین ارتباط بین صفات، همبستگی ساده بین صفات نیز محاسبه گردید. نتایج حاصله نشان داد که اثر ژنوتیپ و رقم روی بیشتر صفات مورد مطالعه در سطح احتمال 1 درصد معنی‌دار بود. صفات بیوشیمیایی مورد بررسی در همه ارقام و ژنوتیپ‌های ارزیابی‌شده در بخش پوست بیشتر از گوشت بود. همچنین نتایج نشان داد که رقم هلوی حامدی دارای بیشترین مقدار آنتوسیانین کل و فلاونوئید کل بود و ارقامی مانند انجیری موری، انجیری زعفرانی خلیلی دارای بیشترین محتوی ویتامین ث بوده، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و محتوای فنل کل بودند. نتایج همبستگی نشان داد که محتوی ویتامین ث با ظرفیت آنتی‌اکسیدانی، فنل کل و فلاونوئید کل گوشت و پوست همبستگی معنی‌داری نداشت، درحالیکه همبستگی مثبت و معنی‌داری بین فنل کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی مشاهده گردید. به‌طور کلی با توجه به نتایج به‌دست آمده ارقام با ترکیبات بیوشیمیایی و آنتی‌اکسیدانی بالا می‌تواند در برنامه‌های اصلاحی مورد استفاده قرار گیرند.
علوم میوه
صبا شکراله فام؛ جعفر حاجی لو؛ فریبرز زارع نهندی
چکیده
در این آزمایش تأثیر سه نوع پلی‌آمین پوتریسین، اسپرمیدین و اسپرمین بر عمر پس از برداشت میوۀ آلو رقم ‘شابلون’ بررسی شد. میوه ها در محلول پلی‌آمین‌ها با دو غلظت 1 و 2 میلی‌مولار و نیز آب مقطر (تیمار شاهد) به‌مدت 5 دقیقه غوطه‌ور و در سردخانه‌ای با دمای 5/0± 5/1 درجۀ سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 80ـ 85 درصد انبار شدند. آزمایش در قالب فاکتوریل ...
بیشتر
در این آزمایش تأثیر سه نوع پلی‌آمین پوتریسین، اسپرمیدین و اسپرمین بر عمر پس از برداشت میوۀ آلو رقم ‘شابلون’ بررسی شد. میوه ها در محلول پلی‌آمین‌ها با دو غلظت 1 و 2 میلی‌مولار و نیز آب مقطر (تیمار شاهد) به‌مدت 5 دقیقه غوطه‌ور و در سردخانه‌ای با دمای 5/0± 5/1 درجۀ سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 80ـ 85 درصد انبار شدند. آزمایش در قالب فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار و 6 زمان انبارداری در سه تکرار انجام شد. پس از شروع انبارداری، هر هفته یک بار میزان سفتی بافت، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون و pH میوه ها، مواد جامد محلول و کاهش وزن اندازه‌گیری شد. همچنین میزان تولید اتیلن در سه هفته انبارداری و میزان فعالیت آنزیم پلی‌گالاکتروناز در هفتۀ اول و آخر انبارمانی مطالعه شد. پلی‌آمین‌ها به‌طور معنا داری تولید اتیلن را نسبت به میوه های شاهد کاهش دادند و سبب حفظ سفتی میوه ها شدند. در بین پلی‌آمین‌ها اسپرمین 2 میلی‌مولار، مؤثرترین نوع پلی‌آمین در حفظ سفتی بافت بود. این تیمار به همراه پوتریسین 2 میلی‌مولار و اسپرمیدین 1 میلی‌مولار در جلوگیری از تولید اتیلن نیز مؤثر واقع شدند، درحالیکه در جلوگیری از فعالیت آنزیم پلی‌گالاکتروناز، تقریباً بین سه نوع پلی‌آمین اختلاف معنا‌داری مشاهده نشد. تیمار پلی‌آمین‌ها به‌طور معنا داری از کاهش وزن میوه‌ها در طول دورۀ انبارداری جلوگیری کرد.
