ایمان روح اللهی؛ محسن کافی؛ نیر اعظم خوش خلق سیما؛ عبدالمجید لیاقت
چکیده
با هدف شناسایی یک چمن نیازمند مراقبت پایین، مقاومت به خشکی جمعیت‌های فستوکای بلند جمع‌آوری‌شده از نقاط مختلف ایران در مرحلۀ جوانه‌زنی بررسی شد و سپس خصوصیت‌های چمنی جمعیت‌های منتخب با روش آنالیز عکس‌های دیجیتال ارزیابی شد. در آزمایش اول تأثیر سطوح تنش خشکی 100 درصد (شاهد)، 80 درصد، 60 درصد و 40 درصد ظرفیت زراعی روی سبز‌شدن بذرها و ...
بیشتر
با هدف شناسایی یک چمن نیازمند مراقبت پایین، مقاومت به خشکی جمعیت‌های فستوکای بلند جمع‌آوری‌شده از نقاط مختلف ایران در مرحلۀ جوانه‌زنی بررسی شد و سپس خصوصیت‌های چمنی جمعیت‌های منتخب با روش آنالیز عکس‌های دیجیتال ارزیابی شد. در آزمایش اول تأثیر سطوح تنش خشکی 100 درصد (شاهد)، 80 درصد، 60 درصد و 40 درصد ظرفیت زراعی روی سبز‌شدن بذرها و استقرار گیاهچه در 14 جمعیت فستوکای بلند جمع‌آوری‌شده و دو رقم تجاری بررسی شد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین درصد جوانه‌زنی نهایی در تمامی سطوح تنش خشکی بهترتیب مربوط به جمعیت‌های اصفهان و قوچان بود. در آزمایش دوم کیفیت ظاهری و درصد پوشش چمنی در جمعیت‌های منتخب مرحلۀ جوانه‌زنی در مزرعه طی یک سال ارزیابی شد. جمعیت اصفهان پوشش چمنی کاملی در مرحلۀ استقرار نشان داد. رقم باروادو به شیوۀ معناداری شاخص تیرگی رنگ سبز بالاتری نسبت به سایر جمعیتها نشان داد. براساس نتایج میتوان از جمعیت‌های جمع‌آوری‌شده خصوصاً جمعیت‌های اصفهان و بروجن بهمنزلۀ منابع ژنتیکی مناسبی برای برنامههای اصلاحی، با هدف معرفی چمن نیازمند مراقبت پایین در ایران استفاده کرد.
مسعود موسوی رحیمی؛ مجتبی دلشاد؛ عبدالمجید لیاقت؛ امیر رحمتیان
چکیده
در سالهای اخیر استفاده از سیستمهای کشت بدون خاک در گلخانههای تولید سبزی در ایران گسترش زیادی یافته است. اغلب تولیدکنندگان بدون توجه به نیاز آبی واقعی گیاه، محلولدهی به آن را انجام میدهند. از آنجایی که برخی بسترهای استفاده‌شده درگلخانهها بیشتر از نوع بسترهای مصنوعی است و اغلب بسترهای ...
بیشتر
در سالهای اخیر استفاده از سیستمهای کشت بدون خاک در گلخانههای تولید سبزی در ایران گسترش زیادی یافته است. اغلب تولیدکنندگان بدون توجه به نیاز آبی واقعی گیاه، محلولدهی به آن را انجام میدهند. از آنجایی که برخی بسترهای استفاده‌شده درگلخانهها بیشتر از نوع بسترهای مصنوعی است و اغلب بسترهای استفاده‌شده ظرفیت نگهداری آب کمی دارند، احتمال هدررفتن مقداری از محلول مصرفی یا وقوع تنش برای گیاهان نسبتاً بالاست. چنین شرایطی میتواند کارایی مصرف آب و کود توسط گیاه را کاهش دهد و سبب افزایش هزینة تولید شود. در این پژوهش تلاش شده است امکان افزایش کارایی مصرف آب و کود در گوجه‌فرنگی گلخانه‌ای به‌وسیلة خشکی‌دهی قسمتی از ریشه (Partial root zone drying) و هیدروژل ارزیابی شود. آزمایش در شرایط گلخانه‌ای به‌صورت طرح کرت‌های خرد‌شده بر پایة بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار و چهار مشاهده در هر کرت اجرا شد. تیمارهای آبیاری در پنج سطح آبیاری معمولی50، 70 و 100درصد نیاز آبی و آبیاری متناوب 50 و70 درصد نیاز آبی بر روی گوجه‌فرنگی گلخانه‌ای اعمال شد و بستر استفاده‌شده در سه سطح 0، 1 و2 درصد وزنی هیدروژل مختلط با پرلیت به‌منزلة فاکتور فرعی به کار رفت. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که گیاهانی که تحت تیمار خشکی‌دهی قسمتی از ریشه قرار گرفته‌اند نسبت به آبیاری کامل عملکرد کمتری داشته‌اند اما کارایی مصرف آب و کود آنها بهبود یافت. آبیاری PRD نسبت به کم‌آبیاری معمولی احتمالاً به‌علت تحریک گیاه برای تولید ریشههای جدید و امکان استفادة بهتر از آب و کود در بستر، عملکرد بیشتری از خود نشان داد. اختلاط هیدروژل با بستر که سبب بهبود خواص فیزیکی بستر و افزایش قدرت نگهداری آن می‌شود سبب شد که آب و کود با دسترسی بهتری در اختیار ریشه قرار گیرند و موجب افزایش عملکرد و بهبود کارایی مصرف آب و کود شود. اثر هیدروژل بر کارایی مصرف آب و کود در گیاهان تحت تیمار کم‌آبیاری نقش بهتری نسبت به گیاهان تحت آبیاری کامل داشت.
