پرستو قربانی؛ سعید عشقی؛ احمد ارشادی؛ اختر شکافنده؛ فاطمه رزاقی
چکیده
خشکی از مهمترین تنشهای غیرزنده است که روی رشد و جنبههای فیزیولوژیکی انگور اثر میگذارد. در این پژوهش اثر سولفات منگنز بر صفات مورفو-فیزیولوژیک و فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز دو رقم انگور تامسونسیدلس و رطبی تحت تنش کمآبی در شرایط درونشیشهای ارزیابی شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تکرار انجام ...
بیشتر
خشکی از مهمترین تنشهای غیرزنده است که روی رشد و جنبههای فیزیولوژیکی انگور اثر میگذارد. در این پژوهش اثر سولفات منگنز بر صفات مورفو-فیزیولوژیک و فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز دو رقم انگور تامسونسیدلس و رطبی تحت تنش کمآبی در شرایط درونشیشهای ارزیابی شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 8 تکرار انجام شد. از محیط موراشیگ و اسکوگ (MS) با سه تیمار بدون منگنز (صفر میلیگرم در لیتر)، 9/16 میلیگرم در لیتر (غلظت استاندارد) و 8/33 میلیگرم در لیتر (دو برابر غلظت استاندارد) و تیمار تنش کمآبی در 4 سطح توسط مقادیر صقر، 3، 9 و 12 درصد وزنی به حجمی پلیاتیلنگلایکول 6000 برای هر دو رقم انگور استفاده شد. مریستمهای نوک شاخه بهعنوان ریزنمونههای گیاهی استفاده شدند. صقات رشدی شامل ارتفاع گیاه، وزنخشک ساقه، سطح و تعداد برگ و محتوای نسبی آببرگ تحت تأثیر تنش کمآبی کاهش یافت، اما تیمار سولفات منگنز باعث افزایش قابل توجهی در این صفات شد. بیشترین فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز برگ در تیمار 8/33 میلیگرم در لیتر سولفات منگنز در سطح تنش 12 درصد پلیاتیلنگلایکول در رقم رطبی (Umin-1g-1FW 4/65) دیده شد. نتایج این پژوهش پیشنهاد میکند که سولفات منگنز میتواند موجب افزایش تحمل به تنش کمآبی در دو رقم انگور رطبی و تامسون سیدلس در شرایط درونشیشهای شود.
اختر شکافنده؛ شهره تختی
چکیده
در این پژوهش، تأثیر سطوح مختلف شوری و کاربرد پلیآمین پوترسین در غلظتهای مختلف برای کاهش تأثیر زیانبار کلرید سدیم بر ویژگیهای ریختشناختی (مورفولوژیک) و فیزیولوژیک کنار بومی جنوب ایران بررسی شد. آزمایش فاکتوریل با سه سطح پوترسین 0، 01/0 و 1/0 میلیمولار و چهار سطح کلرید سدیم 0، 2/3، 4/6، 8/12 گرم نمک در لیتر با چهار تکرار در یک طرح ...
بیشتر
در این پژوهش، تأثیر سطوح مختلف شوری و کاربرد پلیآمین پوترسین در غلظتهای مختلف برای کاهش تأثیر زیانبار کلرید سدیم بر ویژگیهای ریختشناختی (مورفولوژیک) و فیزیولوژیک کنار بومی جنوب ایران بررسی شد. آزمایش فاکتوریل با سه سطح پوترسین 0، 01/0 و 1/0 میلیمولار و چهار سطح کلرید سدیم 0، 2/3، 4/6، 8/12 گرم نمک در لیتر با چهار تکرار در یک طرح کامل تصادفی اجرا شد. نتایج نشان داد که با افزایش شوری همۀ شاخصهای رشد مانند شمار برگ، طول ساقه و ریشه همچنین وزن تازه و خشک برگ و ریشه کاهش یافت و محلولپاشی با پوترسین بهویژه در غلظت 1/0 میلیمولار سبب بهبود وضعیت رشدی گیاه در شرایط شوری شد. شوری سبب افزایش جذب یون سدیم و کلر و کاهش جذب یون پتاسیم شد. کاربرد پوترسین سبب تعدیل جذب سدیم و افزایش جذب پتاسیم شد. شوری همچنین سبب کاهش سبزینه (کلروفیل) و میزان نشاسته و افزایش پرولین و قندهای محلول شد. کاربرد پوترسین سبب کاهش تأثیر زیانبار شوری بر تجزیۀ سبزینه و همچنین سبب افزایش میزان پرولین قند و نشاسته شد.