حیدر مفتاحی زاده؛ محمدحسن عصاره
چکیده
به منظور ارزیابی اثر تراکم بوته و کود نیتروژن بر خصوصیات فنولوژیکی، کیفی، ظرفیت فتوسنتزی و اجزای عملکرد توده بومی گوار، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان ایرانشهر در سال زراعی 1397-1396 اجراء گردید. عامل اصلی با چهار سطح تراکم بوته (25، 45، 60 و 85 بوته در متر مربع) و عامل فرعی، چهار سطح ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثر تراکم بوته و کود نیتروژن بر خصوصیات فنولوژیکی، کیفی، ظرفیت فتوسنتزی و اجزای عملکرد توده بومی گوار، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان ایرانشهر در سال زراعی 1397-1396 اجراء گردید. عامل اصلی با چهار سطح تراکم بوته (25، 45، 60 و 85 بوته در متر مربع) و عامل فرعی، چهار سطح کود نیتروژن از منبع اوره (صفر، 50، 100، 150 کیلوگرم در هکتار کود اوره) بود. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد اثر تراکم بوته بر تمامی صفات مورد بررسی، به جزء کربوهیدرات، صمغ و پروتئین، در سطح 1 درصد معنیدار بود. مقایسه میانگین تراکم بوته نشان داد تیمار 25و 85 بوته در مترمربع به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تعداد شاخه فرعی بودند. تیمار 45 و 85 بوته در مترمربع، به‌ترتیب دارای بیشترین و کمترین میانگین عملکرد بذر و عملکرد بیولوژیکی (کیلوگرم در هکتار) بودند. اثر متقابل100 کیلوگرم کود نیتروژن در تراکم 60 بوته در مترمربع دارای بیشترین درصد پروتئین و اثر متقابل صفر کیلو کود نیتروژن و تراکم 45 بوته در مترمربع دارای حداقل درصد پروتئین بودند. نتایج نشان داد برای دستیابی به عملکرد بذر و صمغ مطلوب، تیمار تراکم 45 بوته در مترمربع و50 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار برای توده بومی گرمبیت پیشنهاد می شود.
بایزید یوسفی؛ سید رضا طبایی عقدایی؛ فرخ درویش؛ محمدحسن عصاره
دوره 40، شماره 3 ، آذر 1388
چکیده
تجزیه پایداری عملکرد گل محمدی (Rosa damascene Mill) به منظور ارزیابی عملکرد و پایداری عملکرد گل و تعیین ژنوتیپ‌های با عملکرد بالاتر و پایدارتر اجراء گردید. تعداد35 اکسشن گل محمدی در آزمایشی با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مناطق مختلف اکولوژیکی کشور و طی دو سال (87-1386) مورد مطالعه قرار گرفتند. اختلافات معنی‌داری (01/0? p) بین ...
بیشتر
تجزیه پایداری عملکرد گل محمدی (Rosa damascene Mill) به منظور ارزیابی عملکرد و پایداری عملکرد گل و تعیین ژنوتیپ‌های با عملکرد بالاتر و پایدارتر اجراء گردید. تعداد35 اکسشن گل محمدی در آزمایشی با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مناطق مختلف اکولوژیکی کشور و طی دو سال (87-1386) مورد مطالعه قرار گرفتند. اختلافات معنی‌داری (01/0? p) بین اکسشن‌ها، مکان‌ها، محیط‌ها (سال × مکان)، اثرات متقابل اکسشن × محیط و اکسشن × مکان برای صفت عملکرد گل مشاهده گردید. اثر متقابل موجود به طور عمده از نوع متقاطع و سهم بخش غیرخطی (غیر قابل پیش‌بینی) آن بسیار بیشتر بود. میانگین کل عملکرد گل 14/2263 کیلوگرم در هکتار و اکسشن‌های اصفهان9، یزد2، آذربایجان غربی1، اصفهان7 و اصفهان1 به ترتیب با میانگین معادل63/3120، 63/2941، 62/2894، 15/2769 و 92/2716کیلوگرم برترین عملکردگل را داشتند. به طور کلی اکسشن‌های متعلق به مناطق گرم و خشک (مانند اصفهان و یزد) نسبت به اکسشن‌های با منشاء نواحی معتدله و سردسیری دارای عملکرد گل بیشتری بودند که می‌تواند نتیجه گزینشهای مکرر و دوره‌ای گلکاران منطقه برای بهبود عملکرد گل باشد. در بین مکان‌های مورد بررسی، کرمان با میانگین عملکرد گل 46/3635 کیلوگرم در هکتار برترین مکان بود. اکسشن‌های یزد2، اصفهان5، اصفهان8، اصفهان4، خوزستان1، اردبیل1، اصفهان3 و بلوچستان1 واجد شرایط پایداری عملکرد گل به روش Eberhart وRussel بوده و به عنوان اکسشن‌های پایدار و اکسشن‌های یزد2، اصفهان5، اصفهان8، اصفهان4، خوزستان1، اردبیل1، اصفهان6، اصفهان3 و بلوچستان1 به عنوان اکسشن‌های سازگار در مکان‌ها معرفی می‌گردند. وجود اکسشن‌هائی مانند یزد2 (جزو برترین اکسشن‌ها از نظر عملکرد گل) در ردیف پایدارترین و سازگارترین اکسشن‌ها مؤید آن است که یک اکسشن می‌تواند همزمان دارای عملکرد گل بالا و همچنین پایداری عملکرد باشد. اختصاص بخش عمده اکسشن‌های پایدار و سازگار به گروه اصفهان بیانگر آن است که امکان تجمیع عملکرد گل و پایداری عملکرد گل و همچنین امکان استفاده از گزینش همزمان برای عملکرد و پایداری عملکرد گل و نیز استفاده از روش‌های ناپارامتری مانند روش‌های مجموع رتبه Kang در گل محمدی وجود دارد. در نهایت با در نظر گرفتن عملکرد گل و پایداری عملکرد به صورت توام اکسشن‌های یزد2، اصفهان5، اصفهان8، اصفهان4 و خوزستان1 دارای ...
