بیژن کاوسی؛ سعید عشقی؛ عنایت اله تفضلی؛ مجید راحمی
دوره 42، شماره 4 ، اسفند 1390، ، صفحه 349-356
چکیده
مرگ جوانه اولیه (Primary bud necrosis) یک ناهنجاری فیزیولوژیکی است که موجب کاهش عملکرد در تاکستان‌ها می‌گردد. پژوهش حاضر به منظور تعیین زمان و شدت بروز مرگ جوانه و مطالعه تغییرات آناتومیکی در جوانه‌های در حال تکامل انگور در تاک‌های میوه‌دار و بی‌میوه رقم عسکری انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار ...
بیشتر
مرگ جوانه اولیه (Primary bud necrosis) یک ناهنجاری فیزیولوژیکی است که موجب کاهش عملکرد در تاکستان‌ها می‌گردد. پژوهش حاضر به منظور تعیین زمان و شدت بروز مرگ جوانه و مطالعه تغییرات آناتومیکی در جوانه‌های در حال تکامل انگور در تاک‌های میوه‌دار و بی‌میوه رقم عسکری انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 4 تکرار اجرا گردید. فاکتور اول شامل تیمار حذف میوه در 2 سطح (میوه‌دار و بی‌میوه) و فاکتور دوم، زمان نمونه‌برداری در 10 سطح ( از 40 تا 130 روز پس از شکفتن جوانه) بود. به این منظور در فصل رشد، شاخه‌های نمونه از بوته‌های میوه‌دار و بی‌میوه، جمع‌آوری شد. سپس با برش عرضی و به کمک میکروسکوپ دیجیتالی نسبت به تعیین درصد جوانه‌های دارای نشانه بافت مردگی و سالم اقدام شد. نتایج نشان داد که اثر تیمار حذف میوه، تاریخ نمونه‌برداری و برهمکنش آنها بر درصد مرگ جوانه در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. در هردو بوته میوه‌دار و بی‌میوه، کمترین درصد مرگ جوانه در 40 و 50 روز پس از شکفتن جوانه و بیشترین درصد مرگ جوانه اولیه در 130 روز پس از شکفتن جوانه مشاهده گردید که در بوته بی‌میوه نسبت به بوته میوه‌دار بیشتر بود. همچنین از نظر ظاهری تفاوتی بین جوانه با بافت آسیب دیده و جوانه با بافت سالم مشاهده نگردید و اولین نشانه داخلی از ناهنجاری مرگ جوانه اولیه در منطقه مورد مطالعه در انگور عسکری، از 60 روز پس از شکفتن جوانه آغاز گردید. مشاهده آناتومیکی جوانه نشان داد که نشانه بروز ناهنجاری مرگ جوانه اولیه در محدوده مرکزی جوانه ظاهر و به تدریج در کل جوانه توسعه می‌یابد و جوانه مرکب حاوی جوانه مرده اولیه، روی شاخه باقی مانده و ریزش نمی‌کند.
بهرام عابدی؛ عنایت اله تفضلی؛ مجید راحمی؛ بهمن خلد برین؛ ابراهیم گنجی
دوره 41، شماره 4 ، اسفند 1389، ، صفحه 375-382
چکیده
دوره رکود در درختان میوه خزانکننده که در ماه‌های سرد سال اتفاق میافتد و فاکتورهای مؤثر بر آن تاکنون به درستی مورد بررسی قرار نگرفته است. شناخت رکود و تغییرات متابولیکی درگیر در آن ما را در انتخاب گونهها و ارقام مناسب به تنشهای محیطی کمک خواهد نمود. در این تحقیق تغییرات ترکیبات قندی، نشاسته، پرولین و آب میان بافتی در دوره رکود ...
بیشتر
دوره رکود در درختان میوه خزانکننده که در ماه‌های سرد سال اتفاق میافتد و فاکتورهای مؤثر بر آن تاکنون به درستی مورد بررسی قرار نگرفته است. شناخت رکود و تغییرات متابولیکی درگیر در آن ما را در انتخاب گونهها و ارقام مناسب به تنشهای محیطی کمک خواهد نمود. در این تحقیق تغییرات ترکیبات قندی، نشاسته، پرولین و آب میان بافتی در دوره رکود از ابتدای پاییز تا اواخر اسفند در جوانه‌های 6 رقم زردآلوی پیشرس طبس و نوری پیشرس (زودرس)، کتابی و شاهرودی (میانرس)، شاهرود 51 و شاهرود 29 (دیررس) در سال 1387-1388 در ناحیه گلمکان استان خراسان رضوی بررسی شد. نمونه‌برداری از جوانه‌های زایشی و رویشی از پانزدهم مهر ماه تا پانزدهم اسفند به فاصله زمانی سی روز یکبار از ارقام مورد مطالعه صورت گرفت. در بین ارقام مورد آزمایش بیشترین مقدار قند محلول (36/34 میلیگرم) در جوانه‌های رویشی رقم شاهرود 51 مشاهده شد که با سایر ارقام تفاوت آماری معنیداری نشان داده است. در جوانه‌های رویشی و زایشی پیشرس طبس بیشترین و رقم شاهرود 51 کمترین مقدار آب میان بافتی دیده شد که تفاوت معنیداری با یکدیگر داشتند، همچنین جوانه‌های رویشی رقم شاهرود 51 بیشترین پرولین را داشت که با سایر ارقام تفاوت معنی‌دار بود. بین دو نوع جوانه زایشی و رویشی در ترکیبات اندازهگیری شده و در ارقام زردآلو تفاوت از لحاظ آماری معنی‌دار نبود. در ماه‌های مورد آزمایش بالاترین مقدار قند محلول در دی ماه و بیشترین میزان پرولین در 3 ماه فصل زمستان دیده شد بیشترین نشاسته در مهر ماه همچنین کمترین مقدار آب میان بافتی در سردترین ماه سال (دی ماه) مشاهده شد.
