علوم میوه
زهرا خنامانی؛ سید حسین میردهقان؛ محمد حسین شمشیری؛ حسین حکیم آبادی
چکیده
یکی از راهکار‌های افزایش ماندگاری فراورده‌های باغبانی، کاربرد پیش و پس از برداشت پلی‌آمین‌ها است. این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر پلی‌آمین پوتریسین بر کیفیت پستۀ تازه در دوره‌های انبارداری انجام شده است. پسته‌های تازۀ رقم‌های فندقی و کله‌قوچی به روش غوطهوری در محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) به مدت هشت دقیقه تیمار ...
بیشتر
یکی از راهکار‌های افزایش ماندگاری فراورده‌های باغبانی، کاربرد پیش و پس از برداشت پلی‌آمین‌ها است. این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر پلی‌آمین پوتریسین بر کیفیت پستۀ تازه در دوره‌های انبارداری انجام شده است. پسته‌های تازۀ رقم‌های فندقی و کله‌قوچی به روش غوطهوری در محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) به مدت هشت دقیقه تیمار شدند و پس از خشک شدن در بسته (ظرف‌های پلاستیکی) قرارگرفته و در دمای 1±5/1 درجۀ سلسیوس سردخانه نگهداری شدند. نتایج به‌دست‌آمده از آزمایش نشان داد، پس از 45 روز انبارداری تیمار پوتریسین 2 میلی‌مولار با میانگین 97/1 درصد کمترین میزان کاهش وزن را نسبت به شاهد (95/3 درصد) نشان داد. تیمار پوتریسین 2 میلی‌مولار با میانگین 3/2 کیلوگرم نیرو مؤثرترین تیمار برای حفظ سفتی بوده است. در پایان زمان انبارداری، تیمارهای پوتریسین سبب کاهش آلودگی میکروبی در هر دو رقم شدند. در دورۀ نگهداری نیز تیمار پوتریسین 2 میلی‌مولار پس از گذشت 45 روز از آغاز انبارداری با میانگین log cfu g-132/1 کمترین و نمونه‌های شاهد با میانگین log cfu g-115/3 بیشترین میزان آلودگی را نشان دادند. پسته‌های تازه تیمارنشده افزایش در میزان اسیدیته، پراکسید، طعم و مزۀ نامطلوب (تندی)، کاهش در میزان قند، شاخص‌های مختلف رنگ را نشان دادند. همۀ این تغییرپذیری‌ها به‌صورت معنیداری تحت تأثیر تیمارهای پوتریسین به تأخیر افتادند.
سید حسین میردهقان؛ مجید اسمعیلی‌زاده؛ فرهاد پیرزاد
چکیده
مهمترین مشکلات میوۀ کیوی طی انبارمانی، عارضۀ نرمشدگی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار قبل از برداشت پوتریسین و اسپرمیدین بر پتانسیل انبارمانی میوۀ کیوی رقم هایوارد بررسی شد. محلولپاشی برگی غلظتهای مختلف پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) و اسپرمیدین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) 40 و 20 روز قبل از برداشت انجام شد. ویژگیهای ...
بیشتر
مهمترین مشکلات میوۀ کیوی طی انبارمانی، عارضۀ نرمشدگی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار قبل از برداشت پوتریسین و اسپرمیدین بر پتانسیل انبارمانی میوۀ کیوی رقم هایوارد بررسی شد. محلولپاشی برگی غلظتهای مختلف پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) و اسپرمیدین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) 40 و 20 روز قبل از برداشت انجام شد. ویژگیهای مختلف میوه در زمانهای صفر (قبل از شروع انبارمانی)، 11 و 14 هفته پس از برداشت ارزیابی شد. میوهها در زمان بلوغ تجاری ( Brix2/6 TSS=) برداشت و به‌مدت 14 هفته در دمای 1±5/1 درجۀ سانتیگراد و رطوبت نسبی 90ـ 95 درصد انبار شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان سفتی (09/3 کیلوگرم نیرو) مربوط به برهمکنش سطح 2 میلی‌مولار پوتریسین و اسپرمیدین و کمترین میزان آن (16/2 کیلوگرم نیرو) مربوط به تیمار شاهد بود. کمترین میزان فعالیت میکروبی، مالوندیآلدهید و کاهش وزن مربوط به میوههای تیمار‌شده بودند. میزان فعالیت ضد اکسیدانی، ترکیبات فنلی و کلروفیل کل تحت‌تأثیر تیمارها واقع شدند و بالاترین مقدار آنها متعلق به سطوح مختلف پوتریسین و اسپرمیدین بود. تغییرات شاخص‌های مختلف رنگ، ویتامین ث، مواد جامد محلول کل، اسید کل و pH در میوههای تیمار‌شده نسبت به شاهد به تأخیر افتادند. بهطورکلی، تیمارهای پوتریسین و اسپرمیدین سبب تأخیر در نرمشدگی و کاهش فعالیت میکروبی میوهها در طول انبارمانی شدند.
ساره رحیمی؛ سید حسین میردهقان؛ مجید اسماعیلی زاده
چکیده
پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تأثیر تیمار پوتریسین بر کیفیت میوۀ انگور طی دوره های انبارمانی اجرا شد. میوه های انگور ارقام ریش‌بابا و الحقی به‌روش غوطه وری تحت فشار با محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) تیمار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 1 میلی مولار در رقم ریش‌بابا و غلظت ...
بیشتر
پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تأثیر تیمار پوتریسین بر کیفیت میوۀ انگور طی دوره های انبارمانی اجرا شد. میوه های انگور ارقام ریش‌بابا و الحقی به‌روش غوطه وری تحت فشار با محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلی‌مولار) تیمار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 1 میلی مولار در رقم ریش‌بابا و غلظت 2 میلی مولار در رقم الحقی بهترتیب با میانگینهای 28/0 و 56/0 کیلوگرم نیرو مؤثرترین تیمارها برای حفظ سفتی بودند. همچنین تیمارهای ذکرشده در هر یک از ارقام پس از پایان دورۀ آزمایش کمترین درصد کاهش وزن را نسبت به شاهد نشان دادند. در رابطه با فعالیت میکروبی پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 2 میلی‌مولار با میانگین g-1 CFU 59/3 در رقم ریش‌بابا به طور معناداری کمترین میزان آلودگی را نسبت به شاهد نشان داد. میوه های تیمارنشده کاهش در میزان ترکیبات فنلیکل، فعالیت ضداکسیداسیونی، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون، شاخص‌های مختلف رنگ، افزایش کاهش وزن، pH، مواد جامد محلول کل و شاخص رسیدگی (TSS/TA) را نشان دادند. تمامی این تغییرات به صورت معناداری تحت‌تأثیر تیمارهای پوتریسین به تأخیر افتادند.
