حسین میغانی؛ محمود قاسم‌نژاد؛ داود بخشی
چکیده
رنگ پوست و بذر پوشینة (آریل) انار (بخش خوراکی) از شاخص‌هایی است که کیفیت میوه و انتخاب مصرف‌کننده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این پژوهش تأثیر سه نوع پوشش (کیتوزان 1 و 2 درصد، واکس ژداسول و واکس بریتکس) بر شاخص‌های رنگ آریل و آنتوسیانین‌های موجود در آب انار رقم ملس ساوه در دورة 120 روز انبارداری در دمای 5/4 درجۀ سلسیوس بررسی شد. شاخص‌های ...
بیشتر
رنگ پوست و بذر پوشینة (آریل) انار (بخش خوراکی) از شاخص‌هایی است که کیفیت میوه و انتخاب مصرف‌کننده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این پژوهش تأثیر سه نوع پوشش (کیتوزان 1 و 2 درصد، واکس ژداسول و واکس بریتکس) بر شاخص‌های رنگ آریل و آنتوسیانین‌های موجود در آب انار رقم ملس ساوه در دورة 120 روز انبارداری در دمای 5/4 درجۀ سلسیوس بررسی شد. شاخص‌های یادشده پیش از تیمار، در 40، 80 و 120 روز پس از آغاز انبارداری نیز اندازه‌گیری شدند. نتایج وجود مشتقات مونو و دی‌گلوکوزیدی دلفینیدین، سیانیدین و پلارگونیدین را در هنگام برداشت میوه نشان داد. بنابراین نتایج، نوع آنتوسیانین تحت تأثیر نوع تیمار و زمان انبارداری قرار نگرفت. همچنین در چهل روز نخست انبارداری شاخص روشنایی (L*) و خلوص رنگ (کروما) کاهش یافت، درحالی‌که شاخص زاویۀ هیو و آنتوسیانین کل در این مدت افزایش یافت که نشان‌دهندۀ ادامۀ ساخت (سنتز) آنتوسیانین در فرآیند دوران پس از برداشت میوه است. پس از آن تا پایان دورۀ انبارداری به‌تدریج شاخص L* و خلوص رنگ افزایش و زاویۀ هیو و میزان آنتوسیانین کل کاهش یافت، به‌طوری‌که میزان کاهش در میوه‌های تیمارشده کمتر از شاهد بود. نتایج نشان داد آنتوسیانین‌های دی‌گلوکوزیدی پایدارتر از انواع مونو‌گلوکوزیدی است. بنا بر نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش در مقایسه بین پوشش‌های مورد استفاده، تیمار واکس ژداسول و کیتوزان 2 درصد در حفظ شاخص‌های رنگ بذر پوشینه و میزان آنتوسیانین میوۀ انار مؤثرتر بودند.
