ساره رحیمی؛ سید حسین میردهقان؛ مجید اسماعیلی زاده
چکیده
پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تأثیر تیمار پوتریسین بر کیفیت میوۀ انگور طی دوره های انبارمانی اجرا شد. میوه های انگور ارقام ریش‌بابا و الحقی به‌روش غوطه وری تحت فشار با محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلیمولار) تیمار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 1 میلی مولار در رقم ریش‌بابا و غلظت ...
بیشتر
پژوهش حاضر به‌منظور بررسی تأثیر تیمار پوتریسین بر کیفیت میوۀ انگور طی دوره های انبارمانی اجرا شد. میوه های انگور ارقام ریش‌بابا و الحقی به‌روش غوطه وری تحت فشار با محلولهای پوتریسین (0، 1 و 2 میلیمولار) تیمار شدند. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 1 میلی مولار در رقم ریش‌بابا و غلظت 2 میلی مولار در رقم الحقی بهترتیب با میانگینهای 28/0 و 56/0 کیلوگرم نیرو مؤثرترین تیمارها برای حفظ سفتی بودند. همچنین تیمارهای ذکرشده در هر یک از ارقام پس از پایان دورۀ آزمایش کمترین درصد کاهش وزن را نسبت به شاهد نشان دادند. در رابطه با فعالیت میکروبی پس از 55 روز انبارمانی تیمار پوتریسین 2 میلیمولار با میانگین g-1 CFU 59/3 در رقم ریش‌بابا به طور معناداری کمترین میزان آلودگی را نسبت به شاهد نشان داد. میوه های تیمارنشده کاهش در میزان ترکیبات فنلیکل، فعالیت ضداکسیداسیونی، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون، شاخصهای مختلف رنگ، افزایش کاهش وزن، pH، مواد جامد محلول کل و شاخص رسیدگی (TSS/TA) را نشان دادند. تمامی این تغییرات به صورت معناداری تحتتأثیر تیمارهای پوتریسین به تأخیر افتادند.
