سهیلا احمدخانی؛ علی سلیمانی؛ فرهنگ رضوی؛ عزیزاله خیری
چکیده
میوه زغالاخته منبع مهمی از ویتامینها و ترکیبات آنتیاکسیدانی بوده و حفظ ارزش غذایی، کیفیت ظاهری و سفتی بافت میوه در شرایط پس از برداشت از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش اثر تیمار پساز برداشت فنیلآلانین (صفر، 2، 4، 6 میلیمولار) و زمان انبارمانی (7، 14 و 21 روز) بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی میوه زغالاخته طی مدت انبارمانی ...
بیشتر
میوه زغالاخته منبع مهمی از ویتامینها و ترکیبات آنتیاکسیدانی بوده و حفظ ارزش غذایی، کیفیت ظاهری و سفتی بافت میوه در شرایط پس از برداشت از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش اثر تیمار پساز برداشت فنیلآلانین (صفر، 2، 4، 6 میلیمولار) و زمان انبارمانی (7، 14 و 21 روز) بر خصوصیات فیزیکوشیمیایی میوه زغالاخته طی مدت انبارمانی بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. میوهها بلافاصله پس از تیمار در سردخانهای با دمای 1± 2 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±85 درصد قرار گرفتند. براساس نتایج، بالاترین محتوی آنتوسیانین (mg CYN-3-GLU /100g FW 6/2)، فلاونوئید (mg QE/100g FW 16/13)، فنل کل (mg GAE/100g FW 80/371)، مواد جامد محلول (66/17 درصد) در هفته سوم و همچنین بیشترین میزان آسکوربیکاسید (mg/100g FW 89/26) در تیمار 2 میلیمولار فنیلآلانین مشاهده شد. کمترین میزان پراکسیدهیدروژن µmol/100g FW) 36/0) و سرمازدگی و بیشترین میزان پرولین ( mg/g FW36/0) در هفته سوم در تیمار 6 میلیمولار فنیلآلانین مشاهده شد. بطور کلی نتایج نشان داد برای نیل به هدف مهم انبارمانی زغالاخته در سردخانه که حفظ شاخصهای فیزیکی و شیمیایی مطلوب این میوه و ماندگاری بیشتر نسبت به نگهداری در دمای معمولی میباشد، تیمار 2 میلیمولار فنیلآلانین میتواند مناسبترین تیمار باشد.