صدف نورانی نیاکی؛ راهله ابراهیمی؛ اورنگ خادمی؛ فواد فاتحی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر عصاره برگ حنا و سدیم نیتروپروساید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و عمر گلجایی گل شاخه بریده داوودی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل اول عصاره برگ حنا در سه سطح (صفر، 100 و 200 ppm)، عامل دوم سدیم نیتروپروساید در سه سطح (صفر، 5/0 و 1 میلیمولار) و عامل سوم زمان نمونهبرداری ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر عصاره برگ حنا و سدیم نیتروپروساید بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و عمر گلجایی گل شاخه بریده داوودی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل اول عصاره برگ حنا در سه سطح (صفر، 100 و 200 ppm)، عامل دوم سدیم نیتروپروساید در سه سطح (صفر، 5/0 و 1 میلیمولار) و عامل سوم زمان نمونهبرداری در سه سطح (روز اول، روز ششم و روز دوازدهم) بود. با افزایش زمان نمونهبرداری قطر گل، محتوای کلروفیل، محتوای نسبی آب و وزن تر نسبی کاهش و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی افزایش معنیداری پیدا کرد. غلظتهای بالای عصاره حنا و سدیم نیتروپروساید فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی را کاهش داد و باعت بهبود پارامترهای کیفی گل داوودی شد که نشاندهنده اثرات مثبت آنها بر از بین بردن رادیکالهای آزاد میباشد. تیمار عصاره حنا در روز ششم نمونهبرداری بهترین تیمار جهت بهبود پارامترهای گل داوودی بود. تیمار عصاره برگ حنا و نیترپروساید مانع کاهش مقدار کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل در برگ گل داووی شدند. نتایج بیانگر تأثیر مثبت عصاره حنا و سدیم نیتروپروساید بر افزایش طول عمر پس از برداشت گل شاخه بریده داوودی بود.
خیره النساء دمرچلی؛ راهله ابراهیمی؛ مهدی سرائی تبریزی
چکیده
به منظور بررسی تاثیر میزان کم‌آبیاری و سطوح مختلف شوری آب آبیاری بر برخی شاخص های مورفوفیزیولوژیکی جعفری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه انجام شد. عامل اول میزان آب آبیاری در سه سطح (60 و 80 و 100 درصد ظرفیت زراعی) و عامل دوم شوری آب آبیاری در سه سطح (5/0، 2، 4 دسی‌زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد کاهش ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر میزان کم‌آبیاری و سطوح مختلف شوری آب آبیاری بر برخی شاخص های مورفوفیزیولوژیکی جعفری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در سه تکرار در گلخانه انجام شد. عامل اول میزان آب آبیاری در سه سطح (60 و 80 و 100 درصد ظرفیت زراعی) و عامل دوم شوری آب آبیاری در سه سطح (5/0، 2، 4 دسی‌زیمنس بر متر) بود. نتایج نشان داد کاهش میزان آب آبیاری و افزایش شوری آب آبیاری باعث کاهش ارتفاع گیاه، تعداد برگ در بوته، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، محتوای نسبی آب برگ و محتوای کلروفیل شد. با افزایش شوری به 4 دسی‌زیمنس بر متر میزان نشت یونی و فعالیت آنزیمهای کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز افزایش یافت و با افزایش میزان آبیاری کاهش چشمگیری در این صفات مشاهده شد.
