فاطمه بخشی پور؛ حسن مومیوند؛ ابراهیم صداقتی؛ عبداله احتشام نیا
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بیوچار و قارچهای میکوریزا بر رشد، زیتودهی گیاهی و برخی عناصر غذایی دو واریته جعفری بود. آزﻣﺎیش ﺑﻪصورت فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﻛﺎملاً ﺗﺼﺎدﻓﻲ با سه تکرار انجام شد. واریتههای جعفری در دو سطح (کریسپوم و نئاپولیتانوم) بهعنوان فاکتور اول، بیوچار در سه سطح (صفر، سه و شش درصد وزنی خاک) بهعنوان ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر بیوچار و قارچهای میکوریزا بر رشد، زیتودهی گیاهی و برخی عناصر غذایی دو واریته جعفری بود. آزﻣﺎیش ﺑﻪصورت فاکتوریل در ﻗﺎﻟﺐ ﻃﺮح ﻛﺎملاً ﺗﺼﺎدﻓﻲ با سه تکرار انجام شد. واریتههای جعفری در دو سطح (کریسپوم و نئاپولیتانوم) بهعنوان فاکتور اول، بیوچار در سه سطح (صفر، سه و شش درصد وزنی خاک) بهعنوان فاکتور دوم و قارچهای میکوریزا (میکوریزا و عدم میکوریزا) بهعنوان فاکتور سوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی (به ترتیب با 180/291 و 8783/64 گرم) مربوط به واریته کریسپوم و کاربرد میکوریزا با بیوچار سه درصد بود. بیشترین وزن تر و خشک ریشه (به ترتیب با 74/70 و 68/18 گرم) و بیشترین میزان کلونیزاسیون (96 درصد) در واریته نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزا به همراه کاربرد بیوچار سه درصد مشاهده شد. بیشترین غلظت سدیم، پتاسیم، نیتروژن و مس در تیمار بیوچار شش درصد بهدست آمد. تیمار میکوریزا نیز باعث افزایش غلظت منیزیم، آهن، مس و کلسیم در هر دو واریته نئاپولیتانوم و کریسپوم گردید. بیشترین غلظت عنصر فسفر (67/8918 پیپیام) مربوط به واریته نئاپولیتانوم با کاربرد میکوریزا و بیوچار شش درصد و بیشترین غلظت عنصر منگنز (7296/50 پیپیام) در واریته کریسپوم با کاربرد میکوریزا و بیوچار شش درصد بهدست آمد. در مجموع در این مطالعه کاربرد بیوچار منجر به کلونیزاسیون بهتر ریشهی جعفری با قارچ میکوریزا گردید. بنابراین میتوان نتیجهگیری کرد که استفاده توأم بیوچار و قارچهای میکوریزا شرایط بهتری را جهت دستیابی به اهداف کشاورزی پایدار و افزایش رشد وزیتودهی گیاه جعفری فراهم میآورد.