پیام پوریافر؛ علیرضا خالقی؛ احمدرضا عباسی‌فر؛ مینا تقی زاده
چکیده
خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی محدودکننده کشت گیاهان چوبی می‌باشد. به‌منظور افزایش تحمل نهال‌های لیلکی ایرانی به تنش خشکی از طریق همزیستی با قارچ آربسکولار مایکوریزا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سال‌های ۱۳۹۷-۱۳95 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل مایکوریزا در دو سطح (تلقیح یا عدم تلقیح با Glomus moseae) و تنش خشکی ...
بیشتر
خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی محدودکننده کشت گیاهان چوبی می‌باشد. به‌منظور افزایش تحمل نهال‌های لیلکی ایرانی به تنش خشکی از طریق همزیستی با قارچ آربسکولار مایکوریزا، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سال‌های ۱۳۹۷-۱۳95 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل مایکوریزا در دو سطح (تلقیح یا عدم تلقیح با Glomus moseae) و تنش خشکی در دو سطح (آبیاری یا عدم آبیاری) بود. تنش خشکی باعث کاهش معنی‌دار صفات رشدی از جمله محتوای آب نسبی، درصد ماده خشک اندام‌های هوایی و ریشه، محتوای کلروفیل کل، محتوای کاروتنوئید کل و شاخص پایداری غشاء سلولی و افزایش معنی‌دار محتوای پرولین شد. تلقیح ریشه نهال‌ها با قارچ مایکوریزا باعث بهبود محتوای آب نسبی (به‌میزان 14 درصد)، محتوای کاروتنوئید کل (به‌میزان 25 درصد)، درصد ماده خشک اندام‌های هوایی (به‌میزان 5/4 درصد)، درصد ماده خشک ریشه (به‌میزان 2/6 درصد) و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کل (به‌میزان 8/54 درصد) نسبت به نهال‌های تلقیح‌نشده گردید. همچنین شاخص پایداری غشاء سلولی، محتوای کلروفیل کل، محتوای فنل کل و فلاونوئید کل در نهال‌های تلقیح شده نسبت به نهال‌های تلقیح نشده چه در شرایط تنش خشکی و چه در شرایط آبیاری نرمال بیشتر بود. به‌طورکلی، نتایج نشان داد قارچ مایکوریزا باعث بهبود ویژگی‌های رشدی و کاهش اثرات سوء تنش خشکی از طریق افزایش ترکیبات آنتی‌اکسیدانی در نهال‌های لیلکی ایرانی گردید.
