حیدر مفتاحی زاده
چکیده
به منظور بررسی اثر تاریخ کشت بر تودههای بومی و ژنوتیپهای چای ترش، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در شهرستان دلگان در سال زراعی 1398-1397 انجام گرفت. تاریخ کاشت به عنوان فاکتور اول در 5 سطح (15 اسفند، 15 فروردین، 15 اردیبهشت، 15خرداد و 10 تیر) و ژنوتیپها و توده ها به عنوان فاکتور دوم در 10 سطح (تودههای جیرفت، ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تاریخ کشت بر تودههای بومی و ژنوتیپهای چای ترش، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در شهرستان دلگان در سال زراعی 1398-1397 انجام گرفت. تاریخ کاشت به عنوان فاکتور اول در 5 سطح (15 اسفند، 15 فروردین، 15 اردیبهشت، 15خرداد و 10 تیر) و ژنوتیپها و توده ها به عنوان فاکتور دوم در 10 سطح (تودههای جیرفت، دلگان، بمپور، ایرانشهر، نیکشهر، رودبار جنوب، سراوان و قلعهگنج و دو واریته تجاری HA و HS-24) در نظر گرفته شدند. صفات ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﺷﺎﻣﻞ قطر ساقه، وزن تر و خشک غوزه گل، وزن خشک کاسبرگ، میزان آنتوسیانین و … بودند. نتایج نشان داد اثر تاریخ کاشت بر کلیه صفات مورد بررسی در سطح 1 درصد معنیدار بود. اثر ژنوتیپ بر تعداد روز تا آغاز غوزهدهی، تعداد برگ، تعداد روز تا 50 درصد گلدهی و وزن خشک کاسبرگ در گیاه معنیدار بود. اثر متقابل تاریخ کشت و ژنوتیپ بر وزن خشک کاسبرگ، آنتوسیانین، بذر در گیاه و عملکرد ماده خشک معنیدار بود. بیشترین وزن خشک کاسبرگ در گیاه، در تاریخ کاشت 15 اردیبهشت به دست آمد. همچنین توده بومی دلگان و سراوان به ترتیب دارای بیشترین و کمترین میزان وزن کاسبرگ خشک بودند. وزن تر و خشک غوزه، تعداد برگ، قطر ساقه، میزان بذر در گیاه و میزان آنتوسیانین با وزن خشک کاسبرگ همبستگی معنیداری داشتند. به طور کلی، تاریخ کاشت 15 اردیبهشت و توده بومی دلگان عملکرد بهتری نشان دادند.
حیدر مفتاحی زاده؛ محمدحسن عصاره
چکیده
به منظور ارزیابی اثر تراکم بوته و کود نیتروژن بر خصوصیات فنولوژیکی، کیفی، ظرفیت فتوسنتزی و اجزای عملکرد توده بومی گوار، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان ایرانشهر در سال زراعی 1397-1396 اجراء گردید. عامل اصلی با چهار سطح تراکم بوته (25، 45، 60 و 85 بوته در متر مربع) و عامل فرعی، چهار سطح ...
بیشتر
به منظور ارزیابی اثر تراکم بوته و کود نیتروژن بر خصوصیات فنولوژیکی، کیفی، ظرفیت فتوسنتزی و اجزای عملکرد توده بومی گوار، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان ایرانشهر در سال زراعی 1397-1396 اجراء گردید. عامل اصلی با چهار سطح تراکم بوته (25، 45، 60 و 85 بوته در متر مربع) و عامل فرعی، چهار سطح کود نیتروژن از منبع اوره (صفر، 50، 100، 150 کیلوگرم در هکتار کود اوره) بود. نتایج تجزیه واریانس دادهها نشان داد اثر تراکم بوته بر تمامی صفات مورد بررسی، به جزء کربوهیدرات، صمغ و پروتئین، در سطح 1 درصد معنیدار بود. مقایسه میانگین تراکم بوته نشان داد تیمار 25و 85 بوته در مترمربع به ترتیب دارای بیشترین و کمترین تعداد شاخه فرعی بودند. تیمار 45 و 85 بوته در مترمربع، به‌ترتیب دارای بیشترین و کمترین میانگین عملکرد بذر و عملکرد بیولوژیکی (کیلوگرم در هکتار) بودند. اثر متقابل100 کیلوگرم کود نیتروژن در تراکم 60 بوته در مترمربع دارای بیشترین درصد پروتئین و اثر متقابل صفر کیلو کود نیتروژن و تراکم 45 بوته در مترمربع دارای حداقل درصد پروتئین بودند. نتایج نشان داد برای دستیابی به عملکرد بذر و صمغ مطلوب، تیمار تراکم 45 بوته در مترمربع و50 کیلوگرم کود نیتروژن در هکتار برای توده بومی گرمبیت پیشنهاد می شود.
