فاطمه رمضانی؛ حسین رامشینی؛ محمود لطفی؛ محمد مهدی مرتضویان؛ صفدر پورممبینی
چکیده
این تحقیق باهدف بهنژادی صفت شیرینی میوه در طالبی رقم ساوه انجام شد. برای این منظور تلاقی بین رقم ساوه با رقم گالیا انجام شد و نسل F2 تشکیل شد. برای اندازهگیری شیرینی میوه طالبی در نسل والدین و نسل F2 از دستگاه رفراکتومتر استفاده شد. در نسل F2 42 گیاه از 2100 گیاه انتخاب و ارزیابی شد. همچنین سه نشانگر SNP مرتبط با شیرینی میوه در جمعیت F2با ...
بیشتر
این تحقیق باهدف بهنژادی صفت شیرینی میوه در طالبی رقم ساوه انجام شد. برای این منظور تلاقی بین رقم ساوه با رقم گالیا انجام شد و نسل F2 تشکیل شد. برای اندازهگیری شیرینی میوه طالبی در نسل والدین و نسل F2 از دستگاه رفراکتومتر استفاده شد. در نسل F2 42 گیاه از 2100 گیاه انتخاب و ارزیابی شد. همچنین سه نشانگر SNP مرتبط با شیرینی میوه در جمعیت F2با روش HRM با کمک دستگاه ریل تایم پیسیآر تعیین ژنوتیپ گردید. از بین سه نشانگر SNP یکی از آنها (SlE1) بین والدین چندشکلی نشان داد و رقم گالیا و ساوه بهترتیب دارای ژنوتیپ A1A1 و A2A2 بودند. پس از تعیین ژنوتیپ بهترتیب 13، 23 و 6 گیاه برای سه ژنوتیپ A1A1، A1A2 و A2A2 بهدست آمد. تجزیه واریانس طرح کاملاً تصادفی نامتعادل نشان داد این سه گروه از نظر میزان قند، تفاوت معنیداری داشتند. میانگین میزان قند در واحد بریکس (%) برای سه ژنوتیپ A1A1، A1A2 و A2A2 بهترتیب 75/11، 85/10 و 68/6 بهدست آمد. مقایسه میانگین با روش دانکن نشان داد تفاوت این میانگینها در سطح احتمال 01/0 p< معنیدار بود. این نتایج نشان میدهد نشانگر SlE1-HRM بهخوبی میتواند گیاهانی را گزینش کند که میزان قند آنها نسبت به والد ساوه بیشتر است.
