راضیه رستمی؛ احمد ارشادی
چکیده
هدف از این پژوهش افزایش راندمان باززایی در برخی رقم‌های انگور تجاری بود. به این منظور از کالوس جنین‌زای حاصل از بساک نابالغ شش رقم انگور شامل بیدانه سفید، بیدانه قرمز، فخری، عسکری، یاقوتی و تامسون سیدلس استفاده شد. کالوس جنین‌زا در محیط کشت MS بدون هورمون کشت شد و بالاترین تعداد جنین سوماتیکی در رقم بیدانه سفید مشاهده شد. سپس جنین‌های ...
بیشتر
هدف از این پژوهش افزایش راندمان باززایی در برخی رقم‌های انگور تجاری بود. به این منظور از کالوس جنین‌زای حاصل از بساک نابالغ شش رقم انگور شامل بیدانه سفید، بیدانه قرمز، فخری، عسکری، یاقوتی و تامسون سیدلس استفاده شد. کالوس جنین‌زا در محیط کشت MS بدون هورمون کشت شد و بالاترین تعداد جنین سوماتیکی در رقم بیدانه سفید مشاهده شد. سپس جنین‌های سوماتیکی در محیط کشت MS تحت دو ترکیب هورمونی 5/0 میکرومولار بنزیل آمینو پورین (BAP) و 1/0 میکرومولار نفتالین استیک اسید (NAA) + 5/2 میکرومولار بنزیل آمینو پورین (BAP) برای جوانه‌زنی قرار گرفتند. در طول جوانه‌زنی در هر دو محیط کشت، گیاهان با رشد غیرطبیعی رأس شاخه و ریشه مشاهده شدند؛ همچنین در محیط کشت حاوی 1/0 میکرومولار NAA و 5/2 میکرومولار BAP گیاهان با ریشه طویل و رأس شاخه غیرطبیعی مشاهده شد. درصد جنین‌های طبیعی در دو محیط جوانه‌زنی وابسته به نوع رقم بود، به طوری که درصد جوانه‌زنی طبیعی در رقم عسکری تفاوت معنی‌داری در دو محیط کشت نداشت، ولی در سایر رقم‌ها این درصد در محیط کشت حاوی 5/0 میکرومولار BAP بالاتر بود. بعد از چهار هفته گیاهان به دو محیط کشت باززایی MS و WPM که هر دو حاوی 5/0 میکرومولار BAP بودند، انتقال یافتند. درصد باززایی روی محیط WPM (87/76 درصد) نسبت به محیط MS (27/59 درصد) بالاتر بود. در بین رقم‌های مورد بررسی، بالاترین درصد باززایی در رقم‌های عسکری (4/94 درصد)، بیدانه سفید (85/83 درصد) و تامسون سیدلس (66/80 درصد) بهدست آمد.
