ادریس مهدوی فکیجور؛ هدایت زکی زاده؛ ولی اله مظفریان؛ حسن رضادوست
چکیده
این پژوهش در دو مرحله جهت بهینهسازی تکثیر درونشیشهای گل صدتومانی بومی ایران انجام شد. در مرحله اول اثر غلظتهای مختلف بنزیل آمینوپیورین (BAP) (صفر، 5/0، و 2 میلیگرم در لیتر)، نفتالن استیک اسید (NAA) (صفر، 1/0، 2/0 و 3/0 میلیگرم در لیتر) و جیبرلیک اسید (GA3) (صفر و 5/0 میلیگرم در لیتر) روی جوانههای انتهایی گل صد تومانی گونه mascula بهمنظور ...
بیشتر
این پژوهش در دو مرحله جهت بهینهسازی تکثیر درونشیشهای گل صدتومانی بومی ایران انجام شد. در مرحله اول اثر غلظتهای مختلف بنزیل آمینوپیورین (BAP) (صفر، 5/0، و 2 میلیگرم در لیتر)، نفتالن استیک اسید (NAA) (صفر، 1/0، 2/0 و 3/0 میلیگرم در لیتر) و جیبرلیک اسید (GA3) (صفر و 5/0 میلیگرم در لیتر) روی جوانههای انتهایی گل صد تومانی گونه mascula بهمنظور باززایی مورد مطالعه قرار گرفت و در مرحله دوم اثر غلظتهای مختلف BAP (صفر، 5/0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر) و NAA (صفر، 25/0، 5/0 و 1 میلیگرم در لیتر) روی القای کالوسهای جنینی از برگهای جوان بررسی شد. در تمام آزمایشها محیط کشت پایه MS مورد استفاده قرار گرفت. در مرحله اول بیشترین تعداد شاخه (38/5) در یک میلیگرم در لیتر BAP به همراه 1/0 میلیگرم در لیتر NAA و 5/0 میلیگرم در لیتر GA3 بهدست آمد. نتایج نشان داد که افزایش غلظت BAP باعث کاهش طول شاخساره شد. حداکثر فراوانی کالوس جنینزای متراکم (93/17) و تعداد جنین سوماتیکی در هر ریزنمونه (11/7) در تیمار 2 میلیگرم در لیتر BAP و 5/0 میلیگرم در لیتر NAAبهدست آمد. حداکثر درصد ریشهزایی (51/70 درصد) و تعداد ریشه (02/5) با 25/0 میلیگرم در لیتر NAAبهدست آمد.