علوم گیاهان دارویی
رسول محمدنیا؛ عبدالحسین رضایی نژاد؛ صحبت بهرامی نژاد
چکیده
با هدف تعیین تأثیر دور آبیاری و سیلیسیم بر رشد، عملکرد، میزان اسانس، فنل کل و ویژگی پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) ریحان، این پژوهش در طی سالهای 1395-1394 در گلخانۀ پژوهشی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. عاملها شامل دور آبیاری در سه سطح 4، 7 و 9 روز (بر پایۀ ...
بیشتر
با هدف تعیین تأثیر دور آبیاری و سیلیسیم بر رشد، عملکرد، میزان اسانس، فنل کل و ویژگی پاداکسندگی (آنتیاکسیدانی) ریحان، این پژوهش در طی سالهای 1395-1394 در گلخانۀ پژوهشی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در چهار تکرار انجام شد. عاملها شامل دور آبیاری در سه سطح 4، 7 و 9 روز (بر پایۀ میزان آب در خاک 90، 75 و 60 درصد ظرفیت زراعی) و محلولپاشی سیلیکات پتاسیم در سه سطح 0، 1 و 2 میلیمولار، بهصورت هفتگی بود. نتایج بررسیها نشان داد، افزایش فاصلۀ آبیاری باعث کاهش رشد و افزایش کارایی مصرف آب در بوته شد. سیلیسیم تأثیر خشکی را تعدیل و باعث بهبود رشد شد و کاربرد سیلیکات پتاسیم 2 میلیمولار باعث افزایش شاخص مقاومت به تنش شد. افزایش فاصلۀ آبیاری و کاربرد سیلیکات پتاسیم هر دو باعث افزایش میزان اسانس و فنل کل شدند. همچنین با افزایش فاصلۀ آبیاری ویژگی پاداکسندگی افزایش یافت و در فاصلۀ آبیاری نه روز و سیلیکات پتاسیم 2 میلیمولار، بیشترین ویژگی پاداکسندگی گیاه به دست آمد. ضریب همبستگی بین صفات نشان داد، میزان اسانس با طول ریشه، فنل کل و شاخص مقاومت به تنش همبستگی مثبت و با غلظت کشندۀ 50 درصد (IC50) همبستگی منفی داشت. بهطورکلی افزایش فاصلۀ آبیاری باعث کاهش رشد و افزایش میزان اسانس و ویژگی پاداکسندگی شد. سیلیکات پتاسیم بهویژه با غلظت 2 میلیمولار تأثیر نامناسب تنش خشکی را بر ویژگیهای رشدی تعدیل کرد و باعث افزایش میزان و عملکرد اسانس و ویژگی پاداکسندگی شد.