سمیه جزقاسمی؛ سید نجم الدین مرتضوی؛ محسن خدادادی
دوره 41، شماره 2 ، شهریور 1389
چکیده
گل مریم یکی از گل‌های شاخه بریده مهم از نظرتولید و صادرات است. این گل پس از برداشت با مشکلات مهمی از جمله ناتوانی غنچه‌های گل برای توسعه، باز شدن و ریزش غنچه‌ها مواجه است که موجب کاهش کیفیت و عمر انباری در گل شاخه بریده مریم می‌شود. برای حل این مشکل، تحقیقی در سال 1386 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر با هدف بررسی اثر D-4،2، ساکارز و کلرید ...
بیشتر
گل مریم یکی از گل‌های شاخه بریده مهم از نظرتولید و صادرات است. این گل پس از برداشت با مشکلات مهمی از جمله ناتوانی غنچه‌های گل برای توسعه، باز شدن و ریزش غنچه‌ها مواجه است که موجب کاهش کیفیت و عمر انباری در گل شاخه بریده مریم می‌شود. برای حل این مشکل، تحقیقی در سال 1386 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد ابهر با هدف بررسی اثر D-4،2، ساکارز و کلرید کلسیم بر درصد باز شدن گل‌ها و ریزش غنچه‌ها در گل بریده مریم رقم پیئرل اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. گل‌های بریده مریم در معرض تیمار با فاکتورهای آزمایشی شامل
D-4،2 در سطوح 0، 50، 100 و 200 پی‌پی‌ام، ساکارز در سطوح 0، 5/1، 5/3 و 5/5 درصد و کلرید کلسیم در سطوح 0، 200 و 400 پی‌پی‌ام قرار گرفتند. به تمامی واحدهای آزمایشی حدود 100 پی‌پی‌ام سولفات آلومینیوم برای جلوگیری از رشد میکروارگانیسم‌ها افزوده شد. در طول اجرای پژوهش صفات متعددی از جمله درصد باز شدن گل‌ها،درصد ریزش غنچه‌ها، درصد محتوای نسبی آب، میزان کلسیم موجود در دمگل غنچه‌ها و درصد ماندگاری اندازهگیری گردید. نتایج نشان داد که D-4،2 در تمامی سطوح موجب افزایش معنی‌داری در میزان کلسیم دمگل غنچه‌ها شده ولی درصد باز شدن گل‌ها را کاهش داد. تیمارهای ساکارز و کلرید کلسیم هر کدام به تنهایی اثر معنی‌داری در افزایش باز شدن گل‌ها داشتند ولی بیشترین درصد باز شدن گل‌ها، محتوای نسبی آب و ماندگاری در تیمار 5/3 درصد ساکارز به همراه 200 پی‌پی‌ام کلرید کلسیم مشاهده شد که این تیمار درصد باز شدن گل‌ها را نسبت به شاهد 92 درصد افزایش داد و درصد ریزش غنچه‌ها را کاهش داده و به 33/5 درصد رساند. لذا می‌توان تیمار مذکور را به عنوان محلول محافظ گل شاخه بریده مریم رقم پیئرل پس از برداشت توصیه نمود.
عبدالستار دارابی؛ عبدالکریم کاشی؛ مصباح بابالار؛ محسن خدادادی
دوره 40، شماره 4 ، اسفند 1388
چکیده
به منظور تعیین آستانه طول روز و درجه حرارت تجمعی برای تشکیل سوخ و آنالیز رشد رقم‌های قرمز ایرانشهر، سفید بهبهان و پریماورا آزمایشی به مدت یکسال (1386-1385) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهارتکرار اجرا شد. بذرها در اوایل آبان ماه در خزانه کشت و نشاها در اوایل بهمن ماه به زمین اصلی منتقل شدند. تاریخ ...
بیشتر
به منظور تعیین آستانه طول روز و درجه حرارت تجمعی برای تشکیل سوخ و آنالیز رشد رقم‌های قرمز ایرانشهر، سفید بهبهان و پریماورا آزمایشی به مدت یکسال (1386-1385) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهارتکرار اجرا شد. بذرها در اوایل آبان ماه در خزانه کشت و نشاها در اوایل بهمن ماه به زمین اصلی منتقل شدند. تاریخ تشکیل سوخ به روش نسبت تشکیل سوخ (حداکثر قطر سوخ تقسیم بر حداقل قطر گردن) محاسبه گردید. در رقم‌های قرمز ایرانشهر، سفید بهبهان و پریماورا آستانه طول روز برای تشکیل سوخ به ترتیب 12 ساعت و 7 دقیقه (29 اسفند)، 12 ساعت و 52 دقیقه (24 فروردین) و 12ساعت و 35 دقیقه (15 فروردین) و درجه حرارت تجمعی 3/1036، 2/1317 و 9/ 1178درجه روز رشد بود. برداشت سوخ در زمان افتادگی50 تا80 درصد برگها و شروع خشک شدن آنها انجام گرفت. نتایج آنالیز رشد مشخص نمود که در همه رقم‌های مورد بررسی مرحله رشد کند تا 135 روز بعد از جوانه زدن ادامه داشته و سپس مرحله رشد سریع گیاه آغاز شد. رقم سفید بهبهان شاخص سطح برگ، سرعت رشد نسبی، سرعت رشد محصول و سرعت رشد سوخ بیشتری از دو رقم دیگر داشت، به همین دلیل عملکرد ماده خشک سوخ این رقم از سایر رقم‌ها برتر بود. عملکرد تازه سوخ رقم پریماورا برتری معنی‌داری (در سطح 1%) بر دو رقم دیگر داشت. با این وجود با توجه به اختلاف بسیار معنی-دار درصد ماده خشک سوخ رقم‌های مورد مطالعه، عملکرد ماده خشک سوخ این رقم‌ها نیز مورد تجزیه واریانس قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد از لحاظ عملکرد ماده خشک سوخ در هکتار رقم سفید بهبهان بر سایر رقم‌ها در سطح 5% برتری دارد
