مجید اسمعیلی؛ رضا صالحی؛ مصباح بابالار؛ محمدرضا طاهری؛ حسین محمدی
چکیده
در این پژوهش تأثیر پایة Ace و سطوح مختلف نیتروژن (60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) بر رشد رویشی، عملکرد، ویژگی‌های کیفی میوه، غلظت نیتروژن برگ و میوة طالبی رقم سمسوری در شرایط مزرعه ای به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سال 1392 ارزیابی شد. افزایش میزان نیتروژن از 60 کیلوگرم به 120 کیلوگرم، موجب 4/23درصد افزایش در عملکرد ...
بیشتر
در این پژوهش تأثیر پایة Ace و سطوح مختلف نیتروژن (60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) بر رشد رویشی، عملکرد، ویژگی‌های کیفی میوه، غلظت نیتروژن برگ و میوة طالبی رقم سمسوری در شرایط مزرعه ای به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سال 1392 ارزیابی شد. افزایش میزان نیتروژن از 60 کیلوگرم به 120 کیلوگرم، موجب 4/23درصد افزایش در عملکرد کل بازارپسند شد، درحالی‌که با افزایش میزان نیتروژن از 120 کیلوگرم به 180 کیلوگرم در هکتار، عملکرد بازارپسند 7/19درصد کاهش یافت. عملکرد کل بازارپسند در گیاهان پیوندی در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی، 85/18درصد بیشتر بود. عملکرد تک بوته، شمار میوه و عملکرد بازارپسند در بوته در گیاهان پیوندی بالاتر از گیاهان غیرپیوندی بود. سفتی گوشت میوه در پاسخ به افزایش میزان نیتروژن، کاهش یافت و بالاترین میزان سفتی گوشت میوه در تیمار 60 کیلوگرم نیتروژن خالص به دست آمد. درصد مادة خشک در میوه‌های برداشت‌شده از گیاهان پیوندی به‌طور معنی‌داری بالاتر از گیاهان غیرپیوندی بود. مواد جامد محلول وpH تحت تأثیر پیوند و میزان نیتروژن قرار نگرفت. طول ساقه نیز تحت تأثیر تیمار پیوند قرار گرفت و بالاترین طول ساقه (17/212 سانتی‌متر) در گیاهان پیوندی به دست آمد، درحالی‌که کمترین طول ساقه (56/173 سانتی‌متر) در گیاهان غیرپیوندی ثبت شد. غلظت نیتروژن در برگ و میوة گیاهان پیوندی در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی بیشتر بود. بر پایة نتایج، کاربرد روش پیوند و سطح بهینة نیتروژن (120کیلوگرم) می‌تواند موجب بهبود رشد و عملکرد در گیاه طالبی شود.
