علوم میوه
محبوبه یزدان پناه؛ حسین صادقی؛ حسین مرادی
چکیده
کیفیت خوراکی، بازارپسندی، مواد جامد محلول، اندازه و رنگ‌گیری میوة شلیل تحت تأثیر شدت و میزان نور مستقیم خورشید قرار دارد. به‌طورمعمول میوه‌های نواحی بیرونی درخت نور کافی دریافت کرده و رنگ مناسبی به خود می‌گیرند اما میوه‌های موجود در قسمت میانی و پایینی درخت که به دلیل سایه‌اندازی برگ‌های بالایی نور کمتری دریافت می‌کنند رنگ ...
بیشتر
کیفیت خوراکی، بازارپسندی، مواد جامد محلول، اندازه و رنگ‌گیری میوة شلیل تحت تأثیر شدت و میزان نور مستقیم خورشید قرار دارد. به‌طورمعمول میوه‌های نواحی بیرونی درخت نور کافی دریافت کرده و رنگ مناسبی به خود می‌گیرند اما میوه‌های موجود در قسمت میانی و پایینی درخت که به دلیل سایه‌اندازی برگ‌های بالایی نور کمتری دریافت می‌کنند رنگ و کیفیت مناسبی نداشته و بازارپسندی مطلوبی ندارند. به‌منظور بهبود کیفیت میوه‌هایی که در وسط و پایین تاج‌پوشش درخت قرار دارند، پژوهشی با استفاده از خاکپوش (مالچ)های بازتاب‌کنندة آلومینیومی و پلی‌اتیلنی سفید و شفاف در یکی از باغ‌های تجاری شلیل در شهر ساری انجام شد. صفات موردنظر در دو بخش بیوشیمیایی شامل آنتوسیانین، پاداکسنده (آنتی‌اکسیدان)، مواد جامد محلول، اسیدیته، فنول و ریخت‌شناختی (مورفولوژیکی) شامل وزن کل، وزن گوشت میوه، وزن هستة میوه، سفتی، حجم و قطر میوه ارزیابی شدند. بر پایة نتایج به‌دست‌آمده میزان نور بازتاب‌شده از خاکپوش‌های بازتابندة آلومینیومی و پلی‌اتیلنی باعث افزایش بهتر نفوذ نور به درون شاخساره شدند. افزایش نور تأثیر معنی‌داری بر وزن میوه، وزن گوشت، قطر میوه، آنتوسیانین، پاداکسنده و فنول میوه‌ها داشتند. در مقایسة کارایی خاکپوش‌های بازتابندة آلومینیومی در رنگ‌گیری، افزایش قند، افزایش وزن و میزان فنول میوه بیشتر از خاکپوش‌های بازتابندة پلی‌اتیلنی بوده است. به‌طورکلی نتایج این بررسی‌ها نشان داد که می‌توان از خاکپوش‌های بازتابنده برای بهبود میوه‌هایی که برای افزایش کیفیت به دریافت نور مستقیم خورشید وابسته‌اند استفاده کرد.
فاطمه سیدکلایی؛ حسین صادقی؛ حسین مرادی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر عناصر غذایی نیتروژن، بور و روی بر میزان اکسین و تشکیل میوه در پرتقال تامسون ناول، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اوره در سه سطح (0، 3 و 6 در هزار)، اسید بوریک در دو سطح (0 و 5/0 در هزار) و سولفات روی در دو سطح (0 و 3 در هزار) بودند. تعداد گل، میوۀ ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر عناصر غذایی نیتروژن، بور و روی بر میزان اکسین و تشکیل میوه در پرتقال تامسون ناول، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل اوره در سه سطح (0، 3 و 6 در هزار)، اسید بوریک در دو سطح (0 و 5/0 در هزار) و سولفات روی در دو سطح (0 و 3 در هزار) بودند. تعداد گل، میوۀ اولیه، میوهچه بعد از ریزش خرداد و میوۀ نهایی شمارش شد. طول و قطر میوه، میزان اکسین منطقۀ ریزش و عملکرد اندازهگیری شد. مصرف عناصر غذایی اثر معناداری در افزایش تعداد گل، درصد تشکیل میوۀ اولیه و عملکرد داشتند. کمترین میزان ریزش میوۀ اولیه و نهایی در تیمار مصرف همزمان اوره با غلظت 6 در هزار و سولفات روی با غلظت 3 در هزار به دست آمد. بالاترین درصد تشکیل میوه بعد از ریزش خرداد و اکسین، در تیمار اثر متقابل سولفات روی با غلظت 3 در هزار و اسید بوریک با غلظت 5/0 در هزار حاصل شد.
