زهره سلطانی؛ شیرین دیانتی دیلمی؛ ساسان علی نیایی فرد؛ سعیده رستمی
چکیده
ارکیده خربقی معمولی از ارکیدههای خاکرست و بومی مناطق معتدل ایران است و پتانسیل بالقوهای جهت اصلاح برای مصارف زینتی دارد. هرچند تکثیر درونشیشهای این گیاه قبلاً بررسی شده است، اما مطالعه عوامل مؤثر بر رشد و فتوسنتز این گونه در شرایط کنترل‌شده درونشیشهای ضروری میباشد. در تحقیق حاضر گیاهچههای سه برگچهای در ظروف ...
بیشتر
ارکیده خربقی معمولی از ارکیدههای خاکرست و بومی مناطق معتدل ایران است و پتانسیل بالقوهای جهت اصلاح برای مصارف زینتی دارد. هرچند تکثیر درونشیشهای این گیاه قبلاً بررسی شده است، اما مطالعه عوامل مؤثر بر رشد و فتوسنتز این گونه در شرایط کنترل‌شده درونشیشهای ضروری میباشد. در تحقیق حاضر گیاهچههای سه برگچهای در ظروف شیشهای حاوی محیط کشت تغییر یافته فاست مایع به همراه پرلیت استریل (جهت استقرار) کشت شدند. جهت حذف CO2 از ویال‌های شیشهای حاوی سه میلیلیتر KOH با غلظت اشباع و جهت افزایش CO2 از ویال‌های حاوی سه میلیلیتر مواد آزادکننده CO2(محلول سه مولار بیکربنات سدیم و کربنات سدیم) در هریک از ظروف کشت استفاده شد. آزمایش بر پایه طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار و هر تکرار شامل سه نمونه گیاهی انجام شد. شاخصهای رشدی نظیر وزن تر و خشک بخش هوایی، ارتفاع ساقه و طول ریشه، نرخ تعرق و حداکثر کارایی فتوسیستم II فتوسنتزی گیاهچهها اندازهگیری شد. بیشترین میزان ارتفاع ساقه، وزن تر و خشک ساقه و طول ریشه در گیاهچههای حاصل از تیمار افزایش CO2 مشاهده شد. از اتمسفر ظروف کشت موجب کاهش چشم‌گیر میزان حداکثر کارایی فتوسیستم II (QYmax) فتوسنتزی گیاهچه ها شد. از طرفی بهدنبال پسابیدگی، بیشترین سرعت تعرق در برگ‌های تیمار شاهد و افزایشCO2 مشاهده شد و حذف CO2 سبب کاهش سرعت تعرق در گیاهچهها شد. میتوان نتیجه گرفت که با افزایش درونشیشهای CO2 میتوان باعث افزایش کارایی فتوسنتز گیاهان درونشیشهای ارکیده خربقی معمولی شد و از این طریق رشد و نمو این گیاهان را در شرایط درونشیشهای بهبود بخشید.
شیرین دیانتی دیلمی؛ محسن کافی؛ سید علیرضا سلامی
چکیده
برای بهینه‌سازی جوانهزنی بذر ارکیدۀ خربقی معمولی، از دوازده سطح تیمار مختلف قندی (ساکارز، فروکتوز، گلوکز و دو ترکیب از قندهای فروکتوز و ساکارز) به همراه دو سطح تیمار نیتروژن آلی (2 گرم در لیتر پپتون) در محیط کشت فاست استفاده شد. نتایج نشان داد تیمارهای قندی ترکیب 2 فروکتوز-ساکارز (H12)، 10 گرم در لیتر ساکارز (H8)، 20 گرم در لیتر گلوکز ...
بیشتر
برای بهینه‌سازی جوانهزنی بذر ارکیدۀ خربقی معمولی، از دوازده سطح تیمار مختلف قندی (ساکارز، فروکتوز، گلوکز و دو ترکیب از قندهای فروکتوز و ساکارز) به همراه دو سطح تیمار نیتروژن آلی (2 گرم در لیتر پپتون) در محیط کشت فاست استفاده شد. نتایج نشان داد تیمارهای قندی ترکیب 2 فروکتوز-ساکارز (H12)، 10 گرم در لیتر ساکارز (H8)، 20 گرم در لیتر گلوکز (H2) و ترکیب 1 فروکتوز-ساکارز (H11) بدون اختلاف معنیدار به ترتیب بهترین تأثیر را بر درصد جوانهزنی و تیمارهای ترکیب 1 و 2 فروکتوز-ساکارز (H11 و H12) بهترین تأثیر را در رشد پداژه‌نماها داشتند. تیمارهای ترکیب 2 فروکتوز- ساکارز، 20 گرم در لیتر گلوکز و 10 گرم در لیتر ساکارز (H12P2، H2P2 و H8P2) که همگی 2 گرم در لیتر پپتون داشتند، بهترین ترکیب برای جوانهزنی ناهمزیست بذر (به ترتیب با میانگین جوانهزنی 6/79درصد، 6/74درصد و 2/71درصد) بودند. تیمار 30 گرم در لیتر ساکارز (H10P2) بهترین ترکیب برای رشد پداژه‌نماها (3/17میلیمتر) بود. در مجموع میتوان گفت نوع قند و مواد آلی بر درصد جوانهزنی بذر به‌صورت ناهمزیست و نیز بر رشد بعدی گیاهچههای پداژه‌نمای این‌گونه تأثیر معنیدار دارند. بنابراین میتوان با استفاده از ترکیبی مناسب از آن‌ها درصد جوانهزنی و رشد گیاهچههای این‌گونه را بهبود بخشید.
