خدیجه جنگجو؛ عباس حسنی؛ بهمن حسینی؛ مراد جعفری؛ مرتضی علیزاده
چکیده
بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) گیاهی علفی، چندساله و متعلق به تیرۀ نعناعیان (Lamiaceae) است که کاربرد دارویی و خوراکی وسیعی دارد. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی پتانسیل 5 نوع ریزنمونۀ مختلف (قطعات گره، مریستم انتهایی، هیپوکوتیل، کوتیلدون و قطعات برگ) درراستای باززایی مستقیم گیاه بادرنجبویه با استفاده از غلظتهای مختلف هورمون 6- بنزیلآمینوپورین ...
بیشتر
بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) گیاهی علفی، چندساله و متعلق به تیرۀ نعناعیان (Lamiaceae) است که کاربرد دارویی و خوراکی وسیعی دارد. پژوهش حاضر بهمنظور بررسی پتانسیل 5 نوع ریزنمونۀ مختلف (قطعات گره، مریستم انتهایی، هیپوکوتیل، کوتیلدون و قطعات برگ) درراستای باززایی مستقیم گیاه بادرنجبویه با استفاده از غلظتهای مختلف هورمون 6- بنزیلآمینوپورین (BAP) (2/2، 4/4 و 8/8 میکرومولار) با یا بدون 1 میکرومولار هورمون ایندولاستیک اسید (IAA) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار انجام گرفت. بیشترین تعداد القای جوانه (بهطور متوسط 59/23 و 90/16 جوانه بهترتیب برای ریزنمونههای مریستم انتهایی و قطعات گره) در غلظت 8/8 میکرومولار BAP مشاهده شد. بالاترین درصد باززایی (99درصد) در ریزنمونههای مریستم انتهایی و قطعات گره بهترتیب در محیطهای MS تکمیلشده با 8/8 و 2/2 میکرومولار BAP حاصل شد. در سایر ریزنمونهها هیچگونه باززایی مشاهده نشد. ریشهزایی گیاهچههای باززاییشده در محیطهای MS، ½ MS و MS تکمیلشده با 1، 5/2، 92/4 و 84/9 میکرومولار ایندول بوتیریک اسید (IBA) ارزیابی شد. بیشترین تعداد ریشة تشکیلشده (06/9 ریشهچه در گیاهچه) در محیط MS تکمیلشده با 92/4 میکرومولار IBA به دست آمد.
