فرشاد دشتی؛ خسرو پرویزی؛ حامد اشراف؛ محمدرضا چائی چی؛ محمود اثنی عشری
چکیده
در این پژوهش اثر غلظتهای مختلف پاکلوبوترازول (0، 250، 350 و 450 میلی گرم در لیتر ) و تراکم کاشت گیاهچه (80، 100 و 120 گیاهچه در متر مربع) بر تولید ریزغده از سیب زمینی رقم سانته بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. پاکلوبوترازول در اوایل استولون زایی روی برگها پاشیده شد. نتایج تجزیه واریانس و ...
بیشتر
در این پژوهش اثر غلظتهای مختلف پاکلوبوترازول (0، 250، 350 و 450 میلی گرم در لیتر ) و تراکم کاشت گیاهچه (80، 100 و 120 گیاهچه در متر مربع) بر تولید ریزغده از سیب زمینی رقم سانته بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. پاکلوبوترازول در اوایل استولون زایی روی برگها پاشیده شد. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین دادهها نشان داد که پاکلوبوترازول میزان کلروفیل کل، a و b در برگ و نسبت وزن تر ریزغده به شاخساره را افزایش، اما طول میانگره، ساقه، استولون و قطر ساقه را کاهش داد. درحالیکه تراکم کاشت طول میانگره، ساقه و استولون را افزایش، ولی وزن تر غده به شاخساره را کاهش داد. اثرات متقابل تیمارها روی طول میانگره، ساقه و استولون معنی دار گردید. تراکم کاشت و غلظت پاکلوبوترازول برروی تعداد ریزغده در واحد سطح، عملکرد برحسب کیلوگرم در مترمربع، تولید ریزغده در هر گیاهچه و تعداد ریز غده بالای 5 گرم تأثیر معنیدار داشت. ضمنا اثرات متقابل آنها برتعداد ریزغده بالای 5 گرم معنیدار شد. بررسی مقایسه میانگین ها نشان داد که با افزایش تراکم کاشت، تعداد و وزن ریزغده در واحد سطح و تعداد ریزغده بالای 5 گرم افزایش یافته، ولی تعداد و وزن ریز غده در هر گیاهچه کاهش یافت. پاکلوبوترازول عملکرد برحسب تعداد و وزن ریز غده در واحد سطح، وزن متوسط ریزغده و تعداد ریزغده بالای 5 گرم را افزایش داد و بین غلظتهای مختلف آن تفاوت معنی داری وجود نداشت.